#استفتائات 🔸 مسافرت و نرسیدن به وطن پیش از ظهر ❓ پیش از ظهر به شهری در فاصله بیش از بیست کیلومتر سفر کردم و بنا داشتم که تا قبل از اذان به وطن برگردم ولی کارم طول کشید و نتوانستم برگردم. حکم روزه‌ام چیست؟ ❖ پاسخ آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: ✍️ روزه باطل است. مگر آن‌که از شب نیت سفر نداشته‌اید و سفر اتفاقی بوده، که در این صورت مسافرت مانعی ندارد و با سفر روزه باطل نمی شود و روزه‌تان صحیح است. 🔰 کانال رسمی دفتر آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی @zanjani_net

💠سعی در برآوردن نیازهای مردم ❖از بیانات آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: 🔻 📝 [آیت الله] آقای آسید ابوالحسن اصفهانی ویژگی‌های ممتازی داشت. از جمله این‌که در برآوردن حوائج مردم خیلی ساعی و پرتلاش بود. شنیدم به کسی وعده داده بود پولی به او بدهد و همان موقعی که پسر مرحوم آسید ابوالحسن را کشته بودند و مشغول تشییع جنازه او بود، پول آن شخص را در جیب خودش گذاشته بود تا به او بدهد. ▫️همچنین از خصوصیات مهم ایشان این بود که به هیچ کس –حتی به پسرانش– اجازه نمی‌داد نامه‌های اشخاص به وی را بخوانند. گاهی اشخاص در نامه به ایشان اهانت می‌کردند یا تقاضایی مطرح می‌کردند، ایشان آن نامه‌ها را به شکلی محو می‌کرد تا اسرار اشخاص محفوظ بماند. 📚 جرعه‌ای از دریا، ج3، ص436 @zanjani_net

#حدیث_روز ● عبادت مداوم پيامبر اکرم "صلی الله عليه و آله" فرمودند: 🔹 «اَلصَّائِمُ فِي عِبَادَةِ اَللَّهِ وَ إِنْ كَانَ نَائِماً عَلَى فِرَاشِهِ مَا لَمْ يَغْتَبْ مُسْلِماً» 🔸 روزه دار در عبادت خدا به سر می‌برد هر چند در رختخوابش خواب باشد، مادامی كه از مسلماني غيبت نكند. 📚 کافی، ج‌4، ص64، ح9 @zanjani_net

#استفتائات 🔸 انصراف از قصد اقامت ❓ برای زیارت به مشهد آمده‌ام و قصد اقامت ده روز کرده بودم. اکنون پس از دو روز اقامت، به جهتی از اقامت ده روز منصرف شده‌ام و می‌خواهم یک هفته بمانم. حال روزه این دو روز چه حکمی دارد؟ آیا روزهای دیگری را که اینجا هستم می‌توانم روزه بگیرم یا نه؟ ❖ پاسخ آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: ✍️ روزه‌های گذشته صحیح است و از آنجا که پس از خواندن یک نماز چهار رکعتی ادا، از اقامت منصرف شده‌اید، تا وقتی که در آن جا هستید روزه‌هایتان صحیح است و باید نمازهای خود را تمام بخوانید. 🔰 کانال رسمی دفتر آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی @zanjani_net

💠 وقت نماز صبح در شب‌های مهتابی ● از بیانات آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: 🔻 📝 حاج آقا رضا همدانی در کتاب صلاة "مصباح الفقیه" استظهار کرده که نظر فقها درباره وقت فریضه صبح در لیالی مقمره (شب‌های مهتابی) تأخیر نماز تا غلبه نور فجر بر نور مهتاب (یعنی حدود یک ربع ساعت) است. ❖ آقایان معاصر در این مسأله اختلاف‌نظر دارند. یک وقت آقای میلانی قم آمده و ظاهراً به منزل آقای صدر وارد شده بود. آقایان قم برای دیدار با ایشان به منزل آقای صدر رفتند. در آن مجلس آقای حجّت و آقای خمینی و آقای والد هم تشریف داشتند. در آن جلسه آقای خمینی که در این مسأله با حاج آقا رضا همدانی هم‌نظر بود، نظرشان را طرح کردند و آقایان دیگر با این‌که نظرشان با آقای خمینی مخالف بود، ایشان را ردّ نکردند. آنها می‌گفتند: همان‌گونه که وقتی ابر مانع رؤیت باشد، کسی قائل به تأخیر نمی‌شود، شب‌های مهتابی هم همین‌گونه است. ❖ مرحوم آقای خمینی می‌گفتند: مسأله مهتاب از سنخ ابر نیست. در شب‌های ابری، میان سیاهی و سفیدی تمییزی وجود دارد، منتهی در اثر سُتره [پوشش] برای ما قابل رؤیت نیست. یعنی ثبوتاً تمییز هست ولی اثباتاً تمییز نیست. نظیر این‌که رنگ سفید و سیاهی در تاریکی شب قابل تشخیص نیست ولی امتیاز ثبوتی دارند. امّا در شب‌های مهتابی دخول وقت قابل تمییز ثبوتی نیز نیست. نظیر این‌که عبارت «الله اکبر» نوشته شود و با همان مرکّب، سفیدی اطراف آن پر شود به گونه‌ای که با اطرافش وجه تمایزی نداشته باشد. در اینجا «الله اکبر» ثبوتاً نیز نیست، زیرا نوشته وقتی نوشته است که با اطرافش امتیاز ثبوتی داشته باشد. این غیر از آن فرض است که «الله اکبر» ثبوتاً نوشته شود و در اثر تاریکی قابل رؤیت اثباتی نباشد. آقای خمینی به چای دو رنگ مثال می‌زد که قبل از هم زدن امتیاز ثبوتی دارد و در تاریکی شب هم ثبوتاً بین دو رنگ امتیاز است ولی اگر با قاشق هم زده شود، دیگر امتیاز ثبوتی هم از بین می‌رود. ایشان لیالی مقمره را به چای دو رنگی که هم زده شود، تشبیه می‌کرد. 📚 جرعه ای از دریا، ج3، ص652 @zanjani_net

#استفتائات 🔸 وقت نماز صبح و چگونگی امساک برای روزه‌دار ❓ فارغ از نظر حضرت‌عالی درباره لزوم تأخیر نماز صبح در شب‌های مهتابی تا روشن شدن افق، آیا در غیر شبهای مهتابی می‌توانیم با شروع اذان رسانه‌ نماز صبح بخوانیم؟ در مورد امساک برای روزه، چگونه باید عمل کنیم؟ ❖ پاسخ آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: ✍️ معیار، اطمینان به طلوع فجر است و این اطمینان تقریباً با تأخیر هشت تا دوازده دقیقه (بر حسب فصول مختلف سال) از اذان رسانه حاصل می گردد (در این ‌مورد می‌توانید بر اساس محاسبه تقویم مؤسسه لواء عمل کنید). تا پیش از حصول این اطمینان، امساک لازم نیست هرچند احتیاط خوب است؛ در شبهای مهتابی نیز از همین زمان باید امساک کنید اگر‌چه نماز را باید حدوداً ده دقیقه بعد از این زمان بجا آورید. 🔰 کانال رسمی دفتر آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی @zanjani_net

#حدیث_روز ● فرزندی از اسماعیل (ع) را آزاد کن حضرت امام باقر (علیه‌السلام) فرمود: سَدیر صیرفی در ماه رمضان بر پدرم وارد شد. ایشان فرمود: اى سدير! آيا مىدانى اين شب‌ها چه شب‌هايى است؟ سدير گفت: بلی، اين شب‌ها شب‌هاى ماه رمضان است، مگر اين شب‌ها چگونه است؟ حضرت امام سجاد (عليه السلام) فرمود: آيا قدرت دارى هر شب از اين شب‌ها، ده بنده از فرزندان اسماعيل (علیه‌السلام) را آزاد كنى؟ سدير گفت: پدر و مادرم به فدايت، دارایی‌ام كفاف نمىدهد، پس امام پيوسته تعداد بندهها را كم كرد، تا رسيد به يكى در تمام اين ماه، سدير گفت: قدرت ندارم. امام(علیه‌السلام) به او فرمود: آيا قدرت ندارى هر شب يك مسلمان روزهدارى را افطار دهى؟ سدير عرض كرد: بلى تا ده نفر را هم مىتوانم افطارى بدهم، حضرت فرمود: 🔹 «فَذَاكَ الَّذِي أَرَدْتُ يَا سَدِيرُ إِنَّ إِفْطَارَكَ أَخَاكَ الْمُسْلِمَ يَعْدِلُ رَقَبَةً مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ ع» 🔸 اى سدير! این همان است كه قصد کرده بودم، همانا افطارى دادن به یک برادر مسلمان، برابر با پاداش آزاد کردن یکی از فرزندان اسماعيل (ع) است. 📚 کافی، ج‌4، ص68، ح4 @zanjani_net

🏴خدیجه! و کجا مثل خدیجه پیدا خواهد شد!؟ @zanjani_net

#استفتائات 🔸 مسافرت قبل از ظهر در ماه رمضان بدون قصد قبلی ❓ شخصی بدون قصد قبلی، در صبح ماه رمضان تصمیم می‌گیرد به مسافرت برود‌. آیا جایز است قبل از ظهر به سفر برود؟ در این صورت روزه‌اش چه حکمی دارد؟ ❖ پاسخ آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: ✍️ مانعی ندارد و باید آن روز را حتی در سفر روزه بگیرد و روزه‌اش صحیح است. 🔰 کانال رسمی دفتر آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی @zanjani_net

💠 اسلام مجسّم ❖از بیانات آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: 🔻 📝 کسانی که با مرحوم والد آشنایی نداشتند، وقتی تهجّد و عبادت و ذکر ایشان را می‌دیدند، فکر می‌کردند که ایشان از مقدّس‌های درجه اوّل هستند، ولی خود ایشان از مقدّس بودن خوشش نمی‌آمد. ایشان اسلام مجسّم و اسلام عملی و در عین حال سر تا پا ذوق بود. ● حاج آقای والد ما خیلی خوش بود و جهات غصّه‌زا نیز در ایشان نبود؛ مثلاً این‌جور نبود که از کسی دلخور شود. علّتش این بود که می‌گفت من الآن را جزء مقدّمه نمی‌دانم تا غصّه‌ی ذي المقدمه را بخورم، بلکه جزء ذي المقدّمه می‌دانم. لذا سعی می‌کرد که از الآن خود لذّت ببرد. 📚 جرعه‌ای از دریا، ج1، ص595 @zanjani_net

#حدیث_روز ● یک روز روزه‌خواری! حضرت امام صادق "علیه‌السلام" فرمودند: 🔹 «مَنْ أَفْطَرَ يَوْماً مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ خَرَجَ رُوحُ الْإِيمَانِ مِنْه» 🔸 هر كه يك روز از ماه رمضان را (بدون عذر) روزه بخورد، روح ايمان از او جدا می‌شود. 📚 من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 118، ح 1892 @zanjani_net

💠 حكم مستورى و مستى، همه بر خاتمت است ❖ مرحوم آیت‌الله‌العظمی حاج سید احمد زنجانی در کتاب «الکلام یجرّ الکلام» با اشاره به اینکه برخی از خواب‌ها، سبب التفات به مسیر هدایت و بیداری از غفلت می‌گردد، درباره عاقبت به خیری می‌نویسد: 📝... بعضى از خوابها، خفته را بيدار و مست را هشيار مى‌كند! آقاى حاج ميرزا عبدالله طهرانى، از آقاى آقا ميرزا مهدى آشتيانى نقل كرد از شخصى كه نزد وى مورد اعتماد بوده كه: ما رفيقى داشتيم، طبيعى (مادی‌گرا) بود، اعتقاد به مبدأ و معاد نداشت؛ ولى زن پاك و صالحه‌اى در منزل داشت كه ظروف خوردوخوراک او، از وى جدا بود.**و هرسال، آن شخص، دعوتى از ما می‌کرد و دلمهاى به ما می‌داد؛ ولكن مباشر طبخش، همان خانم می‌بود. تا اينكه آن زن وفات نمود؛ یک وقت ما مطالبه سور از او نموديم؛ او عذر آورد كه شما مرا نجس می‌دانید و آن زن كه مباشر پختن و جمع‌وجور كردن غذا بود، آن نيز مرده. گفتيم كه تو خرج سور را بده، ما خودمان مباشر می‌شویم. خلاصه، او پولى داد. ما پنج شش نفر بوديم، خودمان، لوازم دلمه را خريده، پختيم. هنگامی‌که شام را می‌کشیدیم، فقيرى دم در آمد، سؤال كرد. ما گفتيم: هرسال، آن خانم در اين سفره نصيبى داشت، اکنون‌که دست او كوتاه شده، ما حصّه او را به اين سائل می‌دهیم. او خنديد و گفت: خانم مُرد و كارش تمام شد! از اين احسان، چيزى عايد وى نمی‌گردد؛ امّا به سائل چيزى می‌دهید، بدهيد. گفت: ما هم غذاى كامل يك نفر را از همه آنچه در سر سفره بود، جدا كرده، به آن سائل داديم، بعد، شام را خورده، همانجا خوابيديم. صبح آنجا بوديم، زنى آمد كه دايه آن خانم بود. به صاحبخانه گفت: من ديشب، مرحومه خانم را در خواب ديدم كه بسيار شاد و اظهار امتنان از شما می‌نمود؛ می‌گفت: شامى كه فرستاده بوديد، خيلى به موقع رسيد؛ چون مهمان داشتم و چيزى هم آماده نداشتيم. اين شام، روى مرا سفيد كرد. آن شخص، قصّه اين خواب را كه از آن زن شنيد، اشك از چشمش سرازير شد و گفت: انصافاً حقّ با شما بوده و من به خطا رفته‌ام. آن‌گاه، شهادتين بر زبان جارى كرد و اسلام آورد. از قضا، به فاصله شش روز، به رحمت خدا رفت. حكم مستورى و مستى، همه بر خاتمت است كس ندانست كه آخر به چه حالت برود ┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈ ▫️خيلى عجب است كه اين شخص، همه عمر خود را در كفر و انكار صانع گذرانيده و روزگار دراز، در خواب گران جهالت خوابيده؛ چند روز به آخر عمر مانده، منادى توفيق دفعتاً صيحه‌اش زد كه از خواب گران برجست. راهى كه مردان راه، در مدّت شصت سال نمی‌توانستند بپيمايند، او در ظرف شش روز پيموده، با آن‌ها دوش‌به‌دوش و بلكه جلوتر از آن‌ها گرديد. ▫️گاهى عكس هم می‌شود كه رشته شصت‌ساله تسبيح، يكدفعه به رشته تار تبديل می‌گردد؛ چنان‌که در اين عصر ما خيلى گرديد. حتى در سنّ پيرى، رقص و بازي‌ها را كه در جوانى از آن‌ها فوت شده بود قضا كردند! قضاى الهى نيز با آن‌ها خوب بازى كرد. همه را با چشم خودمان ديديم و می‌بینیم هم؛ گرچه باز، حكم مستورى و مستى همه بر عاقبت است؛ ممكن است كه باز نسيم اقبال، در عين حال، بر قالب آن‌ها وزيده، آن‌ها را دوباره زنده كند. .............................................. **گرچه علقه زن‌وشوهری، بین مسلمه و طبیعی شرعاً صورت نمی‌بندد. گویا آن زن، جاهل به موضوع و یا جاهل به‌حکم مسئله بوده‌اند و یا آن‌که آن زن، زن وی نبوده و سمت دیگری داشته. @zanjani_net