یک طرف بشار یک طرف کفّاح @yakfiheleshareh

"سلمان‌وار در جستجوی مربی رفتن، آسان‌تر و پربارتر از لقمان‌وار از بدها ادب آموختن است." ع‌ص‌ @yakfiheleshareh

هر پیامی ملازم یک پیوست عملی است. @yakfiheleshareh

خیامِ این روزها و این ساعات، مشابه جزیره مجنون است؛ هم در موقعیت کنونی هم در فرآیندهای آتی @yakfiheleshareh

مناطق سنی‌نشین و مسیحی‌نشین را می‌زند؛ که چه؟ یک. برای عناصر مقاومت، محدودیت تحرک به وجود آورد. یعنی نیروها برای جابه‌جایی تاکتیکی با ممانعت یا احتمال لو رفتن از سوی مردم سنی و مسیحی مواجه شوند. دو. سنی و مسیحی را علیه حزب‌الله (و جنگی که آغاز کرده) بشوراند. @yakfiheleshareh

هدف اول را کاری نداریم. اما ذیل هدف دوم، در ادبیات امنیتی اصطلاحا نیازمند یک "اقدام مکمل: Complementary Action" هستیم تا نیل به هدف حاصل شود. @yakfiheleshareh

اقدام مکمل عملیات نظامی در مناطق مذکور کجا و چگونه در حال شکل‌گیری است؟ @yakfiheleshareh

نهایت عقلانیت و محاسبه‌گری در جنگ رخ می‌دهد. @yakfiheleshareh

با تشکیل جنبش حزب‌الله، علمای حوزه علمیه نبطیه و جبل عامل، اتکاء به عرفان در کنار فراگیری حوزه‌های دیگر نظیر علم رزم را ضروری می‌دیدند. طبعا با مشغولیت‌های امامین انقلاب، بایستی شخصی دیگر این بار سنگین را بر می‌داشت. قرعه اول به مرحوم آیت‌الله بهجت افتاد. @yakfiheleshareh

گزافه نیست اگر مدعی شویم ویژگی‌های کم‌نظیر "العبد" بود که باعث انتشار عطر عرفان در میان رزمندگان حزب‌الله گشت. این تاثیر به روشنی در پیروزی مقاومت در جنگ 33 روزه خود را نشان داد؛ من فکر می‌کنم حتی این نفس مقدس بهجت بود که حاج علی کرکی در رؤیایی صادقه حضرت زهرا را در خواب دید و به ایشان مستمسک گشت و موج پیروزی‌ها از راه رسید. @yakfiheleshareh

با رحلت العبد در سال 88، بایستی این بار سنگین بر عهده فقیه عارف دیگری قرار می‌گرفت که بتواند به خوبی از عهده این وظیفه خطیر برآید؛ نظر حکیم بر "استاد" بود. @yakfiheleshareh