خیلی دیگه سقف آرزوهامو آوردم پایین، الان تو قبر آرزوهامم

حسی مثل کشیده شدنِ دستگاه شخم زنی روی روحم به صورت خیلی عمیق

تو سینمایی رسوایی ۲ قیامتو به تصویر کشیدن این مرحله برا هالیوود و بالیوودم قفله

خوشبخت فقط اینایی که موقع خوردن غذا، هزارتا مخلفات تو خونشون هست باهاش بخورن

سندروم کندن زخم دارم

سنگینی کمبود مسافرت با دوست و رفیقام داره منو له میکنه

یجور میگم انگار دوستای زیادی دارم

جدیدا روابطم دارن پشت سر هم میرن تو سطل آشغال اع اع اع حیف شد که

انقد بلوار امینو دوس دارم که دلم میخواد رخت خواب بندازم وسط خیابونش بخوابم

اینکه تو مهمونی کار نمیکنم و سرم تو گوشیه رو پای خجالتی بودنم نزارید این از بیشعوریمه

اندر احوالات

دلم میخواست یه پدر ایرانی بودم که خونه و ماشین داشت، آخرین قسطشم پرداخت کرده بود دخترشم ازدواج کرده بود پسرشم سربازی بود، زنشم مشغول پختن غذای مورد علاقش بود، خودشم رو مبل، کنترل به دست با شلوار کردی تا یقه و زیر پیرهنی سفید جلوی تلویزیون هی چرت میزد