به نام خدا همان طور که در کلیپ فوق ملاحظه می کنید بنده از سال ۱۳۸۴ به دفعات در جلسات سخنرانی و کلاس های مختلف هشدار داده بودم که واژه "طب استعماری" را که حضرت امام خمینی (ره) فرموده بودند، جدی بگیرید. و یک روزی اینها با ابزار طب به ما ضربه می زنند ولی متاسفانه نه مسئولان و نه مردم این هشدارها را جدی نگرفتند. یکی از پیامدهای خوب کرونا در کنار همه بدیها و آسیبهایش این بود که مردم فهمیدند متولیان سیستم سلامت تا چه حد بی خرد و چقدر از خود بیخود و وابسته به "طب استعماری" هستند. فهمیدند که بسیاری از نمایندگان منتخب شان در مجلس نیز نه تنها به فکر سلامت آنها نیستند بلکه رای خود را هم مخفی نگاه می دارند تا شرمنده و پاسخگوی مردم نباشند. فریادهای ۱۶ ساله برای پیشگیری از چنین روزی بود. وقتی مردم‌ به پیشگیری اهمیت ندهند و به زندگی غافلانه خود ادامه دهند، باید منتظر باشند تا با لگد دشمن بیدار شوند. آری کرونا تاوانی است که برای ارتقای فهم و آگاهی جامعه می پردازیم. الان هم خیلی از مردم در آرزوی همان زندگی غافلانه هستند و مرتب پیام می دهند که راهکار بدهید تا زندگی ما مثل سابق شود. به آنها می گویم: چشم ما همه تلاش می کنیم‌ ولی بدانید که زندگی مثل سابق نخواهد شد. چرا؟ چون دشمنان بشریت از حداقل صد سال پیش در حال تحقیق برای ساخت این ویروسها بوده اند (دو تا پست افشاگری را ببینید) و برای چنین روزهایی برنامه ریزی کرده اند. و ظاهرا ویروسها را هم به گونه ای طراحی کرده اند که واکسنهایی که بر علیه آن ساخته می شود، همان آثار ویروس را داشته باشند. امثال بیل گیتس هم وعده داده اند که ویروسهای غیر تنفسی که کشنده تر هستند در راهند. وقتی به ظرفیتهای دشمن و عملکرد نابخردانه متولیان نظام سلامت که به دانش بومی و طب سنتی نوجهی ندارند، نگاه می کنیم، به این نتیجه می رسیم که در کنار همه تلاشهایمان از یک اصل مهم نباید غفلت کنیم. در آستانه نیمه شعبان هستیم. به نظر می رسد تنها راه نجات این است که مردم جهان صادقانه و با حال اضطرار، ظهور منجی بشریت مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه را طلب کرده برای رفع موانع ظهور تلاش نمایند. به جای اعتماد به واکسن و خوش خیالی که دشمنان بشریت ویروس های قوی تر را منتشر نمی کنند، سبک زندگی خود را اصلاح و رنگ و بوی آن را مهدوی کنیم. دکتر رضامنتظر 1400/12/16 🆔 @drezamontazer #کرونا #نه_به_واکسن_اجباری #اللهم_عجل_لولیڪ_الفرج # انقلابِ سلامتی #✌

ممنوعیت مدل موی دم اسبی برای دانش‌آموزان دختر در بعضی از مدارس ژاپن آن‌ها می‌گویند گردن دختران باعث تحریک جنسی دانش‌آموزان پسر می‌شود پ.ن: «بدن خودمه» و «تو چشاتو درویش کن» به ژاپنی چی میشه؟ @aboozar72

کاش بعضی ها پشه آنوفل بودند! برای دیدن یکی از دوست های جانبازم، رفته بودم آسایشگاه امام خمینی (ره) که در شمالی ترین نقطه تهران است. فکر می کردم از مجهزترین آسایشگاه های کشور باشد. که نبود. بیشتر به خانه ای بزرگ شبیه بود. دوستم نبودش، فرصتی شد به اتاق ها سری بزنم. اکثر جانبازها آنجا قطع نخاع بودند، برخی قطع نخاع گردنی، یعنی از گردن به پایین حرکت نداشتند، بسیاری از کمر، بعضی نابینا بودند، بعضی جانباز از دو دست. و من چه می دانستم جانبازی چیست، و چه دنیایی دارند آن ها... جانبازی که 35 سال بود از تخت بلند نشده بود پرسید؛ "کاندیدا شده ای! آمده ای عکس بگیری؟" گفتم نه! ولی چقدر خجالت کشیدم. حتی با دوربین موبایلم هم تا آخر نتوانستم عکسی بگیرم. می گفت اینجا گاه مسئولی هم می آید، البته خیلی دیر به دیر، و معمولا نزدیک انتخابات! همه اینها را با لبخند و شوخی می گفت. هم صحبتی گیر آورده بود، من هم از خدا خواسته! نگاه مهربان و آرام اش به من تسلی می داد. خیلی زود رفیق شدیم. وقتی فهمید من هم در همان عملیاتی بوده ام که او ترکش خورده. پرسیدم خانه هم می روی؟ گفت هفته ای دو هفته ای یک روز، نمی خواست باعث مزاحمت خانواده اش باشد! توضیح می داد خانواده های همه جانبازهای قطع نخاع دیگر بیمار شده اند، هیچکدام نیست دیسک کمر نگرفته باشند. پرسیدم اینجا چطور است؟ شکر خدا را می کرد، بخصوص از پرسنلی که با حقوق ناچیز کارهای سختی دارند. یک جور خودش را بدهکار پرسنل می دانست. یاد دوست شهیدم اسماعیل فرجوانی افتادم. دستش که عملیات والفجر هشت قطع شده بود نگران هزینه های بیمارستانی بود، نکند زیاد شوند! گفتم: بی حرکت دست و پا خیلی سخت است، نه؟ با خنده می گفت نه! حکایت تکاندهنده ای برایم تعریف کرد، او که نمی توانست پشه ها را نیمه شب از خودش دور کند، می گفت با پشه های آنجا دیگر دوست شده است! پشه های آنوفل را می گفت. "نیمه شب ها که می نشینند روی صورتم، و شروع می کنند خون مکیدن، بهشان می گویم کافیست است دیگر!" می گفت نگاهم را که می بینند خودشان رعایت می کنند و زود بلند می شوند. شانس آوردم اشک هایم را ندید که سرازیر شده بودند. می‌گفت ما که خوبیم اگه می‌خواهی جانباز ببینی برو آسایشگاه جانبازان اعصاب و روان و اونها رو ببین ، ما آزادیم و ... برو ببین جانبازان موجی چی میکشن و چه جوری زندگی می‌کنن و چه جوری دست‌ و پاهشون را بستند به تخت و مثل ما آزاد نیستند و همش با داروهای خواب آور یا خوابند و یا منگ و بیحال یه گوشه‌ای نشستند و همدیگه‌رو نگاه می‌کنند نوجوان و 16 ساله بوده که ترکش به پشت گردنش خورده و الان نزدیک 50 سالش شده بود. سال ها بود که فقط سقف بی رنگ و روی آسایشگاه را می دید. آخر من چه می دانستم جانبازی چیست! صدای رعد و برق و باران از بیرون آمد، کمک کردم بیرون بیاید، تا بارش باران نرمی که شروع شده بود را ببیند. چقدر پله داشت مسیر! پرسیدم آسایشگاه جانبازهای قطع نخاع که نباید پله داشته باشد. خندید و گفت اینجا ساختمانش مصادره ای است و اصلا برای جانبازها درست نشده. خیلی خجالت کشیدم. دیوارهای رنگ و رو رفته آسایشگاه، تخت های کهنه، بوی نم و فضای دم کرده داخل اتاق ها... هر دقیقه اش مثل چند ساعت برایم می گذشت. به حیاط که رسیدیم ساختمان های بسیار شیک روبرو را نشانم داد. ساختمان هایی اروپایی... می گفت اینها دیگر مصادره ای نیستند، همه بعد از جنگ ساخته شده، و امکاناتش خیلی بیشتر از آسایشگاه های جانبازهاست. نمی دانستم چه جوابش را بدهم. تنها سکوت کردم. می گفت فکر می کنی چند سال دیگر ما جانبازها زنده باشیم؟ یکه خوردم. چه سئوالی بود! گفتم چه حرفی می زنی عزیزم، شما سرورِ مایید، شما افتخار مایید، شما برکت ایرانید، همه دوستتان دارند، همه قدر شما را می دانند، فقط اوضاع کشور این سال ها خاص است، مشکلات کم شوند حتما به شما بهتر می رسند. خودم هم می دانستم دروغ می گویم. کِی اوضاع استثنایی و ویژه نبوده؟ کِی گرفتاری نبوده. کِی برهه خاص نبوده اوضاع کشور... چند دقیقه می گذشت که ساکت شده بود، و آن شوخ طبعی قبلی را نداشت. از همان وقتی که حرف مرگ را زد. انگار یاد دوستانش افتاده باشد. نگاهش قفل شده بود به قطره های ریز باران و به فکر فرو رفته بود. کاش حرف تندی می زد! کاش شکایتی می کرد! کاش فریادی می کشید و سبک می شد! و مرا هم سبک می کرد! یک ساعت بعد بیرون آسایشگاه بی هدف پرسه می زدم. دیگر از خودم بدم می آمد از تظاهر بدم می آمد از فراموش کاری ها بدم می آمد از جانباز جانباز گفتن های عده ای و تبریک های بی معنای پشتِ سر همشان! از کسانی که می گویند ترسی از جنگ نداریم همان ها که موقع جنگ در هزار سوراخ پنهان بودند و این روزها هم نه جانبازها را می بینند نه پدران و مادران پیر شهدا را... بدم می آمد از کسانی که نمی دانند ستون های خانه های پر زرق و برقشان چطور بالا رفته! از آنها که جانبازهارا هم پله ترقی

خودشان می خواهند! کاش بعضی به اندازه پشه های آنوفلِ آسایشگاه معرفت داشتند! وقتی که می خوردند، می گفتند کافیست! و بس می کردند... و می رفتند... ما چه می دانیم جانباز چیست؟!😭🙈😔

خدایا ببخش...🤲

🔸 در آخر الزمان می‌تونیم از برادران پیغمبر اکرم (ص) باشیم، اصحاب نه ها! برادر 🔹استاد عالی ✅ @Balagh99

*💠 چرا آیةالله جنتی با این سن* *از مقام و مسئولیت کنار نمی رود⁉️🤨* •••••✾•🍃🌺🍃•✾••••

🌹شهید محسن حججی🌹 🌹 ذکر علامه حسن زاده آملی به شهید حججی آیت الله احدی: شهید بزرگوار حججی ذکری از علامه حسن زاده آملی گرفته بود که مرتب آن را تکرار میکرد و آن ذکر این است: اَسئَلُکَ لَذَّتِ النَّظرِ الی وَجهِک، والشَّوقَ الی لِقائِک "خدایا لذت تماشای رویت و اشتیاق به دیدارت را به من موهبت کن" ⭐️شادی روح پاک همه شهدا صلوات #به_یاد_شهدا 🍁〰🍂 @Alachiigh

💢اعتراف آمریکا به داشتن آزمایشگاه های بیولوژیک و شیمیایی (بیوتروریسم) در اوکراین 🔹«ما در اوکراین آزمایشگاه های بیولوژیکی داریم که مستقیما توسط امریکا تامین بودجه می شود و هم اکنون عمیقأ از بابت این موضوع نگرانیم که کنترل این آزمایشگاه ها به دست روسیه بیفتد» 🔹 اگر روزی جهان و حتی جوامع غربی مطلع شوند که کرونا در آزمایشگاه های بیولوژیک پنتاگون ساخته شده است، چه واکنشی خواهند داشت؟ به نظر شما زیباکلام و تاجزاده چطور این جنایت را توجیه می‌کنند؟ تحلیل سیاسی 🍁〰🍂 @Alachiigh

🎥 #پادکست | چیزی تا ظهور نمونده؛ قسمت اول 👤 "علی‌اکبر #رائفی_پور": 🔅 ما اصل کار رو انجام دادیم، یک قدمی چشمه هستیم... کلید ظهور در دستان ماست. 🆘 @Roshangari_ir

🎶تقوای سیاسی 📜Khamenei.ir 💠گوش کنیم #نقشه_راه_دولت_اسلامی #تحول_معرفتی #پست_شصت_هفتم

💥 الله اکبر : ساعت ١/٢٠ دقیقهٔ دیشب (به‌وقت شهادت سردار دل‌ها) دو مرکز سازمان جاسوسی #موساد در شهر اربیل عراق موشک باران شد. @yamahdiadrekni72