یه وقتایی خودمم نمیدونم موودم چیه هرچی اهنگای مختلف پلی میکنم هیچ کدومش با حالم همخونی نداره

فرق من و تو اینه که تو ادمارو تغییر میدی که مثل خودت بشن ولی من میرم دنبال ادمای مثل خودم حوصله ادمای متفاوتو ندارم

تلاش مجددو زهرمار عین ادم پیامارو بفرست انگار زیرلفظی میخواد

پسری که بعد از پیامش چنتا نقطه میزاره چیه

ینی بیخود ترین حس اینه که خودتو نشناسی ندونی الان باید چیکار کنی

نه نه، تو پیتزا نیستی نمیتونی الان حالمو خوب کنی

نه تمایل به توضیح دارم نه کسیم منو میفهمه اصن یه وض کثیفیه

تالا از خودت پرسیدی چه کاریو بلدی خوب انجام بدی؟

کاری هست که با انجام دادنش به خودت افتخار کنی و از کارت لذت ببری؟

کافیه یه بار تو ارتباطمون بهم بگی چرا هیچ وقت اول تو پیام نمیدی تا بندازمت تو سطل اشغال

انقد ادمای بیخودی دورم بودن و اسممو صدا میزدن موقع خطاب کردنم که از اسمم بدم میاد

چرا اصلا به خانوادم نمیخورم انگار مهره‌ی این جورچین نیستم