🦋هنر زن بودن (قسمت 14)بخش 2 ♨️داوری های نادرست و غیر عادلانه و ظلم و تحقیر زن باعث شده که زن: 🚫_جایگاه خود را نداند. 🚫_به زن بودنش افتخار نکند. 🚫_برای مردگونه بودن تلاش کند. ✅ مباحثی که ان شاء الله قرار است در "هنر زن بودن" بررسی شود 🎵استاد محمدجعفرغفرانی

ماجرای تحول آقا حامد بزرگوار پیشنهاد دانلود👌 ━━═━━⊰❀🦋❀⊱━━═━

الغوث الغوث... خلصنا من النار یا رب...💛 #شب_قدر #ماه_رمضان #استوری

📑متن‌کامل‌دعای #جوشن_کبیر ✨اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا كَرِیمُ یَا مُقِیمُ یَا عَظِیمُ یَا قَدِیمُ یَا عَلِیمُ ...✨ .التمـــــاس دعـــــ🌺ـــا. #شب_قدر #ماه_مبارک_رمضان

صفحه #حکایت... https://eitaa.com/zandahlm1357

در ادامه....👇👇👇👇

.......: ۵۶- مجلس بزم و شادمانی به هم خورد متوکل (خلیفه خون ریز عباسی) از توجه مردم به امام هادی علیه السلام سخت نگران و در وحشت بود. بعضی مفسده جویان نیز به متوکل گزارش داده بودند که در خانه امام هادی علیه السلام اسلحه، نوشته‌ها و اشیای دیگر جمع آوری شده تا او علیه خلیفه قیام کند. متوکل بدون اطلاع گروهی از دژخیمان خود را به منزل آن حضرت فرستاد مأموران به خانه امام هادی علیه السلام هجوم آوردند. ولی هر چه گشتند چیزی نیافتند آن گاه به سراغ امام رفتند و حضرت را در اتاقی تنها دیدند که در به روی خود بسته و لباس پشمی بر تن دارد و روی شن و ماسه نشسته و به عبادت خدا و تلاوت قرآن مشغول است. امام را در آن حال دستگیر کرده نزد متوکل بردند و به او گفتند که ما در خانه اش چیزی نیافتیم و او را دیدیم رو به قبله نشسته و قرآن می‌خواند. متوکل عباسی در صدر مجلس عیش نشسته بود. جام شرابی در دست داشت و میگساری می‌کرد در این حال امام علیه السلام وارد شد. چون امام علیه السلام را دید عظمت و هیبت امام او را فراگرفت. بی اختیار حضرت را احترام نمود و ایشان را در کنار خود نشاند و جام شراب را به آن حضرت تعارف کرد. امام علیه السلام فرمود: به خدا سوگند! هرگز گوشت و خون من با شراب آمیخته نشده، مرا از این عمل معاف بدار. متوکل دیگر اصرار نکرد سپس گفت: پس شعری بخوانید و با خواندن اشعار محفل ما را رونق ببخشید امام علیه السلام فرمود: - من اهل شعر نیستم و شعر چندانی نمی دانم. خلیفه گفت: - چاره ای نیست باید بخوانی. امام علیه السلام اشعاری خواند که ترجمه آنها این گونه است: (زمامداران قدرتمند و خون ریز بر قله کوهساران بلند، شب را به روز می‌آوردند در حالیکه مردان دلاور و نیرومند از آنان پاسداری می‌کردند. ولی قله‌های بلند نتوانست آنان را از خطر مرگ برهاند. آنان پس از مدتها عزت و عظمت از قله آن کوههای بلند به زیر کشیده شدند و در گودالها (قبرها) جایشان دادند، چه منزل و آرامگاه ناپسندی و چه بد فرجامی! ) پس از آن که آنان در گورها قرار گرفتند، فریادگری بر آنان فریاد زد: چه شد آن دست بندهای زینتی و کجا رفت آن تاجهای سلطنتی و زیورهایی که بر خود می‌آویختند؟ کجاست آن چهره‌های نازپرورده که همواره در حجله‌های مزین پس پرده‌های الوان به سر می‌بردند؟ در این هنگام قبرها به جای آنان با زبان فصیح پاسخ دادند و گفتند: اکنون بر سر خوردن آن رخسارها کرمها می‌جنگند. آنان مدت زمانی در این دنیا خوردند و آشامیدند؛ ولی اکنون آنان که خورنده همه چیز بودند خود خوراک حشرات و کرمهای گور شدند. [۱] سخنان امام علیه السلام چنان بر دل سخت تر از سنگ متوکل اثر بخشید که بی اختیار گریست به طوری که اشک دیدگانش ریش وی را تر نمود! حاضران مجلس نیز گریستند متوکل کاسه شراب را به زمین زد و مجلس عیش و نوش بهم خورد. به دنبال آن چهار هزار دینار به امام علیه السلام تقدیم کرد و امام علیه السلام را با احترام به منزل خود بازگرداند. [۱] ---------- [۱]: . باتوا علی قلل الأجبال تحرسهم واستتزلوا بعد عز من معاقلهم ناداهم سارخ من بعد دفنهم أین الوجوه التی کانت منعمة فانصح القبر عنهم حین سائلهم قد طال ما أکلوا دهرة و قد شربوا اغلب الرجال فلم تنفعهم القلل و اسکنوا حفرة یا بئسما نزلوا أین الأساور و التیجان و الحلل من دونها تضرب الاستار و الکلل تلک الوجوه علیها الدور تنتقل و اصبحوا الیوم بعد الاکل قد أکلوا [۱]: بحار: ج ۵۰، ص ۰۲۱۱ جلد ۲ 📚داستانهای بحار الانوار https://eitaa.com/zandahlm1357

داستان شب @zandahlm1357

قسمت سی و یک: هرچه صوفی بیشتر می گفت..مانور درد در وجودم بیشتر میشد.. حالا دیگر حسابی روی میز خم شده بودم. عثمان که میدانست نمیتواند مجبورم کند، از جایش بلند  شد:(صوفی یه استراحتی به خودتون بده.) و رفت، ناراحت و پر غصب... صوفی پوزخند زد :(اگر به اندازه تمام آدمهای دنیا هم استراحت کنم، خستگیم از بین نمیره..) با دیدن عکسها مطمئن شدم که دانیال زمانی، عاشقِ این دخترِ شرقی مَآب بود..اما چطور توانست چنین بلایی به سرش بیاورد؟ شراکت در عاشقی در مسلک هیچ مردی نیست..دانیال که دیگر یک ایرانی زاده بود..ایرانی و دستودلبازی در عشق؟؟ خیلی چیزها فراتر از تصوراتم خودنمایی میکرد.. دانیال.. برادر مهربان من، که تا به خاطر دارم، تحمل دیدنِ اشکهای هیچ زنی را نداشت، بعد سر میبرید در اوجِ خباثت و سیاه دلی؟؟ با هیچ ترفندی نمیتوانستم باور کنم.. شاید همه این چیزها دروغی بچه گانه باشد.. عثمان آمد با لیوانی بزرگ و سرامیکی: (سارا بیا اینو بخور.. یه جوشنده ست.. اونوقتا که خونه ای بود و خوونواده ای هر وقت دل درد میگرفتیم، مادرم اینو میداد به خوردمون.. همیشه ام جواب میداد.. یه شیشه ازشو تو کمد لباسام دارم. آخه غذاهای اینجا زیاد بهم نمیسازه.. بخور حالتو بهتر میکنه) عثمان زیادی مهربان بود و شاید هم زیادی ترسو.. من از کودکی یاد گرفتم که ترسوها مهربان میشوند. دستانم از فرط درد بی امان معده میلرزید.. عثمان فهمید و کمکم کرد.. جرعه جرعه خوردم.. به سختی. بوی زنجبیل و تیزیِ طعمش زبانم را قلقلک میداد.. راست میگفت، معده ام کمی آرام شد... و باز غُرهای آرام و کم صدای عثمان جایی در زیر گوشم:(تمام فکر و ذکرت شده برادری که به خواست خودش رفت.. حاضرم شرط ببندم که چند ماهه یه وعده، درست و حسابی غذا نخوری.. اون معده بدبختت به غذا احتیاج داره.. اینجوری درب و داغون میخوای دنبال برادرت برگردی؟؟) و چقدر اعصابم را بهم میرخت که حرفهایِ پیرمردانه اش:(صوفی ادامه بده..) صوفی که دست به سینه و ب دقت نگاهمان میکرد، رو به عثمان با لحنی پر کنایه گفت:(اجازه هست آقای عثمان؟؟)  نفسهای تند و عصبیِ عثمان را کنار گوشم حس میکردم. لبخندِ صوفی چقدر پر کینه بود... ( بعد از اون صبح؛ دیگه برادرتو زیاد میدیدم.. به خصوص که حالا یکی از مشتری های شبانه ی جهادمم شده بود..روزها اسلحه و چاقو به دست با هیبتی خونی.. شبها هم شیشه به دست، مستِ مست..وقتی هم که بعد از کلی تو صف ایستادن و جرو بحث با هم کیشهاش، نوبت به اون میرسید و  به سراغم میومد، غریبه تر از هر مردِ دیگه ای ِ ......... من اونجا بی پناهی رو به معنای واقعی کلمه دیدم و حس کردم. کاش هیچ وقت با برادرت آشنا نمیشدم.. دانیال هیچ گذشته و آینده ای برام نذاشت.. اون با تموم توانش خارم کرد و من دلیلش رو هیچ وقت نفهمیدم.. اما اینو خوب میدونم که :(خدا و عشق بزرگترین و مضحکترین دروغیه که بشریت گفتن.. چون حتی اگه یکیشون بود، هیچ کدوم از اون حقارتها رونمیکشیدم.. ) صدایش بغض داشت. پوزخند روی لبهایش نشست:( هه.. برادرت بدجور اهل نماز بود.. اونم چه نمازی.. اول وقت.. طولانی..پر اخلاص..تهوع آور.. احمقانه… ابلهانه!راستی بهت گفتم که یه زن داداش نه ساله داری؟؟ اوه یادم رفت ببخشید..یه خوونواده مسیحی رو تو مناطق اشغالی قتل عام کردن و فرمانده واسه دست خوش و تشویق، تنها بازمونده ی اون خوونواده بدخت رو که یه دختر بچه ی ظریف و نحیفه، نه ساله بود رو به عقد برادرت درآورد.. یادمه بعد از چند روز شنیدم که زیرِ دست و پایِ پر شهوتِ برادرت، جون داد و مُرد...تبریک میگم بهت... اوه ببخشید، تسلیت هم میگم.. البته اون بچه خیلی شانس آوردااا.. آخه زیادن دختربچه هایی که اینطور مورد لطف قرار گرفتنو موقعِ به دنیا اومدن نوزاده بی پدرشون از دنیا رفتن یا اینکه موندنو دارن سینه ی نداشت شونو واسه خوراک روزانه تو بچه حرومزاده شون میذارن..) چی داشت میگفت..؟؟ حالا علاوه بر درد؛ تهوع هم به سلول سلول بدنم هجوم آورده بود...... ادامه دارد........... بامــــاهمـــراه باشــید🌹 https://eitaa.com/zandahlm1357

💠 #مبانی_دعا 🎤 با توضیحات #استاد_احسان_عبادی 🎬 جلسه 15 👈 ذکر چند آداب مهم دعا ❇️ 90 جلسه

🌙 #مناجات ویژه #ماه_رمضان 🍃قفس تنگ گناهام 🍃بال پروازمو بسته 🎤حاج #میثم_مطیعی

.......: ۱۸۳. بدین دلیل قائم (عجّل اللَّه فرجه الشریف) به قائم معروف شده است، که پس از فراموش شدن یادش برای یک امر مهم، با اراده الهی قیام خواهد کرد. غیبت طوسی ۱۸۴. هیهات! هیهات! هرگز فرج حاصل نمی شود مگر وقتی که تمام ناخالصی‌ها بروند و سالم‌ها بمانند. غیبت طوسی https://eitaa.com/zandahlm1357

سلام لطفا #اندڪی_تأمل🇮🇷👇 eitaa.com/joinchat/3717922818Ca7721d8525

پيام نوروزى مقام معظم رهبرى به مناسبت حلول سال ۱۳۷۱ هجرى شمسى پيام نوروزي مقام معظم رهبري به مناسبت حلول سال ۱۳۷۱ هجري شمسي بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم يا مقلّب القلوب والابصار. يا مدبّرالليل والنّهار. يا محوّل الحول والاحوال. حوّل حالنا الي احسن الحال. عيد سعيد نوروز را به هم ميهنان عزيز، صميمانه تبريك عرض مي كنم؛ مخصوصاً به ايثارگراني كه ميهن ما به آنها بسيار مديون است و به خانواده‌هاي عزيز شهدا، جانبازان جنگ تحميلي و خانواده‌هاي آنها، آزادگان و اسرا و مفقودين و خانواده‌هاي آنها و همچنين به همه رزمندگان و كساني كه آزمايش دشوارِ دوران جنگ را با همه وجودشان تحمّل كردند؛ چه ارتشيان، چه سپاهيان و چه آحاد عظيم ميليوني بسيج. امسال خوشبختانه عيد نوروز را مي‌توانيم به بعضي ملتهاي ديگر هم كه به طور رسمي اين عيد را آزادانه جشن مي‌گيرند، تبريك عرض كنيم. من به مردم جمهوري آذربايجان، مردم تاجيكستان، مردم ازبكستان، مردم تركمنستان و همچنين بسياري از مردم ديگر در كشورهاي منطقه كه عيد نوروز را گرامي مي‌دارند و آن را جشن مي‌گيرند، تبريك عرض مي‌كنم. از اين فرصت استفاده مي‌كنم و به روح مطهّر امام بزرگوارمان كه برانگيزاننده اين شور و شوق عمومي و متّحد كننده جانها و دلها در همه جهان اسلام و در منطقه بود، درود مي‌فرستم و براي روح آن بزرگوار طلب مغفرت مي‌كنم. عيد امسال، با ماه مبارك رمضان، بخصوص ايام و ليالي مباركه قدر و همچنين با ميلاد باسعادت امام مجتبي، عليه الصّلاةوالسّلام، متقارن است. ...... #پیام‌های مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357