😋آداب مهمانی در قرآن 😋 🌾🌴🌾🌴🌾🌴🌾🌴🌾🌴 1⃣ با دعوت به مهمانی برویم ✴️ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَن يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلَىٰ طَعَامٍ ﺍﻱ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ! ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻏﺬﺍﻳﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﻨﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﺸﻮﻳﺪ.(احزاب۵۳) 2⃣ زودتر از موعد نرویم ✴️ غَيْرَ نَاظِرِينَ إِنَاهُ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺁﻥ ﻫﻢ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ(احزاب۵۳) 3⃣ طولانی نکنیم ✴️ فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانتَشِرُوا وَلَا مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻏﺬﺍ ﺧﻮﺭﺩﻳﺪ ﻭ ﺑﻲ ﺁﻧﻜﻪ [ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﺮﻑ ﻏﺬﺍ ] ﺳﺮﮔﺮم ﺳﺨﻦ ﮔﺮﺩﻳﺪ ، ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﺷﻮﻳﺪ.(احزاب۵۳) 4⃣ جا باز کردن برای افراد ✴️ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا ﺍﻱ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ! ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻨﺪ : ﺩﺭ ﻣﺠﺎﻟﺲ [ ﺑﺮﺍﻱ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻧﺘﺎﻥ ] ﺟﺎ ﺑﺎﺯ ﻛﻨﻴﺪ ، ﭘﺲ ﺟﺎ ﺑﺎﺯ ﻛﻨﻴﺪ.(مجادله١١) 5⃣ میزبان سخاوتمند باشد ✴️ فَمَا لَبِثَ أَن جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذٍ (ابراهیم)ﻭ ﺩﺭﻧﮓ ﻧﻜﺮﺩ ﺗﺎ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺍﻱ ﺑﺮﻳﺎﻥ [ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ ] ﺁﻭﺭﺩ .(هود٦٩) 6⃣ سلام کردن هنگام ورود ✴️ وَتُسَلِّمُوا عَلَىٰ أَهْلِهَا ﻭ ﺑﺮ ﺍﻫﻞ (خانه) ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻠﺎم ﻛﻨﻴﺪ.(نور٢٧) 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

#شب_زیارتی ❤️∥•سجده بر تربت اعلای تو در وقت نماز حجم دلتنگی من را به شما کم کرده•∥❤️ #امام_حسین_علیه_السلام #تربت_امام_حسین #کربلا #سجده #نماز 🆔 لینک کانال 👇 http://eitaa.com/joinchat/332070913C6cfce71bab

✍#نکات_قرآنی 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

#اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج 🌱خدایا ! زنده کن شوق دعا را شبی سرشار کن از خویش ما را... 🌱ببین چشم انتظاران بهاریم  پر از آیینه کن تقویم ها را... #امام_زمان تعجیل در فرج مولایمان صلوات #شبتون‌مهدوی🌙

صفحه ۱۰۱ مصحف شریف سوره مبارکه نساء 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

🔸ترتیل صفحه ۱۰۱ قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : نهاوند 🛑 فایل بدون ترجمه 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

قرآن ترجمه المیزان سوره 4 سوره مبارکه النساء صفحه 101 الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِنْ كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِنَ اللَّهِ قَالُوا أَلَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ وَإِنْ كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُوا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ۚ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَلَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا (141) همانان که نسبت به شما انتظار مى برند; پس اگر از جانب خدا براى شما فتحى حاصل شد مى گويند: آيا ما با شما نبوديم؟ و اگر براى کافران [از فتح ]نصيبى بود [به آنان] مى گويند: آيا ما بر شما تسلّط نداشتيم و شما را از گزند مؤمنان حفظ نکرديم؟ پس خدا روز قيامت ميان شما حکم خواهد کرد، و خدا هرگز براى کافران به زيان مؤمنان راهى قرار نداده است. (141) إِنَّ الْمُنَافِقِينَ يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُوا إِلَى الصَّلَاةِ قَامُوا كُسَالَىٰ يُرَاءُونَ النَّاسَ وَلَا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِيلًا (142) همانا منافقان مى خواهند خدا را فريب دهند در حالى که او فريب دهنده آنان است، و چون به نماز برخيزند با ملالت برمى خيزند. براى مردم خودنمايى مى کنند و خدا را جز اندکى که ياد نمى کنند. (142) مُذَبْذَبِينَ بَيْنَ ذَٰلِكَ لَا إِلَىٰ هَٰؤُلَاءِ وَلَا إِلَىٰ هَٰؤُلَاءِ ۚ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا (143) در اين ميان دو دلند، نه به اين گروه [تمايل دارند ]و نه به آن گروه; و هر که را خدا گمراه کند هرگز براى او راهى نخواهى يافت. (143) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا مُبِينًا (144) اى کسانى که ايمان آورده ايد! کافران را بجاى مؤمنان دوستان خود نگيريد، آيا مى خواهيد در پيشگاه خدا حجتى آشکار بر ضدّ خود قرار دهيد؟ (144) إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِيرًا (145) همانا منافقان در پايين ترين طبقه آتش خواهند بود، و هرگز براى آنان ياورى نخواهى يافت، (145) إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا (146) مگر کسانى که توبه کنند و به صلاح آينده و به خدا تمسّک جويند و طاعت خود را براى خدا خالص کنند که اينان با مؤمنان خواهند بود، و به زودى خدا به مؤمنان اجرى بزرگ خواهد داد. (146) مَا يَفْعَلُ اللَّهُ بِعَذَابِكُمْ إِنْ شَكَرْتُمْ وَآمَنْتُمْ ۚ وَكَانَ اللَّهُ شَاكِرًا عَلِيمًا (147) اگر شکر کنيد و ايمان بياوريد خدا را با عذاب شما چه کار؟ و خدا سپاسگزار و داناست. (147) 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

نکته تفسیری صفحه ۱۰۱: نیرنگ با خدا!: این آیه و آیه​ ی بعد، در باره​ ی منافقان سخن می­ گوید و با بیان چند ویژگی از ویژگی­های زشت آنان، به مسلمانان کمک می­ کند که ایشان را بهتر و راحت­ تر بشناسند. منافقان، کسانی هستند که به­ ظاهر به خدا ایمان دارند؛ ولی در حقیقت کافرند و به ایمان تظاهر می­ کنند. البته این زنگ خطری برای همه​ ی افراد باایمان نیز هست که مبادا این ویژگی­ ها در آنان هم وجود داشته باشد. بر اساس این آیه، یکی از صفات منافقان، «ریا و خودنمایی» است. منافقان مانند مسلمانان دیگر، عبادت­هایی انجام می­ دهند: نماز می­ گزارند، به حج می­روند و حتّی شاید جهاد هم بکنند؛ امّا هیچ­یک از این کارهایشان برای فرمان​برداری از خدا و خشنود کردن او نیست؛ بلکه برای ادامه​ی زندگی در میان مسلمانان و بهره بردن از امکانات جامعه​ ی اسلامی​ است. حتّی ممکن است ظاهر عبادت­ هایشان زیبا و فریبنده باشد؛ ولی باطن آن، مانند میوه­ ای​ ست که از درون فاسد شده و از بیرون سالم به نظر می­رسد. در روایتی از امام صادق علیه می ­خوانیم: «با کارها [وعبادت­ هایت] برای کسی[از مخلوقاتِ ناتوان خدا] که نه می­ تواند زنده کند و نه بمیراند و نه به تو سودی برساند، ریا، مکن. ریا درختی​ست که میوه​ی آن، فقط شرک مخفی است و ریشه­اش نفاق است. در روز قیامت، [از سوی خدا] به ریاکار گفته می­شود که پاداش کارهایت را از همان کسی بگیر که با من شریکش قرار دادی. بنابراین دقّت کن که چه کسی را عبادت می­ کنی و می­ خوانی، به چه کسی امید داری و از چه کسی می­ ترسی. و بدان که تو نمی­ توانی چیزی از باطنت را از خدا مخفی کنی؛ که اگر چنین فکری کنی، خودت را فریب داده­ ای [نه خدا را]. خدا [در آیه​ی 9 سوره​ی بقره] می­فرماید: [منافقان] می­ خواهند خدا و افراد باایمان را بفریبند؛ در حالی که فقط خودشان را می­ فریبند و نمی­ فهمند.»[1] یکی دیگر از نشانه­ های منافقان، کسالت و خستگی در خواندن نماز است. آنان در پیشگاه پروردگار جهان با بی­ حالی و کسالت می­ ایستند و در عباداتشان نشاط ندارند. از پیامبر گرامی ما نقل شده است: «نماز منافق این­گونه است که می­ نشیند و به خورشید چشم می­ دوزد تا ببیند کی غروب می­ کند. در آن موقع برمی­ خیزد و سر خود را مانند کلاغ چهار مرتبه به زمین می­زند.»[2] در مقابل این شیوه­ ی ناپسند، مؤمنان حقیقی به عبادت عشق می­ ورزند و با نشاط کامل به آن مشغول می­ شوند و در هنگام نماز، سرزنده و سرحال­اند. پیامبر خدا در این ­باره فرموده است: «برترین مردم، کسی​ست که به عبادت عشق بورزد و آن را [مانند دوستی عزیز] در آغوش کشد و با قلبش آن را دوست داشته و با بدنش بدان مشغول باشد.»[3] [1] - مصباح الشریعة، ترجمة مصطفوی، ناشر: انجمن اسلامی حکمت و فلسفة ایران، سال 1360 ش [2] - المیزان فی تفسیر القرآن، ج 5، ص121   [3] - الکافی، ج 2، ص 83  🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd