مسجد مقدس جمکران

#زیارت_عاشورا کانال نوای مقتل https://eitaa.com/Navaymagtal

با زدن روی ادرس نوای مقتل در کانال نوای مقتل عضو شوید

🍁🌿 در مسیر بهشت: #علما_و_مراجع_شیعه #شیخ_صدوق 🔵⚪️ روز بزرگذاشت #شیخ_صدوق رضوان‌الله‌علیه... 👈👈 محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی مشهور به شیخ صدوق، (۳۰۵ -۳۸۱ق) از علمای شیعه در قرن چهارم هجری قمری که بزرگ‌ترین محدّث و فقیه مکتب حدیثی قم به شمار می‌آید. 🔶 خود شیخ صدوق از ابوجعفر محمد بن علی بن اسود نقل می‌کند که علی‌ بن حسین بن موسی بن بابویه (پدر شیخ صدوق که صدوق اول نیز خوانده می‌شود) پس از مرگ محمد بن عثمان عَمْری(دومین سفیر امام) از او (ابوجعفر) خواسته است که از حسین بن روح نوبختی (سومین سفیر) بخواهد که او از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بخواهد که دعا کند تا خدا به او پسری بدهد. ابوجعفر می‌گوید من نیز از حسین بن روح درخواست کردم و او این درخواست را به امام زمان رساند و پس از سه روز به من گفت که امام برای علی بن حسین دعا کرده است و برایش فرزندی مبارک متولد می‌شود که خدای عزوجل به سببش او را سود می‌رساند 🔷برخی از مشهورترین شاگردان وی عبارتند از سید مرتضی، شیخ مفید و تلعکبری. 🔶کتاب من لایحضره الفقیه از کتب اربعه شیعه یکی از آثار اوست. از دیگر آثار مهم و معروف وی می‌توان معانی الاخبار، عیون الاخبار، الخصال، علل الشرائع و صفات الشیعة را نام برد. 🔷مدفن شیخ صدوق در ری است.

https://gap.im/VehP0HAVmZPUTLirucX7iqeKjNKgvmGewqvPOysujwW لینک مقتل ضامن اشک در گپ

#ویژگی_های_امام_حسین_علیه_السلام چهل خصوصیت ویژه امام حسین ع از مرحوم شوشتری استدراک از خصائص قبلا يادآور شديم که جلد دوم خصائص به دست ما نرسيده و از سرنوشت آن چيزي گزارش نشده است، و لذا درصدد برآمديم که چهل خصيصه از خصائص سالار شهيدان را که مرحوم شوشتري در خصائص موجود متعرض نشده است، در اينجا به عنوان استدراک يادآور شويم. به اين اميد که در آينده بتوانيم تحقيقات وسيعتري انجام داده، در حد توان جاي خالي جلد دوم را پر کنيم. و اينک چهل خصيصه: 1- امام حسين (عليهالسلام) يکي از درهاي بهشت است، چنانکه رسول اکرم (صلي الله عليه و آله) فرمود: (الا و ان الحسين باب من أبواب الجنة، من عانده حرم الله عليه رائحة الجنة»: [حسين دري از درهاي بهشت است، هر کس با او دشمني کند خدا بوي بهشت را بر او حرام ميسازد] [1] . 2- امام حسين (عليهالسلام) از هيچ بانوئي شير نخورده، و تغذيهي او منحصرا توسط رسول اکرم (صلي الله عليه و آله) انجام ميشد، به اين طريق که هر روز رسولخدا ميآمد و زبان مبارکش را در دهان امام حسين (عليهالسلام) قرار ميداد و او ميمکيد و سير ميشد. [2] . 3- سالار شهيدان از سينه تا قدم از همه به رسولخدا شبيهتر بود. [3] . 4- رسولاکرم (صلي الله عليه و آله) زبان امام حسين (عليهالسلام) را در دهان خود قرار ميداد و لعاب دهانش را ميمکيد. [4] . 5- هنگامي که امام حسين (عليهالسلام) در اطاق تاريکي مينشست سفيدي پيشاني و گلويش جلوه ميکرد.[5] . 6- صفيه دختر عبدالمطلب ميگويد: هنگامي که امام حسين متولد شد پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) فرمود: «عمه پسرم را بياور» عرض کردم: يا رسولالله! هنوز او را پاکيزه نکردهام. فرمود: «يا عمة انت تنظفينه؟! ان الله تبارک و تعالي قد نظفه و طهره.» [عمه جان تو ميخواهي او را پاکيزه کني؟! خداي تبارک و تعالي او را پاک و پاکيزه نموده است.]. [6] . 7- سلمان ميگويد: به خدمت رسول اکرم (صلي الله عليه و آله)رسيدم، ديدم که امام حسين را روي زانويش نشانيده، ميان ديدگانش ميبوسد، بر دهانش بوسه ميزند و ميفرمايد: «انک سيد، ابن سيد، أبوسادة، انک امام، ابن امام، أبو أئمة، انک حجة، ابن حجة، أبوحجج تسعة من صلبک، تاسعهم قائمهم»: [تو سرور، پسر سرور، پدر سروران هستي، تو پيشوا، پسر پيشوا، پدر پيشوايان هستي، تو حجت پسر حجت و پدر نه پيشوا از صلب خود ميباشي، که نهمين آنها قائم آنهاست.][7] . 8- در شب ميلاد حضرت حسين (عليهالسلام) به احترام ايشان آتش جهنم خاموش گرديد. [8] . 9- در امالي شيخ صدوق (ره) است که براي تجليل و احترام امام حسين (عليهالسلام) وقت ولادتش افواج و قبائل فرشتگان به رياست جبرئيل امين از طرف خداي جل وعلا از سماوات علي فوج در فوج نازل شدند.[9] . و در اکمال الدين آمده: وقتيکه آن سرور آزادگان به دنيا چشم گشود خداي تعالي به ملائکه وحي فرمود که شماها صف در صف بايستيد و تسبيح و تحميد و تمجيد و تکبير را براي بزرگداشت اين مولود مسعود که براي محمد (صلي الله عليه و آله)در دار دنيا متولد شده به جا آوريد. و جبريل را امر نمود که با هزار قبيل از ملائکه (و قبيل تعداد يک ميليون را ميگويند) بر اسبهاي ابلق، بر آنها قبهها از در و ياقوت نهاده، با جماعت ديگري از ملائکه که اسم آنها روحانيون ميباشد و در دستهايشان حربهها از نور، همگي بر زمين نازل شوند و پيغمبر را براي ولادت اين مولود تبريک گويند. [10] . 10- چون حضرت زهراي مرضيه (سلام الله عليها) از شهادت جانگداز سالار شهيدان آگاه شد، او را از روي حزن و ملال حمل کرده، از روي حزن و ملال وضع نمود. [11] . 11- روز ولادت امام حسين (عليهالسلام) حضرت فاطمه بسيار گريست، تا رسول اکرم (صلي الله عليه و آله) تشريف فرما شدند و فرمودند: «اي فاطمه! بدان که حسين کشته نميشود جز هنگامي که پيشواي راهنمائي از او متولد شود که امامان بعدي از نسل او هستند» آنگاه امامان را يکي پس از ديگري نام بردند تا حضرت وليعصر (عليهالسلام) و فرمودند: «آن قائم که عيسي بن مريم پشت سرش نماز ميخواند» [12] . 12- جالبتر اينکه سالار شهيدان نيز در شب عاشورا براي اصحاب خود از حضرت بقيةالله (ارواحنا فداه) سخن گفتند و فرمودند: «خداوند توسط قائم (عليهالسلام) انتقام ما را خواهد گرفت.» اصحاب پرسيدند: قائم کيست؟ فرمود: «او هفتمين فرزند پسرم محمد بن علي است او حجة بن الحسن بن علي بن محمد بن علي بن موسي بن جعفر بن محمد بن علي - فرزند من - ميباشد. [13] . 13- امام حسين (عليهالسلام) وارث همهي پيامبران است، چنانکه در زيارت وارث به تفصيل و به صراحت بيان شده است.

14- امام حسين (عليهالسلام) وارث پيراهن قهرمان توحيد حضرت ابراهيم (عليهالسلام) بود، چنانکه مرحوم «بيرجندي» در حوادث روز دهم جمادي الاولي نوشته: «در چنين روزي حضرت زهرا (سلام الله عليها) پيراهن حضرت ابراهيم خليل را به دخترش زينب کبري (سلام الله عليها) عطا کردند و فرمودند: دخترم! هنگامي که برادرت حسين اين پيراهن را از تو مطالبه کند، بدان که فقط يک ساعت مهمان توست، سپس به دست اولاد زنا به سختترين حالي کشته ميشود.» [14] . 15- امام حسين (عليهالسلام) آنقدر هيبت و ابهت داشت که امام حسن مجتبي (عليهالسلام) هيبت او را در سطح هيبت اميرمؤمنان (عليهالسلام) ميانگاشت، و براي او چون اميرمؤمنان حريم نگه ميداشت. [15] 16- هنگامي که امام حسين (عليهالسلام) در ميان پيروزي بر دشمن و لقاءالله مخير گشت، لقاءالله را بر غلبه و پيروزي برگزيد. [16] . 17- خداوند به امام حسين (عليهالسلام) ياراني عنايت فرموده که به هيچيک از امامان و پيامبران چنين اصحابي عنايت نفرموده است، چنانکه خود در خطبهي شب عاشوراء فرمودند: «اما بعد فاني لاأعلم أصحابا اوفي و لا خيرا من أصحابي، و لاأهل بيت أبر و لا أوصل من أهل بيتي»: [من هرگز اصحابي بهتر و باوفاتر از اصحاب خود سراغ ندارم، و هرگز اهل بيتي نيکوکارتر و باايثارتر از اهلبيت خودم نميدانم.] [17] . 18- يکي ديگر از خصائص آنحضرت اين است که حضرت بقيةالله(ارواحنا فداه) هر صبح و شام براي آنحضرت ندبه ميکند، چنانکه در زيارتنامهي صادره از ناحيهي مقدسه آمده است: «فلئن أخرتني الدهور... فلأندبنک صباحا و مساء، و لأبکين لک بدل الدموع دما»: «اگر روزگار مرا به تأخير انداخت، و تقديرات مرا از ياري تو، بازداشت، و من نتوانستم درجنگ با دشمن کينهتوزت شرکت کنم، هر صبح و شام براي تو ندبه سر ميدهم، و به جاي اشک خون گريه ميکنم.» [18] . 19- به هنگام شهادت سالار شهيدان بادهاي سرخ وزيدن گرفت، هوا تيره و تار شد، به طوري که کسي چيزي را نميتوانست ببيند. [19] . 20- بعد از شهادت سالار شهيدان تا هفت روز افق سرخ بود، شبها نيز آسمان از کران تا کران به رنگ خون بود. ابنعساکر اين حادثه را از از 5 طريق نقل کرده است. [20] . 21- شگفتانگيزتر اينکه آثار دگرگوني اجسام از شهادت امام حسين (عليهالسلام) پس از گذشت چهارده قرن هنوز در گوشه و کنار به چشم ميخورد يکي از آنها جاري شدن خون از درخت چنار «زرآباد» است. زر آباد يکي از قصبات قزوين و در نزديکي قلعهي الموت است، که هر سال روز عاشورا هزاران نفر براي مشاهدهي چنار خونبار به آنجا ميروند و روان شدن خون را از درخت چنار به چشم خود ميبينند. آيت الله فقيد سيد موسي زرآبادي در کتاب «کرامات» به تفصيل از جاري شدن خون از درخت چنار در روزهاي عاشوا را گفتگو کرده، از پدرش سيد علي و از جدش سيد مهدي، نقل کرده، که در هيچ سالي اين موضوع تعطيل نشده است. اين کتاب چاپ نشده و خطي آن در کتابخانهي پسرش «سيد جليل زرآبادي» در قزوين موجود است. آيتالله مظفري فشردهي آنرا در کتاب «ايضاح الحجة» آورده است. [21] . مرحوم آيتالله مرعشي نجفي در حاشيهي عروه به هنگام برشمردن خونهاي پاک مينويسد: همچنين است خوني که از درختي موجود در قريهي زرآباد از توابع قزوين خارج ميشود.» نويسندهي سطور سال گذشته با جمعي از دوستان به زرآباد رفته، روان شدن خون را از اين درخت با چشم خود ديده است و از خوانندگان کتاب دعوت ميکند که روز عاشورائي را به زرآباد رفته اين درخت را با چشم خود ببينند. اين درخت در کنار قبر مطهر امامزادهاي مشهور به «علي اصغر بن موسي بن جعفر» (عليهالسلام)قرار دارد و ظاهرا بيش از 700 - 600 سال از عمرش گذشته است. در سال گذشته که اين ناچيز افتخار حضور داشت، درست لحظهي اذان صبح خون جاري شد و بيش از چهار ساعت ادامه داشت. 22- قاتل امام حسين (عليهالسلام) اهل تابوت است، چنانکه رسول اکرم (صلي الله عليه و آله) فرمود: «قاتل حسين بن علي در تابوتي از آتش است، نصف عذاب اهل دنيا بر اوست». [22] . 23- پيامبر اکرم فرمود: «حضرت موسي (عليهالسلام) در حق برادرش از خداوند طلب آمرزش کرد، خطاب شد: اي موسي اگر در مورد اولين و آخرين مرا بخواني ترا اجابت ميکنم، مگر در مورد قاتل حسين بن علي، که خود انتقام او را از قاتلش خواهم گرفت.» [23] . 24- چون يزيد در کنار سر مقدس امام حسين (عليهالسلام) آبجو خورده، شطرنج بازي کرد، امام رضا (عليهالسلام) فرمود: «هر کس شيعهي ما باشد از خوردن آبجو و بازي شطرنج اجتناب کند و هر گاه نگاهش به آبجو و شطرنج بيفتد از امام حسين (عليهالسلام) ياد کند، و بر يزيد وآلزياد لعنت بفرستد.» [24] . 25- حضرت بقيةالله ارواحنا فداه به هنگام ظهور پس از آنکه دو بت قريش را در ميآورد و به دار ميزند، داستان شهادت سالار شهيدان، ذبح اطفال، شهادت ياران، و اسارت خاندانش را براي جهانيان بازگو ميکند.( نوائب الدهور: 129:3. )

26- مطابق روايات فراواني اولين کسي که در رجعت برميگردد سالار شهيدان حضرت اباعبدالله الحسين (عليهالسلام) ميباشد. [26] . 27- در برخي روايات آمده که امام حسين (عليهالسلام) با اصحابش و يزيد بن معاويه با اصحابش برميگردند، آنگاه امام حسين (عليهالسلام) از آنها انتقام ميگيرد و براي هر ضربتي يک ضربت ميزند. [27] . 28- هنگامي که امام حسين (عليهالسلام) رجعت ميکند 75 هزار نفر از شيعيان در محضر آن حضرت رجعت ميکنند. [28] . 29- به هنگام رجعت 12 هزار صديق 7 و 72 تن از شهداي کربلا درمحضر مقدس سالار شهيدان برميگردند [29] . 30- هنگامي که اجل حضرت بقيةالله (ارواحنا فداه) فرارسد، امام حسين (عليهالسلام) غسل، کفن، حنوط و دفن آن حضرت را به عهده ميگيرد [30] زيرا امام معصوم را هرگز نبايد غيرمعصوم تجهيز کند. [31] . 31- بعد از حکومت حقهي حضرت بقيةالله (ارواحنا فداه) سالار شهيدان چهل هزار سال فرمانروائي ميکند. [32] . در احاديث فراواني تصريح شده که فرمانروائي سالار شهيدان در زمان رجعت آنقدر به طول ميانجامد که ابروهايش بر روي ديدگانش ميريزد. [33] . 32- در احاديث فراواني تصريح شده که فرمانروائي سالار شهيدان درزمان رجعت آنقدر به طول ميانجامد که ابروهايش بر روي ديدگانش ميريزد.[34] . 33- امام صادق (عليهالسلام) ميفرمايد: «آنگاه حضرت بقيةالله انگشتري را به امام حسين (عليهالسلام) تقديم ميکند.» [35] . احتمالا منظور از اين انگشتري، انگشتري حضرت سليمان باشد که از مواريث امامان است و طبق روايات فراواني در نزد حضرت وليعصر (عليهالسلام) است و به هنگام ظهور در محضر آن حضرت خواهد بود. [36] . 34- امام صادق (عليهالسلام) ميفرمايد: «کسي که پيش از رستاخيز حساب و کتاب مردم را بررسي کند امام حسين (عليهالسلام)است، و اما در روز رستاخيز پس گروهي را به سوي بهشت و گروهي ديگر را به سوي دوزخ روانه ميکند.» [37] . 35- در روايات فراواني داريم که خداوند استجابت دعا را در تحت قبهي امام حسين و شفا را در تربت امام حسين (عليهالسلام) قرار داده است. [38] . 36- هنگامي که حضرت موسي بن جعفر (عليهالسلام) براي شرکت در تشييع جنازهي «شطيطه» به نيشابور تشريف فرما شدند، از تربت امام حسين (عليهالسلام) بر پيکر او پاشيدند. [39] . 37- علي بن اسباط که در عهد امام رضا و امام جواد (عليهماالسلام) ميزيست و نجاشي مقدم رجاليون، او را توثيق نموده و در حقش فرموده: «از موثقترين مردم و از راستگوترين آنان است» [40] . در کتاب «نوادر» از گروهي از اصحاب اماميه نقل ميکند: «چون خبر شهادت جانگداز حضرت اباعبدالله الحسين (عليهالسلام) در اقطار و اکناف جهان منتشر شد، زنان عقيم از چهارگوشهي جهان به سوي مرقد مطهر آن حضرت سرازير شدند و تعداد آنها به يکصد هزار نفر رسيد که همهي آنها از برکات قبر شريف آن حضرت بچه به دنيا آوردند.» [41] . حاج ميرزا مهدي حائري تأکيد ميکند که اين واقعه در سال شهادت امام حسين (عليهالسلام) روي داده است.[42] . 38- روزي سالار شهيدان به محضر جد بزرگوارشان شرفياب شدند، رسول اکرم (صلي الله عليه و آله) او را بر زانوي مبارک خود نشانيد و فرمود: «ان لقتل الحسين حرارة في قلوب المؤمنين لا تبرد أبدا»: [براي شهادت حسين حرارتي در دلهاي مؤمنان هست که اين حرارت هرگز به سردي نميگرايد] [43] و ماامروز پس از گذشت چهارده قرن اين حرارت را در دلهاي خود احسا ميکنيم -الحمد لله علي اول النعم -. 39- زيارت امام حسين (عليهالسلام) در روز اربعين يکي از پنج نشانهي ايمان معرفي شده است. [44] . 40- در تمام ايام و ليالي متبرکه که در طول سال زيارت حضرت سيدالشهداء وارد شده، و زيارتنامهي مخصوصي براي هر يک از آنها مأثور است، که از آن جمله است: شبهاي قدر، شبهاي جمعه، شبهاي اول و نيمهي رجب، شب نيمهي شعبان، شبهاي اول، نيمه و آخر رمضان، شب عرفه و روز عرفه و عيد فطر و عيد قربان. علامهي مجلسي ميافزايد: و در همهي ايام متبرکه و اوقات شريفه، مخصوصا در اوقاتي که به جهتي به آن حضرت اختصاص يافته و فضل و کرامتش در آن ايام ظاهر شده، مانند: روز مباهله (روز بيست و چهارم ذيحجه) و روز نزول سورهي هل اتي (روز بيست و پنجم ذيحجه) و روز ميلاد آنحضرت (روز سوم شعبان) و روز هلاکت يزيد (روز 14 ربيعالأول) [45] . در اين ميان روز عرفه امتياز خاصي دارد و در روايت آمده است: «خداوند روز عرفه نخست به زوار امام حسين عنايت ميکند، حاجتهايشان را برميآورد، گناهانشان را ميآمرزد، سپس به اهل عرفات عنايت ميفرمايد.» [46] . و بيش از همهي اينها به زيارت عاشورا تأکيد شده، و امر شده که همه روزه از دور و نزديک با آن، عرض ارادت به پيشگاه - سالار شهيدان انجام شود. مداومت بر زيارت عاشورا آثار شگفتانگيزي دارد که کتابهاي مستقلي در اين رابطه تأليف شده است.

حضرت بقيةالله (ارواحنا فداه) نيز براي برخي از سعادتمنداني که به محضر مقدسشان تشرف يافتهاند بر مداومت آن تأکيد فرمودهاند.[47] . در پايان بر خود وظيفه ميدانم به عنوان يکي از غلامان ناچيز آستان حسيني، از مؤسس محترم «مؤسسهي علوم آل محمد» و «دارالکتاب قم»، هيئت محققان و همهي دست اندرکاران اين دو مؤسسه تشکر نموده، مزيد توفيقاتشان را براي خدمت به مکتب اهلبيت عصمت و طهارت، از خداوند متعال مسئلت نمايم. بار خدايا! بر سالار شهيدان و ديگر شهيدان دشت کربلا منت بگذار، از بقيهي دوران غيبت حضرت بقيةالله (ارواحنا فداه) صرفنظر بفرما، و در ظهور آن منتقم خون شهيدان و منتقم حقوق پايمال شدهي همهي مظلومان در راستاي تاريخ تعجيل بنما، و ما را تفضلا شايستهي زندگي در دوران ظهور موفور السرور حضرتش قرار بده. نام مؤلف، مترجم، ناشر، محققان و خوانندگان محترم اين کتاب را در ليست بهترين ياران آن حضرت در دولت کريمهاش ثبت بفرما (آمين). اشگ روان برامیر کاروان[ صفحه 68] [ صفحه 59] حوزهي علميهي قم سوم شعبان 1413 ه. علياکبر مهديپور [ صفحه 69] [1] مقتل خوارزمي: 145:1. [2] اصول کافي: 465:1. [3] ارشاد مفيد: 198. [4] تاريخ ابن عساکر: 127. [5] عوالم: 30:17. [6] امالي شيخ صدوق: 117. [7] مقتل خوارزمي: 147:1. [8] عوالم: 14:17. [9] بحارالانوار ج 43 ص 248. [10] بحارالأنوار ج 43 ص 248. [11] علل الشرايع: 206:1. [12] کمال الدين: 284:1. [13] يوسف زهرا: 67. [14] وقايع الشهور و الأيام: 95. [15] سفينة البحار: 258:1. [16] اصول کافي: 465:1. [17] ارشاد مفيد: 231. [18] بحارالأنوار: 320:101. [19] مقتل خوارزمي: 37:2. [20] ابنعساکر: 243. [21] ايضاح الحجه: 209:2. [22] عيون الأخبار: 46:2. [23] مسند الامام الرضا: 151:2. [24] من لايحضره الفقيه: 176:4. [26] الايقاظ من الهجعة: 369 و 389. [27] تفسير عياشي: 282:2. [28] تفسير بصائر: 149:50. [29] نوائب الدهور: 143:3. [30] المحجة: 121. [31] روضهي کافي: 175 ح 250. [32] تفسير برهان: 408:2. [33] بحار: 46:53. [34] بحار: 46:53. [35] الايقاظ: 368. [36] غيبت نعماني: 238. [37] بحار: 43:53. [38] مستدرک وسائل: 445:10. [39] الثاقف في المناقب: 445. [40] رجالي نجاشي: 252. [41] نوادر علي بن اسباط - در ضمن الاصول الستة عشر -: 123. [42] معالي السبطين: 178:2. [43] مستدرک وسائل: 318:10. [44] تهذيب الاحکام: 52:6. [45] بحار: 101:101. [46] ثواب الاعمال: 90. [47] نجم ثاقب: 343. 1 . لینک مقتل ضامن اشک در گپ https://gap.im/VehP0HAVmZPUTLirucX7iqeKjNKgvmGewqvPOysujwW 2 . لینک مقتل ضامن اشک در ایتا https://eitaa.com/zameneashk 3 . لینک مقتل ضامن اشک درسروش http://sapp.ir/zameneashk 4. لینک مقتل ضامن اشک در تلگرام @zameneashk

محمد هادی میهن دوست: با سلام و درود. سند بالا رفتن قنداقه امام زمان و نگراني مادر ايشان از گم شدن قنداقه کجاست؟ همچنين بالا رفتن قنداقه امام حسين ع و نگراني مادر ايشان و جواب پيامبر که آسمانيان دلتنگ حسين ع شدند. براي زيارت برده اند ... اين مورد رو پيدا کردم در مهدي موعود ترجمه بحار الانوار. اصل به آسمان رفتن در روايات زيادي هست منتها با تفاوتهايي. مثل اين که در اکثر روايات حکيمه خاتون ناظر ماجراست و نگران ميشود نه مادر امام زمان. البته در يک روايت نگراني به مادر امام زمان نسبت داده شده است و دوم اين که بالا بردن براي زيارت فرشتگان مطرح نشده است بلکه امام عسکري حضرت را براي محافظت و مراقبت به مرغي سفيد ميسپرد که وقتي سوال ميشود امام مي فرمايد روح الامين بود ... در اين مورد هنوز سندي نيافتم. عزيزان کمک کنند

#ولادت_حضرت_مهدی_عج وقایع خاص ولادت بردن قنداقه حضرت مهدی عج به آسمان توسط روح الامین (جبرئیل) 14 - ك، إكمال الدين ابْنُ إِدْرِيسَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ الْكُوفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْمُطَهَّرِيِّ قَالَ قَصَدْتُ حَكِيمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ ع بَعْدَ مُضِيِّ أَبِي مُحَمَّدٍ ع أَسْأَلُهَا عَنِ الْحُجَّةِ وَ مَا قَدِ اخْتَلَفَ فِيهِ النَّاسُ مِنَ الْحَيْرَةِ الَّتِي فِيهَا فَقَالَتْ لِي اجْلِسْ فَجَلَسْتُ ثُمَّ قَالَتْ لِي يَا مُحَمَّدُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَا يُخْلِي الْأَرْضَ مِنْ حُجَّةٍ نَاطِقَةٍ أَوْ صَامِتَةٍ وَ لَمْ يَجْعَلْهَا فِي أَخَوَيْنِ بَعْدَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ تَفْضِيلًا لِلْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ ع وَ تَمْيِيزاً لَهُمَا أَنْ يَكُونَ فِي الْأَرْضِ عَدِيلُهُمَا إِلَّا أَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَصَّ وُلْدَ الْحُسَيْنِ بِالْفَضْلِ عَلَى وُلْدِ الْحَسَنِ كَمَا خَصَّ وُلْدَ هَارُونَ عَلَى وُلْدِ مُوسَى وَ إِنْ كَانَ مُوسَى حُجَّةً عَلَى هَارُونَ وَ الْفَضْلُ لِوُلْدِهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ لَا بُدَّ لِلْأُمَّةِ مِنْ حَيْرَةٍ يَرْتَابُ فِيهَا الْمُبْطِلُونَ وَ يَخْلُصُ فِيهَا الْمُحِقُّونَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَ إِنَّ الْحَيْرَةَ لَا بُدَّ وَاقِعَةٌ بَعْدَ مُضِيِّ أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ ع فَقُلْتُ يَا مَوْلَاتِي هَلْ كَانَ لِلْحَسَنِ ع وَلَدٌ فَتَبَسَّمَتْ ثُمَّ قَالَتْ إِذَا لَمْ يَكُنْ لِلْحَسَنِ ع عَقِبٌ فَمَنِ الْحُجَّةُ مِنْ بَعْدِهِ وَ قَدْ أَخْبَرْتُكَ أَنَّ الْإِمَامَةَ لَا تَكُونُ لِأَخَوَيْنِ بَعْدَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ ع فَقُلْتُ يَا سَيِّدَتِي حَدِّثِينِي بِوِلَادَةِ مَوْلَايَ وَ غَيْبَتِهِ ع قال [قَالَتْ نَعَمْ كَانَتْ لِي جَارِيَةٌ يُقَالُ لَهَا نَرْجِسُ فَزَارَنِي ابْنُ أَخِي ع وَ أَقْبَلَ يُحِدُّ النَّظَرَ إِلَيْهَا فَقُلْتُ لَهُ يَا سَيِّدِي لَعَلَّكَ هَوِيتَهَا فَأُرْسِلُهَا إِلَيْكَ فَقَالَ لَا يَا عَمَّةِ لَكِنِّي أَتَعَجَّبُ مِنْهَا فَقُلْتُ وَ مَا أَعْجَبَكَ فَقَالَ ع سَيَخْرُجُ مِنْهَا وَلَدٌ كَرِيمٌ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الَّذِي يَمْلَأُ اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ عَدْلًا وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً فَقُلْتُ فَأُرْسِلُهَا إِلَيْكَ يَا سَيِّدِي فَقَالَ اسْتَأْذِنِي فِي ذَلِكَ أَبِي قَالَتْ فَلَبِسْتُ ثِيَابِي وَ أَتَيْتُ مَنْزِلَ أَبِي الْحَسَنِ فَسَلَّمْتُ وَ جَلَسْتُ فَبَدَأَنِي ع وَ قَالَ يَا حَكِيمَةُ ابْعَثِي بِنَرْجِسَ إِلَى ابْنِي أَبِي مُحَمَّدٍ قَالَتْ فَقُلْتُ يَا سَيِّدِي عَلَى هَذَا قَصَدْتُكَ أَنْ أَسْتَأْذِنَكَ فِي ذَلِكَ فَقَالَ يَا مُبَارَكَةُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَحَبَّ أَنْ يُشْرِكَكِ فِي الْأَجْرِ وَ يَجْعَلَ لَكِ فِي الْخَيْرِ نَصِيباً قَالَتْ حَكِيمَةُ فَلَمْ أَلْبَثْ أَنْ رَجَعْتُ إِلَى مَنْزِلِي وَ زَيَّنْتُهَا وَ وَهَبْتُهَا لِأَبِي مُحَمَّدٍ وَ جَمَعْتُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَهَا فِي مَنْزِلِي فَأَقَامَ عِنْدِي أَيَّاماً ثُمَّ مَضَى إِلَى وَالِدِهِ وَ وَجَّهْتُ بِهَا مَعَهُ قَالَتْ حَكِيمَةُ فَمَضَى أَبُو الْحَسَنِ ع وَ جَلَسَ أَبُو مُحَمَّدٍ ع مَكَانَ وَالِدِهِ وَ كُنْتُ أَزُورُهُ كَمَا كُنْتُ أَزُورُ وَالِدَهُ فَجَاءَتْنِي نَرْجِسُ يَوْماً تَخْلَعُ خُفِّي وَ قَالَتْ يَا مَوْلَاتِي نَاوِلْنِي خُفَّكِ فَقُلْتُ بَلْ أَنْتِ سَيِّدَتِي وَ مَوْلَاتِي وَ اللَّهِ لَا دَفَعْتُ إِلَيْكِ خُفِّي لِتَخْلَعِيهِ وَ لَا خَدَمْتِينِي بَلْ أَخْدُمُكِ عَلَى بَصَرِي فَسَمِعَ أَبُو مُحَمَّدٍ ع ذَلِكَ فَقَالَ جَزَاكِ اللَّهُ خَيْراً يَا عَمَّةِ فَجَلَسْتُ عِنْدَهُ إِلَى وَقْتِ غُرُوبِ الشَّمْسِ فَصِحْتُ بِالْجَارِيَةِ وَ قُلْتُ نَاوِلِينِي ثِيَابِي لِأَنْصَرِفَ فَقَالَ ع يَا عَمَّتَاهْ بِيتِيَ اللَّيْلَةَ عِنْدَنَا فَإِنَّهُ سَيُولَدُ اللَّيْلَةَ الْمَوْلُودُ الْكَرِيمُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الَّذِي يُحْيِي اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قُلْتُ مِمَّنْ يَا سَيِّدِي وَ لَسْتُ أَرَى بِنَرْجِسَ شَيْئاً مِنْ أَثَرِ الْحَمْلِ فَقَالَ مِنْ نَرْجِسَ لَا مِنْ غَيْرِهَا قَالَتْ فَوَثَبْتُ إِلَى نَرْجِسَ فَقَلَبْتُهَا ظَهْراً لِبَطْنٍ فَلَمْ أَرَ بِهَا أَثَراً مِنْ حَبَلٍ فَعُدْتُ إِلَيْهِ فَأَخْبَرْتُهُ بِمَا فَعَلْتُ فَتَبَسَّمَ ثُمَّ قَالَ لِي إِذَا كَانَ وَقْتُ الْفَجْرِ يَظْهَرُ لَكِ بِهَا الْحَبَلُ لِأَنَّ مَثَلَهَا مَثَلُ أُمِّ مُوسَى لَمْ يَظْهَرْ بِهَا الْحَبَلُ وَ لَمْ يَعْلَمْ بِهَا أَحَدٌ إِلَى وَقْتِ وِلَادَتِهَا لِأَنَّ فِرْعَوْنَ كَانَ يَشُقُّ بُطُونَ