#نکات ـــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ این آیه راه مستقیم را، راه کسانى معرّفى مى‌کند که مورد نعمت الهى واقع شده‌اند و عبارتند از: انبیا، صدّیقین، شهدا و صالحین.(۱) توجّه به راه این بزرگواران و آرزوى پیمودن آن و تلقین این آرزو به خود، ما را از خطر کجروى و قرار گرفتن در خطوط انحرافى باز مى‌دارد. بعد از این درخواست، از خداوند تقاضا دارد که او را در مسیر غضَب‌شدگان وگمراهان قرار ندهد؛ زیرا بنى‌اسرائیل نیز به گفته قرآن، مورد نعمت قرار گرفتند، ولى در اثر ناسپاسى و لِجاجت گرفتار غضب شدند. قرآن، مردم را به سه دسته تقسیم مى‌نماید: کسانى که مورد نعمتِ هدایت قرار گرفته و ثابت قدم ماندند، غضب شدگان و گمراهان. مراد از نعمت در «انعمتَ علیهم»، نعمتِ هدایت است؛ زیرا در آیه‌ى قبل سخن از هدایت بود. علاوه بر آنکه نعمت‌هاى مادى را کفّار و منحرفین و دیگران نیز دارند. هدایت شدگان نیز مورد خطرند ⚠️ و باید دائماً از خدا بخواهیم که مسیر ما، به غضب و گمراهى کشیده نشود. مغضوبین در قرآن‌ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در قرآن، افرادى همانند فرعون و قارون و ابولهب و امّت‌هایى همچون قوم عاد، ثمود و بنى‌اسرائیل، به عنوان غضب‌شدگان معرّفى شده‌اند.(۲) بنى‌اسرائیل که داستان زندگى و تمدّن آنها در قرآن بیان شده است، زمانى بر مردم روزگار خویش برترى داشتند؛ «فَضّلتُکم على العالَمین»(۳) لکن بعد از این فضیلت و برترى، به خاطر رفتار خودشان، دچار قهر و غضب خداوند شدند. «و باؤوا بغضب من اللّه»(۴) این تغییر سرنوشت، به علّت تغییر در رفتار و کردار آنان بوده است؛ دانشمندان یهود، دستورات و قوانین آسمانى تورات را تحریف کردند، «یحرّفون الکلم»(۴) و تجّار و ثروتمندانِ آنان نیز به ربا و حرام‌خوارى و رفاه‌طلبى روى آوردند، «اخذهم الرّبا»(۵) و عامّه مردم نیز در برابر دعوت به جهاد و مبارزه، از روى تن‌پرورى و ترس، از رفتن به جبهه نبرد و ورود به سرزمینِ مقدّس، سر باز زدند. «فاذهب انت و ربّک فقاتلا انّا هاهُنا قاعدون»(۶) به خاطر این انحرافات، خدا آنان را از اوج عزّت و فضیلت، به نهایت ذلّت و سرافکندگى مبتلا ساخت. ما در هر نماز، از خداوند مى‌خواهیم که مانند غضب‌شدگان نباشیم؛ یعنى نه اهل تحریف آیات و نه اهل ربا و نه اهل فرار از جهاد در راه حقّ، و همچنین از گمراهان نباشیم، آنان که حقّ را رها کرده و به سراغ باطل مى‌روند و در دین و باور خود غلوّ و افراط کرده و یا از هوى و هوس خود و یا دیگران پیروى مى‌کنند.(۷) انسان در این سوره، عشق و علاقه و تولاّى خود را به انبیا و شهدا و صالحان و راه آنان، اظهار و ابراز داشته و از مغضوبان و گمراهان تاریخ نیز برائت و دورى مى‌جوید و این مصداق تولّى و تبرّى است. ضالّین در قرآن‌ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ «ضلالت» که حدود دویست مرتبه این واژه با مشتقاتش در قرآن آمده است، گاهى در مورد تحیّر بکار مى‌رود، «و وَجدَک ضالاً»(۸) و گاهى به معناى ضایع شدن است، «اضلّ اعمالهم»(۹) ولى اکثراً به معناى گمراهى و همراه با تعبیرات گوناگونى نظیر: «ضلال مبین»، «ضلال بعید»، «ضلال کبیر» به چشم مى‌خورد. در قرآن افرادى به عنوان گمراه معرّفى شده‌اند، از جمله: کسانى که ایمان خود را به کفر تبدیل کردند،(۱۰) مشرکان،(۱۱) کفار،(۱۲) عصیان‌گران،(۱۳) مسلمانانى که کفّار را سرپرست و دوست خود گرفتند،(۱۴) کسانى که مردم را از راه خدا باز مى‌دارند، کسانى که به خدا یا رسول خدا توهین مى‌کنند، آنان که حقّ را کتمان مى‌کنند و کسانى که از رحمت خدا مأیوسند. در قرآن نام برخى به عنوان گمراه کننده آمده است، از قبیل: ابلیس 😈، فرعون، سامرى، دوست بد، رؤسا و نیاکان منحرف. گمراهان خود بستر و زمینه‌ى انحراف را فراهم و گمراه کنندگان از این بسترها و شرایط آماده، استفاده مى‌کنند. بسترهاى انحراف در قرآن عبارتند از: ۱. هوسها (۱۵) ۲. بت‌ها (۱۶) ۳. گناهان (۱۷) ۴. پذیرش ولایت باطل (۱۸) ۵. جهل و نادانى.(۱۹) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 75) من یطع‌اللّه والرّسول فاولئک مع الّذین انعم اللّه علیهم من النبیّین والصدّیقین والشهداء والصالحین»، کسانى که خدا و رسول را پیروى کنند، آنان با کسانى هستند که خدا آنها را نعمت داده است، از پیامبران، راستگویان، شهدا و صالحان. نساء، 69 و آیه 59 سوره مریم.

#نکات ـــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ این آیه راه مستقیم را، راه کسانى معرّفى مى‌کند که مورد نعمت الهى واقع شده‌اند و عبارتند از: انبیا، صدّیقین، شهدا و صالحین.(۱) توجّه به راه این بزرگواران و آرزوى پیمودن آن و تلقین این آرزو به خود، ما را از خطر کجروى و قرار گرفتن در خطوط انحرافى باز مى‌دارد. بعد از این درخواست، از خداوند تقاضا دارد که او را در مسیر غضَب‌شدگان وگمراهان قرار ندهد؛ زیرا بنى‌اسرائیل نیز به گفته قرآن، مورد نعمت قرار گرفتند، ولى در اثر ناسپاسى و لِجاجت گرفتار غضب شدند. قرآن، مردم را به سه دسته تقسیم مى‌نماید: کسانى که مورد نعمتِ هدایت قرار گرفته و ثابت قدم ماندند، غضب شدگان و گمراهان. مراد از نعمت در «انعمتَ علیهم»، نعمتِ هدایت است؛ زیرا در آیه‌ى قبل سخن از هدایت بود. علاوه بر آنکه نعمت‌هاى مادى را کفّار و منحرفین و دیگران نیز دارند. هدایت شدگان نیز مورد خطرند ⚠️ و باید دائماً از خدا بخواهیم که مسیر ما، به غضب و گمراهى کشیده نشود. مغضوبین در قرآن‌ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در قرآن، افرادى همانند فرعون و قارون و ابولهب و امّت‌هایى همچون قوم عاد، ثمود و بنى‌اسرائیل، به عنوان غضب‌شدگان معرّفى شده‌اند.(۲) بنى‌اسرائیل که داستان زندگى و تمدّن آنها در قرآن بیان شده است، زمانى بر مردم روزگار خویش برترى داشتند؛ «فَضّلتُکم على العالَمین»(۳) لکن بعد از این فضیلت و برترى، به خاطر رفتار خودشان، دچار قهر و غضب خداوند شدند. «و باؤوا بغضب من اللّه»(۴) این تغییر سرنوشت، به علّت تغییر در رفتار و کردار آنان بوده است؛ دانشمندان یهود، دستورات و قوانین آسمانى تورات را تحریف کردند، «یحرّفون الکلم»(۴) و تجّار و ثروتمندانِ آنان نیز به ربا و حرام‌خوارى و رفاه‌طلبى روى آوردند، «اخذهم الرّبا»(۵) و عامّه مردم نیز در برابر دعوت به جهاد و مبارزه، از روى تن‌پرورى و ترس، از رفتن به جبهه نبرد و ورود به سرزمینِ مقدّس، سر باز زدند. «فاذهب انت و ربّک فقاتلا انّا هاهُنا قاعدون»(۶) به خاطر این انحرافات، خدا آنان را از اوج عزّت و فضیلت، به نهایت ذلّت و سرافکندگى مبتلا ساخت. ما در هر نماز، از خداوند مى‌خواهیم که مانند غضب‌شدگان نباشیم؛ یعنى نه اهل تحریف آیات و نه اهل ربا و نه اهل فرار از جهاد در راه حقّ، و همچنین از گمراهان نباشیم، آنان که حقّ را رها کرده و به سراغ باطل مى‌روند و در دین و باور خود غلوّ و افراط کرده و یا از هوى و هوس خود و یا دیگران پیروى مى‌کنند.(۷) انسان در این سوره، عشق و علاقه و تولاّى خود را به انبیا و شهدا و صالحان و راه آنان، اظهار و ابراز داشته و از مغضوبان و گمراهان تاریخ نیز برائت و دورى مى‌جوید و این مصداق تولّى و تبرّى است. ضالّین در قرآن‌ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ «ضلالت» که حدود دویست مرتبه این واژه با مشتقاتش در قرآن آمده است، گاهى در مورد تحیّر بکار مى‌رود، «و وَجدَک ضالاً»(۸) و گاهى به معناى ضایع شدن است، «اضلّ اعمالهم»(۹) ولى اکثراً به معناى گمراهى و همراه با تعبیرات گوناگونى نظیر: «ضلال مبین»، «ضلال بعید»، «ضلال کبیر» به چشم مى‌خورد. در قرآن افرادى به عنوان گمراه معرّفى شده‌اند، از جمله: کسانى که ایمان خود را به کفر تبدیل کردند،(۱۰) مشرکان،(۱۱) کفار،(۱۲) عصیان‌گران،(۱۳) مسلمانانى که کفّار را سرپرست و دوست خود گرفتند،(۱۴) کسانى که مردم را از راه خدا باز مى‌دارند، کسانى که به خدا یا رسول خدا توهین مى‌کنند، آنان که حقّ را کتمان مى‌کنند و کسانى که از رحمت خدا مأیوسند. در قرآن نام برخى به عنوان گمراه کننده آمده است، از قبیل: ابلیس 😈، فرعون، سامرى، دوست بد، رؤسا و نیاکان منحرف. گمراهان خود بستر و زمینه‌ى انحراف را فراهم و گمراه کنندگان از این بسترها و شرایط آماده، استفاده مى‌کنند. بسترهاى انحراف در قرآن عبارتند از: ۱. هوسها (۱۵) ۲. بت‌ها (۱۶) ۳. گناهان (۱۷) ۴. پذیرش ولایت باطل (۱۸) ۵. جهل و نادانى.(۱۹) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 75) من یطع‌اللّه والرّسول فاولئک مع الّذین انعم اللّه علیهم من النبیّین والصدّیقین والشهداء والصالحین»، کسانى که خدا و رسول را پیروى کنند، آنان با کسانى هستند که خدا آنها را نعمت داده است، از پیامبران، راستگویان، شهدا و صالحان. نساء، 69 و آیه 59 سوره مریم.

#پیام_ها ـــــــ ــ ـــ ـ ـــ ـــ ـــ ــ ـ ــ ــ ـــ ـ ـ ۱- انسان در تربیت، نیازمند الگو مى‌باشد. انبیا، شهدا، صدّیقین و صالحان، نمونه‌هاى زیباى انسانیّت‌اند. «صراط الّذین انعمت علیهم» ۲- آنچه از خداوند به انسان مى‌رسد، نعمت است. قهر و غضب را خود به وجود مى‌آوریم.(۱) «انعمت، المغضوب علیهم» ۳- ابراز تنفّر از مغضوبان و گمراهان، جامعه اسلامى را در برابر پذیرش حکومت آنان، مقاوم و پایدار مى‌کند. «غیر المغضوب علیهم و لا الضّالّین»(۲) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱) درباره نعمت «أنعَمتَ» بکار رفته، ولى در مورد عذاب، نفرمود: «غَضبتَ» تو غضب کردى. ۲) قرآن سفارش کرده است: «لا تَتولّوا قوماً غَضِب اللّه علیهم» هرگز سرپرستى گروه غضب شدگان الهى را نپذیرید. [ممتحنه، ۱۳]

.

البقره | آیه ۱ الم ترجمه الف لام میم کلمات https://eitaa.com/ye_ayeh/297 نکات https://eitaa.com/ye_ayeh/338 پیام ها https://eitaa.com/ye_ayeh/340 ╭═══════════ │ ✨@Nafaahat │ 💫 @ye_ayeh ╰๛────────