💫 يك چيز بسيار ريز را ذره مي‌گويند. وقتي مي‌گوييم ذر، به تصور مي‌آيد كه انسان وقتي چنان ريز بود كه با ميكروسكوپ هم ديده نمي‌شد و بعد اين ذره بسيار ريز بزرگ شده؛ اما چنين چيزي اصلاً در عالم ماده نداريم.🌹 ۱۶

💫اينها كه مي‌گوييم در مورد نقطه نسبي است. يك ساختمان در ميان بيابان، نقطه است. اما نقطه در يك كاغذ فرق مي‌كند. پس نقطه كجاست؟! اگر بگوييم كه نيست، محال است. چرا كه خط از نقطه به وجود آمده است و سطح و حجم هم به همین ترتيب. از نيست كه هست نمي‌شود. اگر هم كه بگوييم كه هست ما كه نيافتيم.🌹 ۱۸

💫 بسيار زيباست آن لحظه‌اي كه ببينيم كه نقطه چه منبع انرژي بالايي است كه از حركت او اين شئ داراي طول و ... به وجود آمده است. پس اين ساختمان را هر چه ريز كنيم، باز هم ذره نيست، الا اينكه برويم به عالم باطني‌تر و قوي‌تر از اين عالم، كه عالم عقل مهندس است. 🌹 ۱۹

💫 ريزترين چيز، نقطه است كه نقطه هم اصلاً در عالم وجود ندارد. نقطه چيزي است كه طول و عرض و ارتفاع ندارد. آيا اتم (اگر اتم را به عنوان كوچكترين ذره اين عالم در نظر بگيريم) طول و عرض و ... ندارد؟🌹 ۱۷

💫ساختماني كه هيچ طول و عرض و ارتفاعي ندارد و هر طول و عرض و ارتفاعي كه دارد، چيزي جز قوه نيست. ذره يعني اين. قبل از اين عالم، عالمي است؛ عالم نور و ... 🌹 ۲۰

💫اين عالم را نبايد با نظام اين عالم (ماده) مقايسه كنيم. آنوقت اگر اشتباه كنيم و بپرسيم كه 5000 تن ساختمان در اين جمجمه چگونه جا مي‌شود، اين سؤال مربوط به اين عالم است. اگر از اين عالم، بالاتر برويم، اصلاً اين سؤال معني ندارد. طول و عرض مال اين عالم است و گرنه ساختمان در آن عالم هفتاد طبقه است؛ اما اصلاً طول و عرض ندارد. 🌹 ۲۱

💫پس جنس انسان در عالم نوري و قوه، حقيقتي بسيار پيچيده و قوام يافته است. يعني تمام تجهيزات صعودِ دو مرتبه به عالم قوه، در آن گذاشته شده است. قرآن مي‌فرمايد: چنين موجودي را در آن عالم آفريديم و در آن عالم زندگي مي‌كرد و بعد او را به پائين‌ترين عالم‌ها فرستاديم. آنجا حقيقت انساني آفريده شد. انسان‌ها در اينجا افراد پيدا كردند و اين خاصيت اين عالم است. 🌹 مثال زیر راببینید👇👇👇👇 ۲۲

💫مثالي را مي‌آوريم (بلا تشبيه): منشوري را در نظر مي‌گيريم كه از يك طرف آن نور خورشيد مي‌تابد. اما در طرف ديگر رنگهاي گوناگوني به وجود مي‌آيد كه از هم اِفراد پيدا كرده است، در حاليكه قبلاً يك حقيقت بيش نبود.🌹 ۲۳

💫حقيقت انساني وقتي وارد اين عالم طبع و ماده مي‌شود، خاصيت اين عالم، طوري مي‌شود كه يا اين حركت «رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلِينَ» ادامه مي‌گيرد و آنقدر ادامه مي‌يابد كه نزديك عدم مي‌شود (به جهنم مي‌رسد) و يا قوس مي‌گيرد و دو مرتبه برمي‌گردد: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ ثُمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلِينَ. إِلاَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ...»🌹 ۲۴

💫ما در عالم نوري زندگي مي‌كرديم. اما الآن يادمان نمانده ولي اين دليل نمي‌شود که نبوده است. تازه مدت زيادي از زندگي در عالم نوري مي‌گذرد. حتي در همين دنيا هم در زمان نوزادي هيچ چيز يادمان نيست. حالا كه آن زمان يادمان نيست، بگوييم كه نبوديم؟! اين كه دليل نمي‌شود. 🌹 ۲۶

💫خداوند در سوره فاطر آيه 10 مي‌فرمايد: «إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ» «عقيده و كلمه طيب به سوي او صعود مي‌كند (چه چيزي آن را بالا مي‌برد؟) و عمل صالـح آن را بالا مي‌برد» در همين عالم با همين جسم مادي به آن معناي اولي مي‌رسند و يك عده هم در اسفل السافلين مي‌مانند. 🌹 ۲۵

💫در دعاي عرفه امام حسين (ع) آمده است: آنوقت كه مأمورينت بدن مرا در بدن مادر تسويه مي‌كردند، مرا به خودم آگاهي ندادي كه با من چه مي‌كنند. اين دعا از يك واقعيت خبر مي‌دهد تا فكر ما را باز كند و اصالت و ريشه ما را توجه بدهد كه اين توجه، بسيار كارساز است. (البته اين دعا مضامين عالي دارد و نياز به شرح فراوان):🌹 ۲۷