🔮🎷بحث خداشناسی درباره ماده و ضدماده(پاد ماده)پدید آمده در لحظه انفجار بزرگ ✍رامین فخاری - سه‌شنبه، ۸ مهر ۱۳٩۳ درجهان هستی هر ذره ای دارای یک ضد ماده خود است که می تواند به وسیله آن خنثی و یا نابود شود.مثلا ضد ماده الکترون پوزیترون است که دقیقا مشابه الکترون است ولی بار آن برخلاف الکترون که دارای بار منفی است مثبت است. 👈پل دایراک در 1929 به این نتیجه رسید زمانی که انرژی به جرم تبدیل می شود.ماده به وجود آمده دارای مقدار برابر ماده و ضد ماده است.به این ترتیب هر ذره اتمی باید دارای یک ضد ماده باشد.که اگر ماده و ضد ماده با هم تماس بیابند ماده بطور کامل در فرآیندی بنام همجوشی هسته ای(بمب های هیدروژنی)به انرژی تبدیل می شود.دانشمندان در 1950 با استفاده از دستگاه شتاب دهنده موفق شدند ضد ماده را تولید نمایند. در هنگام آفرینش جهان در انفجار بزرگ یا بیگ بنگ نیز باید ماده و ضد ماده به یک مقدار تشکیل می شد.در نتیجه همه تکینگ های جهان باید در نتیجه برخورد ماده و ضد ماده به انرژی تبدیل می شد در نتیجه ماده پدید نمی آمد و ما اکنون وجود نداشتیم. ولی در هنگام انفجار بزرگ یک استثنا رخ می دهد و آن این است که بر خلاف همیشه :مقدار ماده تولید شده از ضد ماده آن اندکی بیشتر بوده است در نتیجه مقداری از ضد ماده ماده را نابود ساخت و ماده باقی مانده باعث شد جهان هستی متولد شود.اصل آنتروپی و انسانی محوری می گوید باید چنین بوده باشد در غیر این صورت ما اکنون وجود نداشتیم. 👈فیزیکدان جایزه نوبل استیون واینبرگ می نویسد : اگر الکترون ها اندکی بیشتر از ضد الکترون ها و کوارک ها اندکی بیشتر از ضد کوارک ها نبودند،در آن صورت ضرات معمولی مانند الکترون ها و کوارک ها،در جهان امروز اصلا وجود نداشتند.همین افزایش اندک ماده نسبت به ضد ماده که تخمین زده می شود به نسبت یک در ده میلیارد است،موجب ایجاد هسته اتم های سبک در سه دقیقه بعد از مهبانگ شد و سپس بعد از یک میلیون سال اتم ها به وجود آمدند و بعد از آن عناصر سنگین تر در ستاره ها پخته شدند و سرانجام ماده ای به وجود آمد که حیات از آن برخاست.[1] وی دی این نوشته نوشت:علوم ما نمی تواند بدهد که چرا چنین شرایط آغازینی باید وجود داشته باشد. 👈جرج اسموت فیزیکدان نیز می نویسد : از این توصیف ها چنین بر می آید که جهان هستی و نیز هستی ما حاصل اتفاقی بسیار مناسب،یعنی افزایش اندک ماده ندر نتیجه نقض قوانین،در زمانی بسیار مناسب بوده است.این واقعه ممکن است حاصل یکی از پیامد های بی شماری بوده باشد که در یک برهه زمانی بسیار اندک بعد از مهبانگ رخ داده باشد هنوز حقیقت را نمی دانیم.[1] ⭐️نکته قابل توجه این است که بدون تردید نقض قوانین فیزیکی در لحظه آفرینش جهان تنها به وسیله نیرویی که قوانین فیزیکی جهان را پایه ریزی کرده است امکان پذیر بوده است.استیون هاوکینگ در کتاب خود تحت عنوان طرح بزرگ که سعی دارد با استفاده از نظریه ریسمانها آغاز جهان را بدون وجود آفریدگار شرح بدهد به این موضوع اشاره می کند که جهان به وسیله قوانین فیزیکی پدید آمده است ولی هیچ اشاره ای به نقض قوانین فیزیکی در لحظه آفرینش جهان نمی کند. بی شک نیرو و یا آفریدگاری که این جهان را پدید آورده است در لحظه آغازین جهان قوانین فیزیکی را نقض می کند تا ما وجود داشته باشیم زیرا بر طبق قوانین فیزیکی که هاوکینگ سعی دارد با استفاده از آن علت پدید آمدن جهان را توصیف کند"ما هم اکنون"نباید وجود می داشتیم. [1]Show me God:what the massage fom space is telling a bout God c 2004 Heeren,Fred @wittj2

🔮🎷به وجود آمدن جهان از هیچ یا انتقال ماده از یک جهان دیگر بدون نقش آفریدگار ✍رامین فخاری - پنجشنبه، ۱٠ مهر ۱۳٩۳ تعدادی از دانشمندان اتئیست در برابر بیگ بنگ نظریاتی را مطرح می نمایند که این جهان از باقیمانده یک جهان دیگر پدید آمده است و یا هیچ "یک هیچ"کاذب و کوانتمی و غنی از ماده بوده است در نتیجه نیاز به آفریدگاری نداشته است در این پست قصد داریم به برسی نظر دو دانشمند در این مورد بپردازیم. ⭐️فرد هیرن:آیا مکانیک کوانتمی یا نظریه تورمی یا هر نظریه دیگری می تواند توضیح دهد که چگونه جهان و خود فضا از هیچ مطلق به وجود آمده است؟ رابرت جسترو پایه گذار موسسه گاداراد در سازمان ناسا و مدیر رصد خانه مونت ویلسون : نه نمی تواند-این را می توان جالب ترین نتیجه ای دانست که از همه علوم به دست آمده است.خواه جهان از هیچ به وجود امده باشد، یا از جهانی پیش از خود، یعنی محصول نیروهایی باشد که ما هرگز آن را کشف نکرده ایم، در هر صورت کسی پاسخ این سوال را نمی داند، زیرا شرایط دما و چگالی تقریبا بی نهایت در آغاز جهان ضرورتا هر گونه و ردی از جهان پیشین را کاملا از میان برده است.[1][2] بیل برایسن در کتاب تاریخچه تقریبا همه چیز می نویسد:کائنات در کسری از یک لحظه بعد از سپیده دم آفرینش،دستخوش گسترشی نا گهانی و خارق العاده شد.کائنات منبسط شد،یعنی عملا به همراه خودش سرعت گرفت و ابعادش در هر 10^-34 ثانیه دو برابر شد.کل این واقعه ممکن است چیزی بیش از 10^-30 یعنی یک میلیون میلیون میلیون میلیونیوم ثانیه به درازا نکشیده،اما کائنات را از چیزی که می شد در یک دست گرفت خارج ساخت و به چیزی دست کم 10,000,000,000,000,000,000,000,000, بار بزرگتر تبدیل کرده است.[3] یعنی اگر تکینگی هم از یک جهان مرده قبلی وجود داشته است یا مرده و نابود شده یا میلیاردها میلیارد برابر گسترش یافته و بزرگتر شده است و بدون تردید تنها نامی که می توان بروی این فرآیند گذاشت آفرینش است. [1]فردهیرن آفرینش گیتی [2]INTERVIEW WITH ROBERT JASTROW, PH.D.  [3]تاریخچه تقریبا همه چیز بیل برایسن انتشارات مازیار صفحه 28  @wittj2

سلام و درود خدمت همراهان گرامی باافزایش تعداد اعضای کانال بتدریج مباحث صوتی عرفان عملی اسلامی و ضرورت دین از استاد ارجمند مهدی طیب استاد دانشگاه و محقق علمی عملی در زمینه ی عرفان و اخلاق اسلامی ، ارائه میگردد باشد که در سلوک معنوی و عرفانی شما موثر باشد. ان شاءالله🙏🌻 @wittj2

گناه باده پرستان به توبه نزدیک است... خدا پناه دهد از غرورِ هُشياران ! صائب تبریزی🌻 @wittj2

بیداریت مبارک ای صبحگاه امید عشق را نشانیست در جلوه گاه توحید پروانه میشوم من در گرد گاه خورشید خورشید هر چه خواهد گر کرده مرا صید اسماء🌻 فروردین۹۷ @wittj2

امروز بنفشه زار و لاله از سنگ و کلوخ بردمیده‌ست گویی که خدای عالمی نو در عالم کهنه آفریده‌ست مولانای جان🌻 @wittj2

نفس نفس به یادتم دلبر دلبران من باز در آرزوی تو پر پر و بی بال و پر شدم هوای عشق تو برد هوش و هوسم در هوس دیدن توشب به سحر، نظر شدم اسماء🌻 فروردین ۹۷ @wittj2

🔮🎷آیا امکان وجود تمدن های هوشمندی که بتوانند به زمین سفر بکنند وجود دارد؟ ✍رامین فخاری - جمعه، ۱۱ مهر ۱۳٩۳ یکی از مطالبی که هواداران نظریه فضانوردان باستانی در پاسخ به عدم امکان سفرهای فضایی مطرح می کنند این است که سایر تمدن های جهان پیشرفته تر از ما هستند در نتیجه وسایل و ابزارهایی دارند که به وسیله آن می توانسته اند به زمین سفر کنند و در کار آفرینش دخالت داشته باشند. در این مطلب قصد داریم به برسی این موضوع بپردازیم که آیا امکان به وجود آمدن موجوداتی پیشرفته تر از ما قبل از ما در جهان وجود داشته است یا خیر؟ همانطور که می دانید جهان ما 13.7 میلیارد سال قبل در اثر یک انفجار بزرگ پدید آمده است.عمر خورشید 4.5 تا 5 میلیارد سال است و زمین نیز عمری معادل 5 میلیارد سال دارد.ستاره هایی با عمر متوسط 4.56 میلیارد تا 6 میلیارد سال دارند[1].ستاره هایی با قدمت بسیار بالا هم در جهان هستی شکل گرفته بودند ولی این ستاره ها برای تشکیل حیات مناسب نبودند زیرا ستاره های اولیه دهها برابر بزرگتر از خورشید بودند در یک کشف از بقایای یک ستاره اولیه بقایای ستاره جرمی معادل 60 برابر خورشید را داشت[2]همچنین ستاره های جهان اولیه بعلت جرم بزرگشان مانند همه ستاره های بزرگ باید دارای عمر کمتری بوده باشند.در نتیجه محیط اطراف این ستاره ها بسیار گرم و انباشته از اشعه هایی بوده است که هر کدام از آنها می توانستند میلیون ها بار حیات را نابود کنند.این موضوع نیز قابل برسی است که ستاره ها دارای یک عمر محدود هستند و ممکن است نوری که از یک ستاره در فاصله 13 میلیارد سال و حتی چند میلیون سال نوری به ما می رسد فقط تصویر ستاره باشد و ستاره هم اکنون به دلیل پایان یافتن سوخت خود و یا انفجار های ابرنواختری مرده باشد و هر تمدنی را که در اطراف خود تشکیل شده باشد به داخل سیاهچاله ای که بعد از مرگ خود تشکیل داده است فرو برده باشد. حال این تئوری ممکن است مطرح بشود که حیات زودتر ازما در اطراف ستاره های جوان شکل گرفته باشد.ستاره های جوان به فعالیت شدید بیشتر گرایش دارند.به نمایش گذاشتن میدان های مغناطیسی قوی،شعله ور شدن قوی تر،اشعه X-شدید تر از همتایان قدیمی خود و ساطع کردن اشعه ایکس هنگام چرخش ستاره بطور کلی با افزایش سن کاهش می یابد.[3]با وجود میدان های مغناطیسی قوی تر و شعله ها و اشعه های قوی تر عملا امکان تشکیل حیات در اطراف ستاره های جوان نیز مردود می باشد. ستاره هایی مانند غول های قرمز و ستاره های کمی قوی تر نیز می توانند حیات را در اطراف خود داشته باشند ولی به علت دمای پایین آنها اشکال حیاتی که در اطراف غول های سرخ تشکیل می شود بسیار ابتدایی خواهد بود و امکان تکامل آن به شکل کنونی زمین وجود نخواهد داشت. در نتیجه مناسب ترین ستاره ها برای تشکیل حیات ستاره هایی با عمر خورشید ما هستند.همه این ستاره ها نیز نمی توانند سیاره ای مانند زمین را داشته باشند و یا ممکن است سیاره آنها در کمربند حیات نباشد و فاصله مناسب از ستاره خود را نداشته باشد(دور تر یا نزدیک تر باشد)حال با این فرض که حیات توانسته در یک سیاره متوسط شکل بگیرد اگر فرآیند تکاملی بروی زمین 4.5 میلیارد سال طول کشیده است که موجود هوشمندی مانند انسان پدید بیایید در سایر سیارات نیز این فرآیند به همین مقدار به طول خواهد کشید و با توجه به فواصل بسیار بزرگ فضا(نزدیک ترین کهکشان ما آندرومرا 2 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد یعنی اگر تمدنی به این تکنولوژی دست یافته باشد که بتواند با سرعت نور در فضا حرکت بنماید و برطبق فرضیه انشتین تبدیل به نور نشود 2 میلیون سال باید در راه باشد تا از آندرومرا به زمین برسد)ممکن است حتی انسانها نیز میلیون ها سال بعد موفق به سفر به یک سیاره مناسب دارای آب و اتمسفر بشوند در نتیجه امکان تشکیل حیات و سفر از یک سیاره دیگر به سیاره ما در این فاصله زمانی عملا مردود به نظر می رسد.  بنا بر اعلام یک کارشناس معتبر علمی، برای استعمار یک سیاره فراخورشیدی بهیک سفینه فضایی واقعا بزرگ نیاز است که بتواند ظرفیت بین ۲۰ هزار تا ۴۰ هزار نفر را داشته باشد و همچنین تضمین تنوع ژنتیکی در آن لازم است.[ادامه در سایت بیگ بنگ] [1]The Oldest Known Star in the Universe [2]Ancient Star May Be Oldest in Known Universe  [3]Extreme alien planet found one of the most massive known exoplanets @wittj2

🔮🎷اصل انسانی نهایی و زمان لازم برای به وجود آمدن طبیعی حیات ✍رامین فخاری - یکشنبه، ۱۳ مهر ۱۳٩۳ اختر شناس جان بارو و فیزیکدان فرانک تیپلر در 1986 محاسبه کردند که بدون دخالت در شرایط بحرانی چقدر طول خواهد کشید که جهان هستی گرد هم آیدبعد از برسی ده شرط لازم برای حیات آنها در یافتند آنچه برای به وجود آمدن انسان مورد نیاز است در تمام طول عمر جهان با امکانات طبیعی فراهم نخواهد شد.[1][2] آنها محاسبه کردند که حتی اگر ده شرط لازم برای حیات بخواهد بطور طبیعی فراهم شود دیگر زمان به سر آمده و خورشید تبدیل به یک غول سرخ شده و زمین را سوزانده است.سر انجام آنها به این نتیجه رسیدند که باید تا خردی وجود داشته باشد تا انتخاب خردمندانه برای به وجود آمدن انسان صورت بگیرد.[1][2] این دو دانشمند نام این اصل خود را اصل انسانی نهایی نامیدند.یعنی بر طبق اصل پیدایش انسان شناختی بیشتر از 18 میلیارد سال طول می کشد تا ده شرط لازم برای حیات بطور طبیعی در یک نقطه کنار هم جمع بشوند ولی جهان ما 13.8 میلیارد سال عمر داد!این زمان تنها برای جمع شدن طبیعی ده شرط در کنار هم بدون چینش انها توسط آفریدگار در نظر گرفته شده است و شامل زمان لازم برای تکامل انسان و جانداران که4.5 میلیارد سال به طول کشیده است تا موجودی مانند انسان از دیدگاه تکاملی پدید بیایید نمی شود و با اضافه کردن این رقم جهان هستی به ده میلیارد سال عمر بیشتر برای پدید آمدن حیات نیاز دارد. از آنجا که حیات در زمین وابسته به خورشید است، آینده کرهٔ زمین نیز به آیندهٔ خورشید وابسته خواهد بود. حدود ۵ میلیارد سال دیگر ذخایر انرژی خورشید تمام شده و خورشید به یک غول سرخ تبدیل می‌شود و افزایش حجم می‌دهد. گرمای شدید حاصل از افزایش حجم باعث آب شدن یخ مناطق قطبی و بالا آمدن آب اقیانوس می‌شود. سپس جو زمین شروع به تبخیر می‌کند و گیاهان خشک آتش می‌گیرند. در چنین شرایطی امکان حیات در زمین برای همیشه از بین می‌رود. فاصله زمین تا خورشید در آن‌زمان درحدود ۱.۵ برابر فاصله کنونی خواهد بود.[3] وابستگی آیندهٔ زمین به خورشید امری حتمی است. ۵ تا ۷ میلیارد سال بعد زمانی کههمجوشی هلیومی آغاز شود، زمان نسبتاً کوتاهی حدود نیم میلیارد سال درخشندگی خورشید با نرخ ۱۰۰۰ برابر، رو به فزونی می‌گذارد. سطح خورشیدِ غول سرخ شده، به زمین بسیار نزدیک خواهد شد و مانند یک دیسک سرخ بزرگ، نیمی از آسمان را خواهد پوشاند. بطور همزمان خورشید مقادیر زیادی گاز به درون فضا پف خواهد کرد، و بخش زیادی از جرمش را از دست خواهد داد و درنتیجه نیروی جاذبهٔ خورشید بر زمین، کاهش خواهد یافت. ازاین‌رو مدار زمین وسیع‌تر خواهد گردید. ولی درنهایت سطح خورشید به مدار زمین خواهد رسید و زمین وارد جو سوزان خورشید خواهد شد. فرضیهٔ دیگری فرار احتمالی زمین از مدار خورشید را، پس از تبدیل‌شدن آن به غول سرخ بررسی می‌کند؛ که در این صورت پس از خاموشی خورشید، زمین به دنیایی بی‌جان و یخ‌زده تبدیل خواهد شد.[3] [1]Barrow, John and Tipler, Frank (1986): The Anthropic Cosmological Principle. Clarendon Press. Read more: http://www.reasonablefaith.org/barrow-and-tipler-on-the-anthropic-principle-vs-divine-design#ixzz3Fa7nJru6  [2]فرد هیرن آفرینش گیتی [3]آینده زمین از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد @wittj2