eitaa logo
🌾 زَوا
43 دنبال‌کننده
129 عکس
63 ویدیو
0 فایل
به نام خدای مهرای ویژامهر سلام و درود بر همه دوست‌داران ایران، انقلاب یا زبان فارسی! 📚به خواست خدای دانا، این کانال، به بررسی‌های بنیادی و کاربردی و تلاش برای پاسداری از زبان فارسی و گسترش آن می‌پردازد.
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از ابرفقه
📚کتاب «زَوا؛ زایایی زبان فارسی» به خواست خدا و یاری خاندان پیغمبر (ص)، در روشنای جمهوری گل نرگس (عج) و در پاسخ به نگرانی بسیار امام خامنه‌ای از نبود «کارِ درستی» درباره زبان فارسی، «ابَرفقه» توانست دانش «زَوا» را کشف کند: دانش «زوا»، جدول زایایی، سازایی (ساختهای گوناگون فعل، اسم و حرف) و پیوند واژگان فارسی را نشان می‌دهد. زَوا، ۵ رده‌ی خویشی واژگان (خان، خاندان، تیره، تبار و دودمان) را برای نوشتن نخستین واژه‌نامه‌ی درختوار (شجره‌نامه‌ای)، برکاوی کرده تا پیشرفته‌ترین واژه‌نامه را برای صدور ارزش‌های انقلاب اسلامی به جهان فراهم کند و زبان انقلاب و زبان جهانی ضد استکبار (فارسی) را دهها برابر ساده‌آموزتر کند. 🌼 پس از ظهور امام زمان (عج) که همه ۲۷ بخش دانش می‌شکفد، نیازمند واژگان بسیاری هستیم و «ابرفقه» می‌تواند آنها را با نشان دادن جایگاه ویژه‌ی هر واژه در نظام پیشرفته‌ی مفهومی، به ما بدهد. 🌹درآمد ۵۰ هزار تومانی هر کتاب «زوا» برپایه ۶۷٪ بهاکاه، نذر جبهه انقلاب اسلامی در فضای مجازی ✍ ا. امامی، کاشف ابرفقه و زَوا 📚 ابرفقه
هدایت شده از زاغ سفید
‼️این تصویری از ستاد پزشکیان است. آموزش به زبان مادری یعنی تغییر متن کتب درسی به زبان‌های آذری، لری، کردی، بلوچی، گیلکی… یعنی جداسازی، هویت ملی زدایی، قوم‌گرایی و ریل‌گذاری برای تجزیه ایران، همه در دولت سوم روحانی 🎙@zaghsefid
🌹به نام خدای مهرای ویژامهر سلام بر خاندان پیغمبر (ص) بویژه امام حسین و شهدای کربلا. سلام بر رهبرمان و شهدای انقلاب و شما. در این گروه دانش زَوا (زایایی زبان فارسی) را به گفتگو می‌سپاریم. برای آشنایی فشرده با دانش زوا و دریافت کتاب، این فرسته را دنبال کنید ◾️ نشانی گروه زوا؛ با گروهداری ا. امامی کاشف زَوا
🔺 آموزه نخست؛ معنای زایایی زبان سلام بر ابوالفضل العباس و سلام بر امام حسین نخستین آموزه: «زایا بودن» زبان فارسی یعنی چه؟ آیا زایایی همان ساخت پذیری است؛ همان چیزی که در زبان عربی هست؟ آیا زایایی یعنی پیوندپذیری؟ مانند «گُلاب»؟ نه! زایایی یعنی یک واژه می دهید به زبان، زبان آن را به زایش می آورد و واژگان دیگری به شما می دهد که گاه هیچ واج مشترک در میان نیست. مانند واژه «اختن» که پیشوند «س» به شما می دهد؛ همان که در «ستیز» می بینید. ولی بیشتر وقتها یک واج مشترک در میان می ماند؛ مانند زایش: ابـ+ ریشم از «افتن» یا «دکـ+ مه از دوختن (دُختن) یا دوست از دوختن. ◾️ برای آشنایی فشرده با دانش زوا و دریافت کتاب، این فرسته را دنبال کنید ◾️ نشانی گروه زوا؛ با گروهداری ا. امامی کاشف زَوا
🔺آموزه دو؛ شناخت حروف فارسی حروف فارسی چند تا است و چه دسته بندی ای دارد؟ در این کتاب به «حرف»، «وا» گفته ایم. «وا» از دو ریشه می تواند به دست آید: یکی از ریشه «واختن» و دیگری از ریشه «وافتن». اکنون تنها اشاره میشود که ما پنج رده «وا» داریم: «گِیُوا، بُنوا، ریوا، تَنوا، بَروا». از این میان اکنون تنها به تبیین «ریوا، تنوا و بَروا» می پردازیم «ریوا» یعنی وا (حرف) ریشه ای دو تا ریوا داریم: یکی حرف (وا) «خ» و دیگری وا (حرف) «ف». ریواها توان زایش گسترده دارند و به ریواهای «خ»ئی، واج می گوییم و به ریواهای «فئی» وات. هر کس می خواهد درباره رده های «وا» (حرف)، و شمار آنها بیشتر بداند، به کتاب «زوا» نگاه کند. یا حسین یا عباس ◾️ برای آشنایی فشرده با دانش زوا و دریافت کتاب، این فرسته را دنبال کنید ◾️ نشانی گروه زوا؛ با گروهداری ا. امامی کاشف زَوا
ویژگی واجها (حروف خانواده خ) و واتها (حروف خانواده ف) پیشواج «خ» بیشتر معنای آفرینشی، هستی، زندگی و برونشی (الخلق) دارند پَیوات «ف» بیشتر معنای پرورشی، وَرزندگی و درونشی (الأمر، التّسویة) دارند این دو دسته ی «دُرشت و نرم» و دارای «برونش و درونش» و «رَهِش و کشش»، گونه‌ای پیوند (زوجیت) با هم دارند تا زندگی و ورزندگی در جهان واژگان وانمایی شود؛ مانند «هَختن: هس+ت» که نشانگر برونش و آفرینش است و در برابر «هَفتن»، گردآمدن، همیدگی و وررفتن و ورزندگی است. چند مصدر خئی و فئی که رویارویی معنایی دارند را در نمودار می بینید. خانواده «خ» را به رنگ سرخ و خانواده «ف» را به رنگ آبی می بینید. نمودار سرخ نشان می دهد که همه چیز از درون به بیرون می رود و میان نمودار کمرنگ است نمودار آبی نشان می دهد که همه چیز از بیرون به درون می آید و میان نمودار پر رنگ است. ◾️ برای آشنایی فشرده با دانش زوا و دریافت کتاب، این فرسته را دنبال کنید ◾️ نشانی گروه زوا؛ با گروهداری ا. امامی کاشف زَوا
◾️حروف نژاده فارسی؛ رده‌ها و زایش‌ها گرانیگاه زایش حروف در زبان فارسی (و چه بسا دیگر زبان‌ها) زایش آنها از دو حرف اصلی «خ» و «ف» است که این حروف را «تنوا» می‌گوییم: ◾️تنوا؛ حروف تنه زبان فارسی از حرف «خ»، ۹ واج «ج، چ، ز، س، ش، غ، ق، ک، گ» بر می‌آید. از حرف «ف»، ۱۳ وات «ب، پ، ت، ث، د، ذ، ر، ل، م، ن، و، ه، ی» در می‌آید. پس از چند سال کار برای یافتن این پردازه، آن را با نزدیک به ۱۵۰ هزار واژه فارسی راستی آزمایی کردیم و در همه نمونه‌ها درست درآمد. ◾️بروا؛ حروف نوه‌ای از تنواج «خ»، دو واج «س» و «ش» توانش زایش دارند. از واج «س»، برواج «ه» (خواستن: خوه) و از واج «ش»، برواج «ر» (کاشتن: کار) در می‌آید. از تنوات «ئو» نیز بروای «ا» در می‌آید؛ مانند «ربودن: ربا» و «زدودن: زدا». ◾️ آشنایی با دانش زوا با دریافت کتاب ◾️ گروه زوا؛ گروهدار: امامی کاشف زَوا
1.47M
🔺تبیین فارسی روان دو دسته حرف زبان فارسی حرفهای دسته خ که مردانه و برونشی هستند حرفهای دسته ف که زنانه و درونشی هستند
🔺زایش های حرف «خ» و حرف «ف» 📚 زایه های حرف «خ» از مصدرهای «خئی» که حرف «خ»، حرفِ پیش از نشان مصدری است؛ مانند «باختن»، چه حروفی به دست می آید؟ پاسخ: «ز، س، ش، ج، چ، ژ، غ، ق، ک، گ» که به خواست خدا نمونه های گسترده آن را بررسی می کنیم. 📚 زایه های حرف «ف» از مصدرهای «فئی» که حرف «ف»، حرف پیش از نشان مصدری است؛ مانند «بافتن»، چه حروفی به دست می آید؟ «ب، پ، ت، ث، د، ذ، ر، ل، م، ن، و، ه، ی» در فرسته بعدی به بررسی گسترده زایشهای «خ» می پردازیم. یا علی تعجیل در ظهور امام زمان و سلامتی رهبر صلوات ◾️ آشنایی با دانش زوا با دریافت کتاب ◾️ گروه زوا؛ گروهدار: امامی کاشف زَوا
3.2M
🔺دادوستد واژگانی زبانها؛ بویژه فارسی و عربی دادوستد واژگانی زبانها، اگر «بهنجار» باشد، زبان را نیرومند می‌کند؛ در سخن بالا، چند هنجار آمده است: ۱. «زایایی و کارایی» واژگان واژگان زایا و میاندار زبان، باید نژاده باشند و واژگان بیگانه، بیشتر در جایگاه کاری، به‌کار می‌رود. ۲. «استواری زبان»، جو نگهدارنده فرهنگ نگاهی به سبک عراقی و رویکرد حافظ در برابر عربزدگی آن زمان که بستر غربزدگی کنونی است. نیاز به واژگان نژاده برای بهم‌آوردنِ بافتِ سفت و چفت زبان؛ با نگاهی به کاربست واژه «پرهیب» ۳. روانی (فصاحت) و خوشاهنگی واژگان نگاهی به «فارسیگری»؛ مانند واژگان «رادیان» و «اتر»، در برابر «تعریب» واژه «پردیس» به «فردوس» برخی واژگان تازی، تنها ریخت عربی دارند ولی معنای کاربرد فارسی آنها با معنای عربی فرق دارند؛ مانند واژه «ملت» در زبان فارسی (مردم) در برابر «ملة» در زبان عربی (آیین). امام خامنه ای آشکارا خواهان جایگزینی واژه‌ای برای «ملت» است. این نمونه‌ها نه تنها پیوند ما را با قرآن و سخن خاندان پیغمبر نمی‌افزاید، بلکه آن را دچار آسیب می‌کند. ۴. آهنگ سرشتی زبان واژگان فارسی نژاده یا فارسیگری‌شده، آهنگ درونی زبان را گیراتر می‌کنند. این آهنگ درونی، کمابیش، ما را از موسیقی بیرونی بی‌نیاز می‌کند. ۵. بلاغت و گویایی (کوتاه و رسا) هر چه واژگان زبانی کوتاه تر و رساتر باشند، آن زبان چابکتر و بُرّاتر است (خیر الکلام ما قَلَّ و دَلَّ). درازسازی زبان؛ مانند «مراقبت کردن» به‌جای «پایش» زبان را از برتری به زیر می‌کشد. ◾️ آشنایی با دانش زوا و دریافت کتاب ◾️ گروه گفتگو درباره دانش «زَوا»
📚زایش تنواج‌های ۹گانه از ریواج «خ» زایه‌های «ز، س، ش، ج، چ، ژ، غ، ق، ک، گ» از «خ» بر می‌آیند. ◽️زایش «ز» از «خ» ساختن: ساز، سوختن: سوز، ریختن: ریز. ◽️زایش «س» از «خ»: شناختن شناختن: شناس، دوختن: دوسـ+ت (داردوست: عشقه: درختی که خود را به درختان دیگر یا به دیوار می‌دوزد)، ریختن: ریس. ◽️زایش «ش» از «خ» افراختن: افراشته، روختن: روشـ+ن (سـ+روش)، ریختن: ریشـ+ه. کاختن: کاشـ+انه. داختن: داشتن (دَشنه، داس، دریدن)، باختن: باشـ+گاه، پاختن: پاشـ+یدن. هیختن: هیش (هیس، هیچ، هیز)، تختن: تشت (تسمه)، تیختن: تیشه (تیغ، تیز، تیر)، نیختن: نیش (نیز). ◽️زایش «ج» از «خ» باختن: باج (باژ، بخش)، بوختن: بوج (بوسه: ای فلک بوج داده برکف پاج - هیچ نیکی ز تو نداشته باج) سوزنی، بوچ (بوسه در ایتالیایی: bacio)، بوش. سیختن: بـ+سیج (سیجیدن، سیچیدن، بسیچ، بسیجیدن؛ یعنی سخت به هم آوردن و سیخ کردن. سیجیدن). ◽️زایش «چ» از «خ» پاختن: پاچیدن (پاشیدن)، پیختن: پیچیدن، پوختن: پوچ (پوک، پوسـ+ت، پوشـ+یده، پوز+ش). ◽️زایش «ژ» از «خ» واختن: واژ+ه (آواز، باژ، باج، واژگون)، گوختن: گوژ+پشت، ویختن: ویژ+ه. ◽️زایش «غ» از «خ» بختن: بَغـ+داد (باغ، بار، بزم، بشنگان، بشنیغان، بَه)، روختن: روغـ+ن (روشـ+ن)، تیختن: تیغ (تیز، تیج، تیشه، تیر). ◽️زایش «ق» از «خ» چاختن: چاق (چاقو، چاک)، بوختن: بوق (بوغ)، تِختن: تِق (تیختن: تیز؛ سِرتِق: سِـ+تیز). ◽️زایش «ک» از «خ» لاختن: لاک+پشت، لَک+لک، سوختن: سوک (سوگ، سوز)، نیختن: نیک (نیز). ◽️زایش «گ» از «خ» تختن: تگ (تاگ، تک، تاز)، سوختن: سوگ (سوز، سوک)، دیختن: دیگ (دیک، دیز+ی، دیس، پردیس). دیگ یعنی جای به هم «دوخـ»ته و در هم بافته (شور+با) شدن چیزها. ◾️ آشنایی با دانش زوا و دریافت کتاب ◾️ گروه گفتگو درباره دانش «زَوا»