هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

دفاع مقدس🌹 یادش بخیر چه شورو غوغایی بود برای ریشه این انقلاب چه خونها که ریخته نشد •┈••✾❀🕊🕊❀✾••┈•• https://eitaa.com/zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

🌱 ﷽. 🌱 ✍🏻 ﮼آنچنان‌بالا‌وپست‌است‌این‌جهان‌تا‌تو‌خود‌را‌دربیابی‌در‌نهان ✍🏼 #دکتر_الهی_قمشه_ای ‌‌‌‌

خدایا آن را که عقل دادی چه ندادی و آنکه را عقل ندادی چه دادی؟ خدایا آن را که عقل دادی چه ندادی و آنکه را عقل ندادی چه دادی؟ [۲] عقل بهترین و کامل ترین هدیه خدا به انسان است. آن کس که صاحب عقل و خِرد است دیگر نیازی به هیچ چیز ندارد و آنکه از عقل و خِرد بی سود و سرمایه ای ندارد. ---------- [۲]: . خواجه عبدالله انصاری. https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه من نهج البلاغه میخوانم https://eitaa.com/zandahlm1357

در ادامه....👇👇👇

🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_174 و قال عليه‌السلام مَنْ‌ أَحَدَّ سِنَانَ‌ الْغَضَبِ‌ لِلَّهِ‌ قَوِيَ‌ عَلَى‌ قَتْلِ‌ أَشِدَّاءِ الْبَاطِلِ‌. امام عليه السلام فرمود: كسى كه سرنيزۀ خشم را براى خدا تيز كند توانايى بر قتل سردمداران باطل پيدا خواهد كرد.

شرح و تفسير راه پيروزى بر دشمن امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه راه پيروزى بر دشمنان نيرومند را تبيين مى‌كند، مى‌فرمايد:«كسى كه سرنيزۀ خشم را براى خدا تيز كند توانايى بر قتل سردمداران باطل پيدا خواهد كرد»؛ (مَنْ‌ أَحَدَّ سِنَانَ‌ الْغَضَبِ‌ لِلَّهِ‌ قَوِيَ‌ عَلَى‌ قَتْلِ‌ أَشِدَّاءِ الْبَاطِلِ‌) . اشاره به اين‌كه راه رسيدن به پيروزى در مقابل دشمنان سرسخت و نيرومند دو چيز است: آمادگى كامل و خلوص نيت و توكل بر خدا. هرگاه اين دو با هم جمع شوند سرسخت‌ترين دشمنان را مى‌توان به وسيلۀ آن به زانو در آورد. قرآن مجيد روى هر دو عامل تكيه كرده در يك جا مى‌فرمايد: «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ‌ مَا اسْتَطَعْتُمْ‌ مِنْ‌ قُوَّةٍ‌» ؛براى مقابله با آنها (\دشمنان)، هر چه در توان داريد از نيرو و... آماده سازيد». ١ در جاى ديگر مى‌فرمايد: «وَ لا تَهِنُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَنْتُمُ‌ الْأَعْلَوْنَ‌ إِنْ‌ كُنْتُمْ‌ مُؤْمِنِينَ‌» ؛هرگز سست نشويد! و غمگين نگرديد؛ و شما برتريد اگر ايمان داشته باشيد». ٢ منظور از «غضب» در اين گفتار حكيمانۀ امام عليه السلام خشم‌هاى زودگذر بى‌دليل نيست بلكه منظور قوت اراده و تصميم جدى براى مبارزۀ با دشمن آن هم براى خدا، تقويت آيين و دفاع از بندگان اوست. تعبير به «اَشدّاءِ الْباطل» سردمداران و نيرومندان آنهاست. تعبير به «قتل» اشاره به هر نوع پيروزى بر آنها و خاموش كردن و از بين بردن نفوذ آنها در جوامع بشرى است. غضب و خشم غالبا نكوهيده است، زيرا در آن حالت، انسان از مرز حق بيرون مى‌رود و دست به كارهايى مى‌زند كه سبب پشيمانى در عمر مى‌شود، ازاين‌رو در روايات اسلامى از امام صادق عليه السلام آمده است: «الْغَضَبُ‌ مِفْتاحُ‌ كُلُّ‌ شَرٍّ» . ١ ولى گاه به سبب كارهاى خلافى كه انجام مى‌شود: آشكار شدن منكرات، غصب حقوق ضعيفان، تعرض به نواميس مردم، ايجاد ناامنى در جامعۀ اسلامى و غلبۀ هوا و هوس بر اجتماع، در چنين شرايطى انسانِ‌ مؤمن، بيدار و غيور، خشمگين مى‌شود؛ نه خشمى زودگذر بلكه خشمى عميق و براى خدا و مى‌دانيم در حالت خشم تمام نيروهاى انسان بسيج مى‌گردند و گاه يك انسان معمولى قدرت چندين نفر را پيدا مى‌كند و آمادگى براى مبارزۀ با باطل حاصل مى‌شود. به همين دليل قرآن مجيد خشمگين شدن موسى بعد از بازگشت از كوه طور و مشاهدۀ گوساله‌پرستى بنى اسرائيل را به شكلى مثبت و كارى صحيح بيان كرده است. آنجا كه مى‌فرمايد: «فَرَجَعَ‌ مُوسى‌ إِلى‌ قَوْمِهِ‌ غَضْبانَ‌ أَسِفاً قالَ‌ يا قَوْمِ‌ أَ لَمْ‌ يَعِدْكُمْ‌ رَبُّكُمْ‌ وَعْداً حَسَناً أَ فَطالَ‌ عَلَيْكُمُ‌ الْعَهْدُ أَمْ‌ أَرَدْتُمْ‌ أَنْ‌ يَحِلَّ‌ عَلَيْكُمْ‌ غَضَبٌ‌ مِنْ‌ رَبِّكُمْ‌ فَأَخْلَفْتُمْ‌ مَوْعِدِي» ؛موسى خشمگين و اندوهناك به سوى قوم خود باز گشت و گفت: اى قوم من! مگر پروردگارتان وعدۀ نيكويى به شما نداد؟! آيا مدّت (جدايى من از) شما به طول انجاميد، يا مى‌خواستيد غضب پروردگارتان بر شما نازل شود كه از وعدۀ من تخلّف كرديد؟!». ٢در آيۀ آخر سورۀ «فتح» نيز دربارۀ مؤمنان راستين تعبير به «أَشِدّاءُ عَلَى الْكُفّارِ» شده است. در حديثى نيز كه علامۀ مجلسى رحمه الله در بحار الانوار آورده مى‌خوانيم: هنگامى كه اميرمؤمنان على عليه السلام دربارۀ اموال غنايم، نسبت به بعضى از جنگجويان سختگيرى كرد گروهى از آن حضرت شاكى بودند. پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله دستور داد منادى در ميان مردم ندا دهد و بگويد: «ارْفَعُوا ألْسِنَتَكُمْ‌ عَنْ‌ عَلىّ‌ بْنِ‌ أبي‌طالبٍ‌ فَإنّه خَشِنٌ‌ فى ذاتِ‌ اللّهِ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ غَيْرُ مُداهِنٍ‌ في دينِهِ‌ ؛اى مردم زبان شكايت را از على بن ابى‌طالب برداريد، چرا كه او دربارۀ اوامر الهى سختگير است و سازش‌كارى در دينش را مجاز نمى‌شمرد». مردمى كه اين سخن شنيدند لب از شكايت فرو بستند و دانستند اين‌گونه سختگيرى‌ها مطلوب خدا و پيغمبر صلى الله عليه و آله است. ١ در حديث مشهورى نيز مى‌خوانيم كه پيغمبر صلى الله عليه و آله روزى از مردم سؤال كرد: «أىُّ‌ عُرَى الْإيمانِ‌ أوْثَقٌ‌ ؛كدام يك از دستگيره‌هاى ايمان محكم‌تر است‌؟» جمعى گفتند: خدا و رسولش آگاه‌ترند؛ بعضى نماز، برخى ديگر زكات، عده‌اى روزه، گروهى حج و عمره و جمعى ديگر جهاد را ذكر كردند. پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: «آنچه را گفتيد داراى فضيلت است ولى پاسخ من نيست (سپس فرمود:) محكم‌ترين دستگيره‌هاى ايمان حبُّ‌ فى الله و بغض فى الله و دوست داشتن اولياء الله و بيزارى از دشمنان خداست». ٢ اين سخن را با حديثى كه علامۀ مجلسى در بحار الانوار آورده است پايان مى‌دهيم او مى‌گويد: در روايتى آمده است كه خداى متعال به موسى عليه السلام گفت: «هَلْ‌ عَمِلْتَ‌ لِى عَمَلاً؟! قالَ‌ صَلَّيْتُ‌ لَكَ‌ وَ صُمْتُ‌ وَ تَصَدَّقُتُ‌ وَ ذَكَرْتُ‌ لَكَ‌، قالَ‌ اللَّهُ‌ تَبارَكَ‌ وَ تَعالى، وَ امَّا الصَّلَوةْ‌ فَلَكَ‌ بُرهانٌ‌، وَ الصَّوْمُ‌ جُنّ