🔴 #کنفرانس_مونیخ| حرفی نزد‼️ 🔻 جو بایدن در کنفرانس امنیتی مونیخ فقط به این موضع بسنده کرد که آماده تعامل با ۱+۵ هست و حرفی از لغو تحریم‌ها نزد! 🔹 همه ی صحبت #بایدن در #مونیخ جبران افول و ضعف های آمریکا در جهان، از طریق به خدمت گرفتن اروپایی ها بود... 🔹همچین انگیزه ی به خدمت گرفتن اروپا علیه چین و روسیه بسیار برجسته بود! 🔹بایدن در این اجلاس علیه چین و روسیه شمشیر را از رو بست و گفت : "ما باید خود را برای یک رقابت راهبردی طولانی مدت با چین آماده بکنیم. روسیه دنبال جلوگیری از اتحاد بین اروپا و آمریکا است. ما باید با تهدیدهای روسیه مقابله کنیم، حملات روسیه به دموکراسی، تلاشی است رای تضعیف نظام های سیاسی غرب، می خواهند بگویند نظام های سیاسی ما هم مثل روسیه فاسد است" ➖➖➖➖➖➖➖➖ ویدیوچکـ / zil.ink/videocheck_media 💢 رسانه ای متفاوت برای شما☝️

🔴 سه خبر از دولت بایدن در آستانه نطق بایدن در نشست مونیخ و سفر مدیرکل آژانس به تهران و پایان ضرب الاجل ایران که در رسانه ها در حال پخش است: ⏪ اول: نامه به شورای امنیت برای پس‌گرفتن ادعای دولت قبلی درباره بازگشت تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران ⏪دوم: پذیرش دعوت طرف اروپایی برای مذاکرات مجدد و بیشتر با ایران؛ ⏪سوم: لغو محدودیت تردد دیپلمات‌های جمهوری اسلامی در نیویورک! 🔵 #تحلیل : 📍اولین خبر که مربوط به مکانیسم ماشه است که در دوران ترامپ پیشنهاد شد و در سازمان ملل اصلا رای نیاورد و قاطعانه رد شد. یعنی آمریکا روغن ریخته را نذر امام زاده کرده. 📍دومین خبر هم عملا پیشنهاد رد به ایران برای لغو تحریمها به عنوان پیش شرط بازگشت به برجام هست. پاسخ هم خطاب به ایران نبوده و با بی اعتنایی تنها به طرف های اروپایی گفته است که ایران باید برگردد به مذاکرات! این هم همان سیاست ترامپ برای خروج از برجام بود که علی رغم اتمام توافق و امضای برجام بدعهدی کرد و با برگرداندن همه تحریمها باز هم خواستار مذاکره و اصلاح برجام و امتیازات بیشتر شد. 📍سومی هم به نظر می رسد که تنها به درد پیاده روی دیپلماتها در نیویورک و حفظ تناسب اندام آنها می خورد و عملا یک خبر و نوع امتیاز توهین آشکار به ملت ایران است. 🔹گرچه اثر بخشی طرح راهبردی مجلس برای لغو تحریمها با کاهش تعهدات برجامی در مواضع منفعلانه اروپا و آمریکا ملموس است و نشان می دهد برخلاف خودتحقیری و ابراز ولع حقیرانه برای مذاکره که نتیجه ای جز فشار و تحریم حد اکثری نداشت، موضع عزتمندانه می تواند راهبرد بی اثر کردن تحریمها باشد. ============ ویدیوچکـ / zil.ink/videocheck_media 💢 رسانه ای متفاوت برای شما☝️

🔵معمولا در ارزیابی عملکرد اقتصادی نظام جمهوری اسلامی ایران، به ویژه این روزها، اعداد و ارقامی ارائه می شود که بعضا چندان محسوس نیست. یا درباره این که چقدر از این رشد ها حاصل عملکرد آگاهانه نظام بوده است سوالات و ابهاماتی مطرح می شود، برخی می گویند این پیشرفت ها نتیجه طبیعی رشد دنیاست و اگر رژیم پهلوی هم بود شاهد همین پیشرفت ها بودیم. در سوی دیگر، انبوه رسانه های معاند هم بیکار ننشسته اند و برخی نیز به دلیل ناآشنایی با ادبیات و شاخص های اقتصادی، تعابیر یا تفاسیری از وضعیت اقتصادی کشور، در مقایسه با گذشته یا دیگران، ارائه می کنند که بر حجم ابهامات و سوالات می افزاید. نتیجه این شرایط گم کردن مطالبات اصلی و مهیا کردن زمینه برای ارائه آدرس های غلط درباره مسیر پیش رو و نحوه حرکت اقتصاد است. در این باره و بنا به درخواست اکثریت مخاطبان عزیز ما چند سوال اساسی را که ممکن است ابهاماتی برای شما ایجاد کرده باشد برگزیده و تشریح خواهیم کرد. @videocheck_media ادامه👇

۱_درآمد سرانه کم شد، رفاه زیاد؟! میزان کل تولید سالانه اقتصاد (GDP) و کل درآمد ایجاد شده برای همه افراد جامعه (GNI) و مقدار سرانه آن (GNI Per Capita) مهم ترین شاخص نشان دهنده عملکرد اقتصادی یک کشور است. همین شاخص، ابزاری برای مقایسه عملکرد اقتصادی جمهوری اسلامی ایران نیز شده است. به ویژه نموداری در فضای مجازی دست به دست می شود که نشان می دهد درآمد سرانه کشور هم اکنون کمتر از درآمد سرانه در سال 1355 است. البته قطعا کسی ادعا نمی کند که رفاه مردم نسبت به آن زمان بدتر شده است؛ بلکه واضح است که دسترسی به انواع زیرساخت های ارتباطی (راه ، جاده، فرودگاه، بندر و ...) بهداشتی، آموزشی و رفاهی (آب، برق، گاز و ...) به مراتب بهبود یافته است. با توجه به این‌که اصل آمار درست است پس این تناقض کجاست و چگونه باید کاهش درآمد سرانه را در عین افزایش نسبی رفاه توضیح داد؟ در پاسخ باید به چند نکته مهم توجه کرد، نکاتی که البته عمدتا به ماهیت درآمد ملی و درآمد سرانه و نحوه محاسبه آن بر می گردد: * اثر انتخاب نقطه مرجع: معمولا در این اظهارنظرها، مقایسه با سال 1355 انجام می شود؛ یعنی سالی که هم مقدار فروش نفت(حدود ۶ میلیون بشکه در روز) و هم قیمت نفت به شدت رشد کرد. در این سال به صورت جهش وار، درآمد سرانه رشد کرده و بعد از رسیدن به یک قله رویایی در سال 1355 به سرعت (در همان سال های پایانی حکومت پهلوی دوم) سقوط کرده است. * اثر توزیع درآمد: در توضیح علل رشد رفاه با وجود کاهش درآمد سرانه، نحوه توزیع درآمد هم مهم است. رشد شدید درآمد ملی کشور در سال 1355 ناشی از درآمدهای نفتی بود که تاثیری در درآمد اکثریت مردم جامعه نداشت و از این رو آثار رفاهی آن هم مشهود نشد. * اثر زیرساخت های رفاهی: نکته دیگری که در توضیح این تناقض باید مورد توجه قرار گیرد نحوه محاسبه تولید ناخالص داخلی است. مثلا وقتی در یک محله یا شهر یک بیمارستان ساخته می شود، برای سال های متمادی، در آن منطقه آثار رفاهی (از جهت سهولت دسترسی به خدمات درمانی) ایجاد می کند، اما فقط یک بار (همان سال احداث) در محاسبات تولید ملی لحاظ می شود. بنابراین انبوه امکانات زیرساختی ایجاد شده (مدرسه، بیمارستان، تجهیزات گازکشی، زیرساخت های ارتباطی و ...) بعد از انقلاب با وجود ایجاد رفاه مستمر، اثر مستمر در درآمد سرانه ندارد. * اثر تکنولوژی: تولید ناخالص به صورت ارزش پولی کالاها و خدمات تولیدشده در یک اقتصاد در یک سال محاسبه می شود. حال اگر به دلیل رشد تکنولوژی و استفاده از آن در جامعه، قیمت کالایی کاهش یابد و رفاه رشد کند، این رشد رفاه نه تنها در تولید ناخالص و درآمد سرانه لحاظ نمی شود بلکه به خاطر کاهش قیمت آن در اثر رشد تکنولوژی، میزان درآمد ملی و سرانه را هم در محاسبات کاهش می دهد. بهترین مثال در این حوزه، ارتباطات است. تکنولوژی (و البته بسترسازی برای استفاده از آن) باعث شده است شما به مراتب راحت تر و ارزان تر از گذشته بتوانید گفت وگوی تلفنی داشته باشید. البته اثر تکنولوژی با اثر زیرساخت ها در هم تنیده است، چرا که باید زیرساخت ها (مثلا آنتن های مخابراتی و ...) مهیا شود تا امکان استفاده و کسب رفاه از تکنولوژی جدید فراهم شود. 🔹ادامه مبحث در قسمت های بعد... ویدیوچکـ / zil.ink/videocheck_media 💢 رسانه ای متفاوت برای شما☝️

۲_توسعه انسانی: چرا با وجود توسعه انسانی، احساس توسعه یافتگی نداریم؟ برای جواب به این سوال اول باید بدانیم شاخص توسعه انسانی چیست؟ این شاخص که یکی از مهم ترین و معتبرترین گزارش‌های اقتصادی و اجتماعی در جهان است، با اختلاف زمانی حدود دو ساله، هرسال توسط دفتر توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) منتشر می‌شود. طبق این گزارش، توسعه انسانی (HDI) کشورها بر اساس معیارهایی است از جمله امید به زندگی، کیفیت نظام آموزشی شامل زیر شاخص هایی از قبیل امید به تحصیل (یعنی تعداد سال هایی که هر فرد ممکن است در نظام آموزشی کشور به تحصیل بپردازد) و متوسط سال های تحصیل (یعنی هر فرد در جامعه به طور متوسط چند سال به تحصیل مشغول بوده است)، درآمد سرانه (بر اساس برابری قدرت خرید) که شامل نابرابری درآمدی نیز هست. این زیرشاخص ها از عدد صفر تا یک محاسبه می‌شود و هرچه به عدد یک نزدیک‌تر باشد، نشان از توسعه‌یافتگی بیشتر دارد. بر اساس گزارش دفتر توسعه انسانی سازمان ملل متحد، کشورما هم اینک در زمره کشورهای دارای توسعه انسانی بالا قرار دارد. بر این اساس، طبق آخرین آمارها، شاخص توسعه انسانی در ایران در سال 2015، به رقم 0.774 رسیده است. اما نگاهی به پیشینه تغییرات این شاخص واقعیات غیر قابل انکاری را آشکار می سازد. بر اساس جدیدترین گزارش توسعه انسانی 2016 که اوایل سال جاری منتشر شد، شاخص توسعه انسانی ایران به 0.774 از یک رسیده که در مقایسه با نمره 0.437 ایران در قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بیش از 0.337 درجه افزایش نشان می‌دهد. این در حالی است که بین کشورهای دنیا که از سال 1980 میلادی شاخص توسعه انسانی برای آن ها محاسبه می‌شد، ایران طی این 4 دهه بالاترین رشد را بین همه کشورهای جهان، در بُعد شاخص توسعه انسانی داشته است. پس از ایران، چین با رشد 0.334 درجه‌ای در رتبه دوم جهان جای گرفته است. نپال با رشد 0.316‌درجه‌ای و ترکیه با رشد 0.304درجه‌ای در رتبه‌های بعدی قرار گرفته‌اند. همین روند مثبت باعث شده است تا رتبه جهانی جمهوری اسلامی ایران هم در این 4 دهه بیش از 41 رده صعود داشته باشد و از جایگاه 110 در سال 1979(قبل انقلاب) به جایگاه 69 در سال گذشته ارتقا یابد. چرا با وجود وضعیت مطلوب ایران در شاخص توسعه انسانی، باز احساس کمبود و توسعه نیافتگی داریم؟ بر خلاف شاخص کلی توسعه انسانی، ایران در زیرشاخص های درآمد و آموزش نمره خوبی ندارد و می توان گفت عمده باز بهبود وضعیت ایران در زیرشاخص ها، بر دوش شاخص امید به زندگی (که متاثر از بهداشت است) قرار گرفته است. طبق نمودار سازمان بین المللی، وضعیت شاخص درآمد و توزیع درآمد در ایران از میانگین کشورهای دنیا، کشورهای عربی و کشورهای با توسعه انسانی بالا کمتر است.در شاخص آموزش، وضعیت ایران مقداری بهتر از درآمد بوده است. به طوری که نمره شاخص آموزش در ایران از کشورهای عربی بیشتر بوده، اما از کشورهای دنیا و نیز سایر کشورهای جای گرفته در گروه ایران ذیل عنوان «کشورهای با توسعه انسانی بالا» کمتر است. اما در شاخص امید به زندگی، ایران توانسته است با ثبت 75.6 سال، نمره ای مساوی با دیگر کشورهای دارای توسعه انسانی بالا کسب کند. این رقم از سایر کشورهای عربی (70.8 سال) و کل دنیا (71.6 سال) بالاتر است.اما از جنبه ای دیگر نیز می توان احساس ضعف در رفاه را با توجه به کیفیت وضعیت ایران در سه زیرشاخص ذکر شده بیان کرد. در حوزه درآمد و نابرابری تقریباً می توان گفت نمره ایران در مقایسه با دیگر کشورهای دنیا، به نوعی گویای وضعیت کشور است. رشد و نمو بخش های غیر مولد در اقتصاد ایران در مقایسه با بخش های مولد از قبیل تولید، وابستگی بخش بزرگی از اقتصاد کشور به دولت و منابع بانکی به جای تکیه بر کارآفرینی و تامین منابع مالی از بورس و ... به نوعی توضیح دهنده این وضعیت در سطح کلان است. اما در زیرشاخص آموزش باید به کیفیت آموزش و بهداشت نیز در مقابل کمیت های آماری آموزش و امید به زندگی که در این شاخص محاسبه نمی شوند، اشاره کرد. در این زمینه «یوجیرو هایامی» یکی از پژوهشگران برجسته اقتصادی در کتاب «اقتصاد توسعه؛ از فقر تا ثروت ملل» با اشاره به نتایج یک مطالعه گسترده در بین کشورهای دنیا بیان کرده است که به طور کلی بهبود مهارت و دانش ناشی از آموزش و پرورش و نیز افزایش امید به زندگی به طور کلی هنگامی می تواند به افزایش رفاه منتهی شود که این عوامل بتوانند موجبات رشد بهره وری را فراهم سازند.به خصوص این که آموزش های ارائه شده در نظام آموزشی باید با سرمایه های مرئی به شکل مناسبی ترکیب و منجر به ثروت افزایی برای فرد و جامعه شوند. نکته ای که در جامعه ما در هر دو حوزه آموزش و بهداشت ضعیف به چشم می خورد. ادامه در قسمت های بعد.... ویدیوچکـ / zil.ink/videocheck_media 💢 رسانه ای متفاوت برای شما☝️

🔴 استنکاف دولت از اجرای قانون مجلس به قوه قضائیه می‌رود 🔹نمایندگان مجلس طبق ماده ۲۳۴ آیین نامه داخلی پارلمان با ۲۲۱ رای موافق، ۶ مخالف و ۷ ممتنع با استنکاف دولت از اجرای قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از منافع ملت ایران به قوه قضاییه موافقت کردند. ‏احسنت به نمایندگان یک گام برای تحقق #مجلس_انقلابی این ‎#سیلی ضروری بود. اکنون مطابق قانون، فردی که از اجرای قانون استنکاف کرده (صالحی یا روحانی یا هردو) به ۲ تا ۲۵ سال ‎#حبس باید محکوم شوند.👌 ============ ویدیوچکـ / zil.ink/videocheck_media 💢 رسانه ای متفاوت برای شما☝️