نفس و جان پیامبر باید خلیفه بعد از او باشد یا بیگانه ای به نام ابوبکر؟
دست خدا و «نفْس» پیمبر فقط علی است
شمشیر و شیر خالق اکبر فقط علی است
بعد از نبی به امر خداوند ذو الجلال
ما را امام و هادی و رهبر فقط علی است
قَالَ سَیّدُنا و مَولانا امِيرُ الْمُؤْمِنِين علی بن ابی طالب صلوات الله علیه:
فَأَيُّهُمَا أَحَقُّ بِمَجْلِسِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ بِمَكَانِهِ وَ قَدْ سَمِعْتُمْ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) حِينَ بَعَثَنِي بِبَرَاءَةَ فَقَالَ إِنَّهُ لَا يَصْلُحُ أَنْ يُبَلِّغَ عَنِّي إِلَّا أَنَا أَوْ رَجُلٌ مِنِّي [فَأَنْشُدُكُمُ اللَّهَ أَ سَمِعْتُمْ ذَلِكَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص قَالُوا اللَّهُمَّ نَعَمْ نَشْهَدُ أَنَّا سَمِعْنَا ذَلِكَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص حِينَ بَعَثَكَ بِبَرَاءَةَ قَالَ] فَلَمْ يَصْلُحْ لِصَاحِبِكُمْ أَنْ يُبَلِّغَ عَنْهُ صَحِيفَةً قَدْرَ أَرْبَعِ أَصَابِعَ وَ لَمْ يَصْلُحْ أَنْ يَكُونَ الْمُبَلِّغُ لَهَا غَيْرِي فَأَيُّهُمَا أَحَقُّ بِمَجْلِسِهِ وَ مَكَانِهِ الَّذِي سَمَّاهُ خَاصَّةً أَنَّهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ [أَوْ مَنْ خُصَّ بِهِ مِنْ بَيْنِ هَذِهِ الْأُمَّةِ أَنَّهُ لَيْسَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله)
حضرت آقا امیرالمومنین صلوات الله علیه:
کدامیک از این دو (امیرالمومنین یا ابوبکر) سزاوارتر به نشستن در مقام و جای پیامبرند؟
شما از پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله) شنیدید که وقتی مرا برای ابلاغ سوره برائت فرستاد فرمود: صلاحیت ندارد از قول من مطلبی را برساند به جز خودم یا کسی که از خودم باشد.
شما را به خدا قسم می دهم آیا این مطلب را از پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله) شنیدید؟
گفتند: آری به خدا قسم، ما شهادت می دهیم که این مطلب را از پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله) آن هنگام که تو را برای سوره برائت فرستاد شنیدیم.
حضرت فرمود: رفیق شما (ابو بکر) صلاحیت نداشت که از قول پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله) نوشته ای به قدر چهار انگشت را برساند و جز من برای ابلاغ آن صلاحیت پیدا نکرد! کدامیک از این دو سزاوارتر به مقام و جای اویند؟
آنکه پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله) به خصوص نام برده که از اوست یا آن کسی که به خصوص تعیین شده که از پیامبر نیست.
كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج2، ص: 654 - الحديث الحادي عشر
وقتی پیامبر اکرم صلی اللَّه علیه و آله فرمود: باید رساننده قول من از خودم باشد و در این میان سوره برائت را از ابو بکر پس گرفت و به امیر المؤمنین صلوات الله علیه داد تا ابلاغ نماید، با این عمل حضرت معلوم شد فردی که یقینا از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله نیست ابو بکر است و فردی که یقینا از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله است امیر المؤمنین صلوات الله علیه است.
علی نفس رسول است
درِ شهر علوم است
علی مهر قبول است
و هم کفو بتول است
صلوات الله علیهم اجمعین
مباهله که تمام می‌شود؛
#بوی_پیراهن_حسین علیه‌السلام، آنقدر دور و بر قلب‌مان می‌چرخد تا یادمان نرود، کم‌کم جامه‌های عزایمان را از گنجه بیرون بکشیم و آماده شویم برای درآغوش گرفتن پیراهن حسین (ع) و ... نور گرفتن چشمانمان، به اشکی که نه فقط چشمانمان، که تمام جانمان را بینا میکند!
این صفحات مجازی ما هم، که از هر حقیقتی، حقیقی‌ترند؛ کم‌کم می‌روند تا #بوی_پیراهن_حسین ع بگیرند!
💠از جمله مطالبي که درباره زيارت حضرت سيدالشهداء امام حسين (علیه السلام) رسيده مطلبی است که در داستان تشرّف حاج علی بغدادی (ره) به حضور مبارک صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نقل شده و آن قسمت اين است که مي گويد به آن حضرت عرض کردم:
◀️«مولای ما! روضه خوانان حسين (علیه السلام) حديثی را نقل می کنند که مردی در عالم رؤيا هودجی را در ميان زمين و آسمان ديد و پرسيد که چه کسانی در اين هودج نشسته اند؟
💠پاسخ داده شد: حضرت زهرا (سلام الله علیها) و خديجه کبری(سلام الله علیها) پرسيد: به کجا مي روند؟ جواب دادند: امشب شب جمعه است و آنان برای زيارت امام حسين (علیه السلام) در شب جمعه، می روند و نيز ديد که از هودج، رقعه هايی می ريزد و در آن مکتوب است:
«براي زيارت کننده حسين (علیه السلام) در شب جمعه، امان از آتش دوزخ است.» اکنون آيا اين حديث صحيح است؟» حضرت فرمود: «نَعَم زِيارَه الحُسَين (علیه السلام) فِي لَيلَهِ الجُمعَه اَمانُ مِن النّار يومَ القِيامَه؛ يعنی، آری زيارت حسين (علیه السلام) در شب جمعه امان از آتش دوزخ در روز قيامت خواهد بود.»
💠چنانکه می نگريد حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) سخن قاريان تعزيه امام حسين (علیه السلام) و حديثی را که آنان درباره زيارت حضرت سيدالشهدا می خوانده اند، تصديق و تقرير کرده و خود نيز بطور قطعی تصريح فرموده اند که زيارت امام حسين (علیه السلام) در شب جمعه، امان آدمی از آتش قهر الهی در روز قيامت خواهد بود.
◀️راستی چقدر دلنشين است که صاحب الامر و الزمان و منتقم خون پاک و مقدس حضرت حسين بن علی (علیه السلام) بدينگونه از زيارت جدش امام حسين (علیه السلام) سخن گفته و چنين نويد روح افزا و نشاط انگيزی را به زائران حسين (علیه السلام) می دهد.
🌷 اللهم الرزقنا زیارة الحسین علیه السلام فی الدنیا و فی الاخرة شفاعة الحسین علیه السلام 🌷
📚(بحار الانوار ، ج ۵۳ ، ص ۳۱۵)
دعاى ندبه که از امام صادق علیه‌السّلام نقل شده است، یکی از مهم‌ترین دعاها در عصر غیبت است.
مرحوم صدرالاسلام همدانى در كتاب تكالیف الأنام مى‌گوید:
از خواص دعاى ندبه این است كه اگر در جایى با حضور قلب و اخلاص تمام و توجه به مضامین عالى آن خوانده شود، عنایت و توجه امام زمان علیه‌السّلام را به آن مكان جلب مى‌كند؛ بلكه آن حضرت در آن جا حضور مى‌یابد؛ چنان كه در بعضى جاها اتفاق افتاده است.
این دعا مشتمل بر اِستِغاثه و کمک خواستن از امام زمان علیه السلام و تأسف خوردن بر غیبت آن حضرت و گریه در فراق ایشان است و ندبه نیز به همین معناست.
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته
صبحكم الله بظهورالحجة عليه السلام إن شاءلله و بالخير والعافية
💥 زيارت روز جمعه
مخصوص امام صاحب العصر والزمان
عجل الله تعالی فرجه
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ السَّلامُ
عَلَيْكَ يَا عَيْنَ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نُورَ اللَّهِ الَّذِي يَهْتَدِي بِهِ الْمُهْتَدُونَ وَ يُفَرَّجُ بِهِ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُهَذَّبُ الْخَائِفُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَلِيُّ النَّاصِحُ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَفِينَةَ النَّجَاةِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَيْنَ الْحَيَاةِ السَّلامُ عَلَيْكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ عَلَى آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ عَجَّلَ اللَّهُ لَكَ مَا وَعَدَكَ مِنَ النَّصْرِ وَ ظُهُورِ الْأَمْرِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ أَنَا مَوْلاكَ عَارِفٌ بِأُولاكَ وَ أُخْرَاكَ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِكَ وَ بِآلِ بَيْتِكَ وَ أَنْتَظِرُ ظُهُورَكَ وَ ظُهُورَ الْحَقِّ عَلَى يَدَيْكَ،
وَأَسْأَلُ الله أَنْ يُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ يَجْعَلَنِي مِنَ المُنْتَظِرِينَ لَكَ وَالتَّابِعِينَ وَالنَّاصِرِينَ لَكَ عَلى أَعْدائِكَ، وَالمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْكَ فِي جُمْلَةِ أَوْلِيائِكَ ، يامَوْلايَ ياصاحِبَ الزَّمانِ، صَلَواتُ الله عَلَيْكَ وَعَلى آلِ بَيْتِكَ، هذا يَوْمُ الجُمُعَةِ وَهُوَ يَوْمُكَ المُتَوَقَّعُ فِيهِ ظُهُورُكَ، وَالفَرَجُ فِيهِ لِلْمُؤْمِنِينَ عَلى يَدَيْكَ، وَقَتْلُ الكافِرِينَ بِسَيْفِكَ، وَأَنا يامَوْلايَ فِيهِ ضَيْفُكَ وَجارُكَ، وَأَنْتَ يامَولايَ كَرِيمٌ مِنْ أَوْلادِ الكِرامِ وَمَأْمُورٌ بِالضِّيافَةِ وَالاِجارَةِ فَأَضِفْنِي وَأَجِرْنِي صَلَواتُ الله عَلَيْكَ وعَلى أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّاهِرِينَ ].
اللهم عجل لوليك الفرج.
بــــــصــــــیـــــــرت در کـــــــلامِ عــــــلــــما
از حضرت آیت الله قاضی رضوان الله علیه نقل است که: اکثر افرادی که موفّق به نفیِ خواطر شده و توانسته اند ذهن خود را پاک و صاف نموده و از خواطر مصفّا کنند و بالاخره سلطانِ معرفت برای آنان طلوع نموده است، در یکی از این دو حال بوده اند:
اوّل در حینِ تلاوتِ قـــــــــرآن مــجــیـــد و التفات به خواننده آن، که چه کسی در حقیقت قاری قــــــــــــرآن است. در آن وقت بر آنان منکشف میشده که قاریِ قــــــــــــــــــرآن ، خداست! دوّم از راه توسّل به حضرت ابـــــاعــــبـــــدالله الـــــحـــــســـــیــــــن علیه السّلام؛ زیرا آن حضرت را برای رفعِ حجاب و موانعِ طریق نسبت به سالکینِ راه خدا، عنایتی عظیم است.