eitaa logo
بشری
227 دنبال‌کننده
24.4هزار عکس
9.9هزار ویدیو
125 فایل
بشری
مشاهده در ایتا
دانلود
📢 در اقامۀ عزا کوتاهی نکنیم. «"اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَةُ اِلنَّجاة". سیدالشهدا آن کشتی نجاتی است که وجود مقدس نبی اکرم(ص) برای دستگیری از امتشان در این دریای ظلمانی و مواج دنیایی به حرکت درآوردند. کسی که به امام حسین(ع) رسید اهل نجات است و از تاریکی و فتنه‌ها نجات پیدا می‌کند و الا، "الدُّنيا بَحرٌ عَميقٌ قَد غَرِقَ فيها عالَمٌ كَثيرٌ". با ریاضات نمی‌شود نجات پیدا کرد. ما احتیاج به امام حسین(ع) داریم، ما احتیاج به محافل عاشورایی داریم، باید قدرش را بدانیم و به هیچ وجه در اقامه این مجالس کوتاهی نکنیم. گرچه شرایط، شرایط خاصی است و حتماً هم باید آن قواعد و ‌پروتکل‌هایی را که سلامت جامعه مؤمنین را حفظ می‌کند رعایت کنیم. ان‌شاء‌الله خدای متعال روزی کند بتوانیم امسال، که یک مقدار شرایط سخت‌تر است، امتحان خودمان را پس بدهیم و به بهترین وجه اقامۀ عزا کنیم. در اقامه عزا، آنچه فضیلت دارد این است که برویم و زیر خیمه امام حسین(ع) بنشینیم. البته عده‌ای که واقعاً معذورند و نمی‌توانند از خانه بیرون بیایند، می‌توانند پای رسانه بنشینند و اگر نشد خودشان برای خودشان عزاداری کنند یا محفل کوچکی به پا کنند و عزاداری امام حسین(ع) برپا بشود. ولی احیای این مجالس باشکوه و برگزار شدن این مجالس موضوعیت دارد، آن هم با رعایت تمام قواعدی که موجب حفظ صحت مومنین و سلامت آنهاست و جزو مسائل بسیار مهم است. ان‌شاء‌الله خدای متعال این بلیه اخیر را هم از جامعه مؤمنین هر چه زودتر مرتفع بفرماید.» (روز اول محرم ۱۳‌۹۹) ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby
9.43M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 حضرت ولی عصر (عج) نسلی را تربیت می‌کنند که به‌لحاظ ایمان، از نسلی که در کنار ائمه اطهار (علیهم السلام) بوده‌اند، برتر هستند. ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby
"اربعین، تفرّقی را که قرن‌هاست دشمنان در آن می‌دمند، به هم می‌زند و تجمّع قلوب بر حول امام ایجاد می‌کند. در مقابلِ «صهیونیست‌ها و مسیحیت صهیونیستی و معاندانِ درونِ دنیای اسلام»، باید در یک تجزیه و ترکیب، «شیعیان» و «محبین اهل بیت(ع) در دنیای اسلام» و «مسیحیان متدین» را دور هم جمع کنیم. این کار شدنی است؛ عاشورا و اربعین، ظرفیت این کار را دارد." ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby
💥 کسی که از یک حَبّه‌قند نمی‌گذرد، چطور می‌تواند از یک کله‌قند بگذرد؟! ◀️ «انسانی که با دنیا تسویه‌حساب کرده، می‌تواند اهل‌ سبقت نسبت به آخرت باشد و اِلّا کسی که هزار هوس دنیایی در دلش هست، این هوس‌ها کِی می‌گذارند که آدم اهل سبقت باشد؟ یک هوسش مانع می‌شود؛ یک آرزویش مانع می‌شود. ◀️ آنهایی که با همه‌چیز تسویه‌حساب کردند اهل سبقت‌اند. آنهایی که یک عمر تمرین کردند و از لذت‌های کوچک گذشتند و اهل ایثار در کوچک‌ها بودند، در همۀ هستی خودشان هم می‌توانند اهل ایثار و سبقت باشند و در پیشِ روی سیدالشهدا(ع) خونشان را بدهند و دون الحسین(ع) شهید بشوند. ◀️ یک عزیزی تشبیه زیبایی داشت، می‌فرمود اگر کسی از یک حبه قند نگذشت چطور از یک کله‌قند می‌گذرد؟! اگر از یک کله‌قند نگذشت چطور از کارخانۀ قند می‌گذرد؟ تمرین می‌خواهد! آدم در آن روزی که باید در مقابل یک حبۀ قند مقاوم باشد و نیست، چطور از خود انتظار دارد که وقتی کارخانۀ قند پیشنهاد شد گذشت کند؟ انسانی که با هوس‌های کوچکش درگیر نیست و زیر پای هوس‌های کوچکش قرار دارد و در چنگال هوس‌های کوچکش اسیر است و تمرین نکرده که عبور کند، چطور می‌تواند در صحنه‌ای که همۀ آمال و آرزویش می‌آید، اهل سبقت و سرعت باشد و کوتاه نیاید؟ ◀️ آن کسانی که در کمک کردن به دین و در یاری کردن اولیاء خدا اهل سبقت و جلودار بودند، این خصوصیت را داشتند که اهل سبقت‌ها و سرعت‌ها و معرفت‌ها و توجه به غنیمت‌ها و فوزها بودند و از این غنیمت‌ها و فوزها غافل نبودند و در پشت‌سر، تمرین‌های مستمر اینها برای سبقت جستن و جلوداری در نصرت دین خدا و اولیاء الهی بوده است.» ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby
💥 اگر خمس مالت را نمی‌دهی یا برای رضای خدا از خوابت نمی‌گذری، چگونه می‌توانی در راه خدا از جانت بگذری؟! 💥 اگر انسان در کوچک‌ها، مخیر به بهشت و جهنم و بین دنیا و آخرت و مخیر بین رضای خدا و لذت نفس می‌شود و لذت نفس را ترجیح می‌دهد، دلیلی ندارد که وقتی به امتحانات بزرگ رسید بتواند پا بر روی هوای نفسش بگذارد! ◀️ این "شکر" و "کفر" در هر نگاه و حرکتی و خوردن و خوابیدن و در کوچک‌ترین موضع‌گیری‌های انسان وجود دارد و در همۀ اینها بهشت و جهنم هست. اگر انسان در کوچک‌ها، مخیر به بهشت و جهنم و بین دنیا و آخرت و مخیر بین رضای خدا و لذت نفس می‌شود و لذت نفس را ترجیح می‌دهد، دلیلی ندارد که وقتی به امتحانات بزرگ رسید بتواند پا بر روی هوای نفسش بگذارد! ◀️ انسان آن‌گاه که می‌فهمد باید از لذت این غذا بگذرد و غذای بهتر را به دوستش بدهد، جای بهتر را برای دوستش در نظر بگیرد، لباس بهتر را برای دیگران بخواهد، و جایی که می‌فهمد باید این گذشتِ کوچک را بکند، اما حاضر به این کار نشود، چطور می‌شود که در راه خدا بتواند گذشت‌های بزرگ کند؟ آن‌گاه که آدم نمی‌تواند برای خدای متعال از خوابش بگذرد، چطور می‌تواند از جانش بگذرد؟ آن‌گاه که انسان برای خدای متعال حاضر نیست حق واجبی که در مالش قرار داده، ادا کند، چطور حاضر به فداکاری‌های بزرگ می‌شود؟! خدای متعال به انسان می‌فرماید من رزق تو را می‌دهم، هرچه خرج کردی و خوردی اشکال ندارد، ولی هر مقدار زیاد آوردی واجب است یک پنجمش را بدهی. انسانی که حاضر نیست این حد از مالش گذشت کند و در راه خدای متعال، یا اصلاً دنبال حساب و کتاب نیست یا اگر هست دنبال راهی می‌گردد که به‌طرف خودش جذب کند، این انسان چگونه در راه خدا از جان خودش می‌گذرد؟ انسانی که بخشی از این مازاد مالش را که سهم ولی معصوم خداست حاضر نیست بدهد و واجب هست، چگونه می‌تواند در راه ولی معصوم خدا برود و در رکاب او بجنگد؟! بزرگواری از فرد دیگری نقل می‌فرمودند که: آنهایی که امام حسین (ع) را شهید کردند، [در جایی] از یک شربت آب نتوانسته بودند بگذرند، و امثال این [تعلقات]، آنها را کم‌کم به طمع‌های بزرگ کشاند. ◀️ اگر از لذت‌های کوچک، در راه خدای متعال بگذرم و با خدا تجارت کنم، مهیای بزرگ‌ترها می‌شوم. خدای متعال می‌فرماید ما به آنها گفتیم شما نماز بخوانید، فعلاً جهاد واجب نیست. اینها مدام می‌گفتند چرا جهاد را واجب نمی‌کند؟ مهیا نشدند و وقتی جهاد را برایشان واجب کردند، به‌جای اینکه مهیا شده باشند و خوف خدا در دلشان جا گرفته باشد و توکل و اعتقاد خدای متعال در دلشان جا گرفته باشد، از دشمن می‌ترسیدند! «يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللهِ‌ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً». لذا حاضر نشدند بروند! بنابراین انسان نباید معصیت‌های کوچک را، تا وقتی به معصیت‌های بزرگ نرسیده، معصیت حساب نکند! نباید منتظر باشد که کار به مرحلۀ‌ نهایی برسد؛ چون آن‌وقت اگر امر مردد بین بهشت و جهنم شود، چه امیدی هست که موفق شود؟ انسانی که در اول، از لذت‌های کوچک نمی‌گذرد، چطور می‌تواند به خودش امیدوار باشد و چه اعتمادی هست که وقتی پای لذت‌های بزرگ‌تر پیش آمد، بر نفسش غالب بیاید؟ اگر شیطان و نفس در امور کوچک حریف من می‌شود و من این اندازه حاضر به مقابله نیستم، چطور در امور بزرگ توانا خواهم بود؟ لذا روایات می‌فرماید هیچ گناهی را شما کوچک نشمارید! نگویید این گناه مهم نیست، من این گناه را می‌کنم و گناه مهم‌تر را ترک می‌کنم! آدم چه می‌داند که اگر گناه کوچک را مرتکب شد، بعد از آن موفق می‌شود گناه بزرگ را ترک کند!» ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby
💥 انسانِ ریاضت‌نکشیده و تمرین‌نکرده و مهیانشده، از پسِ امتحانات و فتنه‌های بزرگ برنخواهد آمد. اگر در امتحانات کوچک تمرین نکنیم، در امتحانات بزرگ هم امید موفقیتی نیست. 💠 : «اگر انسان در تردیدِ بین دنیا و‌ آخرت در این کوچک‌ها، تمرین و ریاضتی را با خودش شروع نکرد، امیدی نیست به اینکه در جایی که بین تمام دنیا و آخرت مخیر می‌شود، موفق باشد. انسان می‌تواند وزنۀ دویست‌کیلویی را بردارد، ولی اگر از وزنه‌های کوچک تمرین نکرد، امیدی نیست که یک‌دفعه وقتی وزنه‌های سنگین را جلوی او می‌گذارند بتواند آنها را بردارد. برای مثال انسان می‌تواند یک خطاط ماهر و نمونه‌ شود و خط زیبا داشته باشد، ولی چنانچه تمرین نکند، حتماً به آن منزلت نمی‌رسد. اگر انسان در جایی که مخیر بین دنیا و آخرت می‌شود در کوچک‌ها تمرین را شروع نکند و بین دنیا و آخرت، آخرت را انتخاب نکند، بدون تردید در جایی که مسئلۀ دنیا و آخرت جدی می‌‌شود و تمام دنیای انسان مقابل تمام آخرتش قرار می‌گیرد که اگر بخواهد آخرت را انتخاب کند باید پا روی تمام دنیایش بگذارد، امیدی به این انسانِ ریاضت‌نکشیده و تمرین‌نکرده و مهیانشده نیست. نه اینکه مجبور است؛ مجبور نیست، ولی نقطۀ امید چندانی برای چنین انسانی نیست ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby
💥 هم طریقِ رسیدن به مقام بندگی است و هم . خداوند به انسان عطا می‌کند که بنده شود، و از او می‌گیرد که بنده شود! چه موضوعیتی دارد ثروت و آبرو، اگر نتوانی با آن‌ها خدا را به دست بیاوری؟ : 🔸«هدف چیست؟ هدف این است: «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِیعْبُدُونِ». خداوند چرا به کسی پول می‌دهد و می‌گوید که به دیگری قرض بده؟! «مَنْ ذَالَّذی یُقرِضُ الله قَرْضاً حَسَناً؛ کیست که به خدا قرض نیکو بدهد؟». آیا خدا محتاج است؟ آیا خودش نمی‌تواند به کسی پول بدهد؟ این حرف یهودی‌ها بود که می‌گفتند "ما هیچ وقت به کسی کمک نمی‌کنیم. چرا؟ چون خدا می‌تواند خودش عطا کند! کسی که خدا برایش عطا نکرده، چرا من به او ببخشم؟" خدای متعال این حرف را تخطئه می‌کند. درست است که خدا می‌تواند خودش عطا کند، ولی اگر همه را خدا عطا کند، نه شما رشد می‌کنید و نه آن شخص. اینکه خدا می‌گوید از این دست بگیر و از آن دست بده، چون رشد ما در این است که از یک دست بگیریم و با دست دیگری بدهیم. وقتی انسان این را فهمید، متوجه می‌شود که اگر به او ثروت دادند، برای این است که بنده شود. 🔹خدا اصل است. ما برای بت‌پرستی نیامده‌ایم. اگر پول را از تو می‌گیرند برای این است که باز به خدا برسیم. پس، فی‌الواقع خداوند می‌فرماید نگاهتان را اصلاح کنید. از قبل نوشته شده که به چه کسی باید چه چیزی بدهم. من می‌دانم که چه کسی با ثروت می‌تواند به خدا برسد و چه کسی با فقر. چه کسی با «بیماری» و چه کسی با «صحت». چه کسی با آبرو و چه کسی با ریخته شدن آبرو. من برای شما حساب و کتاب می‌کنم. دقیق هم هست. بنابراین، وقتی به شما عطا می‌کنند مغرور نشوید. چه موضوعیتی دارد ثروت و آبرو، اگر نتوانی با آن خدا را به دست بیاوری؟ 🔺اگر آبروی شما ریخته شد و در بی‌آبرویی خدا را پیدا کردید چه اشکالی دارد؟ چه اشکالی دارد آدم بیست سال و سی سال فقیر باشد ولی خدا را پیدا کند؟ آیا نمی‌ارزد؟». ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby
📢 در روز ۲۷ رجب، از باب امیرالمؤمنین(ع) وارد شهر نبی اکرم(ص) شوید. «شب بعثت نبی اکرم(ص)، یك شب در عالم است؛ ولی شب ۲۷ رجب در هر سال تکرار می‌شود و تجلی‌ای از بعثت نبی اکرم(ص) [در آن شب اتفاق می‌افتد] و لذا شب ۲۷ رجب با شبهای دیگر فرق می‌كند؛ روز ۲۷ رجب هم فرق می كند. درست است که بعثت، یك‌بار بوده ولی شعاعش در هر سال [می‌افتد؛] مثل خورشید که یكی است اما هر روز طلوع می‌كند و نور امروز، غیر از نور دیروز است، شب بعثت هم یک شب بوده که تجلی اعظم در آن واقع شده، اما هر سال در شب بعثت و روز ۲۷ رجب، یك شعاعی از آن تجلی در عالم می‌افتد؛ لذا همه باید امروز خودشان را به پیغمبر(ص) برسانند. امروز رسیدن به نبی اکرم(ص) و بهره‌مندی از نبوت و توحید نبی اکرم(ص) آسان‌تر است؛ اگر امروز یك نوری از نبی اکرم(ص) در قلب انسان بیفتد، می‌شود: «الا بذکر الله تطمئن القلوب». رزق امروز ما باید این باشد که شعاعی از نبی اکرم(ص) در قلب ما بیفتد. طبق حدیث «انا مدینة العلم و علی بابها»، اگر روز میلاد نبی اکرم(ص)، نور نبی اکرم(ص) در عالم آمده و هر سال هم تکرار می‌شود و اگر می‌خواهیم از نور ولادت نبی اکرم(ص) برخوردار شویم باید از طریق امیرالمومنین(ع) برویم. اگر در مبعث، نور نبوت نبی اکرم(ص) در عالم ظهور پیدا کرد و حقیقت قرآن تجلی کرد و اگر می‌خواهید به آن حقیقت قرآن و به آن حقیقت حکمت برسید، باید از باب امیرالمومنین(ع) وارد شوید...». ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby
🔹 مرحوم آيت‌الله العظمي بهجت از قول استادشان می‌فرمودند: يک‌موقعی در حرم حضرت اميرالمؤمنین(ع) ده‌ها نفر بودند که در قنوتِ نمازشب‌شان می‌خواندند. 🔹 در احوالات مرحوم آیت‌الله العظمی سید نورالدین حسینی شیرازی (که حدود شصت سال قبل رحلت کرده‌اند) شنیدم که هر سی شبِ در مجلسی شرکت می‌کرد و وقتی شب از نیمه می‌گذشت، وارد نماز شب می‌شد و در قنوت نماز وَتر، را از حفظ، در سه ساعت، ایستاده و با اشک می‌خوانْد. 🔹 اگر كسی ۳۰ شب دعاي ابوحمزه را خواند، كم‌كم آن احساس كه در اين دعا موج می‌زند، در روحش پيدا می‌شود. 🔹 اگر انسان مداومت کند، اين حالات، آرام آرام در او شکل می‌گيرد که از مناجات و دعا ببرد و آن چيزي را که معصومين(ع) می‌خواستند به انسان بفهمانند، کم‌کم بفهمد و طعم دعا را بچشد. 🔹 اگر كسي بخواهد واقعا بشود اين کار لازم است. و الا انسان متحوّل نمی‌شود و موجي در او ايجاد نمی‌شود و كِشتی آدم راه نمی‌افتد تا ديگران را سوار كند. ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby
📢 در حوزۀ پوشش و آرايش بايد يک اقدام به‌هم‌پيوسته و هماهنگ درون دنيای اسلام عليه جريان سکولاريسم و امپراطوری مادی غرب اتفاق بيفتد. يکی از اين اقدامات بايد عليه هنر و رسانۀ مادی شكل گيرد. 🔹«زن در هيچ دوره‏ای از ادوار تاريخ، حتی در دوره برده‏داری، به‌اندازه‏ای که امروز در غرب تحقير می‌شود و مورد خيانت قرار می‌گيرد، تحقير نشده است. غرب در يک برده‏داری پنهان و پيچيده که به شكل يک طلسم و جبر اجتماعی درآمده است با عنوان ارائه خدمات و توليد خدمت اجتماعی و با مجوز رسمی، بانوان را وارد ميدان فحشا می‌كند. زنان اروپايی تحت عنوان توسعه صنعت توريسم در بسياری از کشورهای اروپايی ابزار گسترش سرمايه‏داری شده‌اند و همۀ هويتشان در جهت گسترش سرمايه‏داری هزينه می‌شود. اين اتفاقی است كه در دوره برده‏داری هم نيفتاده است. غرب با وجود اين رسوايی، مدعی آزادی و حقوق بشر و حقوق زنان است! الگوی پيشنهادی سکولاريست‏های دنيای اسلام نيز برای زنان مسلمان، الگوی غربی است. 🔸بنابراين، مهم‏ترين منکر، امپراطوری غرب و دستگاه نظام استکباری است؛ لذا بايد با ضدارزش‏هایی که آنها ارزش می‌دانند مبارزه کرد تا امکان اقامۀ اخلاق اسلامی و مناسبات روابط اسلامی برقرار شود. وقتی غرب، محک و ميزان يک جوان را خراب می‌كند، جوان خوبی را بدی و بدی را خوبی می‌بيند. در اين صورت چگونه می‌توان خوبی را برای اين جوان تحليل كرد. به همين دليل ابتدا بايد نظامی را که اقامۀ منکر می‌کند و ميزان تشخيص را به هم می‌ريزد، از بين برد تا امکان اقامۀ پوشش اسلامی و عفاف فراهم شود. البته مقصود اين نيست که برنامه‏ريزی‌ها تا آنجا به هم پيوسته شود که امکان اقدام سلب گردد. در حوزۀ پوشش و آرايش بايد يک اقدام به هم پيوسته و هماهنگ درون دنيای اسلام عليه جريان سکولاريسم و امپراطوری مادی غرب اتفاق بيفتد. يکی از اين اقدامات بايد عليه هنر و رسانۀ مادی شكل گيرد. ♦️مسئولان رسانۀ ملی بايد مواظب نفوذ جريان سکولاريسم در رسانه باشند. بنابراين لازم است در کشور يک اتاق فکر در چنين مقياسی تشكيل شود تا درباره مسئله پوشش و آرايش در سطح اقدامات خرد تا کلان و توسعه و با نگاه به آيندۀ جهان برنامه‏ريزی كند. اگر در مبارزه با اين پديده‏ها، جريان سکولاريسم درون دنيای اسلام كه منكر را اقامه و اشاعه می‌كند رها شود و فقط با كساني كه در سطح خرد به منكر عمل می‌کنند برخورد شود، نه تنها توفيق چندانی از اين مبارزه حاصل نخواهد شد بلکه اين اقدامات به يک بحران اجتماعی تبديل می‌گردد. اگر غرب و تماميت تمدن غرب به عنوان يک تمدن ضد بشری معرفی نگردد، بی‌ترديد تناسبات انسانی آن در جامعه اسلامی رشد خواهد کرد؛ برای مثال در مبارزه با مواد مخدر، برخورد با خرده‌پاهايی که مصرف‌کننده هستند به‌تنهایی بی‌فايده است؛ در حقيقت بايد با كسانی که مواد مخدر را توليد و توزيع می‌کنند و يا با كسانی که فرهنگ تخدير و مواد مخدر را در جهان اشاعه می‌دهند، مبارزه كرد. كساني كه دنيا را مادي تعريف می‌کنند و فرهنگ مصرف را اشاعه می‌دهند، اقامه‌کنندۀ مواد مخدر و روان‌گردان‌ها هستند؛ بنابراين در مبارزه با منكر نبايد كسانی را كه اقامه و اشاعه منكر می‌كنند رها كرد و تنها با عاملان خُرد برخورد كرد. اين شيوۀ صحيحی برای مبارزه نيست. هرچند که امر به معروف زبانی و اقدامات جزئی هم ضروری و لازم هستند اما بی‌ترديد بايد اقدامات هماهنگ در مقياس صحنۀ جنگ دشمن طراحی كرد و با هماهنگی در اين اقدامات به نتيجۀ مطلوب رسيد.» (۱۳‌۹۲) ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby
📢 شرط همراهی با سیدالشهدا، یک جمله است: «فینا باذِلاً مُهجَتَه، مُوَطَّناً عَلی لِقاءِ الله نفسَه» 🔹 اگر نتوانیم در فضای محرّم، از تعلقات و تعینات دست برداریم، قاعدتاً بعید است روز عاشوراء، لااقل در ، بتوانیم در صف اصحاب سیدالشهداء، جان خودمان را تقدیم کنیم. در «زیارت جامعة ائمة المؤمنین»، یک جمله‌ای آمده که اگر ما در صفین، جمل، نهروان یا کربلاء نبودیم، بالنیات و القلوب در کنار شما هستیم. این حضورِ با نیت و قلب، وقتی است که انسان به امام حسین –علیه‌السلام- که می‌رسد، دیگر همه چیز را فراموش می‌کند. 🔹 کسی که در کنار سیدالشهدا(ع) به یاد گذشته و آینده‌ها و در گرو آرزوهای طولانی است، نمی‌تواند مهاجر الی الله باشد و با حضرت سیر کند. به همین جهت است که آن حضرت از مکه که آمدند در خطبه‌شان فرمودند: «مَنْ کانَ فِینَا بَاذِلًا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَائِنَا نَفْسَهُ فَلْیرْحَل مَعَنا»؛ کسی که حاضر است خون دلش را در راه ما بدهد و آماده لقاءالله است، با ما همراه شود. چون بین ما و لقاءالله فاصله‌ای نیست. ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby