🇮🇷راهپیمایی خودرویی ۲۲ بهمن🇮🇷 شهر مشکین دشت 🔰 چهارشنبه ۲۲ بهمن ماه ساعت ۱۰ صبح 👇محل تجمع👇 مقابل آتشنشانی مشکین دشت 🔰ستاد گرامیداشت چهل و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی #شهرمشکین_دشت @khabarbasiijmeshkindasht 💠خبرگزاری بسیج مشکین دشت💠

💐🥀🕊🌹🕊🥀💐 #کتاب_صوتی #من_زنده_ام #خاطرات_آزاده_سرافراز #خانم_معصومه_آباد 💐 قسمت #هجدهم💐 شادی روح #امام_راحل و #شهدا #صلوات #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد #و_عجل_فرجهم 💐🥀🕊🌹🕊🥀💐 @yadvare_shohada_mishkindasht 💐🥀🕊🌹🕊🥀💐

✍️ #رمان‌_دمشق_شهر_عشق #قسمت_چهل_و_نهم 💠 سرم را از پشت به دیوار تکیه داده بودم، به ابوالفضل نگاه می‌کردم و مصطفی جان کندنم را حس می‌کرد که به سمتم برگشت و مقابلم زانو زد. جای لگدشان روی دهانم مانده و از کنار لب تا زیر چانه‌ام خونی بود، این صورت شکسته را در این یک ساعت بارها دیده و این زخم‌ها برایش کهنه نمی‌شد که دوباره چشمانش آتش گرفت. 💠 هنوز سرم را در آغوشش نکشیده بود، این چند ساعت محرم شدن‌مان پرده شرمش را پاره نکرده و این زخم‌ها کار خودش را کرده بود که بیشتر نزدیکم شد، سرم را کمی جلوتر کشید و صورتم را روی شانه‌اش نشاند. خودم نمی‌دانستم اما انگار دلم همین را می‌خواست که پیراهن صبوری‌ام را گشودم و با گریه جراحت جانم را نشانش دادم :«مصطفی دلم برا داداشم تنگ شده! دلم می‌خواد یه بار دیگه ببینمش! فقط یه بار دیگه صداشو بشنوم!» 💠 صورتم را در شانه‌اش فرو می‌کردم تا صدایم کمتر به کسی برسد، سرشانه پیراهنش از اشک‌هایم به تنش چسبیده و او عاشقانه به سرم دست می‌کشید تا آرامم کند که دوباره رگبار گلوله در آسمان #زینبیه پیچید. رزمندگانِ اندکی در حرم مانده و درهای حرم را از داخل بسته بودند که اگر از سدّ این درها عبور می‌کردند، حرمت #حرم و خون ما با هم شکسته می‌شد. 💠 می‌توانستم تصور کنم #تکفیری‌هایی که حرم را با مدافعانش محاصره کرده‌اند چه ولعی برای بریدن سرهایمان دارند و فقط از خدا می‌خواستم #شهادت من پیش از مصطفی باشد تا سر بریده‌اش را نبینم. تا سحر گوشم به لالایی گلوله‌ها بود، چشمم به پای پیکر ابوالفضل و مادر مصطفی بی‌دریغ می‌بارید و مصطفی با #مدافعان و اندک اسلحه‌ای که برایشان مانده بود، دور حرم می‌چرخیدند و به گمانم دیگر تیری برایشان نمانده بود که پس از #نماز صبح بدون اسلحه برگشت و کنارم نشست. 💠 نگاهش دریای نگرانی بود، نمی‌دانست از کدام سر قصه آغاز کند و مصیبت ابوالفضل آهن دلم را آب داده بود که خودم پیش‌قدم شدم :«من نمی‌ترسم مصطفی!» از اینکه حرف دلش را خواندم لبخندی غمگین لب‌هایش را ربود و پای #ناموسش در میان بود که نفسش گرفت :«اگه دوباره دستشون به تو برسه، من چی کار کنم زینب؟» 💠 از هول #اسارت دیروزم دیگر جانی برایش نمانده بود که نگاهش پیش چشمانم زمین خورد و صدای شکستن دلش بلند شد :«تو نمی‌دونی من و ابوالفضل دیروز تا پشت در خونه چی کشیدیدم، نمی‌دونستیم تا وقتی برسیم چه بلایی سرتون اومده!» هنوز صورت و شانه و همه بدنم از ضرب لگدهای وحشیانه‌شان درد می‌کرد، هنوز وحشت #شهادت بی‌رحمانه مادرش به دلم مانده و ترس آن لحظات در تمام تنم می‌دوید، ولی می‌خواستم با همین دستان لرزانم باری از دوش غیرتش بردارم که دست دلش را گرفتم و تا پای حرم بردم :«یادته #داریا منو سپردی دست #حضرت_سکینه (علیهاالسلام)؟ اینجا هم منو بسپر به #حضرت_زینب (علیهاالسلام)!» 💠 محو تماشای چشمانم ساکت شده بود، از بغض کلماتم طعم اشکم را می‌چشید و دل من را ابوالفضل با خودش برده بود که با نگاهم دور صحن و میان مردم گشتم و #حضرت_زینب (علیهاالسلام) را شاهد عشقم گرفتم :«اگه قراره بلایی سر حرم و این مردم بیاد، جون من دیگه چه ارزشی داره؟» و نفهمیدم با همین حرفم با قلبش چه می‌کنم که شیشه چشمش ترک خورد و عطر عشقش در نگاهم پیچید :«این #حرم و جون این مردم و جون تو همه برام عزیزه! برا همین مطمئن باش تا من زنده باشم نه دستشون به حرم می‌رسه، نه به این مردم نه به تو!» 💠 در روشنای طلوع آفتاب، آسمان چشمانش می‌درخشید و با همین دستان خالی عزم #مقاومت کرده بود که از نگاهم دل کَند و بلند شد، پهلوی پیکر ابوالفضل و مادرش چند لحظه درددل کرد و باقی دردهای دلش تنها برای #حضرت_زینب (علیهاالسلام) بود که رو به حرم ایستاد. لب‌هایش آهسته تکان می‌خورد و به گمانم با همین نجوای #عاشقانه عشقش را به #حضرت_زینب (علیهاالسلام) می‌سپرد که تنها یک لحظه به سمتم چرخید و می‌ترسید چشمانم پابندش کند که از نگاهم گذشت و به سمت در حرم به راه افتاد. 💠 در برابر نگاهم می‌رفت و دامن #عشقش به پای صبوری‌ام می‌پیچید که از جا بلند شدم. لباسم خونی و روی ورود به حرم را نداشتم که از همانجا دست به دامن محبت #حضرت_زینب (علیهاالسلام) شدم. می‌دانستم رفتن #امام_حسین (علیه‌السلام) را به چشم دیده و با هق‌هق گریه به همان لحظه قسمش می‌دادم این حرم و مردم و مصطفی را نجات دهد که پشت #حرم همهمه شد. 💠 مردم مقابل در جمع شده بودند، رزمندگان می‌خواستند در را باز کنند و باور نمی‌کردم تسلیم تکفیری‌ها شده باشند که طنین #لبیک_یا_زینب در صحن حرم پیچید... #ادامه_دارد @yadvare_shohada_mishkindasht

🎥 حضور رئیس قوه‎قضائیه در محل ترور سردار سلیمانی 🔹آیت‎الله رئیسی: شهادت فرماندهان مقاومت بی‎پاسخ نخواهد ماند. این دو شهید بزرگوار، قهرمانان امت اسلامی و بشریت‎اند. #حاج_قاسم @yadvare_shohada_mishkindasht

⭕️ فرق عمامه و تاج فرق حضرت آقا 😍 و حضرت والا👺... #دهه_فجر #امام_خميني (ره) @yadvare_shohada_mishkindasht

آسمونی شدن نه بال میخواد و نه پر  دلی میخواد به وسعت خود آسمون مردان آسمونی بال پرواز نداشتن  تنها به ندای دلشون لبیک گفتند و پریدن 🌷شهید بهروز شیری 🌷 📎سلام ، صبـحتون شهــدایـی 🌺 @yadvare_shohada_mishkindasht

🇮🇷موزیک تکبیر ✊اثری از خواننده همدانی (مهدی چناری) ✊همه با هم 21 بهمن ساعت 9 شب با طنین الله اکبر بر پشت بام ها @yadvare_shohada_mishkindasht

🇮🇷امشب همه باهم ساعت ۹شب به کوری چشم بدخواهان نظام و انقلاب به کوری چشم فتنه گران و آشوب طلبان امشب همصدا همه با هم ندای الله اکبر سر خواهیم داد. @yadvare_shohada_mishkindasht

°•❤️🌸 پنـدار مـا ایـن اسـت.. کھ مـا مـانـده ایم وشـهدا رفـتھ اند اما حـقیقت آن اسـت کھ زمـان ،ما را باخـود بـرده اسـت وشـهدا ماندھ اند. شـهید سـید مـرتضی آویـنے

👈 پتوی سفید، پشتی قدیمی، موکت ساده، دیوارهای ساده و در نهایت یک لیوان چای برای پذیرایی از مهمان‌ها... لعنت به رسانه‌هایی که نمیزارن مردم ببینن رهبری مثل خودشون زندگی میکنه. @yadvare_shohada_mishkindasht

انا لله و انا الیه راجعون پدر والامقامی که از بهترین سرمایه‌ خویش گذشت و فرزند عزیز خود را درراه خدمت به اسلام و نظام مقدس جمهوری اسلامی نثار نمود، اسوه‌ ایثار و نمونه‌های برتر استقامت و فداکاری‌ است. پدر شهید اقتدار وحید عزیزی ندای حق را لبیک گفت و به‌سوی معبود خویش شتافت. ضمن عرض تسلیت و همدردی با شما خانواده محترم، از پروردگار متعال علو درجات برای آن عزیز سفرکرده و شکیبایی و صبر جمیل برای بازماندگان مسألت داریم. ان شاء اللّه روح بلند آن مرحوم در بالاترین مراتب بارگاه قدسی با سالار و سرور شهیدان محشور و همجوار گردد. صلوات و فاتحه ای نثار روح مرحوم قرائت فرمایید. ستاد یادواره شهدای شهر مشکین دشت @yadvare_shohada_mishkindasht

سالگرد شهادت شهید حسین خسرویان بخشی اززندگی نامه شهید شهید حسین خسرویان در تاریخ هشتم مرداد ماه سال یکهزار و سیصد و چهل و چهاردر خانواده ای متدین و مستضعف در یکی از روستاهای بیجار دیده به جهان گشود .پدرش نصرالله و مادرش دردانه نام داشت .دوران تحصیل را با موفقیتهای پی در پی پشت سرنهاد و با تشکیل بسیج به عضویت بسیج و پایگاههای مقاومت سطح شهر در آمد . شهید خسرویان دوران تابستان را با کار کردن و نقاشی مدارس و اماکن دیگر می گذراند.شهید در آخرین توصیه به خانواده اش تأکید می کند که اگر شهید شدم و به یاد من افتادید نماز بخوانید تا دلهایتان آرامش یابد و ارتباط دوستی مسیر زندگی او را به جایی کشید که سال چهارم دبیرستان را با تمام شور و التهابش رها نمود و پای در رکاب پیر عشق خمینی کبیر نهاد. سالها پیش حماسه ای در فکه جلوه گر شد که تاریخ خونین کربلا را به تصویر کشید.جانبازی و اسارت و شهادت شهید خسرویان یکی از خیل کاروانیان کربلا بود که در این خاک معطر و مطهر در عملیات والفجر مقدماتی به آغوش محبوب پر کشید و عطر پیکرش سالهای سال از خاک فکه به مشام می رسید و پس از عمری غریبی ، بی نشانی خداوند اراده فرمود تاپیکر مطهر ایشان و پنج تن از همرزمانش در طول مدت 14 سال در منطقه عملیاتی توسط گروه تحقیق و تفحص شهداء شناسایی وپیکر مطهرش بهمراه 6 شهید دیگر به وطن بازگشت روحش شاد و یادش گرامی @yadvare_shohada_mishkindasht