#عرفان_عملی_اسلامی #مهدی_طیب @wittj2 کانال علمی عرفانی👇👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2515861505C45d2328c8f

🔮🎷نگاه مولانا به اسلام مولانا در دیباچه دفتر پنجم مثنوی بی‌کم و کاست برای ما حکایت می‌کند که نظرش درباره احکام شرع اسلام، شریعت، طریقت، معرفت و رسیدن به مقصود یعنی حقیقت چیست؟ او اعتقاد دارد که احکام دین و شریعت هم چون شمع است که راه را به ما نشان می‌دهد بدون آن شمع ما نمی‌توانیم حتی پا در طریق معنا بگذاریم. آن‌گاه که راه به نور شرع روشن باشد، رهرو به جست و جوی معنا بر می‌خیزد و در پایان سفر آدمی به حقیقت می‌رسد. مولانا جلال‌الدین از تمثیل کیمیا استفاده می‌کند و می‌گوید آوایی که اساس تبدیل مس به زر و آموختن آن‌ها از استاد یا کتاب است به احکام دین شبیه است. آدمی باید پیش از آن‌که قدم در راه نهد این احکام را بداند، با پیمودن طریق معناست که ما عملاً آن عوامل شیمیایی را در مورد فلز وجودی خود به کار می‌بریم. از این طریق است که می‌توانیم این مس واقعی را تبدیل به زر کرده و به حقیقت برسیم. آنان که علم کیمیا می‌دانند به آموخته‌های خود شادند. آنان که به علم کیمیا عمل می‌کنند از زر به افسون کردن خود شادند، اما آنان که زر شده‌اند از رسیدن به مرحله عمل بی‌نیازند. مولانا سپس مراتب سه‌گانه دینی را به علم طب تشبیه می‌کند. احکام شرع چون علم طب آموختن است، استفاده کردن از داروی مناسب و پرهیز غذایی، اما صحت حقیقی، چشم فرو بستن از تمایلات دنیوی است و چون آدمی چشم بر این زندگی بندد شریعت و طریقت هر دو از میانه برخیزد و در دایره دید ما تنها جز وجه‌الله باقی نماند. بنابراین هم چنان که قرآن تکلیف کرده است آنان که آرزومند دیدار پروردگار خویشند باید به کارهای نیکو پرداخته و دل و ذهن خود را بر پرستش خداوند یگانه متمرکز کنند و هیچ چیز و هیچ کس را نگذارند که این یگانگی را بر هم ریزد. منبع: کتاب مولانا نویسنده: فرانکلین دین لوئیس ترجمه: حسن لاهوتی. @wittj2

🔮🎷بقایی ماکان در گفتگو با مهر؛مولانا دین را نردبانی برای عروج نفس انسانی می داند/ رابطه میان انسان و خدا از دیدگاه مولانا یک ادیب و محقق و نویسنده در مورد دین از نگاه مولانا گفت: اصولاً مولانا دین را به عنوان یک عارف، در بستر عشق تعریف می کند؛ و آن را نردبانی برای عروج نفس انسانی می داند. 👈دکتر محمد بقایی ماکان، نویسنده ادیب و پژوهشگر مسائل فرهنگی، در گفتگو با خبرنگار مهر، به مناسبت بزرگداشت مولانا در مورد اینکه دین از منظر مولانا چگونه تعریف می شود و رابطه میان انسان با خدا در آثارش چه نمودی دارد گفت: مولانا بی تردید یکی از چند چهره بسیار معروف در تاریخ تفکر بشری است که می توان او را به دلیل ابعاد گوناگون اندیشه اش به منشوری با انوار بی شمارتشبیه کرد یا به دریایی ژرف بی کرانه ای با چشم انداز های گوناگون که یکی از این چشم اندازها یا انوار خیره کننده او، اندیشه استعلایی است که اصطکاک شدید با مفهوم سنتی در حوزه دین دارد. وی افزود: بنابراین باید توجه داشت که اصولاً دین از منظر وی به چه معناست زیرا او به عنوان عارف، این پدیده را در بستر عشق تعریف می کند و آن را نردبانی می داند برای عروج نفس انسانی. بر بنیاد این تفکر است که او از مکتب وحدت وجودی فاصله می گیرد و فانی شدن را پس از طی مراحل سلوک به گونه ای وصل می کند که فنا به بقاء تبدیل می شود و با تمثیلات متعدد در آثارش این دیدگاه را به اثبات می رساند و به مخاطب خود یادآور می شود که آدمی با روی آوردن به عناصر محبت آمیز در دین می تواند به مرحله ای ارتقاء پیدا کند که حتی از منزلت فرشتگان نیز برتری یابد، چندان که الگویی برای دستگاه آفرینش شود. این محقق و پژوهشگر مسائل فرهنگی در ادامه گفت: بنابراین از نظر مولوی رابطه میان انسان و خدا رابطه ای تحکمی و نا منعطف نیست. آن دینی که از نگاه مولوی با عشق آمیخته، خداوند را دوست انسان می داند نه مبصری بر بالای سراو. این نویسنده و مترجم تصریح کرد: از این بالاتر او را معشوق ازلی و ابدی می دانند که انسان عاشق اوست زیرا آفریدگار جهان زیبایی محض است و انسان هم شیفته زیبایی است. زیبایی خداوند در همه جا به صورت های مختلف از جماد و نبات گرفته تا حیوان و انسان، متجلی است. از نگاه او ستایش هر نوع زیبایی در نهایت ستایش خالق زیبایی هاست. قلبی که عاشق زیبایی است نه تنها از زیبایی های دیداری سر مست می شود بلکه زیبایی هایی شنیداری مانند نغمه رباب و نی یا به تعبیری از موسیقی به معنای عام، نیز لذت می برد و آن را«آواز دوست» می خواند.خشک تار و خشک چوب و خشک پوست/ از کجا می آید این آواز دوست/. بقایی ماکان یادآور شد: در علاقه مولوی به موسیقی، گذشته از ابیات آغازین مثنوی، شواهد بسیاری می توان آورد که همه آنها پیوند موسیقی با اندیشه استعلایی او دارد و این امر کاملاً محسوس است که همه اینها را حاصل عشق به زیبایی مطلق می داند. بر این اساس می توان دریافت که او از چه رو دین را امری قلبی و نه تحکمی می داند و از چشم انداز عشق می نگرد: مذهب عاشق زمذهب ها جداست/ عاشقان را مذهب و ملت خداست/. این محقق و پژوهشگر مسائل فرهنگی بیان داشت: مولوی از هر آنچه در دین جنبه، صوری و شعاری داشته باشد و راه به حقیقت معشوق ابدی و ازلی نبرد رویگردان است. از همین رو خلق را به صورت های مختلف نهیب می زند که پیش از روی آوردن به آداب و نماد های ظاهری دین باید خانه دل را جایگاه جمال لایزال ساخت. وی افزود: بنابراین مولانا از کسانی که در کار دین از پوست به مغز راه نیافته اند چندان دلزده است که آنان را با سخیف ترین کلمات به ناسزا می گیرد. این حساسیت مبیّن او به حقیقت دین است که می خواهد اساسش بر عشق و محبت باشد، قلبها بدل به خانه خدا شود تا از خاک هر قلبی نهال عشق الهی بروید؛ نه آنکه شوره زاری شود که هیچ عاملی نتواند آن را مصفا سازد. @wittj2

آیت الله قاضی طباطبایی(قدس سرّه)🌻 👌⭐️《همانا خداوند شرک به خود را نمی بخشد و جز آن را برای هر که بخواهد می بخشد. و این مطلب حقیقتش به سـهـولت بـه دسـت نـمـی آیـد》 📗وصیت نامه @wittj2

برگی از معرفت🍂 ⭐️ عالم وحدت همه انسانها بیگانه، آشنا ،فرزند ،همسر همه را باید به این چشم نگاه کرد که اینها همه ظهورات اون وحدت هستند،و همهء اینها بالاخره به یکجا ختم می شوند. نزاع ودعوا و دشمنی و انکار کردن.. و را کنار بگذار که اینها مال عالم دنیاست در عالم وحدت همه اینها محو،هیچ می شوند. درمحضراستاد آیت الحق شیخ حمیدرضا مروجی سبزواری🌻 @wittj2

⭐️رزاقیت خدا بايزيد بسطامي پشت امامي نماز می کرد. امام گفت: یا شيخ، تو که کسبی نمی کنی و چیزی از کسی نمی خواهی، از کجا می خوری!؟ شیخ گفت: صبر کن تا نماز، قضا کنم سپس پاسخت را بدهم. گفت: چرا !؟ شیخ گفت: در پس کسی که روزی دهنده را نداند، روا نبود که نماز گزارند! 📗تذکره الاولیا @wittj2

🔮🎷کوانتوم و عرفان ناب اسلامی از سخنان استاد مهدی طیب⭐️ کوانتوم وتعالیم عرفانی،دلنوشته ها و اشعارم وسخنان و اشعار بزرگان اهل علم و ادب 👇👇👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2515861505C45d2328c8f

زین همرهان سست عناصر دلم گرفت شیر خدا و رستم دستانم آرزوست مولانای جان🌻 @wittj2

هردو به منزلی روان هر دو امیر کاروان عقل به حیله می برد عشق بَرَد کشان کشان اقبال لاهوری🌻 @wittj2