ذهنم، برا کارام، حرفام، ارتباطام، زندگیه روزانم خالیه خالیه

قشنگ جوری شدم که اگه بهم بگن چیکارا بلدی باید بشینم ساعت ها فک کنم ببینم از پس چیا میتونم بر بیام

و خب کاش تو زندگیم یه سری چیزا برام شدت و ضعف داشت نه همه چی به طرز یکنواختی پوچ و خاکستری باشه

دانلود ادمی که بیاد بزنه تو گوشم شونه هامو بگیره بکوبونه به دیوار، بعد تو چشام زل بزنه با داد بگه لنتی چیز خاصی نیست، میشه حلش کرد، انقد گندش نکن

من هنوزم به زندگیه بزرگونه عادت نکردم

واقعا مزخرفه که ترسای بچگیم هنوز بعضیاش باهام هست و خیلی چیزارو با اون دید نگاه میکنم

نیاز دارم از کتاب تغذیه کنم

بچا من واقعا یکیو میخوام که اگه یهو اومد خونمون براش یه چایی معمولی تو این استکانای هیئتی ریختم خجالت نکشم نه اینکه شرمنده شم چرا کاپوچینو و قهوه و هات چاکلت نداریم باهم تو ماگ بخوریم

کسی اینجا سادگی دوس نداره؟ من احتیاج دارم یکم خودم باشم

بجای نسخه‌ی یکسان پیچیدن برا همه، یه دیقه سکوت کنید تا طرف ببینه کجای زندگیش وایساده

احتیاج دارم یه بخشی از زندگیمو با عکس باهاتون به اشتراک بزارم ولی نمیشه

از بحثای مالی و چرتکه انداختن متنفرم