احسنت خیلی کتاب خوب و تاثیر گذاری هست 🌺

ان شالله در تابستون که یه کوچولو وقتم ازاده قسمت های کتاب رو به صورت رمان میزارم در کانال (با همراهی شما عزیزان البته🌺)

https://harfeto.timefriend.net/16388577357725 رفقا حرفاتونو ناشناس بزنید ❤️❤️❤️❤️👆🏻

سلام خیلی ممنون ان شالله رمان های بعدی رو اینطوری میکنم چون رمان مقصودم ازعشق دیگه اخراش هست💫 بمونی برامون عزیزجان🌺

✿−−−−−−−−✿ “‘🖇🔐 دࢪ این بازاࢪ ࢪنگاࢪنگ دنیا من ؏شق ࢪا..♥ دࢪسࢪخے خۅنِ ࢪیخٺہ‌اٺ دیدم ؏شق یعنے... چشمہایٺ نظارھ گࢪ ا؏ماݪ من اسٺ░✨ -عزیز‌برادرم #شهید‌ابراهیم‌هادۍ🌸 (و علاوه براین که از شهید ابراهیم هادی پیام گذاشته میشه روزی سه پارت رمان هیجان انگیز مذهبی هم گذاشته میشه 😍 دیگه این کانال فوق‌العاده هست 🌸 ) @ebrahimdelhaa

بچه های کانال داش ابرام این بنر برای کانال خودمونه بخش کنید بین دوستان ❣🌷🌷🌷

خب بریم برای رمان 😍😍😍😍👇🏻

رمـانـ مـقـصـودمـ از عـ♡ش شـقـ پارت هفتاد و دو : گوشی اش زنگ میخورد. با دیدن نام گیرنده نگران نگاهم میکند . از نگرانی اش نگران میشوم. از من دور میشود . صدای ریز گیرنده می اید . اهسته لبخندی میزند و نزدیکم می شود _باید برگردیم . _چی شده؟ _از سوریه زنگ زدن . تا نام سوریه امد دلم ریخت . فکر میکردم دیگر نمی رود. _این چندماه رو بخاطر تو و..و.. بچه صبر کردم الان که تو بهتری باید برم _محمدرضا من دیگه کسی رو ..برای .. همان طور که نگاهش را به پنجره و گنبد می انداخت گفت : اون دنیا خیلی ها منتظر پاسخ ما هستن کتش را پوشید و گفت : میرم حرم زود برمیگردم. _میشه منم بیام ؟ میخوام برای اخرین بار ببینمش به ناچار لبخندی زد و منتظر دم در ایستاد . چادرم را سر کردم و به همراهش از هتل خارج شدیم . برای اخرین دیدارم گریه کردم . صحن را دور زدم . ضریح را بغل کردم. مداحی گوش دادم و از حرم بیرون امدم نرگس و همسرش مانده بودن . و حالا امروز اخرین دیدارمان بود . از صبح برایش دعا خواندم . ساکش را چیدم و ... نمیدانم چرا دلم اشوب شده بود . حسی وادارم میکزد تا بیشتر اورا بنگرم . ساکش را برداشت . چشمانش برق خاصی میزد . بقیه داخل حیاط جمع شده بودن . به من گفت داخل حیاط نیام . میخواست راحت دل بکند . _دیگه داری میری؟ _اره سرم را پایین انداختم . اهسته با انگشتش سرم را بالا اورد . _نجمه؟ _جانم؟ قطره اشکی از چشمانم سر خورد. _من مطمئنم بعداز من تنها نیستی . مواظب امانتی مون باش . _محمدرضا اگه بری من دیگه... دستم را فشرد . _شاید دلم رو بلرزونی اما ایمانم رو هیچ وقت . سعی کردم جلوی خودم را بگیرم نمیخواستم دیدهایم برایش تار شود ساکش را روی شانه اش انداخت . _بعداز میتونی ..م..میتونی..ازدواج کنی ..تو..خیلی ..برام خوب بودی و من رو ..رشد ...دادی.. پس باکسی ازدواج کن ..که لیاقتت رو داشته باشه.. نجمه ..من عاشقت هستم و خواهم بود ... هیچ وقت تنهات نمیزارم .. من همیشه به یادتم .. نجمه ..من..دوست دارم .. همان طور که جلوی دهنم را گرفته بودم تا هق هقم بلند نشود گفتم" محمدرضا من بعد تو دلم پیش هیچ کس رضای زندگی نمیده . محمدرضا قول بده ..باید قول بدی اون دنیا ..پشت حوری موری رو خط بکشی ادامه دارد ••• ادامه ---- محمدرضا باید ق..قول بدی.. من رو شفاعت بکنی.. محمدرضا.. دل..دلم ..ب..برات تنگ میشه.. به خود که امدم دیدم روبه رویم نیست .. دنبالش گشتم از حیاط دیدمش .. کنار در ایستاده بود.. برای اخرین بار نگاهش را به من داد از همان پشت و رفت .. دلم را که رفت ..چادرم را سر کردم.. پابرهنه با همان لباس های شب قبل دنبالش دویدم ... لباس هایم خوب بود... جوراب ضخیم با شلوار مشکی و مانتو ... به او که رسیدم تازه تاکسی حرکت کرد.. فقط توانستم اخرین قطرات گریه اش را تز شیشه ماشین تماشا کنم .. زندگیم رفت.. همانجا نشستم ... و هق زدم ..انقدر گریه کردم تا بی بی و معصومه خانم من را برگرداندن

دیگه باید از محمد رضاش خداحافظی کنه 😭

رمانـ مقصودمـ از عـ♡شـقـ پارت هفتادو سه: میدانم دیگر برنمیگردد . دیگر ان نگاه هایش را نمی بینم . همه هم این را فهمیده ان نرگس هم مثل من بی تابی میکند . تصمیم گرفتم بروم مزار شهیدش . دسته گلی را خریدم و تاکسی گرفتم . تا مقصد در فکر بودم . کجاست؟ چیکار میکنه؟ چی میخوره؟ کی دیگه از زمین جدا میشه؟ کرایه را حساب کردم . قطعه را پیداکردم . اهسته نزدیک مزارش شدم _حاج حسین این رسمش نبود. رسمش نبود تنها بره حاج حسین خودت میدونی که...ولن ازش پر بود...دلم ازش...میومدم اینجا ...یادش بخیر ..اون روزی که از دستش ناراحت شدم و پناهم تو شدی ... حاج حسین..خودت یک جوری از فراغش من رو اروم کن ... گل را گذاشتم و بلند شدم. اشک هایم را پاک کردم و از انجا فاصله گرفتم ... مجدد باتاکسی برگشتم . معصومه خانم کباب درست کرده بود ... همان قاشق اول را که خوردم عقم گرفت... از سفره جداشدم ... وقتی بیرون اومدم معصومه خانم به زور اب قند را دهنم کرد. حاج جواد من را به درمانگاه برد ... سرم زدم و اهسته چشمانم را روی هم گذاشتم.. بعداز او خیلی ساکت شده بودم ... گرمی دستانش را حس کردم. _نجمه پاشو ببین برام چه گل دختری اوردی... اسمش رو از اسمون برامون انتخاب کردن یادت نره اسمش زهراست ها ...نجمه.. چشمانم را باز کردم.. نفس نفس میزدم.. کجاست؟ کجاست؟ داد می زدم و نامش را صدا میزدم _خانمی بیمارستان رو شلوغ کردی قشنگم.. دیگه ارام بخش هم نمیتونیم برات بزنیم.. سوالی نگاهشان کردم.. _نی نی کوچولوت چندماهه تو شکمت وول میخوره.. پس دلیل این همه ورم این بوده فکر میکردم با رفتنش جاش هنوز هست و ... _و..ا..واقعا اما..؟ _انشاءالله برای چند هفته اینده به دنیا میاد . مواظب خودت و نی نی ات باش با رفتن پرستار بی بی و معصومه خانم داخل شدن .. تا انها را دیدم .. دهنم ..به من من افتاد ... بی بی اهسته من را بغل کرد.. در بغلش اشک هایم را ازادانه رها کردم ... نمیدانم چرا از وقتی برگشتیم دلم شور افتاده . ترسم گرفته... خیلی وقت از رفتنش نگذشته اما... دیگر در این هفته های اخر نمی توانم خوب راه بروم ... اذیت می شوم ... حالا میتوانم بهتر مراعات کنم اما اگر دخترش به دنیا بیاید و او نباشد... همان موقع تلفن زنگ خورد ادامه دارد•••

رمانـ مقصودمـ از عـ♡شـقـ پارت هفتادوچهار: همان طور که دست به کمر دارم به سمتش میروم . با دیدن خط گیرنده لبخندی میزنم. _بله؟ منتظر صدایش می مانم اما صدای گریه دست و پایم می لرزد _ال..الو؟ با صدایی پربغض میگویند. _خانم منتظری؟ _بله ؟ خودم هستم؟ _همسر..ش..شما..همس...رتون.. و اینقدر گریه میکند که نمی تواند صحبت کند. دست و پایم شل میشود . تلفن ناگاه قطع می شود همانجا روی زمین می افتم . نمی توانم باور کنم. نه نه شاید زخمی شده اره ...این بهتره .. همانجا در میزنن. چادرم را سر میکنم و به سمت در میروم . اهسته در را باز میکنم. با دیدن چند مرد نظامی سرم را پایین می اندازم. ناگاه یک عکس را به دستم میدهن. عکس خودش هست. با همان لبخند و... پایین عکس نوشته " شهادتت مبارک" قلبم از حرکت می ایستد . همان مرد روی زمین کنار خانه می افتد و هق هق می کند . دستانم می لرزد و میگویم : این..و..واقعیت..ن..داره.. ما..قراره..ما.. اهسته اشک می ریزم . همان موقع بر زمین می افتم . و فقط تنها چیزی که یادم می ماند صورت گرم بی بی است که دارد نزدیکم میشود _اقای دکتر رضایی به بخش اورژانس. چشمانم را باز میکنم . پلک هایم سنگین شده _م...من کجام؟ با یاداوری اتفاقات تلخ گذشته هق هقم بلند میشود. حاج جواد نزدیکم می شود روی پیشانی ام را می بوسد و لبخند تلخی میزند. _اون موقع ها محمدرضا تو کار بسیج بود . خیلی شر و شیطون بود . میدونستم اخرش این یک کاره ای میشه اما نه اینکه شهید..ب..بشه .. اهسته شانه هایش می لرزد _وقتی وارد محل جدید شدیم . رفتاراش تغییر کرده بود . کاهی اوقات خیلی تلخ و گاهی اوقات خیلی خنده رو بود. یک شب باهاش نشستم حرف زدن . میگفت یک مشکلی دارم که محال نشدنیه . و گفت برام دعاکن . نمیدونستم تورو..میخواد..و ...میترسه ..که ..دنیا دیده بشه ... لبخند گرمی زدم . اشک هایم راپاک کردم ادامه دارد•••