جدیدا به شدت خیلی زیادی عصبی شدم

وسواس فکری‌ام داره منو میبلعه

رفتم مشاوره گفتم فوبیای مرگ دارم، چند ساله همش حس میکنم الان عزرائیل از در میاد تو جون منو میگیره برگشت گفت خیالت راحت اون اگه بخواد بیاد اصن لازم نیست از در بیاد تو از اون به بعد دیگه اون آدمِ سابق نشدم

خدایا قیافه بهمون ندادی عینکیمونم نمیکردی که الان هیچی بهمون نیاد

هرسال میرم از بین سیل عینک‌هایی که بهم نمیاد یه عینک انتخاب میکنم که بهم نمیاد و از لحظه‌ای که میزنمش با جمله چقد زشت شدی سابیده میشم

اینم هیجان زندگی من

میشه واسه مامانم یه دعای از ته دل کنید تا دردش خوب بشه؟ فکر کنید مامان خودتونه🥲

آدم حوصله‌ش از زندگی خودش سرمیره

اخه تو که هنوز ازدواج نکردی چرا داری دنبال اسم دختر میگردی

بین دوراهی نگه داشتن خاطرات بلا مصرف و دور ریختنشون موندم

دقیقا حسم نسبت به اینجا دلیت بزنم یا نه مسئله این است

دیگه به درد نمیخوره