. 1⃣ «الَّذينَ طَغَوْا فِي الْبِلادِ، فَأَكْثَرُوا فيهَا الْفَسادَ» سرچشمه فساد و تباهی طاغوتها هستند. (تفسیر نور، ج10، ص475) به تعبیر دیگر، کسانی که اهل طغیان و سرکشی باشند (یعنی از حد خود تجاوز کنند) موجب می‌شوند که فساد و تباهی در جهان زیاد شود. @Yekaye

. 2⃣ «فَأَكْثَرُوا فيهَا الْفَسادَ» نفرمود: «فأفسدوا فیها: و در آن فساد کردند» بلکه فرمود:‌ فأکثروا ...» چرا؟ 🍃الف. این می‌تواند ناظر به آیه قبل باشد؛ یعنی می‌خواهد توجه دهد که ثمره برخی کارها فساد است؛ اما ثمره طغیانگری، نه صرف فساد، بلکه زیاد شدن فساد است. 🍃ب. این می‌تواند ناظر به آیه بعد باشد؛ یعنی می‌خواهد توجه دهد که زیاد شدن فساد است که عذاب را در دنیا نازل می‌کند، نه صرف فساد. 🍃ج. ... @Yekaye

. 3⃣ «فَأَكْثَرُوا فيهَا الْفَسادَ» با اینکه در آیه قبل «فی البلاد» را ذکر کرده بود، در این آیه صرفاً نفرمود: «فَأَكْثَرُوا الْفَسادَ: فساد را تکثیر کردند» و حتی در یک روال طبیعی نفرمود «فَأَكْثَرُوا الْفَسادَ فيهَا: فساد را در آن تکثیر کردند»؛ بلکه «فیها» را آورد، آن هم قبل از فساد (که تاکید بر آن را می‌رساند). چرا؟ 🍃الف. این می‌تواند ناظر به آیه قبل باشد؛ یعنی می‌خواهد توجه دهد که طغیان علنی در سرزمینهاست که فساد را تکثیرمی‌کند؛ وگرنه طغیانگری‌ای که در خفا انجام شود و در سرزمینها آشکار نگردد،‌ لزوما به تکثیر فساد نمی‌انجامد. 🍃ب. این می‌تواند ناظر به آیه بعد باشد؛ یعنی می‌خواهد توجه دهد که تکثیر علنی فساد در بلاد است که عذاب را در دنیا نازل می‌کند، وگرنه صرفا زیاد شدن فساد، اگر علنی و عادی نشود معلوم نیست که منجر به نزول عذاب در دنیا شود. 🍃ج. ... @Yekaye @Yekaye

884) ‌📖 فصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذابٍ 📖 💢ترجمه پس بر آنان پروردگارت تازیانه عذاب را فرو ریخت. سوره فجر (89) آیه13 1397/11/12 25 جمادی‌الاولی 1440 💐12 بهمن سالروز بازگشت امام خمینی به میهن اسلامی و شروع #ایام_الله #دهه_فجر مبارک باد🌹 @Yekaye

@Yekaye

🔹فَصَبَّ = فَـ + صَبَّ ▪️ماده «صبب» در اصل بر ریختن چیزی دلالت دارد (معجم المقاييس اللغة، ج3، ص280) و برخی تاکید کردند که ریختن و رها کردنی است که از بالا انجام شود. (مفردات ألفاظ القرآن، ص473؛ التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج6، ص177) 🔸کاربرد این ماده در مورد ریختن آب بسیار متداول است: «يُصَبُّ مِنْ فَوْقِ رُؤُسِهِمُ الْحَميمُ» (حج/19) «ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذابِ الْحَميمِ» (دخان/48) «أَنَّا صَبَبْنَا الْماءَ صَبًّا» (عبس/25) و در این آیه کلمه فروریختن برای نزول عذاب، حکایتگر شدت نزول عذاب می‌باشد. 📿ماده «صبب» جمعا 4 بار در قرآن کریم به کار رفته است. @Yekaye

🔹سَوْطَ ▪️ماده «سوط» در اصل به معنای مخلوط کردن چیزی با چیز دیگر می‌باشد (معجم المقاييس اللغة، ج3، ص115) ▪️وجه تسمیه تازیانه (شلاق) به «سوط » آن است که تازیانه‌ها غالبا از چرم‌های به هم تافته‌ای درست می‌شد و چون رشته‌های چرم در هم تابیده و مخلوط شده، چنین نامیده شده است و استعاره «تازیانه» برای عذاب هم چه‌بسا از این جهت بوده که انواع عذاب برای آنان در هم آمیخته می‌شد چنانکه در جایی می‌فرماید «حَمِيماً وَ غَسَّاقاً» (نبا/25) (مفردات ألفاظ القرآن، ص434؛ معجم المقاييس اللغة، ج3، ص116) و البته با استشهاد به برخی از اشعار عرب، این احتمال هم مطرح است که چون تازیانه زدن، شکنجه‌ای است که در آن گوشت و خون شخص درهم آمیخته می‌شود بدان «سوط» گفته‌اند (مجمع البيان، ج10، ص735) 🔸در واقع هم ماده «سوط» و هم ماده «مزج» به نوعی مخلوط شدن و درهم‌آمیختن دلالت دارند و تفاوت این دو در آن است که در «مزج» مخلوط شدن به حدی است که دیگر تمایزی احساس نمی‌شود اما در «سوط» مخلوط شدنی است که نوعی تمایز و اقتران و اختلاط در آن دیده می‌شود. (التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج5، ص262) 🔸و تازیانه را هم از این جهت که از چرم‌های درهم‌تنیده‌ای درست شده «سوط» می‌گویند و از این جهت که بر پوست (جلد) زده می‌شود «جلدة» نامند. (همان) ▪️برخی گفته‌اند «سوط» به معنای سهم و نصیب هم به کار می‌رود و در این آیه «سوط عذاب» به معنای نصیب و بهره‌ای از عذاب می‌باشد. (معجم المقاييس اللغة، ج3، ص116؛ التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج5، ص262) 📿ماده «سوط» تنها همین یکبار در قرآن کریم به کار رفته است. 🔹سَوْطَ عَذابٍ اضافه مضاف به مضاف الیه غالبا در معنای «لـ« (برای) است (مثلا «کتاب زید» یعنی «کتاب لزید») اما در اینجا اضافه «سوط» به «عذاب» را اضافه به معنای «من» دانسته‌اند یعنی «سوط من العذاب.» @Yekaye

☀️1) از سلمان فارسی روایت شده که وی حدیثی از رسول الله ص درباره حضرت علی ع شنیده بود که آنها را برای امیرالمومنین ع تعریف کرد. امیرالمومنین ع فرمود: سلمان! به خدا سوگند که پیامبر ص مرا هم از آنچه به تو خبر داد خبردار نمود و سپس فرمود: ای علی! همانا تو مبتلا خواهی شد و مردم هم به تو آزمایش می‌شوند؛ و به خدا سوگند همانا تو حجت خداوند بر آسمانیان و برزمینیان هستی؛ و خداوند هیچیک از خلایق را نیافرید مگر اینکه بر او احتجاج می کند به اسم تو و در مورد آنچه از کتب [آسمانی] از آنان [پیمان] گرفته شد. سپس فرمود: به خدا سوگند مومنون جز به واسطه تو ایمان نمی‌آورند و کافران جز به واسطه تو گمراه نمی گردند؛ و چه کسی نزد خداوند از تو گرامی‌تر است؟! سپس فرمود: علی! همانا تو لسان خداوندی، که خدا از آن زبان سخن می‌گوید؛ و تو قطعا آن سختی و شدت خداوندی، که او با آن انتقام می‌گیرد؛ و قطعا تو تازیانه عذاب خداوندی به واسطه آن نصرت می‌جوید؛ و تو همان بطشه [خشم و مواخذه شدید] خداوندی که خداوند فرمود: «حقّا كه انذار كرد آنها را از بطشه [خشم و مواخذه شدید] ما، ولى آنها جدل و ترديد در انذارها نمودند» (قمر/36) و تو همان وعده نیکوی خدایی، پس چه کسی نزد خداوند از تو گرامی تر است؟! سوگند به خدا که خداوند تو را به دست قدرت خود آفرید و تو را در میان مومنین برگزید و مودت تو را در سینه‌های مومنان ثابت فرمود؛ و به خدا سوگند – ای علی – که همانا در آسمان فرشتگانی هستند که شماره آنان را جز خدا نداند ؛ و تو قیام کننده به عدالت هستی و آنان منتظر دستور تواند و فضل تو را یاد می کنند و به معرفت تو به آسمانیان مباهات می کنند و به واسطه معرفت تو و انتظار کشیدن برای امر تو، به خداوند توسل می‌جویند؛ یا علی! هیچیک از پیشینیان بر تو سبقت نگرفت و هیچ یک از آیندگان نیز به گرد تو نرسد. 📚تفسير فرات الكوفي، ص455 فُرَاتٌ قَالَ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْأَوْدِيُّ مُعَنْعَناً عَنْ سَلْمَانَ الْفَارِسِيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ ص فِي كَلَامٍ ذَكَرَهُ فِي عَلِيٍّ؛ فَذَكَرَهُ سَلْمَانُ لِعَلِيٍّ. فَقَالَ: وَ اللَّهِ يَا سَلْمَانُ لَقَدْ أَخْبَرَنِي بِمَا أُخْبِرُكَ بِهِ؛ ثُمَّ قَالَ: يَا عَلِيُّ إِنَّكَ مُبْتَلًى وَ النَّاسُ مُبْتَلَوْنَ بِكَ وَ اللَّهِ إِنَّكَ لَحُجَّةُ اللَّهِ عَلَى أَهْلِ السَّمَاءِ وَ أَهْلِ الْأَرْضِ وَ مَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ خَلْقٍ إِلَّا وَ قَدِ احْتَجَّ عَلَيْهِ بِاسْمِكَ وَ فِيمَا أُخِذَتْ إِلَيْهِمْ مِنَ الْكُتُبِ. ثُمَّ قَالَ: وَ اللَّهِ مَا يُؤْمِنُ الْمُؤْمِنُونَ إِلَّا بِكَ وَ لَا يَضِلُّ الْكَافِرُونَ إِلَّا بِكَ وَ مَنْ أَكْرَمُ عَلَى اللَّهِ مِنْكَ. ثُمَّ قَالَ: يَا عَلِيُّ إِنَّكَ لِسَانُ اللَّهِ الَّذِي يَنْطِقُ مِنْهُ وَ إِنَّكَ لِبَاسُ اللَّهِ الَّذِي يَنْتَقِمُ بِهِ وَ إِنَّكَ لَسَوْطُ عَذَابِ اللَّهِ الَّذِي يَنْتَصِرُ بِهِ وَ إِنَّكَ لَبَطْشَةُ اللَّهِ الَّتِي قَالَ اللَّهُ «وَ لَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنا فَتَمارَوْا بِالنُّذُرِ» وَ إِنَّكَ إِيعَادُ اللَّهِ فَمَنْ أَكْرَمُ عَلَى اللَّهِ مِنْكَ وَ إِنَّكَ وَ اللَّهِ لَقَدْ خَلَقَكَ اللَّهُ بِقُدْرَتِهِ وَ أَخْرَجَكَ [مِنَ الْمُؤْمِنِينَ] مِنْ خَلْقِهِ وَ لَقَدْ أَثْبَتَ مَوَدَّتَكَ فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ. وَ اللَّهِ يَا عَلِيُّ إِنَّ فِي السَّمَاءِ لَمَلَائِكَةً مَا يُحْصِيهِمْ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنْتَ الْقَائِمُ بِالْقِسْطِ يَنْتَظِرُونَ أَمْرَكَ وَ يَذْكُرُونَ فَضْلَكَ وَ يَتَفَاخَرُونَ أَهْلَ السَّمَاءِ بِمَعْرِفَتِكَ وَ يَتَوَسَّلُونَ إِلَى اللَّهِ بِمَعْرِفَتِكَ وَ انْتِظَارِ أَمْرِكَ [وَ اللَّهِ] يَا عَلِيُّ مَا سَبَقَكَ أَحَدٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ لَا يُدْرِكُكَ أَحَدٌ مِنَ الْآخِرِينَ. @Yekaye