•
| نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴
.
🌱
#رایحہ_ے_محراب
#قسمت_سے_و_دوم
#عطر_نرگس
#بخش_دوم
.
موهایم را ڪامل زیر روسرے جا دادم،دیگر برایم مهم بود ڪہ تارے از موهایم دیدہ نشود! حتے یڪ تار!
نہ بہ خاطر محراب،ڪہ بہ خاطر خدا! مے خواستم در یڪ مسیر ثابت و درست قدم بردارم.
باید دست مے ڪشیدم از هم خدا را خواستن و هم خرماها را!
دستہ ڪلیدم را برداشتم و از خانہ بیرون زدم،نزدیڪ عید بود و هوا بهارے.
تهران در تب و تاب رسیدن سال جدید و خریدهاے نوروزے بود.
منیریہ محل رفت و آمد بعضے از افراد براے رفتن بہ بازار بزرگ شدہ بود.
مقابل در عمارت ایستادم و لبخند ڪم رنگ و عمیقے روے لب هایم نشاندم.
زنگ را زدم و حدود یڪے دو دقیقہ بعد در باز شد!
نمے دانستم باید لبخندم را براے خالہ ماہ گل پر رنگ تر ڪنم و یا براے محراب سرم را پایین بیاندازم.
در ڪہ ڪامل باز شد،لبخند روے لب هایم خشڪید!
الناز چادر رنگے بہ سر و با لبخندے گرم میان چهارچوب در ایستادہ بود.
با تعجب یڪ تاے ابرویم را بالا انداختم و سریع بہ خودم آمدم.
الناز پیش دستے ڪرد و با لحنے صمیمے گفت:سلام رایحہ جون! خوبے؟!
لبخند آبڪے اے حوالہ ے چشم هایش ڪردم.
_سلام عزیزم! ممنون! از دیدنت هم جا خوردم هم خوشال شدم! شما ڪجا اینجا ڪجا؟!
ڪمے عقب رفت تا وارد بشوم،وارد حیاط ڪہ شدم هر دو طرف گونہ ام را بوسید و گفت:اتفاقے رام بہ اینجا افتاد!
پوزخند زدم،حتما اتفاقے راهش بہ اینجا افتادہ بود!
من هم گونہ هایش را بوسیدم و گفتم:خوب ڪردے! چندماہ بود ندیدہ بودمت!
دستش را پشت ڪمرم گذاشت:خالہ مے گفت دانشگاہ تهران پزشڪے قبول شدے! تبریڪ مے گم!
لبخندم را پر رنگ ڪردم:ممنون عزیزم!
سپس نگاهم را بہ انگشت هاے دست چپش دوختم،خبرے از حلقہ ے ازدواج نبود!
چادر رنگے اے ڪہ روے سر داشت از چادرهاے خالہ ماہ گل بود.
همراہ هم از پلہ ها بالا رفتیم و وارد ایوان شدیم،تعارف ڪردم اول الناز وارد بشود،در حالے ڪہ پشت سر الناز مے رفتم خوب اطراف را دید زدم.
خبرے از محراب نبود،نفس آسودہ اے ڪشیدم و بہ سمت خالہ ماہ گل قدم برداشتم.
ڪنار میز غذاخورے ایستادہ و پارچ بلورے آب دستش بود.
لبخندم گرم شد و پر جان! دست هایم را باز ڪردم و گفتم:سلام بہ خالہ جونم!
سپس در آغوشش ڪشیدم،یڪ دستش را دور ڪمرم حلقہ ڪرد و پارچ را روے میز گذاشت.
دست دیگرش را هم روے ڪمرم گذاشت و پرانرژے و گرم گفت:سلام عزیزم! خوبے؟!
گونہ اش را بوسیدم و بہ چشم هایش خیرہ شدم.
_شڪر خدا نفسے میرہ و میاد!
اخم ڪرد:هنوز بہ بیس نرسیدہ اینطورے جواب میدے! همسن و سال من بشے چے میگے؟!
خندیدم:شما ڪہ همش بیست و پنج سالتہ!
شوخے میڪنم خالہ! خوبم! شما خوبے؟! عمو باقر ڪجاس؟!
همانطور ڪہ گونہ ام را با محبت مے بوسید جواب داد:منم بہ خوبے تو خوبم! بازارہ! میدونے ڪہ این حاجیاے بازار دم عید وقت سر خاروندنم ندارن!
از آغوشش بیرون آمدم و گفتم:بلہ در جریانم!
تازہ دوهزارے ام افتاد ڪہ اگر عمو باقر خانہ نیست،پس الناز بہ خاطر حضور چہ ڪسے چادر سر ڪردہ بود؟!
با فڪر این ڪہ محراب خانہ باشد،تنم همراہ قلبم لرزید!
انگار مدتے بود ڪہ از هم فرار مے ڪردیم!
با صداے الناز بہ خودم آمدم:خالہ ماہ گل! ظرفا رو چیدم،اگہ اجازہ میدین غذارم بڪشم!
خالہ بہ رویش لبخند پاشید:زحمت ڪشیدے عزیزم! الان خودم میام،تو بشین!
محجوبانہ جواب داد:ڪمڪ ڪنم راحت ترم!
خالہ ماہ گل چند قدم بہ سمتش برداشت و گفت:باشہ بیا بریم آشپزخونہ!
پشت سرش راہ افتادم و پرسیدم:من چے ڪار ڪنم خالہ جون؟!
بہ سمتم سر برگرداند،با چشم و ابرو بہ طبقہ ے بالا اشارہ ڪرد.
_زحمت بڪش محرابو صدا ڪن! فڪ ڪنم خوابہ! از صب ڪہ اومدہ از اتاقش بیرون نیومدہ!
رنگ از صورتم پرید،ڪاش ڪار دیگرے مے خواست! شاید اگر رایحہ ے یڪ سال و چند ماہ قبل بودم بے خیال و با سر و صدا از پلہ ها بالا مے رفتم و چند ضربہ ے جانانہ بہ در اتاق محراب مے زدم و سر بہ سرش مے گذاشتم.
اما دیگر همچین ڪارے از دستم بر نمے آمد! نہ من رایحہ ے یڪ سال و چند ماہ قبل بودم و نہ محراب!
مرز نامرئے شرم و حیا،میان مان ڪشیدہ شدہ بود. مرزے ڪہ نامحرم بودنمان را بیشتر بہ رخمان مے ڪشید و اجازہ نمے داد خبرے از آن خونسردے و راحتے سابق در رفتارمان باشد! در ڪلام مان،نگاہ هایمان و برق چشم هایمان!
این همہ فرار محراب از سر ایمان و حیا بود،آنقدر مے شناختمش ڪہ بدانم وقتے جلوے چشمم سبز نمے شود و یا اتفاقے همدیگر را مے بینیم سرش را توے سینہ اش فرو مے برد و آرام سلام مے ڪند یعنے حواسم هست! تو هم حواست باشد! ما آن آدم هاے سابق نیستیم!
حالا ممڪن است من در هر نگاہ تو غرق بشوم و از خندہ هایت غرق در لذت! حالا ممڪن است دلم هے بخواهد تو را تماشا ڪند و گاهے از ڪمے تماشا ڪردن بیشتر!
آدم ڪہ عاشق مے شود،نباید بہ دلش زیاد اختیار بدهد!
.
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻
•
| نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴
.
🌱
#رایحہ_ے_محراب
#قسمت_سے_و_دوم
#عطر_نرگس
#بخش_سوم
.
ممڪن است دلش بیشتر از دور تماشا ڪردن معشوق،بیشتر از لحظہ اے صدایش را شنیدن بخواهد!
عشق پاڪ است و بعضے غریزہ ها و احساسات انسان بہ اندازہ ے یڪ تار مو با پاڪے و ناپاڪے فاصلہ دارند!
ممڪن است همین دل و غریزہ،عشق را بہ ناپاڪے بڪشاند! بہ ناخالصے! بہ بے عشقے!
مثلا این روزها خیلے تلاش مے ڪردم ڪہ حتے در ذهنم فقط چشم هاے محراب در آغوشم بڪشند نہ دست هایش!
تلاش مے ڪردم ڪہ نگاہ هایم بہ محراب ڪار دست دل و ایمانم ندهد و تلاش سختے بود!
پاڪ نگہ داشتن عشق،عین مجاهدت است! عین جهاد ڪردن! سخت و شیرین! طاقت فرسا و روح تزڪیہ ڪنندہ! شڪرین و گزندہ! براے روح شیرین مثل شربت هاے گل محمدے خان جون و براے جسم تلخ مثل قهوہ هاے بے شڪرے ڪہ مزہ ے زهرمار مے دادند!
محراب ڪہ مرد بود و بعضے از غریزہ ها و احساساتش بیشتر!
حق داشت بعد از عمرے دین دارے از دختر حاج خلیل ڪہ بعد از خدا صاحب خانہ ے دلش شدہ بود دورے ڪند!
فقط دلیل تعللش را نمے فهمیدم! دلیل این همہ صبر و سڪوتش را!
با صداے خالہ ماہ گل از فڪر بیرون آمدم.
_واسادے ڪہ دختر!
بہ زور لب هایم را باز ڪردم:اَ...الان صداشون میڪنم!
با قدم هایے مردد و لرزان،بہ ڪندے از پلہ ها بالا رفتم و وارد راهروے طبقہ ے دوم شدم.
در اتاق محراب بستہ بود،آب دهانم را قورت دادم و با زبان لبم را تر ڪردم.
سر بہ زیر بہ سمت اتاقش رفتم،بہ چند قدمے اتاقش ڪہ رسیدم ایستادم.
با درنگ دستم را بالا بردم و مشت ڪردم. ضربہ ے ڪوتاهے بہ در زدم.
دوبارہ آب دهانم را فرو دادم،جوابے نداد!
این بار دو سہ تقہ پشت سر هم و محڪم بہ در زدم،با چند ثانیہ مڪث صداے خواب آلودش بہ گوشم رسید:بعلہ؟!
با ڪمے تاخیر لب هایم را از هم باز ڪردم.
_خالہ ماہ گل گفت صدات ڪنم! ناهار حاضرہ!
صدایے نیامد،خواستم عقب گرد ڪنم ڪہ در باز شد و قامت محراب در چهارچوب در نمایان.
چشم هایش پف ڪردہ و سرخ بودند،بہ زور باز نگهشان داشتہ بود!
مشخص بود با دست موهایش را مرتب ڪردہ بود ڪہ آثار پریشانے در میان شان دیدہ میشد!
خواستم نگاهم را بہ قفسہ ے سینہ اش بدوزم ڪہ پشیمان شدم! یادم آمد اول قبلش از همین جا بہ من "دوستت دارم" گفت!
نگاهم را بہ در دوختم،زمزمہ وار گفتم:سلام ساعت خواب! مهمون دارین!
خمیازہ ے ڪوتاهے ڪشید و گفت:علیڪ سلام! هنوز زندہ اے؟!
متعجب سرم را بلند ڪردم و بہ صورتش خیرہ شدم.
لبخند محوے زد:شنیدم دانشگاتون شلوغ شدہ! گفتم حتما مثل همیشہ ڪارگاہ بازے درآوردے و پریدے وسط معرڪہ! بعضے وقتا فڪ میڪنم قبل از من تو شهید میشے!
دوبارہ همان محراب روزهاے عادے شدہ بود! محراب روزهاے غیر عاشقے!
شانہ بالا انداختم:اوضاع دانشگا ڪہ تعریفے ندارہ!
چشم هایش تقریبا باز شدہ بود،همانطور ڪہ با دست موهایش را مرتب مے ڪرد پرسید:مهمون مون ڪیہ؟!
بہ پیشانے ام چین دادم:من و دختر حاج فتاح!
چشم هایش گرد شد،زمزمہ ڪرد:دختر حاج فتاح اینجا چے ڪار میڪنہ؟!
نتوانستم جلوے زبانم را بگیرم و بے اختیار گفتم:حتما دلتنگ آدم خاصے شدہ!
سریع لبم را بہ دندان گرفتم و چند قدم عقب رفتم.
نگاهش رنگ سرزنش گرفت،شرمگین گفتم:ببخشین! از دهنم پرید حرف بے موردے بود!
نفس عمیقے ڪشید و آرام گفت:برو پایین!
معذب و ناراحت سرم را تا آخرین حد ممڪن پایین انداختم و بہ سمت پلہ ها رفتم ڪہ با صدایش ایستادم.
_جز پیش خدا سرتو اینطورے جلوے ڪسے پایین ننداز! خصوصا پیش من! انقد حالیم هس ڪہ بدونم ڪے و از سر چہ نیتے نگات ڪنم! انقد مردونگے تو وجودم هس ڪہ حد و حدود نگامو براے دختر حاج خلیل بدونم! فڪرشم نڪن ڪہ محراب بہ نیت دل خودش نگات میڪنہ!
سپس در بستہ شد،نفس عمیقے ڪشیدم و پلہ ها را یڪے دوتا ڪردم.
تیر خلاص را زد! با گونہ هایے گل انداختہ بہ سمت میز غذاخورے رفتم.
خالہ ماہ گل سر میز نشستہ بود و الناز سمت چپ روے صندلے اول.
با زحمت لبخندے روے لب هایم ڪاشتم و بہ سمت الناز رفتم.
همانطور ڪہ صندلے ڪنارش را بیرون مے ڪشیدم گفتم:تو زحمت افتادین خالہ!
روے صندلے نشستم و نگاهم را بہ الناز دوختم:همینطور شما! دستت درد نڪنہ عزیزم!
خالہ نگاهش را میان من و الناز چرخاند و گفت:چہ زحمتے رایحہ جانم؟!
ڪنجڪاو پرسیدم:مامان نگفت ڪجا میرہ؟! با ریحانہ رفت؟!
لیوان آبے براے خودش ریخت و جواب داد:مهلا خانم یڪم بد حال بود،فڪ ڪنم فشارش افتادہ بود! مامانت بردش درمونگاہ. بہ من گفت ڪہ بهت خبر بدم نگران نشے! گفت ریحانہ ام رفتہ خونہ ے یڪے از دوستاش درس بخونہ تا عصر بر نمے گردہ. منم گفتم چے از این بهتر ڪہ خانم دڪترمون چند ساعت پیش من بد بگذرونہ!
لبخند زدم:مگہ میشہ پیش شما بد گذروند؟! خیلے دلتنگتون بودم اما درسا انقد سنگینہ وقت سر خاروندن ندارم!
.
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻
🌱🌸 . . .
.
.
.
.روبه شش گوشه ترین قبله ی عالم هر صبح
بردن نام حسین بن علی میچسبد
السلام عليك يا اباعبدالله
و علي الارواح التي حلت بفنائك
عليك مني جميعا سلام الله أبدا ما بقيت و بقي الليل و النهار و لا جعله الله آخر العهد مني لزيارتكم
**السَّلامُ عَلي الحُسٓين و
عٓلي عٓلي اِبن الحُسَين و
عَلي اولادِ الحُسَين وَ
علَي اصحابِ الحُسَين
.
.
🦋
@zeinabiha2
. 🦋
.
.🌱🌸 . . .
🕊|شهید محمد بلباسی :
💢راز شهادت...
🔹اگر میخواهید شهید شوید همسر خوب برای شوهرتان و مادری خوب برای فرزندانتان باشید آن وقت شهید میشوید.
#کلام_شهید ✨
#ما_ملت_امام_حسینیم 🥀
یاد شهدا با ذکر #صلوات 🌷
🏴| @ZEINABIHA2
#ریحانه 🌹🍃
من یڪ بانوے محجبهامـ….✋
👈 #لطفامرامسخرهڪنید👉….
❌من از مسخره شدن هراسی ندارمـ❌
نوح را هم مسخره کردند (هود (۱۱) : ۳۸)
موسی را هم... (شعرا (۲۶): ۲۵)
صالح را هم ... (احقاف (۴۶): ۲۶)
در یک کلمه: مسخره شدن، چیز مشترکی بود که همهی پیامبران آن را تجربه کردند. (حجر (۱۵):۱۱)✌️
خداوند به ما دستور داده است: از آنان روی گردان! ☝️ما شرّ مسخره کنندگان را از تو دفع خواهیم کرد. (حجر (۱۵) :۹۵)
🌸مادرم زهرا(س) جلوے نابینا هم حجابش را حفظ ڪرد! 😌
من هم یک محجبه امـ💖 !
الگویمـ حضرت زهراست!
پس عیب ندارد مرا مسخره کنید...✌️
#مناگرچادرےامازنظرلطفشماستـــ ❤️🍃
🔰از #کرونا 🤕 آموختیم...
↩️ جواب امر به معروف و نهی از منکر #به_تو_چه نیست❌
⚠️آلودگی یک نفر به همه ربط دارد.
#کرونا 🤒
#من_ماسک_میزنم 😷
🏴| @ZEINABIHA2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
تلخترین خاطره یک دختر شهید
گفت بگو باباتون بیاد ولی ما بابا نداشتیم
گفتوگو با فرزند شهید مدافع حرم مهدی قاضیخانی در مستند ملازمان حرم
پ:ن:قیمت این لحظه چند؟!
🏴| @ZEINABIHA2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
•.
-قدماول..🚶🏻♂🚶🏻♂
✨🏴. . .
.
.
.
#پروفایل🌱
#مهدوی
يكروزميافتد؛😍
آناتفاقخوبراميگويم...😉
منبهافتادنيكهبرخاستناوستايماندارم؛✨
هرلحظه ، هرروز ، هرجمعه...💫
💛السلامعليكياصاحبالزمان💛
.
.
.
🖤
@zeinabiha2
. 🖤
.
.🏴✨ . . .
شهید جهانپور شریفی در تاریخ 25/6/1357 در روستای پرزیتون به دنیا آمد.
ایشان تحصیلات خود را تا سوم راهنمایی ادامه داد و در سال 1380 ازدواج کرد . چند ماه بعد در سپاه پاسداران تیپ 33 هوابرد المهدی جهرم مشغول به کار گردید.
به دلیل بعد مسافت جهرم تا محل زندگی خانواده، ایشان فقط روز های تعطیل می توانست در کنار خانواده حضور داشته باشد.
شهید شریفی احترام خاصی برای پدر و مادر خود قائل بود.
#شهید_جهانپور_شریفی
تاریخ شهادت
#06_25
شادی روحش پنج صلوات
🏴| @ZEINABIHA2
🕊| شهید محمد دهقان :
🔹 محمد یک صفت خیلی بارز داشت و آن این بود که خیلی خالص کار میکرد، یعنی واقعا کارهایش را طوری انجام میداد که غیر آن کسی که باید، هیچکس دیگری نمیدید، وقتی میخواست دستگیری کند و کمک کند، یک جوری انجام میداد که من که خواهرش بودم هم بعدها متوجه میشدم، چند ماهی یک جایی کار میکرد، اما با گذشت سه ماه هنوز حقوقی نگرفته بود، به محمد گفتیم برو حقوقت را بگیر،
در جواب گفت: نه صاحبکارم زن و بچهدار است، اگر داشت میداد، لابد مشکلی دارد که نتوانسته بدهد، آخر هم نرفت بگیرد با اینکه برای موتورش خودش دنبال تهیه پول بود تا اینکه بعد از مراسم تدفین صاحب کارش آمد و تسویه کرد .
#ما_ملت_امام_حسینیم 🥀
یاد شهدا با ذکر #صلوات 🌷
🏴| @ZEINABIHA2
[•°💜🌸°•]
حیا را که نفهمی
چادر سیاه تو را محجبه نخواهد کرد!!
هر با حجابی مومن نیست❌
ولی هر مومنی با حجابه✅
#حجاب 🦋🍃
🏴| @ZEINABIHA2
✨🏴. . .
.
.
.
〖انأمَثَلِالخریفمِنشِدَةحَنینک
مثݪپاییزمازشدتِدلتنگےطُ❥〗
↻🌱
#غیراربابکہدانـد
#ڪہغمِنوڪرچیسٺ ؟!💔
.
.
.
🖤
@zeinabiha2
. 🖤
.
.🏴✨ . . .
✨🏴. . .
.
.
.
بزرگممیگفتـــ ↓
تنهاڪسۍڪه
قلبترانخواهدشڪستــ
همانڪسیاستڪه
آنراساختهاستــ !
پس
همیشهبه
#خدا تڪیهڪن✨
.
.
.
🖤
@zeinabiha2
. 🖤
.
.🏴✨ . . .
@Fanous استیکر در ایتا.mp3
5.28M
دلم تنگِ واسه همون روزایــے
که زانو به زانو نفس تو نفس😭
🎤 سید رضا_نریمانی
#احساسی
#پای_پیاده_اربعین
#ما_ملت_امام_حسینیم
✨
.
.
.
🖤
@zeinabiha2
. 🖤
.
.🏴✨ . . .
✨🏴 . . .
.
.
.
#پروفایل 📸✌️
#مذهبی 🖤
#محرم 🏴
#عاشقانه ♥️
#اربعین_ڪربلا ✨
.
.
.
🖤
@zeinabiha2
🖤
.
.
. ✨🏴 . . .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📱| #استوری
💔| #اربعین
☕️| #چای_عراقی
سالهاست دل ما با زیارت اربعین گره خورده ...
به دعاهای فرج پای هر ستون ...
به روضههای بین راه ...
به ضیافت موکبها ...
میشود امسال هم اربعینی شوم؟!
به عشق #حسین و به نیت #فرج ...
بی نصیبمان نگذار مولای غریبم😔
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌸🍃
🏴| @ZEINABIHA2
✨🏴. . .
.
.
.
#تلنگر⚠️
مُدشده،
افرادبهاصطلاحمذهبی!
یچیزیمیزنن!بهاصطلاحرل||:
(مامیگیمرابطهغیرشرعی😌)
ازهمهجالبترطرفگفته؛
مگهرلمذهبیاشکالداره🙁!!
بلههررابطهیبانامحرم،
مذهبیوغیرمذهبی
مجازیوواقعیو... #گناهه👌🏻!
حالاافرادیخودشونوتوجیحمیکنن،
بااستدلالهایکهبسیخندهداره!😐
بعدپروفاین
دوستدخترپسرایمذهبی😳!
عاشقانهوسطبینالحرمین،شلمچه،
قطعهشهدا🔫😕!
کجایکاریرفیق،چیزدی!
امامحسینلحظهشهادتتشون
دلهرهداشتننامحرمطرف
خیمههانره!
شهداهیچرابطهغیرشرعیبانامحرم
نداشتن،حتیخوشتیپترینشون!🖐🏻
حواسمونباشهیهامامزمانیحواسش
هست،☝🏻💕
اشتباهکردی! #برگرد...دیرنشه!🚫
#فرواردوکپیاجباری...🚶🏻♀
.
.
.
🖤
@zeinabiha2
. 🖤
.
.🏴✨ . . .
•
| نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴
.
🌱
#رایحہ_ے_محراب
#قسمت_سے_و_دوم
#عطر_نرگس
#بخش_چهارم
.
با صداے یااللہ گفتن محراب،الناز چادرش را مرتب ڪرد و سر پا ایستاد.
گونہ هایش گل انداختہ بود! با حرص لبم را جویدم و نگاهم را بہ مقابلم دوختم!
محراب نزدیڪ ما شد بہ همہ سلام داد و سر بہ زیر و معذب رو بہ روے الناز نشست.
الناز هم دوبارہ نشست و با شرم جواب سلامش را داد.
محراب نگاهے بہ بشقاب هاے خالے ما انداخت و گفت:ببخشین معطل من شدین! ڪاش شروع مے ڪردین!
خالہ ماہ گل دیس برنج را مقابل الناز گرفت و گفت:منتظر تو نبودیم! منتظر رایحہ جانم بودیم!
محراب لبخند شیرینے زد:همہ ے مامانا پسر دوستن نمیدونم چرا ماہ گل خانم دختر دوستہ؟!
گونہ هایم بیشتر رنگ گرفت،دختر خانوادہ ے مولایے بودن برایم معناے دیگرے پیدا ڪردہ بود!
دیگر بہ واسطہ ے جبر برادرے محراب دختر این خانوادہ نبودم،مے توانستم تنها دختر عمو باقر و خالہ ماہ گل باشم در صورتے ڪہ همسر محراب میشدم!
با این فڪر لبم را محڪم تر گزیدم و سریع براے خودم لیوانے آب ریختم.
آب را لاجرعہ سر ڪشیدم،خالہ خواست براے الناز برنج بڪشد ڪہ سریع گفت:نہ خالہ جون! اول براے خودتون و آقا محراب بڪشین!
محراب سر بہ زیر گفت:اول خانما!
ڪاش انقدر مودب و آقا نبود! تقصیر خودش بود ڪہ بہ جز من دل الناز را هم لرزاندہ بود! ڪاش تا این حد دوست داشتنے نبود! ڪاش چشم هایش مثل قهوہ ے قجرے ڪشندہ نبود و اے ڪاش لبخندهایش عطر یاس نداشت!
قلبم از حسادت مچالہ شد! از این ڪہ دخترے ڪہ ڪنارم نشستہ دل بہ معشوق من دادہ!
خالہ ماہ گل دو سہ ڪفگیر براے خودش ڪشید و سپس بشقاب الناز را پر ڪرد.
الناز دیس برنج را بہ سمتم گرفت،تشڪر ڪردم و دو سہ ڪفگیر برنج ڪشیدم.
خواستم دیس را بہ دست محراب بدهم ڪہ خالہ ماہ گل گفت:چقد ڪم ڪشیدے خالہ!
نگاهے بہ بشقابم انداختم و گفتم:ڪافیہ!
با چشم و ابرو بہ دیس اشارہ ڪرد:بازم بڪش! پوست و استخوون شدے خالہ!
الناز هم بہ صورتم خیرہ شد و گفت:آرہ رایحہ! از آخرین دفعہ اے ڪہ دیدمت خیلے لاغر شدے!
سنگینے نگاہ محراب را احساس ڪردم،بہ اجبار دو سہ ڪفگیر دیگر هم برنج ڪشیدم و دیس را بہ سمت محراب گرفتم.
تشڪر ڪرد و دیس را از دستم گرفت،خالہ ماہ گل پرسید:اوضاع دانشگاہ چطورہ؟! میگن دانشگاها شلوغ شدہ!
شانہ بالا انداختم و سرم را تڪان دادم:والا تعریفے ندارہ! شلوغہ و ناآروم!
محراب ظرف خورشت را بہ سمتم گرفت،همانطور ڪہ قاشقے برنج بر مے داشت گفت:جو دانشگاہ شما از بقیہ ے دانشگاها خطرناڪ ترہ! بنے صدر تا دانشجوهاے چپ گرا را از میدون بہ در نڪنہ بیخیال نمیشہ!
الناز پرسید:چرا؟!
ابرو بالا انداختم و ظرف خورشت را از دست محراب گرفتم.
آرام لب زد:چون منتقداے اصلے آقاے بنے صدرن! ایشونم خیلے دارہ تلاش میڪنہ ڪہ ڪنارشون بزنہ! شدہ بہ بهونہ ے پاڪ سازے دانشگاہ!
آهے ڪشید و قاشق را داخل دهانش برد،ڪنجڪاو بودم ڪہ بدانم چرا الناز بہ اینجا آمدہ بود؟!
با ڪمے دست دست ڪردن رو بہ خالہ ماہ گل پرسیدم:از فاطمہ خانم چہ خبر؟! مامان فهیم مے گفت حالش خوب نیس!
خالہ ڪمے از لیوان آبش نوشید و جواب داد:زیاد خبر ندارم!
سپس با چشم و ابرویش بہ محراب اشارہ ڪرد! منظورش را گرفتم! یعنے محراب رفت و آمد با خانوادہ ے حافظ را قدغن ڪردہ بود!
خالہ نگاهش را بہ الناز دوخت:خبرا رو باید از الناز جون بگیریم!
سر الناز بیشتر خم شد و صورتش سرخ!
گلویش را صاف ڪرد و جوابے نداد،خالہ ماہ گل با شیطنت پرسید:ڪے شیرینے عروسیو میخوریم؟!
الناز من من ڪنان جواب داد:اگہ منظورتون بہ آقا حافظ واقعیت جواب رد دادیم!
خالہ خونسرد مشغول غذا خوردن شد و اخم هاے من در هم رفت.
بہ حافظ جواب رد دادہ چون دلش گیر محراب بود! محرابِ من! منتظر اشارہ از جانب از خانوادہ ے مولایے بود!
با حرص مشغول غذا خوردن شدم،غذا ڪہ تمام شد محراب اجازہ نداد میز را جمع ڪنیم و خودش میز را جمع ڪرد.
براے ظرف شستن هم خودش پیش قدم شد و دور از جمع زنانہ در آشپزخانہ سنگر گرفت!
از صحبت هاے خالہ ماہ گل و النار متوجہ شدم،خالہ و الناز در خیابان یڪدیگر را دیدہ اند و بہ اصرار خالہ ماہ گل براے نوشیدن یڪ لیوان چاے الناز بہ عمارت سفید آمدہ بود.
دختر آرام و خوبے بود اما از سیاست و زیرڪے مادرش هم بے بهرہ نماندہ بود!
محراب همچنان در آشپزخانہ بود ڪہ الناز خداحافظے ڪرد و رفت.
نفس آسودہ اے ڪشیدم،هر چقدر هم قلب محراب براے من بود اما نمے توانستم تحمل ڪنم نگاہ و قلب دختر دیگرے دنبالش باشد!
الناز ڪہ رفت،محراب با دست هاے خیس از آشپزخانہ بیرون آمد و رو بہ خالہ ماہ گل گفت:مامان! من یہ سر میرم باغ قلهڪ!
متعجب نگاهش ڪردم،خالہ پر پرتقالے بہ دستم داد و پرسید:باغ قلهڪ چے ڪار دارے؟!
.
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻
•
| نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴
.
🌱
#رایحہ_ے_محراب
#قسمت_سے_و_دوم
#عطر_نرگس
#بخش_پنجم
.
چند قدم نزدیڪ شد و گفت:ماشیناے تایپ و یہ سرے وسیلہ موندہ تو انبارے،دو سہ نفر در بہ در دنبال ڪارن.
شاید این ماشیناے تایپ وسیلہ ے روزے درآوردنشون بشہ!
خالہ ماہ گل لبخند پر از محبتے نثار چشم هایش ڪرد و گفت:برو در پناہ خدا!
بوسہ اے روے پیشانے خالہ نشاند و گفت:جانیم سَنہ قوربان آنا! (جونم فداے تو مادر)
_اللہ الَمَسین بالام! (خدانڪنہ فرزندم)
محراب رو بہ من گفت:شما ڪارے ندارے؟!
سرم را بہ نشانہ ے منفے تڪان دادم:نہ! اگہ ڪمڪے میڪنہ میتونم بگم بچہ هاے دانشگاہ تایپ یہ سرے مقالہ ها و ڪاراشونو بہ این بندہ هاے خدا بسپارن!
لبخند مهربانے زد:لطف میڪنے! اینطورے خیلے خوب میشہ!
خالہ مرموز نگاهش را میان ما گرداند و ابرو بالا انداخت!
شرمگین سرم را پایین انداختم،محراب بدون توجہ بہ سمت اتاقش رفت.
صداے خالہ باعث شد سر بلند ڪنم:عید تهرانین؟!
_من ڪہ نہ! قرارہ برم تبریز پیش خان جون!
_ڪے میخواے برے؟!
نفس عمیقے ڪشیدم و جواب دادم:قرارہ فردا با عمو سهراب راهے بشم!
متعجب پرسید:پس دانشگات چے؟!
لبخند محزونے زدم:دانشگا همینجورے تق و لقہ! الانم ڪہ دم عیدہ خیلے از بچہ ها دیگہ نمیان!
بعد از ڪمے صحبت با خالہ ماہ گل و خداحافظے از محراب راهے خانہ شدم.
با این ڪہ دلتنگ خان جون بودم اما دل رفتن از تهران را نداشتم!
تهران شهر من بود! شهر محراب! شهر یار!
•♡•
همانطور ڪہ شیرینے هاے ڪشمشے را با وسواس داخل ظرف فلزے مے چیدم رو بہ ریحانہ گفتم:آبجے چمدون منو یہ دور دیگہ چڪ میڪنے؟! ببین از ڪتابا و جزوہ هام چیزے جا نموندہ باشہ!
ریحانہ پشت چشمے برایم نازڪ ڪرد و گفت:خر خون! ایش!
لبخند دندان نمایے نثارش ڪردم و دوبارہ مشغول ڪارم شدم.
از آشپزخانہ خارج شد،در ظرف را گذاشتم و روسرے ام را از روے شانہ هایم بلند ڪردم و روے سرم انداختم.
قرار بود روزهاے آخر اسفند را ڪنار خان جون باشم و براے خانہ تڪانے ڪمڪش ڪنم.
قرار شد مامان فهیم،حاج بابا و ریحانہ هم قبل از سال تحویل خودشان را بہ تبریز برسانند.
روسرے ام را گرہ زدم و ظرف را برداشتم،مامان فهیم روے مبل نشستہ بود و روزنامہ مے خواند.
دستے برایش تڪان دادم و گفتم:مامان جان! میرم از خالہ ماہ گل و عمو باقر خداحافظے ڪنم!
سرے تڪان داد و گفت:زود بیا!
چشمے گفتم و مقابل در ڪفش هایم را بہ پا ڪردم. با شور و اضطراب راہ حیاط را طے ڪردم و از خانہ خارج شدم.
بوے بهار در تمام منیریہ پیچیدہ بود،بوے یاس و پیچ امین الدولہ!
عمارت سفید مثل نگین در محلہ مے درخشید!
زنگ در را زدم و منتظر ایستادم،با صداے محراب سر برگرداندم.
_سلام!
لبخند زدم:سلام! خداقوت!
لباس سپاہ تنش بود و صورتش خستہ،لبخند محوش عطر یاس را پخش ڪرد! عطر نرگس و مریم را! زور عطر لبخندهاش بہ عطر شڪوفہ ها و پیچ امین الدولہ ها مے چربید!
_ممنون! با مامان ڪار دارے؟!
سرم را تڪان دادم:آرہ! هم با خالہ ماہ گل هم عمو!
ڪنارم ایستاد و ڪنجڪاو پرسید:چے ڪار؟!
ظرف شیرینے را بہ سمتش گرفتم:براے آوردن پیش ڪشے و تبریڪ سال نو و عرض خداحافظے!
یڪ تاے ابرویش را بالا انداخت:قرارہ جایے برے؟!
چشم هایم را بہ نشانہ ے مثبت،بستم و باز ڪردم.
دستہ ڪلیدش را از جیبش بیرون ڪشید و گفت:مامان و بابا رفتن خرید! خونہ نیستن!
ظرف شیرینے را جلوے چشم هایش تڪان دادم و گفتم:نمے گیریش؟!
شیطنت در صدایش موج میزد:گفتے با مامان و بابا ڪار دارے نہ من!
لبم را بہ دندان گرفتم:وقتے نیستن شما نمایندہ شونے!
لبخندش عمیق شد و ظرف شیرینے را از دستم گرفت.
خواستم دهان باز ڪنم ڪہ سریع تر پرسید:تو پختے یا خالہ فهیمہ؟!
با غرور جواب دادم:خودم پختم!
لبش را گزید و گفت:پس فڪ ڪنم فقط قسمت خودم باشہ! دستت پر از خیر و برڪت براے همہ!
خودم را بہ نشنیدن زدم و آرام گفتم:پیشاپیش سال نو مبارڪ! سال خوبے داشتہ باشے!
سرش را بلند ڪرد و بے تاب پرسید:ڪجا میخواے برے؟!
لحنش بہ قدرے دلتنگ و نگران بود ڪہ جا خوردم! گونہ هایم داغ شد و چشم هایم از نگاهش فرارے!
زمزمہ ڪردم:میرم تبریز پیش خان جون!
نفس بلندے ڪشید:مراقب خودت باش! توام سال خوبے داشتہ باشے!
سرم را بلند ڪردم و برایش دست تڪان دادم:بہ خالہ و عمو خیلے سلام برسون! از طرف من بهشون ڪلے تبریڪ بگو و خدافظے ڪن!
سرش را تڪان داد:حتما!
آب دهانش را فرو داد و سیب گلویش لرزید،سر بہ زیر شد و ظرف شیرینے را میان انگشت هایش فشار داد.
_دعا میڪنم امسال برات خیلے خوب باشہ! التماس دعا دختر حاج خلیل! با اجازہ!
این را گفت و وارد حیاط شد و در را پشت سرش بست.
پس او هم مے توانست دلتنگ بشود! این همہ او نبود و یڪ بار هم من!
ڪمے بعد از مامان و ریحانہ و عمہ مهلا خداحافظے ڪردم.
.
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻