💠ترصیع (علم بدیع)💠 🔹ترصیع در لغت به معنی جواهر نشاندن و در اصطلاح بدیع آن است که در قرینه‌های نظم یا نثر، هر لفظی با قرینه خود در وزن و حروف روی مطابق باشند. ترصیع ابزاری برای موسیقی درونی شعر است و در اشعار سعدی و رشیدالدین وطواط بسیار دیده می‌شود. 🔹ترْصیع، در لغت به معنای آراستن، گوهر نشان کردن و زینت دادن (با زر یا گوهر) و در دانش بدیع به معنای همسانی در وزن و رَویّ میان یک یا چند لفظ از مصراع اولِ یک بیت یا بخش اول یک جمله با یک یا چند لفظ در مصراع یا بخش دوم جمله؛ مانند این عبارت از حریری: فَهُوَ یَطْبَعُ الأسجاعَ بِجواهرِ لَفْظِه ••••• و یَقْرَعُ الاسماعَ بزَواجِر وَعْظِه؛ 🔹این صنعت بلاغی تفویف نیز خوانده شده است. که تعریف دیگری از تفویف آورده است. 🔹ترصیع از صنایع مهم در موسیقی و مضمون سخن است؛ اما اگر صنعتی مانند جناس در کنار آن آورده شود پرمایه‌تر و بلندپایه‌تر می‌گردد که به آن "الترصیع مع التجنیس" گفته می‌شود؛ چنانکه لفظ مرصع متجانس هم باشد؛ مثلا: یار سرگشته و کار برگشته. و مثالی از ترصیع در نظم: بیمارم و کارزار و تو درمانی ••••• بیم آرم و کارزار و تو در، مانی ◀️ براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇 🌐 wikifeqh.ir/ترصیع_(علم_بدیع) 📌 کلمات کلیدی: #اصطلاحات #ادبی #ترصیع #علم_بدیع #نظم #نثر #شعر #سعدی #رشیدالدین_وطواط #تفویف #موسیقی •┈┈••✾•🍃🌸🍃•✾••┈┈• 📌 ویکی فقه؛ دانشنامه علوم اسلامی 🆔 @wikifeq