یادم نمیره روزاییو که مث سگ برا یه چیزی ذوق داشتمو یه احدی نبود من براش تعریف کنم
این صبحایی که الکی بیدارمو اگه میرفتم سر کار الان با درآمدش یه خاکی ریخته بودم تو سرم
میرفتم مامور برق میشدم کله صب دره تک تک خونهها رو میزدم به بهانه کنتور خوندن
اونام بیدار شن
ینی واقعا کسی با دونستن تایپ آریا عظیمی نژاد، دردی ازش دوا شده؟
به ما چه که تایپ اون یارو چیه
هدفای من اینجوریه که رسیدن بهش محال نیست خیلیم اوکیه فقط شرایط همه جوره برا رسیدن بهش فراهم نیست
انگار تا کمر تو باتلاق گیر کردی
هم میتونی حرکت کنی هم عملا حرکتت هیچ فایدهای نداره