7.73M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
نیست دردی که در این خانه مداوا نشود
گرهی نیست که با دست شما وا نشود
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا علیه السّلام
#چهارشنبه‌های_امام_رضایی♥
#چهارشنبه_های_زیارتی♥
۱۲ مهر ۱۴۰۲
۱۲ مهر ۱۴۰۲
🔻 آیت‌الله العظمی بهجت قدس‌سره:
🔸خدا نڪند حرام در نزد انسان زینت داده شود. این یڪ بیمارے قلبی است
ڪه انسان بدان مبتلا می‌شود، و با وجود راه‌هاے حلال ڪه نیازش را برآورده
می‌ڪند، خود را به حرام گرفتار می‌نماید!
انسان می‌تواند به اختیار خویش،
هم‌نشین سلمان، و یا ابوجهل گردد.
📚در محضر بهجت، ج1، ص298
🌤اللّٰهُمَــ ؏َجِـلْ لِوَلیــِـــڪَ الـْفَرَّجْ 🌤
╰⊱♥⊱╮ღ꧁🌸꧂ღ╭⊱♥≺
۱۲ مهر ۱۴۰۲
۱۲ مهر ۱۴۰۲
🌹 #علامه_طباطبایی:
تخم سعادت « مراقبت» است، یعنی کشیک نفس کشیدن، بچه آنقدر مراقبت نمیخواهد که نفس میخاهد.
۱۲ مهر ۱۴۰۲
۱۲ مهر ۱۴۰۲
#خودسازی
#علامه_طباطبایی
در شب و روز زمانی را برای #حسابرسی خود قرار دهیپ و ببینید که بیست و چهار ساعت چگونخ بر شما گذشته، #اهل_محاسبه_باشید
همانطور که یک بازرگان، یک کاسب دخل و خرج خود و صادرات و وادرات خود را حساب میکند، شما ببینید در شبانه روزی که بر شما گذشته چه چیزی اندوخته اید، #چه_گفته اید
یک یک رفتار و گفتارتان را حساب برسید،
از نادرستی ها#استغفار کنید و سعی کنید#تکرار_نشود و برای آنچه شایسته و صالح و به فرمان عقل بود خدا رو #شاکر_باشید تا #به_تدریج برای شما تخلق به اخلاق ربوبی ملکه بشود.
۱۲ مهر ۱۴۰۲
#با_همه_مهربان_باش
فردی نقل کرد به علامه طباطبایی عرض کردم
اقا من عجول و بی صبرم، حوصله معطلی ندارم! در یک جمله برایم عصاره اسلام را بیان کنید؛ خنده ملیحی کرد و فرمود:
با همه مهربان باش
خلاصه دین و قرآن "بسم الله الرحمن الرحیم" است رحمان باش با همه آفریده های خدا و رحیم باش با مومنان.
۱۲ مهر ۱۴۰۲
#امام_رئوف
علامه طباطبایی میفرمودند: «همه امامان علیهم السلام لطف دارند، اما لطف حضرت رضا علیهالسلام محسوس است.» و در نقلی دیگر، بیان میکردند: «همه امامان معصوم علیهم السلام رئوف هستند، اما رأفت حضرت امام رضا علیه السلام ظاهر است.»
و نیز میفرمودند: «انسان هنگامی که وارد حرم رضوی علیه السلام می‌شود، مشاهده میکند که از در و دیوار حرم آن امام رأفت میبارد. »
#در_پناه_امام_علیه_السلام
علامه طباطبایی وقتی به مشهد، مشرف میشد، از وی تقاضا میکردند که در خارج از مشهد چون طُرقبه و. . . به دلیل اعتدال هوا، سکونت داشته باشند و گهگاهی برای زیارت مشرف گردد. ایشان ابداً قبول نمیکرد و میفرمود: «ما از پناه امام هشتم به جای دیگری نمیرویم. »
۱۲ مهر ۱۴۰۲
#ما_اینجا_کاره ای_نیستیم
یکی از شاگردان علامه طباطبایی میگوید: ... هیچ به خاطر ندارم که از اسم هر یک از ائمه علیهمالسلام بدون ادای احترام گذشته باشند. در مشهد که همه ساله مشرف میشدند و تابستان را در آنجا میماندند وقتی وارد صحن حضرت رضا علیه السلام میشدند، بارها که در خدمتشان بودم و میدیدم که دستهای مرتعش را روی آستانه در میگذاشتند و با بدن لرزان از جان و دل آستانه در را میبوسیدند، گاهی از محضرشان التماس دعا درخواست میشد میگفتند: «بروید از حضرت بگیرید؛ ما اینجا کارهای نیستیم؛ همه چیز آنجاست!»
#زمین_صحن_را_ببوس
زمانی نویسنده مشهوری بوسیدن ضریح امامان علیهم السلام و این قبیل احترام نهادنها را تشنیع میکرد. وقتی سخن او را به مرحوم علامه در حرم رضوی علیه السلام عرض کردند، ایشان فرمود: «اگر منع مردم نبود، من از دم مسجد گوهرشاد تا ضریح، زمین را میبوسیدم.»
و روزی در صحن حرم امام رضا علیه السلام شخصی به علامه [که اصلاً اذن نمیداد کسی دست ایشان را ببوسد] عرض کرد: «از راه دور آمدهام و میخواهم دست شما را ببوسم. » علامه فرمود: «زمین صحن را ببوس که از سر من هم بهتر است!»
۱۲ مهر ۱۴۰۲
#من_هم_یکی_از_این_شلوغ ها
یک بار علامه میخواستند به روضه رضوی علیه السلام مشرف شوند. به ایشان عرض شد: « آقا! حرم شلوغ است؛ وقت دیگری بروید!» فرمودند: «خوب، من هم یکی از شلوغها!» و رفتند. مردم هم که ایشان را نمیشناختند تا راهی برایشان بگشایند و در نتیجه، هر چه سعی کردند دستشان را به ضریح مبارک برسانند، نشد و مردم ایشان را به عقب هل دادند. وقتی بازگشتند، اطرافیان پرسیدند: «چطور بود؟» فرمودند: «خیلی خوب بود! خیلی لذت بردم!»
#حرم_امام_رضا_علیه_السلام
ایشان هر ساله به مشهد مشرف میشد حتی در پنج شش ماه آخر عمر با همه کسالتی که داشت به مشهد مشرف شد.یکی از بستگان نزدیک ایشان میگفت: «با آغوش باز با آن کهولت سن و کسالت، جمعیت را میشکافت و با علاقه ضریح را میبوسید و توسل میجست که گاهی به زحمت او را از ضریح جدا میکردیم. . .»ایشان میگفت: «من به حال این مردم که این طور عاشقانه ضریح را میبوسند، غبطه میخورم. . .»
۱۲ مهر ۱۴۰۲
#طبیب_الاطباء
حجت الاسلام معزّی نقل میکند که یک بار در ایام طلبگی به مشهد رفته بودم و در صحنهای حرم رضوی علیه السلام قدم میزدم و به بارگاه امام مینگریستم اما داخل رواقها و روضه نمیرفتم. ناگهان دست مهربانی بر روی شانههایم قرار گرفت و با لحنی آرام فرمود: «حاج شیخ حسن! چرا وارد نمیشوی؟» نگاه کردم و دیدم علامه طباطبائی است. عرض کردم: «خجالت میکشم با این آشفتگی روحی بر امام رضا علیه السلام وارد شوم. من آلوده کجا و حرم پاک ایشان کجا!»
آن گاه مرحوم علامه فرمود: «طبیب برای چه مطب باز میکند؟ برای این که بیماران به وی مراجعه کنند و با نسخه او تندرستی خود را بیابند. این جا هم دارالشفای آل محمد علیهم السلام است. داخل شو که امام رضا علیهالسلام طبیب الأطباء است. »
فرزند ایشان نقل میکردند: در سال آخر حیاتشان به دلیل کسالتی که داشتند و بنا به تأکید و توصیه پزشکِ مخصوص نمیخواستیم که ایشان به مشهد مقدس بروند. ولی ایشان اصرار داشتند و رفتند. پس از مراجعت از مشهد، به ایشان گفتم سرانجام به مشهد رفتید، فرمود: «پسرم جز مشهد کجاست که آدم بتواند دردهایش را بگوید و درمانش را بگیرد؟»
۱۲ مهر ۱۴۰۲