. 4⃣ «فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهانَنِ؛ كَلاَّ بَلْ لا تُكْرِمُونَ الْيَتيمَ؛ وَ لا تَحَاضُّونَ عَلی طَعامِ الْمِسْكينِ» اینکه خدا روزی را بر انسان تنگ گرفته، نشانه اهانت خدا به شخص و خوار کردن او نیست؛ بلکه اینکه خدا به انسان مالی داده ولی او با این مالش یتیم‌نوازی و اطعام مسکین نمی‌کند، نشانه اهانت و خوار شدن شخص از جانب خداست. (مجمع البیان، ج10، ص740) 💠تاملی با خویش منطق و تحلیل ما چه اندازه قرآنی است⁉️ آیا ما انسان فقیری که بسختی روزی خود را تامین می‌کند، شخصی خوار و بی‌مقدار می‌شمریم؛ یا انسان ثروتمندی که زندگی مرفهی دارد اما روال خود را بر کمک به ایتام و مستمندان قرار نداده است⁉️ مثلا: در مجالسی که یک فرد فقیر و یک فرد ثروتمندی که اهتمامی به فقرا ندارد حضور داشته باشند، به کارها و اقدامات کدام از این دو بیشتر توجه می‌کنیم؟ به سخن کدام از این دو با دقت‌تر گوش می‌دهیم؟ نظر کدامیک را در مسائل مختلف زندگی جویا می‌شویم؟ و ... @Yekaye

. 5⃣ «فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهانَنِ؛ كَلاَّ بَلْ لا تُكْرِمُونَ الْيَتيمَ؛ وَ لا تَحَاضُّونَ عَلی طَعامِ الْمِسْكينِ» ریشه تنگ شدن روزی، این نیست که خدا ما را فراموش کرده و برای ما اهمیتی قائل نیست؛ 🤔ریشه‌اش این است که وقتی مالی داشته‌ایم از یتیم و مسکین دستگیری نکرده‌ایم❗️ @Yekaye

. 6⃣ «وَ لا تَحَاضُّونَ عَلی طَعامِ الْمِسْكينِ» همان گونه که طعام انسان صرفاً طعام مادی نیست، و روح هم نیازمند غذاست - چنانکه در ذیل آیه «فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى طَعامِهِ: پس باید انسان به طعامش بنگرد» (عبس/24) گفته‌اند که مقصود از این طعام، علمش است که ببیند که از چه کسی دارد آن را می‌گیرد (کافی، ج1، ص50) - به همین ترتیب، مسکین هم صرفاً کسی که غذای مادی ندارد نیست؛ بلکه کسی که دستش به امام معصوم نمی‌رسد و از علم امامش محروم مانده نیز مسکین است 🔖حدیث3 https://eitaa.com/yekaye/4475 و در نتیجه، 🔻کسانی هم که با غصب جایگاه امامان و به حاشیه راندن آنان، موجبات محرومیت مردم از امام معصوم را فراهم آورده‌اند، مصداق بارز کسانی هستند که مورد مواخذه این آیه هستند (تفسير القمي، ج2، ص420)؛ 🔻بلکه چه‌بسا بتوان گفت کسانی که علم دارند، اما علمشان را از دیگران مخفی می‌کنند و با کتمان حقایق، موجب باقی ماندن مستضعفان فکری در استضعاف خود می‌شوند، مصداق این آیه‌اند؛ 🔻بلکه چه‌بسا عالمی هم که علم دارد اما برای تغذیه روحی و معنوی این محرومان تلاش نمی‌کند مورد مواخذه این آیه‌اند. @Yekaye

890) ‌📖 وَ تَأْكُلُونَ التُّراثَ أَكْلاً لَمًّا 📖 💢ترجمه و ارث و میراث را می خورید، خوردنی یکجا و بی‌ملاحظه؛ سوره فجر (89) آیه19 1397/11/18 1 جمادی‌الثانی 1440 @Yekaye

@Yekaye

🔹تَأْكُلُونَ 📖 اختلاف قرائت ▪️در اغلب قراءات به همین صورت «تأکلون» قرائت شده است؛ ▪️اما در قرائت اهل بصره (ابوعمرو) و یعقوب و ابوجعفر (از قراء عشره) و حسن و یزیدی و اعمش (از قراء اربعه عشر) و در برخی قراءات غیرمشهور دیگر مانند قرائت مجاهد و جحدری و قتاده و ابورجاء و یحیی بن وثاب به صورت غایب «لا یَحُضُّونَ» (فعل ثلاثی مجرد غایب) قرائت کرده‌اند. 📚مجمع البيان، ج10، ص731 و 732 ؛ البحر المحيط، ج10، ص474 ؛ الکامل المفصل فی القراءات الاربعه عشر، ص593 ؛ معجم القراءات، ج10، ص427 . @Yekaye

🔹التُّراثَ ▪️«تراث» مصدر از ماده «ورث یرث» می باشد که در صال به صورت «وراث» بوده و واو آن به تاء ابدال شده است. (مجمع البيان، ج10، ص735) ▪️درباره ماده «ورث» قبلا توضیح داده شد که این ماده به معنای آن است که چیزی از آنِ کسی باشد و [با مرگش] به دیگری منتقل گردد؛ و به همین مناسبت گاه در جایی که انسان چیزی را بدون زحمت تصاحب کند (مثلا در آیه: «لا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّساءَ كَرْهاً: جایز نیست که از زنان به زور ارث ببرید» نساء/۱۹) ویا چیزی که کاملا آماده و مهیا به کسی واگذار شود (وَ تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي أُورِثْتُمُوها: و این بهشتی است که آن را به ارث بردید؛ زخرف/۷۲) به کار می‌رود. 🔖جلسه 261 http://yekaye.ir/al-hegr-15-23/ @Yekaye

🔹لَمًّاً ▪️ماده «لمم» در اصل به معنای جمع شدن (اجتماع) و نزدیک شدن و به هم ضمیمه شدن می باشد (معجم المقاييس اللغة، ج5، ص197؛ التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج10، ص238) ▪️تعبیر «لممت ما علی الخوان» به معنای آن است که بر سر سفره همه چیز را یکسره بخورد، گویی تمامی آنچه جمع شده را بدون اینکه تمایزی بین آنها بگذارد بخورد. (مجمع البيان، ج10، ص735) ▪️از کاربردهای قرآنی این ماده، کلمه «لَمم» است «الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ»(نجم/32)؛ که گفته اند، نه به معنای ارتکاب گناه، بلکه به معنای نزدیک شدن به گناه است که ولی دست به گناه نزند. (معجم المقاييس اللغة، ج5، ص197) البته اغلب مفسران این نزدیک شدن به گناه را به معنای ارتکاب گناهان صغیره دانسته اند؛ چنانکه تعبیر اینکه فلانی کاری را «لمماَ» انجام می دهد به معنای انجام دادن گاه و بیگاه است. (مفردات ألفاظ القرآن، ص746) و برخی آن را به معنای جمع شدن گناهان صغیره متفرقه گرفته اند (التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج10، ص237-238) که چندان موجه به نظر نمی رسد. ▪️بعید نیست که کلمه «هَلُمَّ» (که اسم فعل است و آن را مرکب از «هاء» خطاب (شبیه «ه» در «هذا») و «لُمَّ» دانسته اند و به معنای «هاتوا: بیاورید» می باشد (مجمع البيان، ج4، ص586) نیز برگرفته از همین ماده «لمم» باشد چنانکه در آیاتی که به کار رفته، بر «آوردنی که همراه با جمع کردن باشد» دلالت دارد: «قُلْ هَلُمَّ شُهَداءَكُمُ الَّذينَ ...» (انعام/150) «الْقائِلينَ لِإِخْوانِهِمْ هَلُمَّ إِلَيْنا» (احزاب/18) 📿اگر این دو مورد را هم از ماده «لمم» بدانیم، این ماده جمعا همین 4 بار در قرآن کریم به کار رفته است. @Yekaye

☀️1) از امام رضا ع از پدرانشان از امیرالمومنین ع روایت شده است که: رسول الله ص فرمودند: کدامیک از شما مال وارث خود را بیش از اموال خود دوست دارد؟ گفتند: در میان ما احدی نیست که چنین باشد! فرمود: چنین می‌پندارید؟! بلکه همه‌تان چنان وضعیتی را دوست دارید! سپس فرمود: فرزند آدم می‌گوید: مال من! مال من! و آیا برای تو از مال تو جز آن چیزی است که خوردی و نابود کردی؛ یا پوشیدی و پوسیده نمودی؛ یا صدقه دادی و تثبیت نمودی؟! و غیر از اینها هرچه باشد مال وارث است! 📚الأمالي (للطوسي)، ص519 أَخْبَرَنَا جَمَاعَةٌ، عَنْ أَبِي الْمُفَضَّلِ، قَالَ: حَدَّثَنَا الْفَضْلُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْبَيْهَقِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ عَمْرٍو الْمُجَاشِعِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ. قَالَ الْمُجَاشِعِيُّ: وَ حَدَّثَنَاهُ الرِّضَا عَلِيُّ بْنُ مُوسَى، عَنْ أَبِيهِ مُوسَى، عَنْ أَبِيهِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ آبَائِهِ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (عَلَيْهِ السَّلَامُ)، قَالَ: قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): أَيُّكُمْ مَالُ وَارِثِهِ أَحَبُّ إِلَيْهِ مِنْ مَالِهِ؟ قَالُوا: مَا فِينَا أَحَدٌ يُحِبُّ ذَلِكَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ. قَالَ: بِحَسْبِكُمْ، بَلْ كُلُّكُمْ يُحِبُّ ذَلِكَ. ثُمَّ قَالَ: يَقُولُ ابْنُ آدَمَ: مَالِي مَالِي، وَ هَلْ لَكَ مِنْ مَالِكٍ إِلَّا مَا أَكَلْتَ فَأَفْنَيْتَ، أَوْ لَبِسْتَ فَأَبْلَيْتَ، أَوْ تَصَدَّقْتَ فَأَمْضَيْتَ، وَ مَا عَدَا ذَلِكَ فَهُوَ مَالُ الْوَارِثِ. @Yekaye