خیامِ این روزها و این ساعات، مشابه جزیره مجنون است؛
هم در موقعیت کنونی
هم در فرآیندهای آتی
@yakfiheleshareh
مناطق سنینشین و مسیحینشین را میزند؛
که چه؟
یک. برای عناصر مقاومت، محدودیت تحرک به وجود آورد. یعنی نیروها برای جابهجایی تاکتیکی با ممانعت یا احتمال لو رفتن از سوی مردم سنی و مسیحی مواجه شوند.
دو. سنی و مسیحی را علیه حزبالله (و جنگی که آغاز کرده) بشوراند.
@yakfiheleshareh
هدف اول را کاری نداریم.
اما ذیل هدف دوم، در ادبیات امنیتی اصطلاحا نیازمند یک "اقدام مکمل: Complementary Action" هستیم تا نیل به هدف حاصل شود.
@yakfiheleshareh
اقدام مکمل عملیات نظامی در مناطق مذکور کجا و چگونه در حال شکلگیری است؟
@yakfiheleshareh
با تشکیل جنبش حزبالله، علمای حوزه علمیه نبطیه و جبل عامل، اتکاء به عرفان در کنار فراگیری حوزههای دیگر نظیر علم رزم را ضروری میدیدند.
طبعا با مشغولیتهای امامین انقلاب، بایستی شخصی دیگر این بار سنگین را بر میداشت.
قرعه اول به مرحوم آیتالله بهجت افتاد.
@yakfiheleshareh
گزافه نیست اگر مدعی شویم ویژگیهای کمنظیر "العبد" بود که باعث انتشار عطر عرفان در میان رزمندگان حزبالله گشت.
این تاثیر به روشنی در پیروزی مقاومت در جنگ 33 روزه خود را نشان داد؛
من فکر میکنم حتی این نفس مقدس بهجت بود که حاج علی کرکی در رؤیایی صادقه حضرت زهرا را در خواب دید و به ایشان مستمسک گشت و موج پیروزیها از راه رسید.
@yakfiheleshareh
با رحلت العبد در سال 88، بایستی این بار سنگین بر عهده فقیه عارف دیگری قرار میگرفت که بتواند به خوبی از عهده این وظیفه خطیر برآید؛
نظر حکیم بر "استاد" بود.
@yakfiheleshareh
پس از رحلت العبد، تکیهگاه عرفانی-فلسفی حزبالله بر دوش آیتالله مصباح قرار گرفت و این رابطه طی سالیان سال به واسطه ظرفیت کمنظیر ایشان در تلاقی علوم مختلف از فلسفه، اخلاق، عرفان، تفسیر و... بسیار تعمیق شد.
اما یکی از جوانب مغفول از قدرت ایشان به دانش، تجارب و توانمندیهای ایشان در علوم غریبه بر میگردد که از قضا در قوام مقاومت لبنان بسیار "راهگشا" بود.
@yakfiheleshareh
امروز و در شرایط خطیر کنونی، اتکاء مقاومت لبنان بر دوش فیلسوفی دیگر است که در واقع، هدایت سلوکی رزمندگان را بر عهده دارد.
توجه به این مسئله، رمز تفاوت ویژه در اخلاص و قدرت نیروهای حزبالله با دیگر فصائل مقاومت است.
@yakfiheleshareh