هدایت شده از بنیاد صحیفه سجادیه
*مراقب"نماز صبح"
خانواده مان باشیم.
* أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَىٰ غَسَقِ اللَّيْلِ
وَقُرْآنَ الْفَجْرِ ۖ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا
(اسرا 78)
نماز را وقت زوال آفتاب تا اول تاریکی شب به پا دار (یعنی نماز ظهرین را از اول ظهر و نماز عشائین را از بدو تاریکی شب به پا دار)
و نماز صبح را نیز به جای آر که آن نماز به حقیقت مشهود (نظر فرشتگان شب و فرشتگان روز) است.
قرآن به معنى چیزى است که قرائت مىشود و قرآن فجر اشاره به نماز(صبح) فجر است.
آیه فوق مىگوید:
نماز "صبح" مورد مشاهده است،
اکنون این سؤال پیش مىآید که مشاهده چه کسانى؟
روایاتى که در تفسیر این آیه به ما رسیده مىگوید:
نماز صبح، مشهود" ملائکه شب و روز" است،
زیرا در آغاز صبح "فرشتگان شب"
که مراقب بندگان خدایند جاى خود را به "فرشتگان روز "مىدهند
و چون" نماز صبح" در همان آغاز طلوع انجام مىگیرد "هر دو گروه"
آن را مشاهده کرده و بر آن گواهى مىدهند.
*اگر میخواهید نماز صبح تان" قضا" نشود مابقی نماز هایتان را "اول وقت" بخوانید.
@bonyadsahife
سید مرتضی علم الهدی
سید مرتضی در وصیتنامه زیبایی راجع به نمازش میگوید: "تمام نمازهای واجب مرا که در طول عمرم خوانده ام به نیابت از من دوباره بخوانید." دوستانش پرسیدند چرا؟! شما که فردی وارسته بودید و اهمیت فوق‌العاده ای به نماز می‌دادید، علاقه مند و عاشق نماز بودید و همیشه قبل از فرارسیدن وقت نماز وضو گرفته، آماده می شدید تا وقت نماز فرا رسد، حال چه شد که اینگونه وصیت می‌کنید؟!
وصیت می‌کنم که تمام نمازهای مرا دوباره بخوانید زیرا تصور من این است که شاید نمازهای من صد در صد خالص برای خدا انجام نگرفته باشد بلکه درصدی از آنها به خاطر لذت روحی و معنوی خودم به انجام رسیده باشد! پس همه را قضا کنید چون اگر یک درصد از نماز هم برای غیر خدا انجام گرفته باشد شایسته درگاه الهی نیست و می‌ترسم به همین سبب اعمال و راز و نیازهای من مورد پذیرش خدای منان قرار نگیرد!"
سید در پاسخ فرمود: "آری من علاقه‌مند به نماز بلکه عاشق نماز و راز و نیاز با خالق خود بودم و از راز و نیاز هم لذت فراوان میبردم، از این رو همیشه قبل از فرا رسیدن وقت نماز لحظه شماری می کردم تا وقت نماز برسد و این تکلیف الهی را انجام دهم و به دلیل همین علاقه شدید و لذت از نماز، وصیت می‌کنم که تمام نمازهای مرا دوباره بخوانید زیرا تصور من این است که شاید نمازهای من صد در صد خالص برای خدا انجام نگرفته باشد بلکه درصدی از آنها به خاطر لذت روحی و معنوی خودم به انجام رسیده باشد! پس همه را قضا کنید چون اگر یک درصد از نماز هم برای غیر خدا انجام گرفته باشد شایسته درگاه الهی نیست و می‌ترسم به همین سبب اعمال و راز و نیازهای من مورد پذیرش
سید مرتضی علم الهدی
سید مرتضی در وصیتنامه زیبایی در باره نمازش میگوید:
"تمام نمازهای واجب مرا که در طول عمرم خوانده ام به نیابت از من دوباره بخوانید."
پرسیدند چرا؟!
شما که فردی وارسته و اهمیت فوق‌العاده ای به نماز می‌دادید،
علاقه مند و عاشق نماز بودید و همیشه قبل از فرارسیدن وقت نماز وضو گرفته، آماده می شدید تا وقت نماز فرا رسد، حال چه شد که
اینگونه وصیت می‌کنید؟!
وصیت می‌کنم....
"که تمام نمازهای مرا دوباره بخوانید
زیرا تصور من این است که شاید نمازهای من" صد در صد" خالص برای خدا انجام نگرفته باشد، بلکه درصدی از آنها به خاطر لذت روحی و معنوی خودم به انجام رسیده باشد!
پس همه را قضا کنید چون اگر یک درصد از نماز هم برای غیر خدا انجام گرفته باشد شایسته درگاه الهی نیست و می‌ترسم به همین سبب اعمال و راز و نیازهای من مورد پذیرش خدای منان قرار نگیرد!"
و می فرموند:
من علاقه‌مند به نماز بلکه عاشق نماز و راز و نیاز با خالق خود بودم و از راز و نیاز هم لذت فراوان میبردم،
از این رو همیشه قبل از فرا رسیدن وقت نماز لحظه شماری می کردم تا وقت نماز برسد و این تکلیف الهی را انجام دهم و به دلیل همین علاقه شدید و لذت از نماز،
تصور من این است که شاید نمازهای من صد در صد خالص برای خدا انجام نگرفته باشد
بلکه درصدی از آنها به خاطر لذت روحی و معنوی خودم به انجام رسیده باشد!
پس همه را قضا کنید چون اگر یک درصد از نماز هم برای غیر خدا انجام گرفته باشد شایسته درگاه الهی نیست
🔹پیامبر اکرم(ص) فرمودند:
بنده‌ای نیست که به وقت‌های نماز و جاهای خورشید اهمیت بدهد، مگر این که من سه چیز را برای او ضمانت می‌کنم:
1⃣ برطرف شدن گرفتاری‌ها و ناراحتی‌ها
2⃣ آسایش و خوشی به هنگام مردن
3⃣ نجات از آتش
📚 سفینه البحار،ج 2، ص 42
یاوران نماز بابل
@yavaranbabol
هدایت شده از محمد روشن
*"صبح "و شام
از بهترین "اوقات" برای"یاد خدا"
در قرآن معرفی شده است:
*وَ اذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَ أَصيلاً (انسان_25)
و نام پروردگارت را هر صبح و شام ياد كن.
*«بُکْرَةً»: بامدادان. اوّل روز.
«أَصِیلاً»: شامگاهان. آخر روز.
* مهمترین عناوین در قرآن در ارتباط با صبح و سحرگاه،
عبارت‌اند از:
تسبیح در صبح،
ذکر خدا در صبح،
سوگند به صبح و
عذاب در صبح.
و این موضوعات نیز در قرآن قابل توجه است:
1. توصیه خدا به پیامبر اکرم(ص) و مؤمنان برای تسبیح،
همراه با حمد خدا در هر صبح و شام.
2. تسبیح، همراه با حمد خدا در صبح و شام، راهی برای دستیابی به صبر در برابر ناملایمات.
3. تسبیح خدا در هر صبح و شام، از جانب حضرت داود (ع) و همراهی کوه ها با او.
4. تسبیح خدا در هر صبح و شام،
سبب قدرتمندی داود (ع) شد
5. تسبیح خدا در هر صبح و شام
از سوی مردم، از اهداف رسالت پیامبر(ص) است.
6. دعوت حضرت زکریا (ع)
از قومش برای تسبیح خدا در هر صبح و عصر
7. توصیه خداوند به زکریا (ع)
برای تسبیح خدا در هر صبح و شام
سؤال :علت" واجب بودن" نماز صبح چیست؟
توضیح _با توجه به این‌که "نماز صبح" بسیاری از مردم "قضا" می‌شود و کار"سخت و مشقت" آوری است ،
آیا بهتر نبود بعد از "روشن شدن هوا" این نماز خوانده میشد؟
پاسخ اجمالی:
الف. منشأ واجب بودن برخی از عبادات و مستحب بودن برخی دیگر از آنها، "دستور الهی "است.
آفرینش انسان به گونه‌ای است که "توانایی" رسیدن به قله‌های کمال و جایگاه والایی در عالم هستی را دارد.
خدای مهربان برای این‌که انسان بتواند خود را به این" کمالات" برساند،
راه رسیدن به این مقصد را از طریق پیامبران و اوصیای آنان برای او تبیین کرده
و ضروریات پیمودن این راه را که در مرحله اول همان
"انجام واجبات و ترک محرمات" باشد، به او نشان داده است.
نتیجه این‌که علت واجب بودن واجبات از جمله نماز صبح و دیگر نمازها، نیاز ضروری به این عمل، برای رسیدن به "نقطه اوجی" است که خدا برای انسان تعیین کرده است.
ب. این‌که برخی از عبادات و اعمال، منحصر به" زمان" خاصی شده است،
به این دلیل است که برخی از زمانها "خاصیتی" دارند که در زمان‌های دیگر، آن ویژگی وجود ندارد.
همان‌طور که برخی از "مکان‌ها"
این‌چنین هستند؛ مثل کعبه و مسجد الحرام.
به همین دلیل است که برخی از ماه‌ها مثل "ماه رمضان" و یا برخی از روزها همچون "روز جمعه" عید قربان، عید غدیر و... از جایگاه خاصی در دین برخوردار شده‌اند.
ساعت‌های "مختلف" شبانه‌روز هم از این قاعده مستثنا نیستند.
زمان‌هایی مثل" شب قدر" یا شب جمعه
یا عصر عرفه، خصوصیت‌های منحصر به خود را دارند.
زمان قبل از طلوع فجر(سحر) و بعد از آن تا طلوع خورشید(بین الطلوعین) ن
هدایت شده از محمد روشن
سؤال :علت" واجب بودن" نماز صبح چیست؟
توضیح _با توجه به این‌که "نماز صبح" بسیاری از مردم "قضا" می‌شود و کار"سخت و مشقت" آوری است ،
آیا بهتر نبود بعد از "روشن شدن هوا" این نماز خوانده میشد؟
پاسخ اجمالی:
الف. منشأ واجب بودن برخی از عبادات و مستحب بودن برخی دیگر از آنها، "دستور الهی "است.
آفرینش انسان به گونه‌ای است که "توانایی" رسیدن به قله‌های کمال و جایگاه والایی در عالم هستی را دارد.
خدای مهربان برای این‌که انسان بتواند خود را به این" کمالات" برساند،
راه رسیدن به این مقصد را از طریق پیامبران و اوصیای آنان برای او تبیین کرده
و ضروریات پیمودن این راه را که در مرحله اول همان
"انجام واجبات و ترک محرمات" باشد، به او نشان داده است.
نتیجه این‌که علت واجب بودن واجبات از جمله نماز صبح و دیگر نمازها، نیاز ضروری به این عمل، برای رسیدن به "نقطه اوجی" است که خدا برای انسان تعیین کرده است.
ب. این‌که برخی از عبادات و اعمال، منحصر به" زمان" خاصی شده است،
به این دلیل است که برخی از زمانها "خاصیتی" دارند که در زمان‌های دیگر، آن ویژگی وجود ندارد.
همان‌طور که برخی از "مکان‌ها"
این‌چنین هستند؛ مثل کعبه و مسجد الحرام.
به همین دلیل است که برخی از ماه‌ها مثل "ماه رمضان" و یا برخی از روزها همچون "روز جمعه" عید قربان، عید غدیر و... از جایگاه خاصی در دین برخوردار شده‌اند.
ساعت‌های "مختلف" شبانه‌روز هم از این قاعده مستثنا نیستند.
زمان‌هایی مثل" شب قدر" یا شب جمعه
یا عصر عرفه، خصوصیت‌های منحصر به خود را دارند.
زمان قبل از طلوع فجر(سحر) و بعد از آن تا طلوع خورشید(بین الطلوعین) نیز از مهمترین و با "فضیلت‌ترین" ساعت‌های شبانه‌روز محسوب می‌شوند،
زیرا "تمرکز فکری" بیشتری برای انسان در این زمانها وجود دارد.
محروم ماندن از" برکات" این ساعت‌ها، مانع بزرگی در رسیدن به مقامات و آثار مادی و معنوی انسانی است.
در داستان حضرت یوسف(ع)، وقتی که برادران او از حضرت یعقوب(ع) خواستند تا از خدا برای آنان استغفار کند، او فرمود:
«سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ رَبِّ»؛
بعداً برای شما استغفار خواهم کرد.
در روایات آمده که حضرت یعقوب(ع) منتظر "سحر شب جمعه" ماند
تا در آن وقت برای فرزندانش استغفار کند.
هنگام "فجر" که زمان مخصوص" نماز صبح" است و بعد از آن تا" طلوع خورشید" ، نیز از خواص و برکات خاصی برخوردار است.
در این اوقات خاص راه طی کمالات "آسان‌تر" شده و توجه خاص الهی شامل انسان می‌شود تا جایی که امام صادق(ع) می‌فرماید:
«قبل از طلوع خورشید... به دعا بپرداز و در این کار" جدیت" داشته باش و هر چیزی که می‌خواهی، از خدا بخواه و نگو که این خواسته من برآورده نمی‌شود؛
زیرا خدا هر کاری را که بخواهد، انجام می‌دهد».
این اثر منحصر به امور" معنوی" نبوده، بلکه در امر" دنیایی" نیز تأثیر شگرفی دارد
. امام صادق(ع) در این‌باره فرمود:
«اگر بعد از نماز صبح مشغول دعا و تعقیبات شوی تا طلوع خورشید، بیشتر از سفر تجاری، جلب روزی می‌کنی»
ج_جدای از این خواصی که ذکر شد؛
سخنی از پیامبر اکرم(ص) درباره زمان نماز صبح روایت شده که فرمود:
«خدا به من دستور داده تا قبل از طلوع خورشید، نماز صبح بخوانم.
قبل از این‌که کافران، برای خورشید سجده کنند.
این نماز را هم فرشتگان شب و هم فرشتگان روز می‌بینند و هر دو گروه آن‌را می‌نویسند».
د_حکمتی که می‌توان برای این موضوع ذکر کرد این است که؛
انجام" کارهای سخت" ، جسم انسان را برای روبرو شدن با مشکلات و فائق آمدن بر آنان تمرین می‌دهد.
همین دشواری کار است که" ارزش"
آن‌را دو چندان می‌کند.
سؤال :
_"نماز صبح"کارسخت و مشقت" آوری است ،
آیا بهتر نبود بعد از "روشن شدن هوا" این نماز خوانده میشد؟
پاسخ اجمالی:
الف. منشأ واجب بودن برخی از عبادات و مستحب بودن برخی دیگر از آنها، "دستور الهی "است.
آفرینش انسان به گونه‌ای است که "توانایی" رسیدن به قله‌های کمال و جایگاه والایی در عالم هستی را دارد.
خدای مهربان برای این‌که انسان بتواند خود را به این" کمالات" برساند،
راه رسیدن به این مقصد را از طریق پیامبران و اوصیای آنان برای او تبیین کرده
و ضروریات پیمودن این راه را که در مرحله اول همان
"انجام واجبات و ترک محرمات" باشد، به او نشان داده است.
نتیجه این‌که علت واجب بودن واجبات از جمله نماز صبح و دیگر نمازها، نیاز ضروری به این عمل، برای رسیدن به "نقطه اوجی" است که خدا برای انسان تعیین کرده است.
ب. این‌که برخی از عبادات و اعمال، منحصر به" زمان" خاصی شده است،
به این دلیل است که برخی از زمانها "خاصیتی" دارند که در زمان‌های دیگر، آن ویژگی وجود ندارد.
همان‌طور که برخی از "مکان‌ها"
این‌چنین هستند؛ مثل کعبه و مسجد الحرام.
به همین دلیل است که برخی از ماه‌ها مثل "ماه رمضان" و یا برخی از روزها همچون "روز جمعه" عید قربان، عید غدیر و... از جایگاه خاصی در دین برخوردار شده‌اند.
ساعت‌های "مختلف" شبانه‌روز هم از این قاعده مستثنا نیستند.
زمان‌هایی مثل" شب قدر" یا شب جمعه
یا عصر عرفه، خصوصیت‌های منحصر به خود را دارند.
زمان قبل از طلوع فجر(سحر) و بعد از آن تا طلوع خورشید(بین الطلوعین) نیز از مهمترین و با "فضیلت‌ترین" ساعت‌های شبانه‌روز محسوب می‌شوند،
زیرا "تمرکز فکری" بیشتری برای انسان در این زمانها وجود دارد.
محروم ماندن از" برکات" این ساعت‌ها، مانع بزرگی در رسیدن به مقامات و آثار مادی و معنوی انسانی است.
در داستان حضرت یوسف(ع)، وقتی که برادران او از حضرت یعقوب(ع) خواستند تا از خدا برای آنان استغفار کند، او فرمود:
«سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ رَبِّ»؛
بعداً برای شما استغفار خواهم کرد.
در روایات آمده که حضرت یعقوب(ع) منتظر "سحر شب جمعه" ماند
تا در آن وقت برای فرزندانش استغفار کند.
هنگام "فجر" که زمان مخصوص" نماز صبح" است و بعد از آن تا" طلوع خورشید" ، نیز از خواص و برکات خاصی برخوردار است.
در این اوقات خاص راه طی کمالات "آسان‌تر" شده و توجه خاص الهی شامل انسان می‌شود تا جایی که امام صادق(ع) می‌فرماید:
«قبل از طلوع خورشید... به دعا بپرداز و در این کار" جدیت" داشته باش و هر چیزی که می‌خواهی، از خدا بخواه و نگو که این خواسته من برآورده نمی‌شود؛
زیرا خدا هر کاری را که بخواهد، انجام می‌دهد».
این اثر منحصر به امور" معنوی" نبوده، بلکه در امر" دنیایی" نیز تأثیر شگرفی دارد
. امام صادق(ع) در این‌باره فرمود:
«اگر بعد از نماز صبح مشغول دعا و تعقیبات شوی تا طلوع خورشید، بیشتر از سفر تجاری، جلب روزی می‌کنی»
ج_جدای از این خواصی که ذکر شد؛
سخنی از پیامبر اکرم(ص) درباره زمان نماز صبح روایت شده که فرمود:
«خدا به من دستور داده تا قبل از طلوع خورشید، نماز صبح بخوانم.
قبل از این‌که کافران، برای خورشید سجده کنند.
این نماز را هم فرشتگان شب و هم فرشتگان روز می‌بینند و هر دو گروه آن‌را می‌نویسند».
د_انجام" کارهای سخت" ، جسم انسان را برای روبرو شدن با مشکلات و فائق آمدن بر آنان تمرین می‌دهد.
همین دشواری کار است که" ارزش"
آن‌را دو چندان می‌کند.