سلام و رحمت تقریبا با پایان دوره کارشناسی در سال ۹۷ فعالیت رسانه ای کمرنگی داشته ام، دلیلش هم این بود که مدل های رسانه ای فعلی که بر پایه ی انتشار اخبار روزانه و مصاحبه های مسئولین است را مدل مطلوبی نمیدانم، مدلی که صرفا محدود به چند خط خبر و بعضا بدنبال سهم طلبی و تحمیل نگرش سیاسی خود به مخاطب است. حدود دو سال بود توی فکر بودم فعالیت رسانه ای که هدفش ارتقاء سطح کیفی مخاطب باشد رو آغاز کنم. معتقدم رسانه باید جریان ساز باشد و در مخاطب حرارتی بوجود بیاورد که ترغیب به مشارکت فعال در عرصه ی اجتماعی شود، موضوعی که گمان می کنم با کمرنگ شدن روزنامه ها در توان شبکه های اجتماعی نیست چرا که ساز و کار و یا لااقل خرد استفاده بهینه از این پلتفرم ها وجود ندارد. حداقل در سطح استان خودمان چنین چیزی سراغ ندارم. راجع به دو پاراگراف بالا بارها با بزرگوارانی که این متن را می خوانند بحث کرده ام. الغرض، تصمیم به شروع گرفته ام، امیدوارم جمعی شکل بگیرد و بتوان نقشه راه و راهبردی ترسیم کرد، چرا که اگر محدود به یک شخص شد پویایی خود را از دست داده و بعد از مدتی دچار بی رمقی خواهد شد. حَسبِیَ اللهُ تَوَکَّلتُ عَلَی اللهُ اَللهمَّ اُنُّی اَسئَلُکَ خَیرَ اُموری کُلَّها وَاَعوذُ بُکَ مُن خِزیِ الدُّنیا وَعَذابِ الاخِرَ ةِ

امیرالمؤمنین عليه السلام: الظَّفَرُ بالحَزْمِ و الجَزْمِ پيروزى، با دور انديشى و اراده پايدار به دست مى آيد 📚ميزان الحكمه جلد3 صفحه 54 @yotupia

‏در آستانه ‎#چهارم_خرداد باید ‎#قطعه_دست_و_پا گلزار شهدای شهیدآباد دزفول را معرفی کرد که در جهان بدیل ندارد. قطعه ی اعضاء به جای مانده بدن از حملات موشکی که مشخص نبود مربوط به کدام یک از شهداست؛ میراثی منحصر به فرد که مغفول مانده و حتی بسیاری از ساکنین دزفول از وجود آن بی خبرند! https://t.co/OrNawQMEVC‎