نوحه شب بیست وسوم بی امیرالمؤمنین،زینبش گشته غمین گشته شهیدِکین،امام فرزانه بعدازعلی خانه،گردیده غمخانه یا علی یا حیدر،یاعلی یاحیدر۲ خانه شدغرق محن،خونجگرگشته حسن بعدازامام ما،غربت شده معنا خون گریدونالد،اندرغم بابا یا علی یا حیدر،یاعلی یاحیدر۲ در عزای نورعین،نالدوگِریَدحسین حسین بِگریَددر،عزای بابایش دیگرنمی آید،صدای بابایش یا علی یا حیدر،یاعلی یاحیدر۲ دیده گریان زینب است،جانش ازغم برلب است حسین اوگرید،همناله بازینب از غربت بابا،ذکرش شده یارب یا علی یا حیدر،یاعلی یاحیدر۲ مسجدکوفه خموش،ناله ای آیدبه گوش کوفه ی بی حیدر،ماتمسراگشته بیت ولایاران،غرق عزاگشته یا علی یا حیدر،یاعلی یاحیدر۲ درعزای مرتضی،خون بِگریَدمجتبی برغربت حیدر،زینب بودحساس بهرپدرگرید،همناله باعباس یا علی یا حیدر،یاعلی یاحیدر #شب_بیست_و_سوم

#نوحه #سنتی #شب_بیست_و_سوم 🎤کربلایی هادی صالحی

استاد شهیــد مطهــری(ره): یک وقت می‌گوییم علــــی(ع) را "که" کُشت و یک وقت می‌گوییم "چه" کُشت؟ اگر بگوییم علی را "که" کُشت؟!! البته عبد الرحمن ابن ملجم، و اگر بگوییم علی را "چه" کُشت، باید بگوییم: جمود، خشک مغزی و خشکه مقدسی! همینهایی که آمده بودند علی را بکشند، از سر شب تا صبح عبادت می‌کردند، واقعاً خیلی تأثرآور است ؛ علی به جهالت و نادانی اینها ترحم می‌کرد، تا آخر هم حقوق اینها را از بیت المال می‌داد. ابن ابی الحدید می‌گوید، اگر می‌خواهید بفهمید که جمــود و جهــالت چیست، به این نکته توجه کنید که اینها وقتی که قرار گذاشتند این کار را بکنند، مخصوصاً شب نوزدهم رمضان را انتخاب کردند و گفتند: ما می‌خواهیم خدا را عبادت بکنیم و چون می‌خواهیم امر خیری را انجام بدهیم، پس بهتر این است که این کار را در یکی از شبهای عزیز قرار بدهیم که اجر بیشتری ببریم.... (اسلام و نیازهای زمان، ج ۱، ص ۷۷)