سید مجتبی شجاع برای امام زمان(عج) ازفکرگناه پاک بودن عشق است ازهجرتوسینه چاک بودن عشق است آن لحظه که راه می روی آقاجان زیرقدم تو خاک بودن عشق است

سلام ای ماه مهجور زمستانهای ابرآلود! چرا دیگر نمی‌تابد سرودت از محاق رود مگر روح اساطیر کهن باران بباراند به روی سرزمین های اسیر حلقه‌های دود به روی بام ها آیینه‌ها گرم تماشایند افق های تباهی را برآ ای طلعت موعود نفیر کوزه‌های تشنه ی اعصار می‌گوید که عشق - این ماه سرگردان- زمانی این حوالی بود تو را با خوشه ی پروین همیشه جستجو کردم از آن روزی که از پردیس جاویدان شدم مطرود دلم را این پرستوی غریب آشیان بر دوش بهار خاطراتت خوانده تا آفاق نامحدود الا ای ماه مهجور زمستان های ابرآلود! تو را تا کهکشان زخم موزونی دگر بدرود + نوشته شده در پنجشنبه بیست و هشتم مهر ۱۳۹۰ ساعت 23:38 توسط وحیده افضلی |

سرم را می زنم از بی کسی گاهی به درگاهی نه با خود زاد راهی بردم از دنیا، نه همراهی اگر زاد رهی دارم همین اندوه و فریاد است "نه بر مژگان من اشکی نه بر لبهای من آهی" غروبی را تداعی می کنم با شوق دیدارش تماشا می کنم عطر تنش را هر سحرگاهی دلم یک بار بویش را زیارت کرد... این یعنی نمی خواهد گدایی را براند از درش شاهی نمی خواهم که برگردد ورق، ابلیس برگردد دعای دست می گویی، چرا چیزی نمی خواهی؟ از این سرگشتگی سمت تو پارو می زنم مولا! از این گم بودگی سوی تو پیدا می کنم راهی به طبع طوطیان هند عادت کرده ام ، هندو همه شب رام رامی گفت و من الله اللهی هلال نیمه ی شعبان رسید و داغ دل نو شد دعای آل یاسین خوانده ام با شعر کوتاهی اگر عصری ست یا صبحی تو آن عصری تو آن صبحی اگر مهری ست یا ماهی تو آن مهری تو آن ماهی دل مصر و یمن خون شد ز مکر نابرادرها یقین دارم که تو آن یوسف افتاده در چاهی + نوشته شده در یکشنبه بیست و ششم تیر ۱۳۹۰ ساعت 20:10 توسط وحیده افضلی

خوشا آنانکه الله یارشان بی بحمد و قل هو الله کارشان بی خوشا آنانکه دایم در نمازند بهشت جاودان بازارشان بی باباطاهر

به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازوست عاشقم بر همه عالم که همه عالم ازوست به غنیمت شمر ای دوست دم عیسی صبح تا دل مرده مگر زنده کنی کاین دم ازوست نه فلک راست مسلم نه ملک را حاصل آنچه در سر سویدای بنی‌آدم ازوست به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقیست به ارادت ببرم درد که درمان هم ازوست زخم خونینم اگر به نشود به باشد خنک آن زخم که هر لحظه مرا مرهم ازوست غم و شادی بر عارف چه تفاوت دارد ساقیا باده بده شادی آن کاین غم ازوست پادشاهی و گدایی بر ما یکسانست که برین در همه را پشت عبادت خم ازوست سعدیا گر بکند سیل فنا خانه عمر دل قوی دار که بنیاد بقا محکم ازوست سعدی

هرگز دلم از یاد تو غافل نشود گر جان بشود مهر تو از دل نشود افتاده ز روی تو در آیینه دل عکسی که به هیچ وجه زایل نشود ***

~~~~~✦✦✦~~~~~ هزار مرتبه کردم فرار و دیدم باز تو از کرم به من آغوش خویش کردی باز به لطف و رحمت و عفو و کرامتت نازم که می‌کشی تو ز عبد فراری خود ناز ~~~~~✦✦✦~~~~~

یا رب نظری بر من سرگردان کن لطفی به من دلشده حیران کن با من مکن آنچه من سزای آنم آنچ از کرم و لطف تو زیبد آن کن ابوسعید ابوالخیر

یا رب نظری بر من سرگردان کن لطفی به من دلشده حیران کن با من مکن آنچه من سزای آنم آنچ از کرم و لطف تو زیبد آن کن ابوسعید ابوالخیر

~~~~~✦✦✦~~~~~ هزار مرتبه کردم فرار و دیدم باز تو از کرم به من آغوش خویش کردی باز به لطف و رحمت و عفو و کرامتت نازم که می‌کشی تو ز عبد فراری خود ناز ~~~~~✦✦✦~~~~~

خیلی دلم میخواست که بیام حرم پیاده / مداحی جامونده ها #سید_رضا_نریمانی #جامانده @heiat_saralah

تا کی به پس پرده نهان چهره ماهت عمری ست که من منتظرم بر سر راهت بر خاک نشین سر کویت نظری کن تا آن که شوم شاد ز یک لحظه نگاهت یک موی ترا من به دو عالم نفروشم اسرار دل سوخته ام هست گواهم دانم که گنه سد شده تا آن که ببینم یک لحظه در این کون ومکان آن رخ ماهت والله که به زیبایی تو هیچ کسی نیست یوسف ز تماشای رخت برده وجاهت کی واهمه دارد ز مکافات قیامت آن کس که بود در صف محشر به پناهت آگه ز دل سوخته ی منتظر هستی خواهد که شود در دو جهان جزو سپاهت