.......: ۱۰- انصراف از خطا آنکه در کار اشتباه خود، سماجت و پافشاری می‌کند مخلص نیست. فرد با اخلاص، اگر تشخیص داد که کار و راه بهتری وجود دارد. از مسیر خطا منصرف می‌شود و یا کار را به کاردان تر وامی گذارد. بسیارند کسانی که مدّتی راه خطا می‌روند، ولی وقتی برایشان خطای آن آشکار شد، حاضر نیستند دست بردارند و آنرا نوعی عقب گرد و شکست می‌پندارند. در حالی که اصرار بر خطا، شکست بزرگتری است. افراد مخلص، روح بلند و سعه صدر دارند و بزرگ منشی آنان، مانع تن دادن به پستی‌ها و حقارت‌ها می‌شود. پرتوی از اسرار نماز » نتیجه اخلاص ارتباط خالصانه انسان با خدا، نورانیّت ضمیر و صفای باطن و بصیرتی به همراه دارد که انسان را در پیچ و خم‌های زندگی و بن بست‌ها و مشکلات، هدایت می‌کند. علی علیه السلام می‌فرماید: «عِنْدَ تحقیق الاِخلاصِ تَسْتَنَیرُ البَصائِر» (۲۸۳) هرگاه خلوص در دل آید، نورانیّت و بینش به همراه آن می‌آید. این همان «فرقان» است که قرآن کریم، آنرا از نتائج تقوا می‌شمارد (۲۸۴) و نیز می‌فرماید: اگر تقوا داشته باشید، خداوند برای شما نوری قرار می‌دهد که با آن، راه خود را می‌روید: «یَجْعَل لکم نوراً تَمْشُونَ بِهِ» (۲۸۵) اخلاص و دوری از هوای نفس و تقوا، این نتیجه را دارد که روشن بینی انسان را می‌افزاید و انسان را از تاریکی‌های شرک و جهل و هوس، به فضای نور و توحید و علم می‌رساند. آنکه اخلاص داشته باشد به فوز و رستگاری می‌رسد: «اِنْ تَخْلُصْ تَفُرْ» (۲۸۶) اخلاص، ارزشی فوق العاده دارد و در عین حال، بسیار دشوار است. امام سجاد علیه السلام در دعاهای سحرهای ماه رمضان از خداوند می‌خواهد که دل را از نفاق و عمل را از ریا پاک گرداند: «اللّهم طَهِّر قَلْبی مِنَ النِّفاقِ وَ عَمَلی مِنَ الرّیاء» و نیز، امام حسین علیه السلام در دعای عرفه، از خداوند اخلاص در عمل را می‌طلبد: «.. ولاخلاصَ فی عملی». خالص و گوارا را از میان غذا و خون پدید می‌آورد. (۲۸۷) انسان خالص نیز باید از لابلای آلودگی‌ها و ناپاکی‌های محیط، جان خود را سالم نگهدارد و نیّت و عمل خود را از آلایش ریا پاک سازد و روسفید بیرون آید. اینگونه اخلاص است که ارزشمند و مهم است. مخلص، خود را در اختیار پروردگار می‌گذارد و دل را خانه محبّت او می‌سازد و انگیزه الهی را بر همه اعمال و رفتار خویش حاکم می‌کند و از این راه به عزّت و سربلندی می‌رسد. حضور در نماز پس از نیّت، آه تصمیم بر انجام عبادت برای خداوند است و بر پایی نماز به قصد تقرّب به پروردگار، و آمادگی روحی و توجّه آامل به پروردگار، تکبیر « حضور قلب » وارد نماز م یشویم. همراه با می گوئیم. این توجّه و حضور دل، همچون روح برای نماز است. اللّه اآبر خدا برتر و بزرگتر از فکر و خیال ما و برتر از توصیف با قلم و بیان ماست. عظمت او، فراتر از درک و شناخت تصوّر ماست. هر چه را اراده آند، در همان لحظه انجام می‌گیرد. فرمانش مطاع است. پدیده‌ها و انسان را از نیستی به وجود آورده، همه را روزی داده، هدایت آرده، بازگشت همه به سوی اوست و جان وهستی همه جانداران و جمادات، در دست قدرت اوست. اوست آه عزّت می‌بخشد و ذلیل می آند، بی نیاز است و همه به او محتاجند. انسان‌ها را در رحم مادران، تصویرگری می‌آند، غرائز هدایتگر را در فطرت آنها به ودیعت می‌گذارد، بیماری‌ها را شفا می‌دهد، ناتوانان را توان می‌بخشد، همه چیز مردنی و فانی است مگر ذات او. در قیامت، حساب و آتاب و پاداش و آیفر همه، با اوست. آنروز معلوم خواهد شد آه همه آاره اوست و دیگران را آاری ساخته نیست و آنانکه به درگاه غیر او روی آورده اند، باخته و زیان آرده اند... (همه اوصافی آه ذآر شده، برگرفته از آیات قرآن آریم است) نمازمان با نام چنین خدای عظیمی شروع می‌شود. پس از نیّت، تکبیرةالاحرام م یگوییم ووارد نماز می‌شویم.... #پرتویی از نماز ✍محسن قرائتی https://eitaa.com/zandahlm1357

﷽ [ روایتی تکان دهنده از ترک نماز ] حجت الاسلام دانشمند . «فیِ جَنَّاتٍ یتَسَاءَلُونَ؛ عَنِ الْمُجْرِمِینَ؛ مَا سَلَککمُ‌ْ فیِ سَقَرَ؛ قَالُواْ لَمْ نَک مِنَ الْمُصَلِّینَ . آن‌ها در باغ‌های بهشتند و سؤال می‌کنند از مجرمان. چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟! می‌گویند: ما از نمازگزاران نبودیم» . 📚سوره مبارکه "مدثر" آیات ۴۰، ۴۱، ۴۲ و ۴۳

🖼 بخشی از وصیت نامه آیت الله سید علی قاضی طباطبایی: نماز را بازاری نکنید، اول وقت به جا بیاورید با خضوع و خشوع! اگر نماز را تحفظ کردید، همه چیزتان محفوظ می ماند و تسبیح صدیقه کبری سلام الله علیها و آیه الکرسی در تعقیب نماز ترک نشود. 🌺🍀💐🌷🍀🌺

#یک_دقیقه_حرف_حساب   💥 در محضر خداوند ❣ نداشتن حضور قلب در نماز چه علتی داره؟ و چطور میشه برطرفش کرد؟ #استاد_شجاعی منبع: مجموعه نماز، سکوی پرواز