🌧🌧🌧 الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يُعَظِّمُ النِّعْمَةَ عَلَيَّ فَلا أُجَازِيهِ... سپاس خداوندی را که با اینکه ناسپاسم همچنان باران نعمتش را بر سر و رویم میبارد. فرازی از دعای #افتتاح☘ シ︎ ❥︎ @yazainab314

نمازت سرد نشه مومن 📿

💠 تلاوت تحدیر (تندخوانی) 💠 ⚜ #جزء_26 #قرآن_کریم ⚜ 📥توسط استاد معتز آقایی ⏲ «در ۳۰ دقیقه یک جزء تلاوت کنید» 📩 به دوستان خود هدیه دهید. #جزبیست‌و‌ششم #ماه_رمضان 🕊 #ماه_بندگی 🌙 ╭ঊঈ🌺♡🌸♡🌼♡🌸♡🌺ঊঈ ★ به «تــمـــدن ســـازان 🕊 نــســـلـــ ظــهــور🌕» بپیوندید★ ↓. 💎 .↓  @yazainab314 ╰ঊঈ🌺♡🌸♡🌼♡🌸♡🌺ঊঈ╯

حرم فاطمہ باخاڪ نجف باید ساخٺ وقف زهراسٺ نجف باهمہ‌ے ذراتش در زدن یا نزدن فرق ندارد اینجا نیسٺ وابستہ‌ے سائل ڪرَم بالذاتش #بہ‌_اسمٺ_قسم_توقلبم_حرم_دارے❤️ #یکشنبه‌های_علوی_فاطمی💜 ★ به «تــمـــدن ســـازان 🕊 نــســـلـــ ظــهــور🌕» بپیوندید★ ↓. 💎 .↓  @yazainab314

#عشق‌بازی‌باخدا💞 پرسید: بندگی یعنی چه؟! گفتم↓ یعنی همه‌جا #خدایا‌ چشم💜 ★ به «تــمـــدن ســـازان 🕊 نــســـلـــ ظــهــور🌕» بپیوندید★ ↓. 💎 .↓  @yazainab314

شرکت کننده شماره 1⃣2⃣ #مسابقه_رمضانی 🌙 ۴۲۲۷۴ علی: علی ایران منش از زابل 🌿 سفره افطاری ساده شهدایی シ︎ ❥︎ @yazainab314

🌷روزی مشغول فوتبال بودیم که ناگهان یکی از اعضای تیم حریف ناخواسته #سنگی روی پای احمد انداخت. با اینکه عمدی نبود معذرت خواهی نکرد و چهره ی حق به جانب گرفت و #طلبکار شد. 🌷احمد نزدیک آن جوان شد و گفت:(اگر از من اشتباهی سرزده مرا ببخش) من که حسابی از کار احمد #متعجب شده بودم به او اعتراض کردم. 🌷احمد به من نگاهی کرد و گفت:( این برادر من است و یک روزی میرسد که همه ی ما زیر #یک_پرچم قرار میگیریم و آن روز به خاطر این #اختلاف_بیهوده چه جوابی به #امام_زمان(عج) بدهم؟ 🌷بعد حدیث امام علی را گفت که می فرماید: بدترین توشه برای آخرت، #ستم بر بندگان خداست. 🔺به نقل علی مرعی(دوست شهید) ازکتاب ملاقات در ملکوت #شهید_احمد_مشلب🌷 #شهید_مدافع_حرم ★ به «تــمـــدن ســـازان 🕊 نــســـلـــ ظــهــور🌕» بپیوندید★ ↓. 💎 .↓  @yazainab314

بسم الله الرحمن الرحیم 🌿 سلام و نور ✋🏼✨ رفقآ ما برای یک نفر که در آی سیو بستری هستند، خواستار خوندن کل قرآن هستیم و این جز هایی که بهتون میگم هنوز خونده نشده. 🌸 هر کس که میتونه بخونه به پیوی بنده بهم اطلاع بده 👈🏼 @yazahra4599 🦋 🌙جزء ⁸: ✅ 🌙جزء ⁹: 🌙جزء ¹⁰: 🌙جزء ¹²: 🌙جزء ¹³: 🌙جزء ¹⁴: 🌙جزء ¹⁵: 🌙جزء ¹⁶: 🌙جزء ¹⁷: 🌙جزء ¹⁸: 🌙جزء ¹⁹: 🌙جزء ²⁰: 🌙جزء ²¹: 🌙جزء ²²: 🌙جزء ²⁴: ✅ 🌙جزء ²⁵: ✅ اجرکم عندالله ☘🕊 シ︎ ❥︎ @yazainab314

شرکت کننده شماره 2⃣2⃣ #مسابقه_رمضانی 🌙 منتظر المهدی 🌿 シ︎ ❥︎ @yazainab314

میشه برای برگشتن سلامتی یه دختر کوچولو که مبتلا به عفونت استخوان هست، نفری یه دونه حمد شفا بخونیم و صلوات بفرستیم براش؟💙🌿 خیلی خیلی محتاج دعاهای از ته دلتون هست💔

#ایران_شریک_غم_افغانستان داشتند درس می‌خواندند تا دیپلماسی یاد بگیرند!!! بدون #مرد_میدان نشد!!..💔 #افغانستان🕊️ #استورے シ︎ ❥︎ @yazainab314

نزدیک است روزی که بپرسند از دخترکانی که با‌ لای‌لای انفجار،‌ در کلاس درسشان،‌ به خواب رفته‌اند؛ بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ؟! به کدامین گناه کشته شدید؟! آیا ما بیدار نمی‌شویم؟! #دشت_برچی #شیعیان_هزاره #حسین_یکتا 🌱 シ︎ ❥︎ @yazainab314

■ #تلنگرانه💭🖇 ___________ سوغات شهدا برای سیدالشهدا پاره‌پاره‌‌های‌بدنشان‌بودحالاتو چه‌داری‌برای‌پیشکش‌کردن‌به سیدالشهدا؟! ★ به «تــمـــدن ســـازان 🕊 نــســـلـــ ظــهــور🌕» بپیوندید★ ↓. 💎 .↓  @yazainab314

شرکت کننده شماره 3⃣2⃣ #مسابقه_رمضانی 🌙 شمسایی 🌿 シ︎ ❥︎ @yazainab314

🎵ما توی بهشت حوصله‌مون سر نمیره؟! #کلیپ_صوتی #پناهیان シ︎ ❥︎ @yazainab314

|⇦•الآن یه سالُ نیمه که حرم.. #نماهنگ بسیار زیبا تقدیم به ساحت مقدس حضرت سیدالشهدا علیه السلام به نَفسِ کربلایی محمد حسین حدادیان •✠• ∞═┄༻↷↭↶༺┄═∞ آقاجان! بَهایِ وَصلِ تو گر جان بُوَد خریدارم.. #پیشنهاد‌دانلود #رادیو_هیئت_یاوران 🆔 @yazainab314

نمازت سرد نشه مومن 📿

شرکت کننده شماره 4⃣2⃣ #مسابقه_رمضانی 🌙 منافی ☘ シ︎ ❥︎ @yazainab314

شرکت کننده شماره 5⃣2⃣ #مسابقه_رمضانی 🌙 ساجده 🌿 シ︎ ❥︎ @yazainab314

شرکت کننده شماره 6⃣2⃣ #مسابقه_رمضانی 🌙 یا مهدی 🌿 シ︎ ❥︎ @yazainab314

°•○●﷽●○ #ناحلــه🌸 #قسمت_صد_و_نود_و_چهار اشکام مانع میشد که سیر نگاش کنم. روچشمام دست کشیدم و سعی کردم بخندم تا دلش گرم شه.خیلی سخت بود . انقدر سخت که حس میکردم کمرم زیر بار این سختی له میشه. زینب تو بغل محمد اروم شده بود و گریه نمیکرد . رفتم تو اشپزخونه ویه سینی برداشتم دستام میلرزید.سینی رو روی اپن گذاشتم،یه کاسه ی سفید برداشتم و توش آب ریختم.یه قرآن با ده تومن پول تو سینی گذاشتم. محمد نشست رو مبل و با زینب بازی میکرد.رو به روشون نشستم.محمد دستشو گذاشت رو لب زینب که زینب خندید مشغول تماشاشون بودم که زینب با خنده گفت: +بَ بَ تغییر چهره ی محمد منو سر ذوق اورد محمد: +ای جونمممم فدات بشه بابا الهی بمیره بابا برات الهی،شیرین زبون من مشغول حرف زدن بود که تلفنش زنگ خورد.گوشیشو جواب داد +سلام ... +جانم؟کجایی؟ دم در؟ !چشم چشم اومدم یاعلی با زنگ تلفنش غصه ام بیشتر شد . +اومدن دنبالت؟ _اره بچه رو داد به من،پوتینش رو که پوشید با یه دستش بچه و با دست دیگش ساکشو گرفت. یه چادر گل گلی انداختم سرم و سینی رو برداشتم .باهم رفتیم تو اسانسور .یه بار دیگه سفارشاتش رو گفت.تو اینه با زینب بازی میکرد که رسیدیم.از اسانسور خارج شدیم با اشک دور سرش صدقه چرخوندم رفتیم دم در واسش قران گرفتم که سه بار از زیرش رد شد بچه رو ازش گرفتم چون بند پوتینش رو با عجله بسته بود باز شده بود نشست تا بندشو محکم کنه قبل اینکه بلند شه خم شدم و روی شونش رو بوسیدم،با لبخند برگشت سمتم .زینب و نزدیک صورت محمد گرفتم و گفتم +زینب مامانی، بابا رو بوس کن زینب لبشو چسبوند به صورت محمد که محمد زینب و بوسید و گفت _مواظب خودت و مامان باش زینب کوچولوی بابا بعدشم رو به من لبخند زد و خداحافظی کرد _هر جا تونستی زنگ بزن منو از حالت با خبر کن به خدا نگران میشم.دیگه سفارش نکنما،تو رو خدا زنگ بزن وگرنه من میمیرم .محمد زنگ بزنیا خواهش میکنم ازت +چشم خانومم چشم چرا خودت و اذیت میکنی؟چشم گفتم که هر جا تونستم باهاتون تماس میگیرم،خوبه؟ _بله.فقط مواظب باش اسیر نشی . الکی هم خودتو پرت نکن جلو تانک و تیر و ترقه .تو رو خدا با ماهم فکر کن که بدون تو میمیریم +خدا نکنه.چشم چشم،امر دیگه ای؟ _نه فقط خدا به همرات جان دلم... +ممنوم بابت همه ی خوبی هات خداحافظ _خداحافظ.. روزای نبودش به سختی میگذشت، شاید هم اصلا نمیگذشت . انگار روزا همینجوری کش میومد و تمومی نداشت.به امید یک ساعت خواب با آرامش سر رو بالش میزاشتم اما جز ترس و وحشت هیچ چیزی نصیبم نمیشد .دقیقا ۱۴ روز و ۹ ساعت از رفتنش میگذشت و تو این مدت فقط ۸ بار تونستم صداش رو بشنوم. بیشتر از همیشه دلتنگش بودم. بی قراری های زینب هم هر لحظه کلافه ترم میکرد .انقدر استرس داشتم که حس میکردم هرآن امکان داره قلبم از دهنم بیرون بپره.ساعت حدودا پنج بود نگاه کردن به در و دیوارای اتاق آزار دهنده بود .بعد از اینکه لباسای زینب رو براش پوشیدم و دورش پتو پیچیدم گذاشتمش تو کالسکه.جلوی آینه ی دم در روسری و چادرم رو چک کردم و کفشمو پوشیدم . در رو باز کردم و از خونه رفتم بیرون. با اینکه هنوز پاییز بود اما هوا فقط یکم سرد شده بود و سوز داشت. قدم های بلند بر میداشتم و کالسکه رو به سمت جلو هول میدادم.میخواستم برم خرید کنم بلکه دلم باز شه. فروشگاه بزرگ با خونه ی مامان اینا فاصله ی خیلی کمی داشت . کالسکه رو هول دادم داخل و بین طبقه ی خوراکی ها ایستادم،وقتی دیدم خلوته کالسکه رو همونجا گذاشتم تا برم و یه سبد بگیرم و توش خوراکی پر کنم . زینب تازه شیر خورده بود و خوابش برده بود اگه بیدار میشد دوباره شروع میکرد به گریه کردن و جیغ زدن . رفتم سمت پیشخوان و یه سبد برداشتم فاصله پیشخوان تا طبقه ی خوراکیا خیلی زیاد بود با چشمام قفسه ها رو زیر و رو میکردم تا چیزایی که میخوام رو پیدا کنم به طبقه ی خوراکیا که نزدیک شدم باشنیدن صدای گریه ی بچه انگار یه سطل آب یخ روم ریختن.قدم هام رو تندتر کردم تا بهش برسم ولی جای قبلی نبود بلند گفتم: _عجب غلطی کردم اومدم بیرون محکم زدم تو سرم دنبال صدای بچه دوییدم تو یه ردیف دیگه بود یه مرد قد بلند با کت و شلوار مشکی کنار کالسکه پشت به من ایستاده بود تو کالسکه رو نگاه کردم بچه نبود میخواستم بشینم و زار زار گریه کنم که مردی که پشت به من ایستاده بود برگشت. با دیدنش سر جام خشکم زد. انگار مصطفی هم انتظار دیدن منو نداشت چون با دیدن من خیلی جا خورد. این رو از از تغیر ناگهانی چهرش میشد فهمید. نگام به زینب افتاد که تو بغل مصطفی ساکت چشماش رو بسته بود با دیدن مصطفی شوک عجیبی بهم وارد شده بود.بچه رو ازش گرفتم و گذاشتم تو کالسکه که گفت: +خیلی گریه میکرد دلم نیومد بزارم برم.گفتم بایستم تا مامان باباش بیان نمیدونستم شمایید وگرنه... ادامـہ‌دارد... نویسنده✍ #غیـن_میــم🧡 #فـاء_دآل💚 #کپی_بدون_ذکر_نام_نویسنده_حرام_است❌

°•○●﷽●○ #ناحلــه🌸 #قسمت_صد_و_نود_و_پنج آب دهنم و قورت دادم و سعی کردم یه جمله ی درست بگم _لطف کردین ممنون. با اینکه سعی کرده بودم خودم رو کنترل کنم بی اختیار گفتم: _عمو و زن عمو خوبن؟حالشون خوبه؟ مصطفی که راهش رو کج کرده بود بره ایستادو سرش رو تکون داد و بدون اینکه به من نگاه کنه گفت: +سلام دارن خدمتتون . دسته ی کالسکه رو گرفتم تا برم نمیدونستم باید چه واکنشی از خودم نشون بدم بعد از این همه مدت! تو این شرایط!شاید اگه میفهمید محمد نیست دوباره قصد میکرد اذیتم کنه. +با تعریف هایی که عمو ازش کرده بود دلم میخواست ببینمش،ولی خب حالا که دقت میکنم میبینم خیلی بامزه تر از اون چیزیه که فکرش رو میکردم. گیج سرم رو تکون دادم که به زینب اشاره کرد .سعی کردم به زور لبخند بزنم که بهش برنخوره ولی انگار زیاد موفق هم نبودم.میخواستم بپرسم اینجا چیکار میکنه که بعد از یه مکث چندثانیه ای گفت: +تو راه گشنم شد گفتم یه چیزی بخرم بخورم به زور دهنم که از تعجب باز شده بود رو بستم و گفتم _اهان. من دیگه باید برم دیرم شده . ببخشید! سلام برسونید به عمو اینا خدانگهدار. اینو گفتمو راهم رو کج کردم و رفتم سمت در.به فروشنده که با تعجب به من نگاه میکرد توجهی نکردم و ازدر خارج شدم . ماشین مصطفی اون طرف خیابون پارک شده بود و یه خانوم جلوش نشسته بود. چند ثانیه خیره ایستادم و بعد حرکت کردم سمت خونه. ذهنم بشدت درگیر شده بود.چرا باید بعد از این همه مدت اینجا میدیدمش؟ازدواج کرده ؟ولی چقدر پخته تر از قبل شده. مثل همیشه جذاب بود داشتم فکر میکردم باید کامل راجع بهش ازبابا بپرسم .کل راه فکرم درگیر مصطفی بود ‌.وقتی رسیدم خونه مامان هم تازه اومده بود.بچه رو دادم دستش و ماجرا رو براش تعریف کردم و سعی کردم زیر زبونش رو بکشم. تازه داشت نم پس میداد که زینب دوباره صداش دراومد .بغلش کردم و رفتم بالا تو اتاق خواب .با اینکه حوصله نداشتم ولی سعی میکردم تو رفتارم با زینب کم نزارم.یکم باهاش بازی کردم .بعد از اینکه حسابی خسته شد جاشو عوض کردم ، بهش شیر دادم و روی پام خوابوندمش. ___ زینب تب و لرز کرده بود.با ریحانه بردیمش بیمارستان.تو راه خونه بودیم امروز بیست وسومین روزی بود که محمد رو ندیده بودم. دلم واسه دیدنش پر میزد. حداقل دلم به شنیدن صداش گرم بود که اونم تقریبا سه روزی میشد که ازش محروم بودم. دلم مثل سیر و سرکه میجوشید.خیلی استرس داشتم. انگار تو دلم رخت میشستن . گوشیم رو تو دستم گرفته بودم و هر آن منتظر یه تماس بودم.عصبی تر و بی حوصله تر از همیشه شده بودم . ریحانه و شمیم و نرگس و بقیه هم هرکاری میکردن که حال و هوام رو تغییر بدن فایده ای نداشت. خیلی دلم میخواست از لحظه به لحظه ی اتفاقاتی که براش میافته خبردار بشم.به محض رسیدن به خونه از ریحانه خداحافظی کردم و رفتم بالا . به بچه دارو دادم و خوابوندمش. تلویزیون و روشن کردم و روی مبل نشستم . همه ی توجهم رو به اخبار داده بودم که تلفنم زنگ خورد. با عجله رفتم سمتش و به صفحه اش نگاه کردم. ریحانه بود با دیدن اسمش پوفی کشیدم و رد تماس دادم که وقتی محمد زنگ میزنه تلفن اشغال نباشه.خواستم گوشی رو پرت کنم رو مبل که دوباره زنگ خورد ولی این بار ریحانه نبود قسمت اتصال رو لمس کردم. سکوت کردم تا مطمئن بشم که خودشه که دوباره صدای نفساش رو بشنوم و جون تازه بگیرم،که دوباره بتونم قیافش رو موقع حرف زدنش تصور کنم و هزار بار واسش بمیرم.نفسامو تو سینم حبس کردم که مانع شنیدن صداش نشه. با صدای سلامش دلم ریخت. انقدر دلتنگش بودم که با شنیدن صداش بغضم بشکنه و اشکم در بیاد. سعی کردم خودم رو کنترل کنم گفتم _سلام عزیز دلم، خیلی منتظر بودم +خوبی فاطمه جان ؟ _الان که صداتو شنیدم عالی +قربونت برم،چه خبرا؟ چیکارا میکنی؟ زینبِ بابا چطوره؟ _خوبیم همه. دعاگویِ شما،زینب هم خوبه خدارو شکر . +کجاس؟خوابه؟ _اره تازه خوابوندمش،خودت خوبی؟ کجایی؟ +منم خوبم؟یه جایی نشستم اندر فکر تو _به به +راستی فاطمه _جانم؟ +امروز رفتیم زیارت جات خالی صداش قطع و وصل شد _چی؟نشنیدم +میگم رفتیم زیارت به یادتون بودم همش _اها قربون تو بشم من،چه خبر ازاونجا ؟ +هیچی.والا خبرا دست شماست _اخه الان خبر خودتی... خندیدکه به شوخی گفتم _شهید که نشدی...؟ لحن صحبتش تغییر کرد +شهادت ماله بنده هایِ خوب خداست نه مالِ ما ... از صدای گرفته اش بغضم شکست و با گریه ادامه دادم _هر تلفنی که به خونه میزنن دلم میریزه، به زینب که نگاه میکنم دلم میریزه گریم شدتش بیشتر شد امااون سکوت کرده بود و گوش میکرد _به عکسات که نگاه میکنم دلم میریزه +اینجوری از پا میافتی... _ولی آخه من دوستت دارم محمد، دوستت دارم... +موضوع همینه دیگه عزیزم،باید یه کم کمتر دوستم داشته باشی* ادامـہ‌دارد... نویسنده✍ #غیــن_میــــم🧡 #فـــاء_دآل💚 #کپی_بدون_ذکر_نام_نویسنده_حرام_است❌