جسارتا این جوراب پوشیدن تو ساعتای طولانی خیلی اعصاب ادمو مورد عنایت قرار میده

اینکه همیشه در مورد گذشته حرف میزنم و هیچ وقت چیزی از حال و ایندم نمیگم عجیبه میل و توانایی ندارم ازین دو حالت صحبت کنم

حد اعتماد به نفسم نسبت به چهرم جوری شده که هر بار که یکی بهم نگاه میکنه میترسم

از یه سنی به بعد ادم هیچ میلی نداره خودشو بزرگ تر از اونی که هست نشون بده

اون چیزی که ارزش داشته باشه مسئولیتشو به عهده بگیرم و پیدا نمیکنم

کاش اینایی که چادر شنل دار میپوشن میفهمیدن بیشتر شبیه جادوگر میشن تا یه خانم چادری

من اونیم که تا ده سال برا خودم برنامه چیدم و حال ندارم انجامشون بدم

اگه بقیه‌م مث من نمیدونن دارن چه غلطی میکنن که اوکی.

مخاطب مطلوب؟ اونی که نیاز به توضیح دادن جزئیات نداره و رو هوا منظورتو میگیره

حالا کمال گرایی زیادم خوب نیست ولی من به حداقل امکانات احتیاج دارم هرکیم میگه پر توقعی بیاد تا بزنم تو دهنش

وقتی از یه منطقی احساسات میبینید جوری رفتار نکنید که انگار فضایی دیدید همه احساسات دارن، جای بروزش برای هرکسی متفاوته

منی که رو خشمم خودکنترلی دارم و عصبانی نکنید، به جای کل کل و دعوا و کتک کاری باهاتون فشارش و سر خودم خالی میکنم و نابود میشم