امام على عليه السلام : عَلَيكُم في شَهرِ رَمَضانَ بِكَثرَةِ الاِستِغفارِ و الدُّعاءِ ؛ امام على عليه السلام : بر شما باد در ماه رمضان به بسيارىِ استغفار و دعا . . الكافى ، ج 4 ، ص 88 .

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن أدرَكَ شَهرَ رَمَضانَ فلَم يُغفَرْلَهُ فَأبعَدَهُ اللّه ُ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه ماه رمضان را دريابد و آمرزيده نشود ، خداوند او را [از رحمت خود ]دور گرداند . بحار الأنوار : 74/74/62 .

عنه صلي الله عليه و آله : في أوَّلِ لَيلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ تُغَلُّ المَرَدَةُ مِنَ الشَّياطينِ ، ويُغفَرُ في كُلِّ لَيلَةٍ سَبعينَ ألفا ، فَإِذا كانَ في لَيلَةِ القَدرِ غَفَرَ اللّه ُ بِمِثلِ ما غَفَرَ في رَجَبٍ وشَعبانَ وشَهرِ رَمَضانَ إلى ذلِكَ اليَومِ إلاّ رَجُلٌ بَينَهُ وبَينَ أخيهِ شَحناءُ، فَيَقولُ اللّه ُ عز و جل : أنظِروا هؤُلاءِ حَتّى يَصطَلِحوا . رسول خدا صلي الله عليه و آله : شب اوّل ماه رمضان ، شيطان هاى سركش به بند كشيده مى شوند و هر شب ، هفتاد هزار تن آمرزيده مى گردند ، و چون شب قدر فرا رسد ، خداوند به اندازه آنچه در ماه رجب و شعبان و رمضان تا آن روز آمرزيده است ، [بندگان] را مى آمرزد ، مگر آن كه ميان كسى و برادرش كينه اى باشد كه در اين صورت ، خداوند عز و جلمى فرمايد : [آمرزش] اينان را عقب بيندازيد ، تا آشتى كنند . عيون أخبار الرضا عليه السلام : 2 / 71 / 331 عن دارم بن قبيصة عن الإمام الرضا عن آبائه عليهم السلام ، بحار الأنوار : 97 / 36 / 16 .

عنه صلى الله عليه و آله ـ في خُطبتِهِ عندَ إقبالِ شهرِ رمضانَ ـ إنّ الشَّقِيَّ مَن حُرِمَ غُفرانَ اللّه ِ في هذا الشَّهرِ العَظيمِ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در خطبه اش به هنگام فرا رسيدن ماه رمضان ـ فرمود : همانا بدبخت كسى است كه در اين ماه بزرگ از آمرزش خداوند محروم ماند . عيون أخبار الرِّضا : 1/295/53 .

عنه صلى الله عليه و آله : أفضَلُ الصَّدَقةِ في رَمَضانَ . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : برترين صدقه ، صدقه اى است كه در ماه رمضان داده شود . كنز العمّال : 16249 .

پيامبر صلي الله عليه و آله : إنَّ أبوابَ السَّماءِ تُفتَحُ في أوَّلِ لَيلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ و لاتُغلَقُ إلى آخِرِ لَيلَةٍ مِنهُ ؛ پيامبر صلي الله عليه و آله : درهاى آسمان در شب اوّل ماه رمضان گشوده مى شود و تا آخرين شب اين ماه بسته نمى شود . بحار الأنوار ، ج 96 ، ص 344 .

پيامبر صلي الله عليه و آله : إنَّ اللّه َ يَقولُ كُلَّ لَيلَةٍ مِن هذَا الشَّهرِ : وَ عِزَّتي و جَلالي لَقَد أمَرتُ مَلائِكَتي بِفَتحِ أبوابِ سَماواتٍ لِلدّاعِينَ مِن عِبادي و إمائي ؛ پيامبر صلي الله عليه و آله : خداوند در هر شبِ ماه رمضان مى گويد : «به عزّت و جلالم سوگند ، به فرشتگان فرمان داده ام درهاى آسمان ها را بر روى بندگان دعا كننده من بگشايند» . فضائل الأشهر الثلاثة ، ص 99 .

پيامبر صلي الله عليه و آله : هُوَ شَهرُ الإستِغفارِ و هُوَ شَهرُ الصِّيامِ و هُوَ شَهرُ الدُّعاءِ ؛ پيامبر صلي الله عليه و آله : ماه رمضان ماه استغفار، ماه روزه و ماه دعا است . همان ، ص 117 .

عنه صلى الله عليه و آله  تَحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ الفَجرَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحتَرِقُونَ تَحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ الظُّهرَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحترِقُونَ تَحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ العَصرَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحتَرِقُونَ تَحتَرِقونَ فإذا صَلَّيتُمُ المَغرِبَ غَسَلَتها، ثُمّ تَحتَرِقُونَ تحتَرِقُونَ فإذا صَلَّيتُمُ العِشاءَ غَسَلَتها، ثُمّ تَنامُونَ فلا يُكتَبُ علَيكُم حَتّى تَغتَسِلُوا .; پيامبر خدا صلى الله عليه و آله  شما [از آتش گناه ]مى سوزيد ، اما چون نماز صبح را خوانديد، آن را مى شويد ؛ بار ديگر مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز ظهر را گزارديد، آن را مى شويد و باز مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز عصر را خوانديد آن را مى شويد ، بار ديگر مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز مغرب را گزارديد آن را مى شويد . سپس مى سوزيد و مى سوزيد ، و چون نماز عشا را خوانديد آن را مى شويد ، سپس مى خوابيد و بر شما گناهى نوشته نشود، تا آن كه [روز ديگر به همين ترتيب ]خود را بشوييد .; بحار الأنوار : 82/223/46 .

الإمامُ الكاظمُ عليه السلام مَن تَوَضَّأ لِلمَغرِبِ كانَ وُضُوؤهُ ذلكَ كَفّارَةً لِما مَضى مِن ذُنوبِهِ في نَهارِهِ ما خَلا الكبائرَ .; امام كاظم عليه السلام هر كه براى نماز مغرب وضو بگيرد، اين وضوى او كفّاره گناهان روز اوست، مگر گناهان كبيره.; ثواب الأعمال : 32/1.

پيامبر صلي الله عليه و آله : إذا صَلَّتِ المَرأةُ خَمسَها و صامَت شَهرَها و أحصَنَت فَرجَها و أطاعَت بَعلَها فَلَتَدخُلُ الجَنَّةَ مِن أيِّ أبوابٍ شاءَت ؛ پيامبر صلي الله عليه و آله : هرگاه زنى نمازهاى پنج گانه اش را به جاى آورد ، و ماه رمضان را روزه بگيرد، و دامنش را پاك نگه دارد ، و از شوهرش فرمان ببرد ، از هر درى كه بخواهد وارد بهشت مى شود . كتاب من لايحضره الفقيه ، ج 3 ، ص 441 .

قالَ رسولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله ; لَمّا اُسرِىَ بى اِلَى السَّماءِ دَخَلْتُ الجَنَّةَ فَرَأَيْتُ فيها قَصْرا مِنْ ياقُوتٍ اَحْمَر يُرى باطِنُهُ مِنْ ظاهِرِه لِضيائِهِ و نورِهِ وَ فيهِ قُبَّتانِ مِنْ دُرٍّ و زَبَرْجَدٍ فَقُلْتُ; يا جِبْرئيل! لِمَنْ هذا القَصْر؟ قال; هُوَ لِمَنْ اَطابَ الكلامَ و اَدامَ الصِّيامَ وَ اَطْعَمَ الطَّعامَ و تَهَجَّدَ بِالْلَيْلِ و النّاسُ نِيامٌ. ; رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود  [در شب معراج] كه مرا به آسمان بردند، وارد بهشت شدم، در آن قصرى ديدم از ياقوت سرخ كه از روشنى و نورانيت، از بيرون داخلش پيدا بود، و در آن قصر دو گنبد از درّ و زبرجد وجود داشت. به جبرئيل گفتم اين قصر براى كيست؟ جبرئيل گفت; براى كسى كه سخن نيكو بگويد و پيوسته روزه بگيرد و اطعام كند و شب را به عبادت و نماز بگذراند در حالى كه مردم در خوابند. [سپس پيامبر در تفسير اين جملات فرمودند] كلام طيّب، گفتن سبحان اللّه والحمد اللّه و اللّه اكبر است. دوام روزه هم روزه تمام ماه رمضان است و اطعام، طلب روزى براى زن و فرزند است تا محتاج ديگران نباشند و تهجد در شب، آنكه نخوابد تا نماز عشاء را بخواند.; وسائل الشيعه، ج 6، ص 221، ح 5.