نصف رفیقا و دوستای من با شوهراشون میشینن شب امتحان درس میخونن قبول میشن
الان من از کی سوال بپرسم
انقد دیگه این روزای اخر ماه رمضون بهم فشار میاد که خدایا حاضرم صبحا پاشم صبحونه حلیم با شکر بخورم فقط زود تمومش کن
دقیقا اولین روز بعد از ماه رمضون وقتی اب یا غذا میخوری یه حس معذب بودن بهت دست میده
انگار داری روزه خواری میکنی
اگه ساعت ها منو توی شب با ماشین میبری دور دور و منم سرمو از پنجره بکنم بیرون، تا بله رو بگم
خوابم میاد ، یه چیزی نمیزاره بخوابم
شاید عذاب وجدان کاری که نکردمو دارم
شاید صاحب کار نداشتم فردا اخراجم میکنه
شاید فردا مادر شوهر نداشتم میخواد بیاد خونمون
شاید فردا امتحان ترمی که ندارمه
نمیدونم
نشستم با چه دلِ امیدی سحری درس کردم، یه حسی بهم میگه سیب زمینیش خرابه((((((((((: