زمستون تموم شد؟ این اولین اتفاق ناراحت کننده سال جدیده

من یه زندگی معمولی میخوام با ادمایی که کنارشون احساس رضایت کنم و بهم خوشبگذره با وقت ازادی که بتونم ساعت ها مطالعه کنم و بنویسم و برنامه‌هامو پیش ببرم با تفریحات جزئی و مطلوب من فقط ارامش میخوام

و پول

حس میکنم خیلی وقت پیش باید مستقل میشدم

هرچی واقعیت آزار دهنده تر باشه فرار ازش به سمت دنیای غیر واقعی بیشتره حالا یا فضای مجازی یا خیال یا کتاب یا خواب یا فیلم یا هرچی

چرا انقد واقعیت‌ها با هم متفاوتن

قبلیه به باد فنا رف اینو زدم

یه جوری شهرا خلوته که حس میکنم همه مردم باهم رفتن یه جزیره مخفی

لحظه‌ جانکاه وداع با آخرین ناهار

حرفای جالبی دارم برا گفتن ولی چون برونگرا نیستم دور هم به سکوت معنادار میپردازیم

روز به روز دارم عصبی تر و رک تر میشم

همیشه اندازه‌ یه مامور امنیتی استرس و فشار رومه و این حالت برا یه ادم عادی واقعا زجر اوره