💠☀️💠☀️💠☀️💠 ☀️اخلاق مهدوی☀️ ◀️قسمت صد و نود و پنجم 💭.. گفتیم دعا نقش دافعیت و دفع کنندگی هم دارد. یعنی دعا باعث می شود انسان به معصیت آلوده نشود، باعث می‌شود وساوس شیطانی🔥 به سمت انسان نیاید، باعث می شود بلاهایی سمت انسان نیاید. 📜در روایتی آقا امیرالمومنین (ع) می‌فرمایند؛ «أكثِرِ الدُّعاءَ تَسلَمْ مِن سَوْرَةِ الشَّيطانِ‌» زیاد دعا بکن تا از گزند شیطان در امان بمانی. 👌پس دعا هم رفع حجاب می کند، هم دفع می کند. رفع حجاب در جایی است که حجاب را برمی دارد. دفع حجاب یعنی نمی‌گذارد اصلا حجاب بیاید.‌ یکجا حجاب هست رفع می کند، یکجای دیگر اصلا نمی‌گذارد حجاب بیاید، نمی‌گذارد❌ به گناه آلوده بشوی. ✅لذا اگر انسان در دعاهـا به آدابی که وارد شده عمل بکند باعث می شود اولا تطهیر از این گناهان پیدا بکند، از طرفی هم دعا بکند خدایا من گناه نکنم 😢، وسوسه ی شیطان سمت من نیاید و همه ی اینها باعث می شود انسان از گزند شیطان در امان بماند. به همین خاطر می گویند سلاح انبیاء✨ دعا بود، معجزات آنها هم بر محور دعا بود، کرامات آنها هم بر محور دعا بود. 🔰ادامه روایت عثمان بن عیسی .. (در جلسه قبل) 👈آیه دومی که آن بنده خدا مطرح کرد و ‌گفت من این آیه را می بینم و انگار خدا خلف وعده کرده.. این آیه است «وَ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَیْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ وَ هُوَ خَيْرُ الرّازِقِينَ» [39/سبا] 📖 می گوید هر چه را که شما انفاق بکنید خدا آن را جایگزین می‌کند و خدا بهترین روزی دهندگان است. 🗣راوی می گوید امام صادق من انفاق می‌کنم ولی «أُنْفِقُ وَ لَا أَرَى خَلَفاً..» جایگزینی برایش نمی بینم! -🌟 حضرت می گوید: «أَ فَتَرَى اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ أَخْلَفَ وَعْدَهُ ..» فکر می کنی که خدا خلف وعده کرده؟ «قُلْتُ لَا» می گوید نه -⁉️ حضرت می گوید پس مشکل چی هست؟ می گوید می دانم خدا خلف وعده نمی کند ولی خُب من هم این طرف جایگزین خدا را نمی‌بینم .. -🔸حضرت می گوید به تو می گویم «أما إنكم لو أطعتموه فيما أمركم به ثم دعوتموه لأجابكم» اگر شما اجابت خدا را بکنید در فرمانهایی که به شما داده بعد از او درخواست کنید 🤲 جواب شما را می‌دهد «ولكن تخالفونه وتعصونه فلا يجيبكم» اما شما مخالفت❌ خدا را انجام می دهید گناه می کنید و خدا هم جواب شما را نمی دهد. ⬅️(پس بحث حل هست، خدا می خواهد جواب شما را بدهد شما خودتان گناه می‌کنید و مانع این جواب می شوید، مشکل از شماست، سرپیچی می کنید، گناه می کنید) ☝️در ادامه حضرت یک جواب خصوصی راجع به آیه دوم می دهد، می گوید اگر انفاق می کنی خبری از آن نمی بینی، این را بدان اگر مال را از راه حلالش بدست بیاوری و بجا هم مصرف بکنی، حتی اگر یک درهم هم انفاق بکنی خدا عوضش را به تو می دهد🎁. (درست است خدا از وعده‌هایش خلف وعده نمی کند اما به شرطی که از مال خودت باشد مال حلال باشد، در آن مسیر باشد. 🚉 قطار اگر در روی ریل درست حرکت بکند به مقصد می‌رسد، اما اگر ریل گذاری غلط باشد قطار هم به مقصد نمی رسد.) 🔹ادامه دارد .... 💽برگرفته از سخنرانی"اخلاق مهدوی" فایل شماره (48و49) 🎤استاد احسان عبادی #اخلاق_مهدوی 195 💠☀️💠☀️💠☀️💠 ___________

⭕️️دفــاع از #قــرآن 📖✒️ 👈شبهه بیست ویکم1⃣2⃣ (قسمت اول) هفت آسمان🌈 در قرآن به طور مکرر از هفت آسمان یاد شده است: ✨«اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ»(طلاق ،۱۲)✨ خداوند همان کسى است که هفت آسمان را آفرید، و از زمین نیز همانند آنها را آفرید. ✨«الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا»(ملک،۳)✨ خداست کسی که هفت آسمان را به صورت طبقات بالای هم خلق کرد. ✨«أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا»(نوح،۱۵)✨ مگر ملاحظه نکرده اید؟ که چگونه خدا هفت آسمان را، به صورت طبقات آفریده است. 📌اشکال : صاحب کتاب نقد قرآن درباره این آیات می‌گوید: 1⃣ وجود آسمان های هفتگانه که مسیر حرکت سیارات هفتگانه💫 (شامل خورشید و ماه)به حساب می آمده است و همچنین وجود عرش و کرسی (در قرآن آمده است) در دوره ی جاهلیت قبل از محمد✨ رایج بوده است و محمد همان مفاهیم را، از محیط بدوی گرفته و وارد قرآن کرده است🙁 2⃣ اصلا آسمانی وجود ندارد، که هفت عدد باشد. 3⃣ در سنت، این هفت آسمان مطبق و عرش، به وضوح توضیح داده شده است. توجه کنید: حدیث در منابع متعدد 📚با اندک تفاوتی در عدد سال بین آسمان ها، آمده است از جمله: (المستدرک علی صحیحین، احادیث المختاره، سنن ابن ماجه و...) ✨پیامبر صلی الله علیه وآله گفت: (به یارانش) آیا می دانید فاصله ی بین آسمان و زمین چقدر است؟ گفتیم خداو رسولش آگاهترند. ✨گفت: بین آنها مسیر ۵۰۰ سال است. و از هر آسمان به آسمان بعدی (فوقانی: سنن ابی داوود) مسیر ۵۰۰ سال است و ضخامت هر آسمان هم مسیر ۵۰۰ سال است. و بعد از آسمان هفتم دریایی🌊 است که از کف تا سطح آن، معادل فاصله ی بین آسمان و زمین است. سپس بالای آن ۸ بز نر کوهی🐐 قرار دارند که فاصله ی بین سم و زانویشان مثل فاصله ی بین آسمان و زمین است. سپس در بالای آن (بر پشت آنان: سنن ابی داوود) عرش قرار دارد که فاصله ی بین پایین و بالای آن↕️ معادل فاصله ی زمین تا آسمان است. و خدای تعالی در روی عرش 🍃قرار دارد و چیزی از اعمال بنی آدم از او پنهان نیست. 📌 بنابراین از نظر محمد (قرآن و سنت) در بالای زمین، هفت آسمان قرار دارند و سپس یک دریا و سپس هشت بز و سپس عرش و روی عرش🍃 خداست. محمد به جای آسمان هشتم،که در سیستم بطلمیوسی🎆 فلک ثوابت است، دریا و هشت بز و عرش را قرار داده است.😐 واضح است که هفت آسمان مطابق با نظریه ی بطلمیوسی رایج در زمان محمد، سازگار است، اما دریا و بزها و عرش✨ در نظریه ی بطلمیوس نیست. علاوه بر نظریه ی 🧐بطلمیوس که تا حدودی بر مشاهدات بنیان نهاده شده بود، افسانه های آمیخته با مذهب🕌 نیز قبل از محمد در مورد هفت آسمان وجود داشته است. مثلا در دین هندو، هفت جهان بالا⬆️(آسمان) و هفت جهان زیرین⬇️ وجود دارد.😑 📝جواب شبهه: کلمه سبع (هفت)در عربى 📘 به دو صورت بکار می‌رود: الف: هفت به معناى عدد مشخص و معین که در ریاضیات👨‍🏫 بکار می‌رود. ب: هفت به عنوان نماد کثرت 🌿چرا که گاهى در عرب کلمه «هفت» بکار می‌رود و معناى کنایى آن (تعداد زیاد و کثیر) مراد است. 👈 براى مثال در قرآن می خوانیم: ✨«وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ»(لقمان ،۲۷) ✨و اگر هر درخت روى زمین قلم شود و آب دریا به اضافه هفت دریاى دیگر مداد گردد، باز نگارش کلمات خدا ناتمام بماند همانا خدا را اقتدار و حکمت (بی پایان) است. ✨روشن است که مراد از «هفت دریا» در اینجا بیان کثرت است و اگر صدها دریا🌊 نیز باشد براى نگارش کلمات خدا کافى نیست. ✨در آیات📖 «سبع سموات» برخى از مفسران احتمال دوم را ذکر کرده اند و برخى از صاحب نظران نیز احتمال اول را قوى دانسته اند. 👈اگر احتمال اول را پذیرفتیم، مراد از ✨آیه ۱۲ سوره طلاق ✨آن است که هفت آسمان واقعى وجود دارد و اگر احتمال دوم را پذیرفتیم، مراد آیه آن است که تعداد زیادى آسمان وجود دارد. 👌آنچه صحیح تر به نظر می رسد، این است که مقصود از «سماوات سبع» همان معنی واقعی آسمانهای هفتگانه 🎆است، تکرار این عبارت در آیات مختلف قرآن، نشان می دهد👈 که عدد «سبع» در اینجا به معنی تکثیر نیست، بلکه اشاره به همان عدد مخصوص است. 📚منبع: کتاب دفاع از قرآن در رد کتاب نقد قرآن، ص ۱۵۳ ادامه دارد ... #دفاع_از_قرآن ۴۶

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

کرامات امام رضا (ع)را در آرشیو هشتمین امام ☝️☝️☝️ ببینید👀

🕌 #کلیپ امام رضا علیه السلام تو بادست کریمت... من بادستای خالی... پرمی گیرم دوباره... #یاامام_رضا(ع) https://eitaa.com/zandahlm1357 برای دوستان خودفورواردکنید🙏 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••

#کلیپ 🎥‬‏‪مناظره #امام_رضا علیه‌السلام با عالم #مسیحی ‌ 👈بخشی از #مناظره امام رضا علیه‌السلام با #جاثلیق ، عالم بزرگ مسیحی در مجلس #مامون 💥ببینید و انتشار دهید https://eitaa.com/zandahlm1357

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

🌷🌹🌷🌹 #شهدا #دفاع_مقدس 🌷 هجده نفر بوديم كه براي شناسايي به منطقه چنانه رفته بوديم. روزها استتار ميكرديم و شب ها راه مي افتاديم. در حقيقت در ميان دشمن بوديم. سهميه ما مقداري برنج خام بود كه بعد از سه روز آن هم تمام شد. 🌹 طلبه اي همراهمان بود كه شرايط سخت، بسيار بر او فشار مي آورد. 🌹 يك روز بعد از نماز صبح، آن طلبه به شهيد برونسي اعتراض كرد و گفت: «من دچار شك و ترديد شده ام.» 🌺 شهید برونسي گفت: «اگر من اين حرف را بگويم، مسأله اي نيست، اما تو كه چند سال نان امام زمان (عج) را خورده اي، چرا؟!» 🌸 آن طلبه متأثر شد و ادامه داد: «من بايد خودم را بسازم.» 🌻 روزهاي بعد او را بسيار سرحال ديدم. پرسيدم: «چي شده؟ خيلي سرحال شدي!» 💫 پاسخ داد: «ديشب صحراي وسيعي را در مقابلم ديدم. آقايي در آنجا ايستاده بود كه صورتش آفتاب را منعكس ميكرد. رو به من گفت: بلند شو مگر فرزند اسلام و شهيد انقلاب به تو نگفت كه نبايد به خود ترديد راه بدهي؟ سخن او حجت است.» ✨ در همان شناسايي، دشمن متوجه حضور ما شد و آن طلبه «خودساز» به بزرگترين آرزوي هر مجاهد (شهادت) نايل آمد. طبق وصيتش، شهيد برونسي پيكرش را به زادگاهش برد و به خانواده تقديم نمود. 💖✨💖 📝 راوي : حجة الاسلام محمد قاسمي https://eitaa.com/zandahlm1357

‌✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍂🌺🍂 🌺 شهر، شهر خون است پنجه در خون، خصم دون است خانه خون است، كوچه خون است خانه ديده و خانه دل، هر دو خون است شهر، شهر خون است پنجه در خون خصم دون است خانه خون است، كوچه خون است دامن ميهن از خون پاكان، لاله گون است پشت سنگر، مانده بي سر پيكر پاك برادر چشم مادر، چشم خواهر مانده بر در، اي برادر اي دلاور جان خود بايد فدا كردن به سنگر دَين خود بايد ادا كردن به رهبر شهر، شهر خون است پنجه در خون، خصم دون است خانه خون است، كوچه خون است پيكر پاك برادر، غرق خون است بايد به شط خون شنا كني مهد حق ز دست خصم دون رها كني #ناصر_پلنگی 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 https://eitaa.com/zandahlm1357

#هزینه_های_عاشقانه_خدا 💗🌿 گلهای زیبا،شکوفه های رنگارنگ، حیوانات و تمام عالَم دارن باتــو حرف می زنن همشون برات پیغامی💌دارن گوش دلتو باز کن و...☺👇 #پرواز_تا_خدا مجموعه فوق العاده زیبا که درمان ریشه ای بسیاری از افسردگی ها و سردرگمی های انسان هست 🌺 🍃 جلسه40👏👏 عالیه حتما گوش بدید https://eitaa.com/zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

✨﷽✨ ✅حق الناس ✍آیت الله نجابت نقل می کند: وقتی که بنده مشرف شدم خدمت آیت الله سید علی قاضی، فرمودند: « هر حقی که هر کس بر گردن تو دارد باید ادا کنی.خدمت ایشان عرض کردم:مدتی قبل در بین شاگردهایم که نزد بنده درس طلبگی می خواندند، یکی خوب درس نمی خواند. بنده ایشان را تنبیه کردم. اذن از ولیّ او هم داشتم در تربیت. در ضمن این جا هم نیست که از او طلب رضایت کنم. می فرمودند:« هیچ راهی نداری، باید پیدایش کنی.گفتم آدرس ندارم،گفتند باید پیدا کنی.آقای قاضی فرمودند : هر حقی که برگردنت باشد تا ادا نکنی باب روحانیت، باب قرب، باب معرفت باز شدنی نیست.یعنی این ها همه مال حضرت احدیت است. و حضرت احدیت رضایت خود را در راضی شدن مردم قرار داده است. https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه من نهج البلاغه میخوانم https://eitaa.com/zandahlm1357

در ادامه.....👇👇👇👇

🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_127 مَنْ قَصَّرَ فِي الْعَمَلِ ابْتُلِيَ بِالْهَمِّ، وَلاَ حَاجَةَ لِلَّهِ فِيمَنْ لَيْسَ لِلَّهِ فِي مَالِهِ وَنَفْسِهِ نَصِيبٌ. امام(عليه السلام) فرمود: کسى که در عمل کوتاهى کند به اندوه گرفتار مى شود و خدا به کسى که در مال و جانش نصيبى براى او (جهت انفاق در راه خدا) نيست اعتنايى ندارد

شرح و تفسير: امام(عليه السلام) در اين کلام حکمت آميز نخست به سرنوشت کسانى اشاره مى کند که در انجام وظائف الهى خود کوتاهى مى کنند، مى فرمايد: «کسى که در عمل کوتاهى کند، به اندوه گرفتار مى شود»; (مَنْ قَصَّرَ فِي الْعَمَلِ ابْتُلِيَ بِالْهَمِّ). ممکن است اين اندوه و غم در آستانه انتقال از اين دنيا باشد که چشم برزخى پيدا مى کنند و سرنوشت رقت بار خود را مى بينند و فريادشان بلند مى شود و مى گويند: «(رَبِّ ارْجِعُونِ * لَعَلِّى أَعْمَلُ صَالِحاً فِيمَا تَرَکْتُ); پروردگارا! مرا باز گردانيد، شايد در برابر آنچه ترک کردم (و کوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم».(1) نيز ممکن است اشاره به غم و اندوه در سراى آخرت باشد، همان گونه که قرآن از زبان آنها نقل مى کند که مى گويند: «(يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِى جَنْبِ اللهِ); اى افسوس بر من از کوتاهى هايى که در اطاعت فرمان خدا کردم».(2) نيز شايد اين غم و اندوه در خود دنيا باشد، زيرا گاه انسان بيدار مى شود و از کوتاهى هايى که کرده افسوس مى خورد و غم و اندوهى جان کاه او را فرا مى گيرد چرا که مى بيند ديگران با اعمال صالح سراى جاويدان خود را آباد کرده اند و او با کوتاهى هايش سراى جاويد خود را ويران نموده است. البته جمع ميان اين سه تفسير نيز مانعى ندارد. سپس امام(عليه السلام) در ادامه اين سخن جمله پرمعنايى مى گويد که در واقع شرحى است از کوتاهى در عمل. مى فرمايد: «خدا به کسى که در مال و جانش نصيبى براى او نيست، اعتنايى ندارد»; (وَلاَ حَاجَةَ لِلَّهِ فِيمَنْ لَيْسَ لِلَّهِ فِي مَالِهِ وَنَفْسِهِ نَصِيبٌ). اشاره به اين که کسانى مورد عنايت پروردگار در دنيا و آخرتند که از بذل جان و مال در راه خدا دريغ ندارند، و به بيان ديگر، ايمان و يقين و وفادارى خود را به اسلام در عمل ثابت مى کنند. درست است که جان و مال همه از سوى خداست و اگر انسان در بذل آنها اقدام کند در واقع به خودش خدمت کرده است، زيرا خدا از همگان بى نياز است; ولى خداوند روى الطاف بيکرانش آن را به عنوان حاجتى از سوى خود گرفته است. اين سخن درباره مؤمنانى که داراى مقامات بالا هستند نيست، آنها فقط نصيبى از جان و مالشان را در راه خدا صرف نمى کنند، بلکه هرچه دارند در راه خدا مى دهند. جمله «لاَ حَاجَةَ لِلَّهِ» به معناى بى اعتنايى و اعراض خداوند از چنين افرادى است که چيزى از جان و مال را در راه او نمى بخشند، زيرا کسى که به چيزى يا شخصى نياز ندارد طبعاً اعتنايى هم به او نمى کند، بنابراين جمله «لا حاجة...» با توجه به اين که خدا به هيچ کس نياز ندارد کنايه از بى اعتنايى است و منظور از بى اعتنايى اين است که خدا آنها را از مواهب خاص و عنايات ويژه اش محروم مى سازد. اين تعبير مانند بيان کنايه آميز ديگرى است که در آيه 67 سوره «توبه» درباره منافقان آمده است: «(نَسُوا اللهَ فَنَسِيَهُمْ); آنها خدا را فراموش کردند و خداوند نيز آنها را فراموش نمود» يعنى از رحمت خود محروم ساخت. بعضى از مفسران نهج البلاغه در تفسير «نصيب» معناى ديگرى ذکر کرده اند که با ظاهر عبارت سازگار نيست. گفته اند منظور از «نصيب» کسانى هستند که خدا آنها را به بلاهايى در مال يا جانشان گرفتار مى کند و اين ابتلا به بلا نشانه اعتناى پروردگار به آنهاست زيرا خداى متعال به کسى که اعتنا ندارد مصيبتى هم بر او وارد نمى کند; ولى روشن است که منظور از «نصيب» در مال و جان بذل بخشى از مال و جان در راه خداست نه گرفتار خسران مالى و بلاهاى نفسانى شدن. از آنچه در تفسير دو جمله بالا آمد روشن مى شود که هر دو با هم کمال ارتباط را دارند، زيرا کسانى که کوتاهى در عمل کنند (يعنى اعمالى دارند ولى کوتاهى مى کنند) خداوند آنها را مبتلا به غم و اندوه مى کند که اين خود نوعى اعتناى به آنهاست و اما کسانى که مطلقاً عملى نداشته باشند; نه در بذل مال و نه در بذل جان خدا اعتنايى به آنها ندارد و حتى غم و اندوه بيدار کننده نيز بر آنان عارض نمى کند. از اينجا روشن مى شود کسانى که مانند ابن ابى الحديد اين دو جمله را مستقل از يکديگر شمرده اند راهى صحيح نپيموده اند. (1). مؤمنون، آيه 99 و 100. (2). زمر، آيه 56.

🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_128 تَوَقَّوُا الْبَرْدَ فِي أَوَّلِهِ، وَتَلَقَّوْهُ فِي آخِرِهِ; فَإِنَّهُ يَفْعَلُ فِي الاَْبْدَانِ کَفِعْلِهِ فِي الاَْشْجَارِ، أَوَّلُهُ يُحْرِقُ، وآخِرُهُ يُورِقُ. امام(عليه السلام) فرمود: از سرما در آغاز آن (در پاییز) بپرهیزید و در آخرش (نزدیک بهار) از آن استقبال کنيد، زيرا در بدن هاى شما همان مى کند که با درختان انجام مى دهد; آغازش مى سوزاند و آخرش مى روياند و برگ مى آورد.

شرح و تفسير : امام(عليه السلام) در اين کلام حکيمانه خود دستور طبى مهم و کارسازى را بيان مى کند که مراعات آن مى تواند از بسيارى از بيمارى ها پيش گيرى کند و بر نشاط و نمو جسم و روح انسان بيفزايد، مى فرمايد: «از سرما در آغاز آن (در پاييز) بپرهيزيد و در آخرش (نزديک بهار) از آن استقبال کنيد، زيرا در بدن ها همان مى کند که با درختان انجام مى دهد; آغازش مى سوزاند و آخرش مى روياند و برگ مى آورد»; (تَوَقَّوُا الْبَرْدَ فِي أَوَّلِهِ، وَتَلَقَّوْهُ فِي آخِرِهِ; فَإِنَّهُ يَفْعَلُ فِي الاَْبْدَانِ کَفِعْلِهِ فِي الاَْشْجَارِ، أَوَّلُهُ يُحْرِقُ، وَآخِرُهُ يُورِقُ). پاييز آغاز سرما است; سرمايى آميخته با خشکى هوا که از گرماى تابستان و نبودن باران سرچشمه گرفته و به همين دليل برگ هاى درختان پژمرده مى شوند و مى ريزند و به اصطلاح، مرگ طبيعت فرا مى رسد. همان مرگى که مولود خشکى و سردى است; ولى در آغاز بهار هوا رو به گرمى مى رود و معمولاً باران هاى پربارى مى بارد. آن رطوبت و گرمى دست به دست هم مى دهند و سبب شکوفه کردن درختان و برگ آوردن آنها و حيات طبيعت مى شوند. همان گونه که قرآن مجيد مى فرمايد: «(وَتَرَى الاَْرْضَ هَامِدَةً فَإِذَآ أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَآءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنْبَتَتْ مِنْ کُلِّ زَوْج بَهِيج); و همچنين زمين را (در فصل زمستان) خشک و مرده مى بينى و هنگامى که آب باران بر آن فرو مى فرستيم، به جنبش در مى آيد و رويش مى کند و از هر نوع گياهان بهجت انگيز مى روياند».(1) بدن انسان ها نيز جزئى از اين طبيعت و متأثر به آثار آن است; سرماى خشک پاييز بدن ها را ضعيف و نحيف و آماده بيمارى ها مى کند، بنابراين بايد خود را پوشانيد و از آن دور داشت; ولى سرماى ملايم آغاز بهار بعد از فصل زمستان که آميخته با حرارت کم و رطوبت بسيار است به انسان نشاط و نيرو مى دهد و مايه نموّ و رشد بدن مى گردد، ازاين رو بايد به استقبال آن رفت. از آن گذشته در آغاز پاييز چون انسان به گرماى تابستان عادت کرده و باران کمتر باريده هوا آلوده است و انتقال انسان از آن گرما به سرما هرچند تدريجى است در بدن تأثير مى گذارد و ميکروب هاى بيمارى زا در آن نفوذ مى کند و ازاين رو آگاهان مى گويند: اگر آغاز پاييز باران هايى ببارد بيمارى ها کم مى شود; اما در پايان زمستان و آغاز بهار، بدن در مقابل سرما مقاوم شده، عوامل بيمارى زا بر اثر سرما و باران بسيار کم شده و استقبال از سرماى بهار نه تنها ضررى ندارد بلکه عامل نمو جسم و جان مى شود. بوعلى سينا در کتاب طبى خود، قانون نيز به همين نکته اشاره کرده مى گويد: «بدن ها از سرماى بهار آن احساسى را ندارند که از سرماى پاييز مى کنند، زيرا هنگام سرماى بهار، بدن عادت به سرماى زمستان کرده و ازآن رو از آن آزار نمى بيند; ولى به هنگام سرماى پاييز بدن که عادت به گرما دارد از آن آزار فراوان مى بيند».(2) البته خداوند ورود در فصول مختلف را تدريجى قرار داده تا مشکلات انتقال به حداقل برسد. نکته: مسائل بهداشتى و طبى در قرآن مجيد و روايات امروزه کتاب هايى به نام طب النبى(صلى الله عليه وآله) و طب الائمة و طب الرضا(عليه السلام)در اختيار داريم که در آنها سخن از يک رشته دستورات طبى و بهداشتى نقل شده از معصومين(عليهم السلام) است، گاه نيز اشاراتى از قرآن مجيد در آنها ديده مى شود; مثلاً امروز دانشمندان غذاشناسى آثار فوق العاده اى براى عسل قائلند و هرچه زمان مى گذرد خواص بيشترى براى آن در بهداشت و درمان بيمارى ها کشف مى کنند. اين در حالى است که قرآن مجيد در سوره «نحل» با صراحت مى گويد: (فِيهِ شِفَاءٌ لِّلنَّاسِ)(3) و همچنين تعبيرات ديگرى که پرده از روى مسائل بهداشتى و درمانى بر مى دارد; از جمله دستور معروف پيامبر(صلى الله عليه وآله) بر اين که تا گرسنه نشده ايد غذا نخوريد و تا کاملاً سير نشده ايد دست از غذا بکشيد(4) که در واقع ناظر به آيه شريفه (کُلُوا وَاشْرَبُوا وَلاَ تُسْرِفُوا)است.(5) بسيارى از دستورهايى که در زمينه نوشيدنى ها و غذاهاى حلال و حرام وارد شده مربوط به تأثيرات خوب و بد آنهاست; تحريم شراب و مواد مخدر، تحريم گوشت حيوانات درنده، خوردن خون و گوشت مردار و ماهيانى که در آب مرده اند و امثال اينها همگى ارتباط نزديکى با زيان هاى بهداشتى آنها دارد. توصيه به خوردن ميوه ها و سبزى ها و دانه هاى غذايى ارتباط آشکارى با فوائد بهداشتى آنها دارد. روايات طبى نقل شده از پيغمبر اکرم و ائمه هدى(عليهم السلام)نيز با صراحت اين مسائل را بازگو مى کند. درست است که وظيفه دين و آيين، هدايت مردم به راه هاى راست و اعتقادها و برنامه هاى اخلاقى است و رسالت انبيا به عنوان طبيبان روحانى درمان انواع بيمارى هاى فکرى و اخلاقى است; ولى از آنجا که طب جس

مانى نيز رابطه نزديکى با طب روحانى دارد گاه به سراغ اين امور نيز مى رفتند. به بيان ديگر مسائل مربوط به سلامت جسم رابطه نزديکى با سلامت روح دارد ازاين رو سلامت جسم نيز مورد توجه اسلام بوده است که خود داستان مفصلى دارد و ورود در آن عرصه ما را از مقصود دور مى سازد.(6) آنچه امام اميرمؤمنان على(عليه السلام) در اين کلام حکيمانه اش بيان فرموده نيز ناظر به همين مطلب است; امام(عليه السلام)راه سلامت بدن را در فصل خزان و بهار نشان داده و دليل آن را نيز بيان فرموده است، مى فرمايد: سرماى پاييز و بهار با بدن ها همان مى کند که با درختان انجام مى دهد، زيرا هر دو شباهت زيادى با هم دارند. اين کلام حکمت آميز، از پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) به شکل ديگرى نيز نقل شده است; فرمود: «اِغْتَنِمُوا بَرْدَ الرَّبيعَ فَإنَّهُ يَفْعَلُ بِأبْدانِکُمْ ما يَفْعَلُ بِأشْجارِکُمْ وَاجْتَنِبُوا بَرْدَ الْخَريفِ فَإنَّهُ يَفْعَلُ بِأبْدانِکُمْ ما يَفْعَلُ بِأشْجارِکُمْ; سرماى بهار را غنيمت بشمريد که با بدن هاى شما همان مى کند که با درختان مى کند و از سرماى پاييز بپرهيزيد که با بدن هاى شما همان انجام مى دهد که با درختان انجام مى دهد».(7) شاعر نيز در اين زمينه مى گويد: گفت پيغمبر(صلى الله عليه وآله) به اصحاب کبار *** تن مپوشانيد از باد بهار چون که با جان شما آن مى کند *** در بهاران با درختان مى کند (1). حج، آيه 5. (2). کتاب قانون، ج 1، ص 83 . (3). نحل، آيه 69 . (4). بحارالانوار، ج 59، ص 290. (5). اعراف، آيه 31 . (6). براى توضيح بيشتر مى توانيد به کتاب دائرة المعارف فقه مقارن، ج 1، ص 65-72 مراجعه نماييد. (7). بحارالانوار، ج 59، ص 271، ح 69.

لینک کانال را با دوستان خود به اشتراک بگذارید تا با دنبال کردن حکمت ها و انشالله با عمل به حکمت ها ، 🌹 مرام علی پررونق تر از نام علی بشه https://eitaa.com/zandahlm1357