🌺 تهران؛ بخش کَن؛ امام‌زاده داوود علیه‌السلام؛ سال ۱۳۳۲ خ. 🌺 🌸 هوای دل‌چسب کوهستانی آن‌جا - از دیرباز تا کنون - صالح و طالح را به زیارت این امام‌زاده کشانده است و آیتِ صدقِ این مثَل شده که ☘ "اگر خاک هم می‌خواهی به سر کُنی، بالای کوه بلند!" ☘ البته این امام‌زاده‌ی شریف ظاهراً از دست دشمنان می‌گریخته‌اند که آن‌جا شهید و دفن شده‌اند. سلام‌الله‌علیه!

🌺 آه از آن رفتگانِ بی برگشت! 🌺 آهوان گم شدند در شبِ دشت آه از آن رفتگانِ بی برگشت!

🌺 اِبداعِ خط در ایران، پیش از جاهای دیگر بوده 🌺

🌺 سکه‌ی طلا متعلق به واپسین سال پادشاهیِ سلطان محمد خدابنده ( اُلجایتُو ): بغداد؛ سال ۷۱۶ق. 🌺 در میان سکه عبارت‌های "لاالله‌الاالله؛ محمد رسول‌الله؛ علی ولی‌الله" و پیرامونِ آن، نام‌های خجسته‌ی دوازده امام نوشته شده. - - - - - - - - ✍ ۱. نگهداری از این سکه‌ها و مانند آن و دانستن ویژگی‌های آنها، گاهی معضِل‌ها و معمّاهای بزرگی از آموزه‌های دینی را می‌گشاید؛ مانند گره‌گشائیِ بزرگی که مرحوم سردار کابلی در این راستا کرد. رحمت خدا بر ایشان! ✍ ۲. اما مرحوم آیه‌الله بهجت سفارش می‌کردند: "برای نخوردن‌ دست‌ِ بی‌وضو به سکه‌ها و پولها و بی‌حرمتی نشدن به نام معصومان، باید ( یا: بهتر است ؟ ) روی آنها با نُماد ( مانند تصویر گنبدشان ) یا عبارت دیگری مشخص شود؛ مثلاً بجای "امام‌رضا" نوشته شود: "امام‌هشتم". ✍ ۳. البته حکومت‌ها - لِما لایَخفی - به این سو می‌روند که دیگر بجای ضرب سکه و چاپ اسکناس، به سَمت دادن و کم‌کردنِ "اعتبار دیجیتالی" بروند. لطفاً نوشتاری که در پاسخ از "ارز دیجیتال و بیت‌کوین" در کانال قرار داده شده، بخوانید.

🌺 پرنده‌ی آتش‌زا 🌺 "کورکور سیاه" یا همان "شاهین آتشین

🌺 هذا خَلقُ اللهِ؛ فَاَرُونِی ماذا خَلَقَ الَّذِینَ مِن دُونِهِ؟! = این آفریده‌ی خداست؛ حالا نشانم دهید دیگران چه آفریده‌اند؟! (لقمان:۱۱) 🌺

🌺 پرسش از خوانندگان ( ۱ ): 🌸 تابستان سال ۱۳۷۶ خ. حواله‌ای برای اصفهان داشتم. رفتم و تقریباً یک ماه در اتاقی در مدرسه‌ای که امروزه به نام "جَدّه بزرگ" می‌شناسند ( و نامش در اصل "جَدّه کوچک" بود ) ساکن شدم. 💧آیه‌الله سید بهاءالدین مهدوی - رضوان‌الله‌علیه - نیز هر روز برای بحث فقهی با دوستشان ( مرحوم آقا اِملائی ) به آن مدرسه می‌آمدند و در همان اتاقی که بنده بودم، ساعتی مشغول مطالعه می‌شدند و این سبب آشنائی و هم‌صحبتی‌ام با آن عالِمِ عابدِ آرامِ ساکتِ متینِ بی‌ادّعا و ارادتم به ایشان شد و عکس بالا یادگار آن روزگار است. 💧روزی دیدم در پیاده‌رو، بی ‌آن‌که مزاحم عابران و کسی شوند، کنار درختی ایستاده و با اشاره، نماز نافله می‌خواند؛ دوستی گفت: "این کارِ همیشگی ایشان است؛ کنار هر درختی که بتواند، نافله‌ای می‌خوانَد." و بنده گمان می‌کنم این کار را با فهمی که از روایت نبویِ "وَ اذکُر اللهَ عِندَ کُلِّ حَجَر وَ شَجَر" داشتند، انجام می‌دادند. 💧آیه‌الله مهدوی پس از ۸۰ سالگی در ۱۳ ربیع‌الثانی ۱۴۲۴ ق. درگذشت و در کنار امام‌زادگان: جعفر و مرتضی - علیهماالسلام - در خیابان هاتف اصفهان غُنُود. 💧پسر محترمش کتابی درباره‌ی او نوشته است و در آن آورده:"یکی از اولیای‌خدا فرموده بود: ' آیه‌الله مهدوی مکرراً خدمت امام‌زمان 👇

☝️شرفیاب می‌شوند." (ص۳۶) اما نام آن ولیِّ‌خدا را نبرده است؛ با این‌که در همان تابستان و در خلوت همان حجره، از ایشان پرسیدم: "آیا تا کنون برای شما تشرفی خدمت امام‌مهدی - عجل‌الله‌فرجه - به گونه‌ای که هنگام تشرف ایشان را بشناسید، دست داده است؟" فرمودند: "نه." پرسیدم: "به گونه‌ای که پس از تشرّف بشناسید چه؟" فرمود: "نه." ادامه دادم: "آیا کسی را زیارت کرده‌اید که بعدها احتمال بدهید حضرت غایب - عجل‌الله‌فرجه - بوده؟" باز هم فرمودند: "نه؛ چنین چیزی هم نبوده." 💧اما حلِّ این مساله ساده است؛ آنچه ذهنم را مشغول کرده، این است که در آن کتاب ...

☝️فایل بالا را آقا مجتبی ر. فرستاده است. ☘ نکته‌ی تازه و جالب آن، این است که گویا "ملجم" نام پدر قاتل امیرمومنان علی - علیه‌السلام - نبوده؛ بل‌که شاید به علّت سکوت زیادِ قاتلِ ملعون - پیش و پس از ترورِ امام - خودِ او را "ابن‌ملجم" ( = لگام به دهن ) لقب داده‌اند. 💧و اساساً "بنوملجم" اصطلاحی برای این دست افراد بوده ... 💧داوری درباره‌ی نکات دیگر آن نوشتار، برعهده‌ی اهل پژوهش ...

☘ "نه"گفتن به غریبه‌ها را این‌گونه باید به کودکان آموخت. ☘