شهید احمدعلی نیری...
ازشون داستانی رو شنیدم
که گفتنش شاید به خیلی از ماها
کمک کنه:)
این شهیدِ عزیز با دوستاشون میرن
گردش و در اونجا نیاز به آب پیدا میکنند
و چون اونجا جوی یا رودخانه آبی بوده
میرن تا از اونجا آب بیارن..
وقتی که به رودخونه نزدیک میشن
میبینن که تعدادی خانوم در اونجا
با وضعیت نامناسب مشغول شنا هستن
ایشون سریع نگاهشون رو میگیرن و
به سرعت میدوند و برمیگردن...
در همون حال که میدوند
صدایی میشنون که همهی درختان
و گیاهان اون اطراف تسبیح خدا
رو میگن..
بله رفیق..
اگه برا رضایت خدات و گل روی
یوسف زهرا پا گذاشتی رو نفسِ
واموندهات، اینطوری راه پیدا میکنی
به خلوتشون و چیزایی رو میبینی
و میشنوی که چشمها و گوشها از
درکش ناتوانن
گفتیم نَفْس...
حاج آقا! حاج خانوم!
ما هر کار میکنیم نمیتونیم
این افسار نفسمون رو بگیریم تو
دستمون و به گناه میافتیم..
چیکار کنیم پا بزاریم رو نفسمون؟!
قبل خداحافظی اگر که خاطره
یا هر چیزی که فکر میکنید گفتنش
اینجا به رفقامون کمک میکنه رو
بفرستید به نشونے زیر:
https://harfeto.timefriend.net/1001880268
•
| نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴
.
🌱
#رایحہ_ے_محراب
#قسمت_سے_و_چهارم
#عطر_نرگس
#بخش_دوم
.
در آن شرایط خارج شدن از دانشگاہ ڪار آسانے نبود! دست بہ دست هم از پلہ ها پایین رفتیم،در بین راہ هم با چند نفر برخورد ڪردیم و ڪم ماندہ بود نقش زمین بشویم!
از دانشڪدہ ڪہ خارج شدیم سر و صداها بیشتر شد و واضح تر!
صداے جیغ بلندے بہ گوشمان رسید،ضربان قلبم بالا رفت.
از دور دود آتشے ڪہ بہ هوا مے رفت را دیدم،حق با شهبازے بود! دانشگاہ بہ میدان جنگ تبدیل شدہ بود!
ساغر مضطرب ڪنار گوشم زمزمہ ڪرد:بہ نظرت برگردیم تو دانشڪدہ؟!
با زبان لبم را تر ڪردم و نگاهم را دور تا دور حیاط چرخاندم.
همہ در حال دویدن یا فرار ڪردن بودند!
مردد گفتم:باید یہ جورے بزنیم بیرون! شاید بہ تو گیر بدن!
همراہ هم با قدم هاے ڪوتاہ و احتیاط بہ سمت در راہ افتادیم. هرچہ نزدیڪتر مے شدیم جمعیت بیشتر مے شد.
صداے شڪستہ شدن شیشہ و پخش شدن تعداد زیادے ورقہ و پروندہ باعث شد سر بلند ڪنیم.
چند نفر از دانشجویان چوب بہ دست گرفتہ بودند و براے ترساندن بقیہ شیشہ ے پنجرہ ها را مے شڪستند!
صداے همهمہ بلندتر شد،چند نفر ڪہ این صحنہ را دیدند عصبے و با سنگ بہ سمت دانشڪدہ هجوم بردند!
صداے ساغر مے لرزید:خدا بہ خیر ڪنہ!
از تہ دل زمزمہ ڪردم:آمین!
بہ زور از میان جمعیت عبور ڪردیم و خودمان را نزدیڪ بہ در خروج رساندیم اما درهاے دانشگاہ بستہ شدہ و جمعیت زیادی مقابل در ایستادہ بودند!
چند تن از دانشجوها روے بلندے ایستادہ بودند و جمعیت را رهبرے مے ڪردند!
نگاہ مجید مهدوے ڪہ یڪے از دانشجوهاے پر شر و شور دانشگاہ بود بہ ما افتاد.
اخم هایش را در هم ڪشید و انگشت اشارہ اش را بہ سمت ما گرفت.
_ڪجا؟!
مثل خودش اخم ڪردم و گفتم:مگہ شما مفتشے؟!
قلدرانہ جواب داد:در حال حاضر بلہ! ڪسے بیرون نمیرہ تا تڪلیف مشخص بشہ!
پوزخند زدم:شما چے ڪارہ اے؟!
ساغر محڪم دستم را ڪشید و ڪنار گوشم زمزمہ ڪرد:دهنتو ببند رایحہ! با اینا ڪل ننداز!
بلند گفتم:من با ڪسے ڪل ڪل ندارم! ما انقلاب ڪردیم ڪہ زیر ساطور و زور ڪسے نباشیم!
مهدوے از روے بلندے پایین پرید،از بین جمعیت رد شد و در چند قدمے من ایستاد.
یڪ تاے ابرویش را بالا انداخت:منظور؟!
سرد و جدے بہ چشم هایش زل زدم:قرار نیس تو بہ ما زور بگے!
صدایش را بالا برد و بہ سمت جمعیت چرخید:ما بہ ڪسے زور نمیگیم! دانشگا باید پاڪ سازے بشہ!
چند نفر مشت هاے گرہ شدہ ے شان را بالا بردند و فریاد زدند:درستہ!
مهدوے صدایش را بلندتر ڪرد:اینجا یا جاے ما انقلابیاس یا غیر انقلابیا! وجود اینا براے دانشگا سمہ! براے جامعہ سمہ!
رگ گردنش ورم ڪردہ بود و تقریبا تا انتهاے حلقش را مے دیدم!
_تا وقتے اینا تو جامعہ جلون میدن این انقلاب بہ ثمر نمے شینہ!
با حرص گفتم:چرا ترو خشڪو باهم میسوزونین؟! دنبال اونایے باشین ڪہ جو دانشگاهو مسموم میڪنن نہ اونایے ڪہ شبیہ شما نیستن!
انگشت اشارہ اش را بالا گرفت و محڪم تڪان داد.
_شوراے انقلاب دستور دادہ احزاب سیاسے باید دفتراشونو تخلیہ ڪنن! امروز روز آخر بود و هیچڪدومشون نرفتن!
سپس بہ سمت من برگشت:هرڪے با ما نباشہ از ما نیس! خانم نادرے تڪلیفتو مشخص ڪن میخواے تو این دانشگا بمونے یا نہ؟!
از شدت تعجب چشم هایم گرد شد:شما تعیین میڪنے من اینجا باشم یا نہ؟!
اخمش غلیظ تر شد:ما حواسمون بہ دور و ورمون هس! هرڪے بخواد نظم و راہ انقلابو مختل ڪنہ با ما طرفہ،مرد و زنم ندارہ!
ساغر بازویم را ڪشید و مضطرب گفت:ول ڪن رایحہ!
بازویم را از دست ساغر بیرون ڪشیدم و بہ سمت مهدوے رفتم.
رو بہ رویش ایستادم و انگشت اشارہ ام را بہ سمتش گرفتم.
_اون روزایے ڪہ شما تو فرانسہ الڪے دوتا بیانیہ میدادے و تو تظاهرات شرڪت مے ڪردے من شب تا صُب اعلامیہ مے نوشتم! پدر و خانوادہ ے من زیر ذرہ بین ساواڪ بودن!
محڪم بہ قفسہ ے سینہ ام ڪوبیدم و گفتم:منو عزیزام تو ڪمیتہ مشترڪ بودیم! اما منم منم ڪردنمون گوش عالم و آدمو ڪر نڪردہ!
تویے ڪہ بیرون گود نشستہ بودے تا آبا از آسیاب بیوفتہ...
فریاد زد:ساڪت شو!
سپس چوبے را ڪہ در دست داشت بہ قفسہ ے سینہ ام چسباند و بہ سمت عقب هلم داد.
_با دوتا اعلامیہ نوشتن غیر انقلابے،انقلابے نمیشہ!
_خیلے وقیحے!
چوبش را ڪنار ڪشید و چشم هاے پر از غضبش را بہ صورتم دوخت.
_عقب وایسا و تو ڪار ما دخالت نڪن!
سپس بہ سمت جمعیت رفت و بلند گفت:میریم سر وقتشون! ما بهشون مهلت دادیم خودشون نخواستن!
سپس بہ سمت دانشڪدہ ها راہ افتادند،نفسم را با حرص بیرون دادم و دندان هایم را روے هم فشار.
ساغر مقابلم ایستاد،نگران بود و رنگ پریده.
_خوبے رایحہ؟!
سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان دادم،چند دقیقہ بیشتر نگذشتہ بود ڪہ دوبارہ صداے فریاد و شڪستہ شدن شیشہ و اشیاء در دانشگاہ طنین انداخت.
.
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻
•
| نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🏴
.
🌱
#رایحہ_ے_محراب
#قسمت_سے_و_چهارم
#عطر_نرگس
#بخش_سوم
.
چند نفر با سر و دست خون آلود از مقابلمان عبور ڪردند.
شهبازے را از دور دیدم،بہ سمت ما مے دوید. نگاهش ڪہ بہ ما افتاد ایستاد و نفس نفس زنان گفت:هیچڪدومشون بیخیال نمیشن! اون سمت پر زخمے شدہ،انگار یڪے دو نفرم ڪشتہ شدن!
ساغر دستش را روے دهانش گذاشت و واے بلندے گفت.
شهبازے نگاهے بہ پشت سرش انداخت و گفت:حداقل برین یہ گوشہ وایسین تا این قیل و قال تموم بشہ!
مردد پرسیدم:نمیشہ زخمیا رو یہ گوشہ جمع ڪرد؟! شاید حال بعضیاشون خیلے بد باشہ!
نگاہ عاقل اندر سفیهانہ اے بہ صورتم انداخت و گفت:بہ نظرت میشہ؟!
دست ساغر را گرفتم و همانطور ڪہ دنبال خودم مے ڪشاندمش گفتم:شاید بعضیاشون یہ گوشہ ڪنار افتادہ باشن.
شهبازے داد زد:مراقب خودتون باشین!
سرعت قدم هایم را بیشتر ڪردم،ساغر پرسید:دیوونہ شدے؟!
تیز نگاهش ڪردم:مگہ رشتہ ے ما پزشڪے نیس؟! با این چیزے ڪہ شهبازے تعریف ڪرد الان چند دہ نفر زخمے و بدحال یہ گوشہ افتادن!
فریاد زد:اگہ بریم سمت بچہ هاے احزاب سیاسے،انقلابیا ولمون نمے ڪنن! اگہ بریم سمت انقلابیا،بچہ هاے احزاب پدرمونو درمیارن!
_مهم نیس! آدم آدمہ!
بہ حالت دو نزدیڪ دانشڪدہ برگشتیم،پسر جوانے ڪنار در دانشڪدہ نشستہ و دستش را روے چشم چپش گذاشتہ بود. صورتش خون آلود بود و از شدت درد لبش را با تمام توان مے گزید.
با عجلہ بہ سمتش دویدم،در دو سہ قدمے اش زانو زدم.
آرام پرسیدم:چے شدہ؟!
صورتش از شدت درد جمع شدہ بود،غرید:ڪور شدم!
_دستتو بردار!
با حالت گریہ و عصبے گفت:نمیتونم!
سرم را بلند ڪردم و رو بہ ساغر گفتم:میتونے برے جعبہ ے ڪمڪاے اولیہ گیر بیارے؟!
ساغر متاصل نگاهے بہ دور و برمان انداخت و بہ سمت دانشڪدہ دوید!
_یہ ڪاریش میڪنم!
دوبارہ نگاهم را بہ صورت پسر دوختم.
_ببین شاید بتونم ڪمڪت ڪنم. دستتو بردار بذا چشمتو ببینم!
با چشم سالمش نگاهے بہ سر تا پایم انداخت.
_دانشجوے پزشڪے ام!
با تردید،آرام دستش را ڪنار زد.
چشم چپش را بستہ بود،زیر چشمش زخم عمیقے جا گرفتہ و خون از آن بیرون مے زد.
پلڪش مے لرزید،زیپ ڪیفم را باز ڪردم و همہ ے وسایلم را بیرون ریختم.
دستمال پارچہ اے تمیزے داشتم ڪہ از آن استفادہ نڪردہ بودم.
دستمال را روے زخمش گذاشتم و آرام فشار دادم. آخے گفت.
لبم را بہ دندان گرفتم:حالا چشمتو وا ڪن!
چند ثانیہ طول ڪشید تا بتواند پلڪ لرزانش را از روے چشمش ڪنار بزند.
چشمش پر از خون شدہ و آب انداختہ بود.
_منو میبنے؟!
بہ زور لب زد:آرہ!
_واضح؟!
_یڪم تار!
با دقت داخل چشمش را نگاہ ڪردم و دو انگشتم را مقابلش گرفتم.
_این چن تاس؟!
لب هایش لرزید:دوتا!
نفس آسودہ اے ڪشیدم:ظاهرا چشمت مشڪل ندارہ اما زخم زیر چشمت عمیقہ! با چے زدنت؟!
با حرص جواب داد:میخواستم یڪے از این ریشوها رو بترسونم،شیشہ رو شڪستم نمیدونم چے شد یہ تیڪہ شیشہ رفت تو چشمم!
سرم را بہ نشانہ ے تاسف تڪان دادم و لب زدم:این دستمالو پاے چشمت نگہ دار اما محڪم فشار ندہ!
_یعنے ڪور نشدم؟!
خندہ ام گرفت:تو ڪہ منو مے بینے!
لبش را گزید و با انگشت هایش دستمال را نگہ داشت،چند لحظہ بعد ساغر سراسیمہ از دانشڪدہ خارج شد.
نفسش بالا نمے آمد،جعبہ ے ڪمڪ هاے اولیہ را ڪنارم قرار داد و نفس عمیقے ڪشید.
سریع در جعبہ را باز ڪردم و پنبہ و چند گاز استریل بیرون ڪشیدم.
با عجلہ دور چشمش را پاڪ ڪردم و گفتم:دستتو بڪش!
انگشت هاے لرزانش را ڪنار ڪشید،دستمال خون آلود را از پاے چشمش برداشتم و روے زمین انداختم.
چند گاز استریل روے زخمش گذاشتم و بہ ساغر گفتم:باندو بدہ!
سپس رو بہ پسر ادامہ دادم:زخمت هم عمیقہ و هم خیلے نزدیڪ بہ چشمت،من بے تجربہ ام نمیتونم برات بخیہ بزنم،باید هرطور شدہ برے بیرون و سریع خودتو برسونے درمونگاہ!
ساغر باند را بہ دستم داد،با ظرافت و دقت چشمش را باندپیچے ڪردم.
خواست دستش را بہ سمت چشمش ببرد ڪہ تشر زدم:دس نزن! یادت بمونہ قبل این از ڪہ براے ڪسے چاہ بڪنے...
با صدایش حرف در دهانم ماسید!
_خانم نادرے!
.
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉🏻