eitaa logo
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
1.4هزار دنبال‌کننده
47.8هزار عکس
34.8هزار ویدیو
1.6هزار فایل
#نذر_ظهور ارتباط با ما @Zh4653 @zandahlm1357 سلام خدمت بزرگواران این کانال پیروفرمایشات امام خامنه ای باب فعالیت درفضای مجازی ایجاد شده ازهمراهی شما سپاسگزاریم درصورت رضایت ؛کانال را به دیگران معرفی بفرمایید🍃🍃🍃🍃https://eitaa.com/zandahlm1357
مشاهده در ایتا
دانلود
دخترتان را مغرور بار بیاورید! امروزه تفکیک روش های به حسب تفاوت های جنسیتی ، جزء بدیهیات مباحث روانشناسی و تربیتی به حساب می آید. مثلا کودک 4 ساله را به دختر و پسر تفکیک می کنند و برای درمان خلاها و آسیب های رفتاری او ، روش های پسرانه را جدای از روش های دخترانه به کار می بندند. این نگاه تجزیه گرایانه ، ریشه در مبانی وحیانی دارد. آیات و روایات بسیاری تفاوت های زنانه و مردانه را برجسته کرده که این تفاوت ها در این دو جنس ، به نظام های تربیتی ، اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی متفاوت منجر خواهد شد. یکی از این روایات ناب که زیر خروار خروار شعار ، غبار می خورد ، کلام راهگشای حضرت امیر ع درباره «ویژگی های مذموم مردانه و ممدوح زنانه» است. حضرت در ابتدای آن فرمایش ، یکی از ویژگی های خوب زنانه و بد مردانه را «زَهو» می دانند و می فرمایند: «فَإِذَا كَانَتِ الْمَرْأَةُ مَزْهُوَّةً لَمْ تُمَكِّنْ مِنْ نَفْسِهَا» (نهج البلاغه ، حکمت 234) «اگر زنان ، دارای «زَهو» باشند ، خود را در اختیار هر کسی قرار نمی دهند.» واژه «زَهو» معادل دقیق و جامعی در زبان فارسی ندارد ؛ ولی می توان واژگانی چون «ناز» ، «غرور» ، «گردن فرازی» ، «خودگیری» و «بزرگ منشی» را در ترجمه آن به کار برد. که با این حساب ، «مرأه مَزهُوَّه» در روایت ، زنی است که خود را برای نامحرم می گیرد و منظر بلندی برای خود می بیند که هر کسی را به آن افق ، دسترسی نیست. این نوع نگاه به «عفّت» و «حجاب» ، کیمیای گمشده زمانه ماست. چرا که در تعریف و ترویج حجاب ، عمدتا این بزرگ منشی زنانه به چشم نمی آید. ضمن اینکه این رویکرد ، فراتر از «مانتو» ، «چادر» و «مقنعه» است. ای بسا خانمی که ناز زنانه را در رابطه با نامحرم لحاظ می کند و چادر بر سر نمی گیرد و ای بسا چادر به سری که در ارتباط با بیگانه ، خود را یگانه و موازی می بیند. وقتی این نگاه غرورآفرین به زن و عفاف نباشد ، «زن مرتبگیِ» تقلبی فمنیسم سکّه رایج بازار می شود. با این تفاوت که زن فمنیستی از تمام قیود رها می شود تا راحت تر و آزادتر به کام مردان بنشیند ولی بانوی تراز وحی ، فراتر از کامرانی مردانه و هوس گرایانه است. مرد نیز برای دست یازیدن به بلندای دامن زن ، باید دامنه ها پشت سر گذارد و هوس رفتن تا قله ها داشته باشد. زن بزرگ منش ، به راحتی به دست نمی آید. سخت و به ندرت جواب می دهد. ناشناس ها باید شناسه رو کنند تا با او گفتگو کنند. مردان را تا آن وقت که آنها را در قواره همدلی و همسری بیند ، ریز می بیند. اما سوال این است چرا این بلندمرتبگی زنانه در «آموزش و پرورش» ، «رسانه» و حتی «سیاست» و «اقتصاد» ما کمتر یافت می شود؟ چرا وقت تقسیم شغل و پُست ، چیزی فراتر از «منشی مطب» نصیب زنان نمی شود؟ چرا بروز زنانه ارزشی بیش از کمک به فروش صابون و پودر لباسشویی ندارد؟ چرا مقام زنانه ، نمودی در دروس مدارس ندارد؟ چرا در سریال ها و فیلم ها به تکرار نمی شنویم که زنان ، جایگاهی فرادست مردان دارند؟ تحقیر شدگی های عاطفی و اجتماعی ، به عشوه گری های خیابانی و دلربایی های خودنمایانه سر می زند. اگر به دنبال امنیت روانی جامعه هستیم ، دختران خود را مغرور بار بیاوریم! https://eitaa.com/zandahlm1357
سؤال👇 سلام خانمی مستقل تشریف دارن ولی به دلیل نزدیک بودن این خانم با خانواده شوهری خانم خوشش نمیاد که مادر شوهرش هر لحظه بیاد خونش و در یخچالش باز کنه یا همش بپرسه که چقد پول داری این خانم هم چون نمیتواند دروغ بگوید مجبوره راستشو بگه ولی ته دلش صاف نیست حالا چیکار کند که این خانم نه دروغ بگوید نه چیزی بگوید که مادر شوهرش ناراحت نشود؟ پاسخ👇 سلام علیکم قطعا مادر شوهر به دلیل دلسوزی این سؤال را دارد. اگر این گونه نگاه شود، دلخوری نیز به وجود نمی آید. در این گونه موارد باید عینک را تغییر داد و به خوبی عمل نگاه کرد نه اینکه بگوئیم قصد دخالت و این گونه امور است. اما به هر حال می تواند سکوت کند، بحث را تغییر دهد که نه دروغی گفته باشد و نه دلخوری به وجود آید.
کتاب صوتی " مهمان مامان" اثر هوشنگ مرادی کرمانی تهیه شده در ایران صدا با صدای 📗📗 کتاب «مهمان مامان» نوشته ی «هوشنگ مرادی کرمانی» است. این کتاب روایتی خانوادگی و شیرین از روابط اعضای یک خانواده است با فامیل و همسایه ها که طی آن حکایت صمیمیت ها، نگرانی ها و درمجموع فرهنگ جاری یک خانواده ایرانی را بیان می کند. "مهمان مامان" داستان یک خانواده را بیان می کند که قرار است برایشان مهمان بیاید. مادر خانواده که با مهمانان رودربایستی دارد و از طرفی وضع مالی خوبی هم ندارند که به شایستگی از مهمانان پذیرایی کند، محور اصلی داستان است. همسایگان که متوجه جریان می شوند دست به دست یکدیگر داده و با کمک هم شام مفصلی تهیه می بینند تا به این ترتیب آبروی همسایه ی خود را حفظ کنند. این داستان به نوعی نشان دهنده ی گوشه هایی از آداب و رسوم زندگی خانوادگی ایرانی است. داستان مهمان مامان برای نخستین بار در سال ۱۳۸۰ منتشر شد.در این کتاب هوشنگ مرادی کرمانی در قالب داستانی بلند، همدلی، دوستی و صمیمیت در بین چند همسایه و کمک کردن به دیگران در زمان سختی را به تصویر می‌کشد.