🌺 برای علاقمندان به #مباحث_اخلاقی ⚜#آداب_باطنی_دعا 🍀 توجه: دعاکننده بايد توجه داشته باشد که مخاطب او مالک و خالق اوست پس بايد با تمام وجود توجهش به دعاي خود باشد و معلوم است که صرف حرف زدن بدون توجه در حقيقت بي‌اعتنايي به مخاطب است، هر چند خداوند متعال اين بي‌اعتنايي را مي‌بخشد اما نبايد انتظار اجابت دعا را داشت. امام صادق (عليه‌السّلام) مي‌فرمايند: «خداوند متعال دعاي دل غافل را مستجاب نمي‌کند پس هنگام دعا با تمام وجود رو به سوي خدا بياور، پس از آن يقين به اجابت داشته باش». 🍀 قلب پاک: دلي‌که پر از وسوسه‌هاي شيطاني و هواهاي نفساني است نمي‌تواند با مبدا خير و کمال مطلق در ارتباط باشد وقتي دل در طلب گناه باشد بر زبان راندن دعا و درخواست خير، فقط ابراز کردن چند جمله‌ دروغ است لذا اميرمومنان (عليه‌السّلام) مي‌فرمايند: «بهترين دعا آن است که از سينه‌اي پاک و قلبي پرهيزگار صادر شود.» 🍀 خوف و طمع: اگر دعا با توجه باشد، هم خوف به همراه دارد و هم طمع؛ ترس از گناه که مبادا انسان را مبغوض حق تعالي کند و در نتيجه مانع اجابت دعا بشود. اما از طرفي فضل و کرم خداوند باعث طمع انسان به استجابت دعا مي‌شود. خداوند مي‌فرمايد: «در حال خوف و طمع دعا کنيد.» 🍀 ذلت و گدايي: انسان همه‌ هستي خود را از خدا دارد و هيچ چيز او از خودش نيست. چه چيزهايي که مال شخص او، محسوب مي‌شود و مخصوص خود اوست همچون روح و بدن. مال، همسر و فرزند؛ و چه نعمتهاي عمومي که همه‌ بندگان خدا از آن بهره‌مندند و اغلب، اين نعمت‌ها مورد غفلت و فراموشي هستند مثل خورشيد، دريا، زمين و حتي قوانين طبيعي اين جهان. بنابراين انسانها به معناي واقعي، فقير هستند پس در دعا بايد اول توجه به اين فقر و ذلت خود داشته باشد و با همان حال دعا کند. امام صادق (عليه‌السّلام) مي‌فرمايند: «خداوند متعال به موسي وحي کرد: ‌اي موسي، وقتي در پيشگاه من هستي، همچون بنده‌ ذليل و فقير باش.» 🍀 خوش گماني به خدا: برآوردن حاجت بندگان به هر‌ اندازه بزرگ باشد براي خداوند، هيچ زحمتي ندارد و از طرفي خداوند کريم و بخشنده است و نعمت‌هاي بي‌شماري را به بندگان خود داده است پس شايسته است انسان وقتي دعا مي‌کند به اجابت آن خوش گمان باشد چنانکه امام صادق (عليه‌السّلام) مي‌فرمايند: «وقتي دعا کردي در همان حال فکر کن حاجتت برآورده شده و حاضر است» همچنين پيامبر اسلام (صلّي‌الله‌عليه‌وآله) مي‌فرمايند: به درگاه خداوند در حالي دعا کنيد که يقين به اجابت داريد. 🍀 اصرار در دعا: امام صادق (عليه‌السّلام) مي‌فرمايند: قسم به خدا، چون بنده‌اي در حاجت خود اصرار کند خداوند حاجتش را برآورد و پيامبر (صلّي‌الله‌عليه‌وآله) مي‌فرمايند: هر کس دري را پي‌در‌پي بکوبد و اصرار کند عاقبت گشوده شود. #ویکی_فقه #اخلاق #دعا #آداب_دعا 🌹براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇 ▶️ http://wikifeqh.ir/آداب_دعا 🆔 @wikifeqh_ir instagram.com/wikifeqh/ http://eitaa.com/joinchat/609681418C9a83e3fcdf

#آداب_دعا #دعادرمانی #ویکی_فقه #اخلاق_اسلامی 🔸دعا اگر با حضور قلب و توجه کامل، با گریه و تضرع همراه باشد، آثار بسیار مطلوبی دارد. 🔸پس از گریستن به انسان یک حالت روحانی و انبساط خاطر خاصی دست می‌دهد و عقده‌ها گشوده می‌شود. پس از گریه، اعصاب راحت می‌گردد،‌ اندوه ماتم برطرف می‌شود و حالت رقت قلب و صفای باطن به وجود می‌آید و یاد پروردگار،‌ اندیشه و دل را فرا می‌گیرد. 🔸بر اثر راز و نیاز در پیشگاه پروردگار، نگرانی‌ها تسکین می‌یابد و برطرف می‌شود و حوائج انسان روا می‌گردد و این کمک بزرگی به رفع ناهنجاری‌های درونی می‌کند. ✅ دعا و توجه به پروردگار، برای انسان یک امر ضروری و از مقتضیات اصلی روان و فطرت اوست. wikiporsesh.ir/دعادرمانی @WikiFeqh

#ویکی_فقه #آداب_دعا #اخلاق_اسلامی #شرایط_دعا 🔹حقیقت «دعا» از نگاه قرآن، احساس عبودیت انسان نسبت به آفریدگار خود و طلب قرب و رحمت فرد از طریق پرستش اوست؛ لذا از این حقیقت ابتدا با واژه «دعا» و سپس با واژه «عبادت» تعبیر می‌شود. 🔹این‌که «دعا» را مغز عبادت توصیف می‌کنند یا عین عبادت می‌دانند، اشاره به حقیقت مفهوم دعا دارند؛ و روایاتی که دلالت می‌کنند بر این‌که فضیلت دعا از قرائت قرآن بیشتر است، اشاره به این معناست که حال عبودیتی که برای نیایشگر حقیقی دست می‌دهد، برای قاری قرآن پدید نمی‌آید. 🔹بنابراین مقصود از حقیقت دعا که در همه عبادات وجود دارد، همان احساس عبودیت و نیاز مطلق و طلب قرب و رحمت حق به وسیله پرستش اوست، نه این‌که کلمه «دعا» مرادف با همه عبادات است تا این سؤال پیش آید که اگر «دعا» به معنای «عبادت» است، معنای حدیث «الدُّعاءُ مُخُّ العِبادَة»، می‌شود «العبادة مخّ العبادة». wikiporsesh.ir/مغز_بودن_دعا @WikiFeqh

#دعا #ویکی_فقه #اخلاق_اسلامی #آداب_دعا 🔸گاهی برآورده شدن حاجت شخص، به مصلحت و نفع وی نیست و صلاح او در عدم استجابت آن است: «عَسی انّْ تَکْرَهو شَیْئاً وَهوَ خَیرٌ لَکمْ وَعَسی اَنْ تحِبّوا شَیْئاً و هوَشَرَّلکم و الله یَعلَم و اَنْتم لا تَعلَمونَ؛ بسا چیزی را خوش نمی‌دارید و حال آن‌که برای شما خوب است و بسا چیزی را دوست می‌دارید و آن برای شما بد است؛ خدا می‌داند و شما نمی‌دانید.» 🔸در چنین‌حالتی علی الظاهر حاجت شخص برآورده نمی‌شود؛ اما این به نفع و صلاح اوست و در واقع دعای او که درخواست خیر و مصلحت خود است به گونه‌ای ناآشکار برآورده می‌شود. wikifeqh.ir/آسیب_شناسی_توسل @wikifeqh

#آداب_دعا #اخلاق_اسلامی #ویکی_فقه #اصطلاح_فقهی 🔹بلند کردن دستها به سوی آسمان هنگام دعا را #ابتهال می‌گویند. 🔹حالت ابتهال هنگام جاری شدن اشک مورد توصیه قرار گرفته است و آن بدین گونه است که دعا کننده دستهای خود را تا حدّی که از سر بگذرد به سوی آسمان بلند و #دعا می‌کند. 🔹ابتهال هنگام جاری شدن اشک مستحب است. wikifeqh.ir/ابتهال @WikiFeqh