🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۳۹🌷 پاداش پایداری در راه حق: قرآن کریم و پیشوایان دین برای کسانی که در راه خدا به شهادت می رسند، پاداش فراوانی ذکر کرده اند؛ پاداشی که هر کس آرزوی رسیدن به آن را می کند. ممکن است این سؤال در ذهن برخی ایجاد شود که افراد باایمان و درستکاری که امکان جهاد و کشته شدن در راه خدا را پیدا نمی کنند، چگونه می توانند به پاداش الهی به شهدا برسند. تاریخ حکایت می کند که این سؤال برای برخی از مسلمانان صدر اسلام نیز ایجاد شده بود. پس نزد پیامبر رفتند و پرسیدند: ای پیامبر خدا، ما دریافته ایم که خدا چه پاداشی به شهیدان می دهد. ما نیز مانند آنان همراه شما جهاد کردیم؛ امّا اگر در همراهی با شما [به مرگ طبیعی] بمیریم، چه پاداشی خواهیم داشت؟ در این هنگام، خدا این دو آیه را نازل کرد و به مسلمانان پاسخ داد که هر دو گروه، از نعمت های فراوان الهی برخوردارند، و مهم این است که انسان در راه خدا قدم بردارد و پایدار باشد و در همین راه جان دهد؛ چه از طریق شهادت باشد و چه از طریق مرگ طبیعی. پیشوایان معصوم ما نیز به این نکته توجّه داده و پیروانشان را به پایداری بر اعتقاد حق و انجام دقیق وظایفشان توصیه کرده اند. بر اساس آموزه های دین، مسلمانان در هر زمان وظیفه‏ ی خاصّی دارند که در صورت عمل به آن وظیفه، مشمول لطف و رحمت الهی خواهند شد. ممکن است در یک زمان مانند زمان امام حسن، وظیفه‏ ی مسلمانان، سکوت، و در یک زمان مانند زمان امام حسین، وظیفه شان قیام و جهاد باشد. در روایتی می خوانیم که امیر مؤمنان علی در اوضاعی که جنگ را به صلاح امّت اسلامی نمی دانست، به برخی از یارانش که هوای جنگ و جهاد را در سر داشتند، فرمود: «[فعلاً] آرام باشید و بر سختی ها صبر کنید و دستان و شمشیرهایتان را به هوای آنچه زبان هایتان می گوید، حرکت ندهید، و چیزی را که خدا زود آمدنش را برای شما نخواسته، با شتاب از او نخواهید؛ چراکه هر کس از شما که در رخت خوابش بمیرد، در حالی که پروردگار و پیامبرش و اهل بیت پیامبرش را آنطور که شایسته است، بشناسد، شهید مرده است و پاداشش بر عهده‏ ی خداست و سزاوار گرفتن پاداش کارهای شایسته ای است که نیّتش را کرده، و پاداش نیّت او، مانند پاداش برکشیدن شمشیر خواهد بود.» بر اساس روایات اهل بیت، کسانی که در دوران غیبت امام زمان بر ولایت و امامت آن حضرت ثابت قدم بمانند، همچون مجاهدان و شهیدان در راه خدا شمرده شده اند. در حدیثی از امام صادق می خوانیم: «هر کس که بمیرد و امامش را به‏ درستی بشناسد، زود فرا رسیدن یا تأخیر زمان ظهور، به او زیانی نمی رساند و مانند کسی است که با حضرت مهدی باشد و در خیمه اش حضور داشته باشد.» سپس امام اندکی مکث کرد و فرمود: «بلکه مانند کسی است که همراه آن حضرت بجنگد؛ بلکه به خدا سوگند، مانند کسی است که همراه پیامبر خدا [جنگیده و] شهید شده باشد.» 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd