آموزش جرأت ورزی به کودکان قسمت دوم ۱)رفتار لاک پشتی(منفعلانه): افرادی هستند که کاملا مطیعانه رفتار می کنند. اشخاص منفعل اغلب از تعارض و طرد شدن می ترسند. آن ها بر این باورند که اگر به اندازه ی کافی با شخصی که پرخاشگرانه رفتار می کند، مدارا کنند، شخص پرخاشگر بالاخره به رفتارش پی خواهد برد و دست از کارش بر می دارد. این افراد به تمام درخواست های دیگران عمل می کنند و هیچ کاری را در جهت احقاق حق خود انجام نمی دهند. افراد منفعل از تعارض اجتناب می کنند که این کارشناس باعث خشنودی دیگران می شود. عزت نفس خود را از دست می دهند و احساس فزاینده ی خشم و آسیب را در خود جمع می کنند. ۲)رفتار گرگی(پرخاشگرانه): افراد پرخاشگر تسلط بر دیگران را از طریق واکنش های تند کلامی یا فیزیکی به دست می آورند. آن ها چون پیشبینی می کنند که مورد حمله واقع شوند، از خود واکنش های پرخاشگرانه نشان می دهند. آن ها کنترل خشم ندارند و با هر تلنگری منفجر می شوند و رفتار های ناشایست از خود بروز می دهند. ۳)رفتار اسبی(قاطعانه): افراد قاطع بدون اینکه حقوق دیگران را پایمال کنند، از حقوق خود با رفتار مناسب و بدون پرخاشگری دفاع می کنند. حرف هایشان غیر تهاجمی و با جسارت بیان می کنند. فعالیت: هر یک از حیوان های زیر هنگام عصبانیت و ناراحتی چه کار می کنند؟ پیامد رفتارشان چیست؟ به نظر شما رفتار کدام یک بهتر است. فعالیت: هر یک از موقعیت های زیر را برای بچه ها نمایش دهید تا آن ها حدس بزنند، چه نوع رفتاری است. مثال: ممکن است در این درس به من کمک کنی؟… به من چه خودت باید بخوانی! (نشانه رفتار گرگی) قدرت نه گفتن ما به دنیا نیامدیم تا آرزوها و خواسته های دیگران را برآورده کنیم، چرا که گاهی نیاز ها و خواسته های خود ما هم اهمیت بسیار زیادی دارد. ما تنها تا جایی می توانیم با دیگران همراه باشیم و رضایت آنان را به دست بیاوریم که حقوق خودمان را پایمال نکنیم و از اهداف خود دور نشویم. برخی از والدین به فرزندان خود می آموزند که همیشه باید به حرف بزرگ تر ها گوش کرد و همیشه حق با بزرگتر ها است. این آموزش کاملا اشتباه است. کودک باید یاد بگیرد که گاهی هم به خواسته های دیگران  باید نه بگوید، چون در غیر این صورت خود را تسلیم هر نوع خواسته ی بیمار گونه و آزار دهنده ای کرده است. راهنمای نه گفتن: برای چه کار هایی باید نه بگوییم وقتی از ما خواسته می شود مسایلی را از والدین خود پنهان کنیم وقتی خوراکی از طرف یک فرد ناآشنا به ما تعارف می شود وقتی کسی کار خطر ناک به ما پیشنهاد می کند وقتی که از ما می خواهند تا افراد غریبه همکاری کنیم. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

؛﷽ 🔵جواب روانشناس غربی به کسانی که نگران فرزند آوری زیاد هستند 👌 واقعا راست میگه 🔴 کانال تربیت فرزند زندگی آموز https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

روش های ارتباط نوجوان با والدین و دوستان یکی از راهکار های ارتباط نوجوان با والدین و دوستان داشتن رابطه مثبت با نوجوان هست. وقتی شما با نوجوان به گرمی و با محبت رفتار کنید باعث میشید که سلامت روان نوجوان تضمین بشه و اعتماد به نفس و مهارت های اجتماعیش افزایش پیدا کنه.  احساساتی که بهش نشون می دید واقعی باشه. این باعث میشه که شما دوست فرزند تون بشید و بتونید از نزدیک روی رفتار نوجوان تون نظارت داشته باشید. تحقیقات ثابت کرده که مشارکت با فرزند و مشخص کردن حد و مرزها و انتظارات، باعث میشه که توانایی فرزند شما برای پایبند بودن به انتظارات افزایش پیدا کنه. نوجوان رو تشویق کنید مستقل فکر کنه. اینجوری نوجوان درباره خودش فکر خوبی پیدا می کنه و در برابر فشار ناسالم همسالاش بیشتر مقاومت می کنه. با دوستان فرزند تون آشنا باشید. اسم هاشون رو یاد بگیرید، اون ها رو به خونه دعوت کنید، باهاشون گفت و گو کنید و با خانواده هاشون آشنا بشید. این نکنه مهم هست که شما به عنوان والدین به دوستان نوجوان تون توهین نکنید. چون اون وقت به انتخاب ها و شخصیت فرزند خودتون توهین کردید و این کار باعث دوری شما از نوجوان تون میشه. دنیا رو از دید نوجوان ببینید و بفهمید که چرا این دوست ها رو انتخاب کرده. این مورد خیلی مهمه. هنگام صحبت و تعامل با نوجوان سعی کنید به معنی واقعی نوجوان رو درک کنید. گاهی ما وقتی حرفی رو از نوجوان (و اصلا از هر کس دیگه ای) می شنویم برحسب تجربیاتمون یا طوری که خودمون عمل می کنیم، سریعا کار اون رو ارزیابی یا بازجویی می کنیم، سریعا پند و اندرزهامون رو تحمیل می کنیم یا رفتار اون رو تعبیر و تفسیر می کنیم. بدون اینکه اول از همه برای ایجاد تفاهم واقعا تلاش کرده باشیم. اصلا ببینید که واقعا نگرانی تون راجع به دوستان فرزند تون به جا هست یا نه!! در آخر به نوجوان خودتون یاد بدید که همون قدر که عضو گروه بودن مهم هستش، قدرت تصمیم گیری و استقلال هم مهمه و همیشه به فرزند تون یادآوری کنید که عاشقش هستین و برای شخصیتش ارزش قائل میشین. راستش دقیقا بروز اختلاف بین نوجوانان و والدین وقتی شروع میشه که والدین به دوستی های سالم بین نوجوان ها شک می کنن و شروع به چک کردن، سوال و جواب یا توهین می کنند. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

تکنیک های رفتار با نوجوانان  احساس گناه ممنوع از احساس گناه برای فشار به نوجوانان استفاده نکنید حتی اگر واقعاً احساس می کنید که آنها سزاوار سرزنش شدن هستند. به احتمال زیاد، آنها از قبل نسبت به کاری که انجام داده اند احساس بدی دارند. در عوض، در مورد نگرانی هایتان به آنها بگویید. راه‌های بالقوه بهتری را برای مدیریت این موقعیت‌های بحرانی انتخاب کنید. سخنرانی نکنید سخنرانی ها و نصیحت کردن عموما نتیجه معکوس دارند. نوجوانان اغلب نصایح و سخنرانی های شما را نمی فهمند یا نمی شنوند، به خصوص اگر قبلاً ناراحت شده باشند. ما باید کاری کنیم که فرزندانمان خودشان به نتیجه گیری درست برسند و راه حل های خودشان را پیدا کنند. این امر به تجربیات زندگی آنها اضافه می کند و باعث می شود نوجانان ما در آینده تصمیم گیری هوشمندانه ای داشته باشند. بگذارید نوجوان شما بداند که به او و توانایی هایش برای حل مشکلات اعتماد دارید. بگذارید خودشان سعی کنند مسائل را حل کنند و راه حل های خودشان را داشته باشند.  آرامش خود را حفظ کنید  البته که بله، ما باید آرامش خود را حفظ کنیم. اگر نتوانیم احساسات خود را کنترل کنیم، نوجوانان ما از احساسات منفی مان از جمله خشم، نا امیدی تاثیر می پذیرند. ما باید با آرامش اشتباهاتشان را گوشزد کنیم.  صبور باشید تا آرام شوند اگر نوجوانان شما هنوز در حالت استرس و هیجان هستند، از صحبت کردن در مورد مشکل فعلا خودداری کنید. تقریباً در این مواقع غیرممکن است آنچه را که شما می گویید، درک کنند. برای اینکه جوانان بتوانند کار درست را تمیز دهند، باید بتوانند در آرامش فکر کنند. هیچ کس نمی تواند در حالت وحشت تفکر کند. من به تو گفته بودم! در جلسات مشاوره نوجوان مشاهده می کنیم که والدین مدام می گویند هزار بار اینو گفته بودیم! این جمله را اینقدر تکرار نکنید. وقتی فورا گوشزد می کنید که قبلا هشدار داده بودید از خود راضی به نظر می رسید. بدین ترتیب نوجوانان شما دفعه بعدی که مرتکب اشتباه شوند، از درخواست کمک از شما منصرف می شوند. درعوض، برای تقویت نقش خود،به عنوان یک حامی فرزندتان این موضع «اشتباه کردن حق انسان است» را امتحان کنید. به‌عنوان راهنما، به تقویت تعاملات سازنده با فرزندتان کمک کنید تا مهارت‌های نوجوانانتان را در تحلیل صادقانه و تصمیم‌گیری بهبود دهید. به نوبه خود، این مهارت ها به آنها کمک می کند تا اعتماد به نفسی را که هسته اصلی موفقیت آینده است، توسعه دهند. سوالات متداول نوجوانان چگونه می توانند از اشتباهات خود درس بگیرند؟ روی راه حل تمرکز کنید. مثال هایی از اشتباهات خود، عواقب و نحوه آموختن به نوجوان خود ارائه دهید. نوجوانان را تشویق کنید که مسئولیت اشتباهات خود را بپذیرند و دیگران را سرزنش نکنند. از اشاره به اشتباهات گذشته نوجوانتان بپرهیزید. آیا اشتباه کردن نوجوانان خوب است؟ پاسخ کوتاه بله است. پاسخ طولانی این است که اگر فرزندانمان را از اشتباه کردن منع کنیم، آنها انتظار دارند به جای اینکه یاد بگیرند که چگونه کارها را خودشان انجام دهند، همه چیز را از ما یاد بگیرند. اشتباهات چیزی است که به ما امکان می دهد راه بهتری را انتخاب کنیم. اشتباهات ما را به سمت تفکر انتقادی و خروج از منطقه امن بی عملی هدایت می کنند. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

‍ ‍ ‍ تکنیک های رفتار با فرزندان ✅از غر زدن و هشدار دادن زیاد بپرهیزید اکثر والدین با عجله‌های اول صبح برای آماده کردن همه سر موقع، با ناهارها، لباس‌های ورزش، تکالیف امضا ‌شده و از این قبیل آشنایی دارند. بچه‌ای که به نظر می‌رسد حواس‌پرت است و نمی‌تواند سر وقت حاضر شود می‌تواند یکی از سخت‌ترین چالش‌ها برای والدین پرمشغله باشد. خیلی از والدین احساس می‌کنند کنترل از دستشان خارج شده و ناامیدانه می‌خواهند با غر زدن و انتقاد کردن موقعیت را کنترل کنند. مشکلی که غر زدن دارد این است که با آن کار به بچه‌ها یاد می‌دهید که نادیده‌تان بگیرند زیرا می‌دانند کهu بارهای دیگر آن مسئله را یادآوری خواهید کرد. بااینکه بچه‌های کوچکتر نیاز به راهنمایی و کمک بیشتر دارند، والدین باید با بزرگ‌تر شدن بچه‌ها به آنها آزادی و مسئولیت بیشتری بدهند. یک مثال در رابطه با تکنیک بالا ❌نمونه بی‌اثر (به یک بچه ۱۰ ساله) "یک ساعت زودتر از خواب بیدارت می‌کنم چون هیچوقت سروقت حاضر نمی‌شوی. باید همین الان لباس‌هایت را بپوشی. تکالیفت را آماده کرده‌ای که امضا کنم؟" ۱۰ دقیقه بعد "بهت گفتم آماده شو و هنوز داری وقت تلف می‌کنی؟ اگه تونستی کاری کنی که همه‌مان دیرمان شود؟ برو سریع دندانهاتو مسواک بزن و لباسهاتو بپوش". ۱۰ دقیقه بعد تکالیفت کجاست؟ گفتم که بیار امضاشون کنم، هنوز لباس پوشیدنت را تموم نکردی؟ دیرمان می‌شود. و باز همینطور تکرار… مادر این کودک مسئولیت زیادی را گردن می‌گیرد و غیرمستقیم با کودکی صحبت می‌کند که برای کنترل موقعیت به او اعتماد ندارد. این طریقه برخورد می‌تواند شدیداً منجر به بی‌اعتمادبه‌نفس و وابسته شدن کودک می‌شود. لحن او نیز بسیار منفی و پرخاشگرایانه است که موجب خشم و مقاومت کودک خواهد شد. ✅نمونه مؤثر "تا ۴۵ دقیقه دیگر از خانه خارج می‌شویم. اگر همه چیزهایی که لازم داری را آماده نکرده باشی، خودت باید برای معلم‌هایت توضیح دهی". این دستورات کوتاه است و انتظار مشخصی را با عاقبت انجام ندادن آن برای کودک مطرح می‌کند. با این روش به کودک اجازه داده می‌شود عواقب طبیعی رفتارهای خود را درک کند. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

تکنیک هایی برای ایجاد تاب آوری در کودکان و نوجوانان 1)    برقراری ارتباط : اهمیت برقراری ارتباط و تعامل با هم سالان را به فرزندان خود بیاموزید که این ارتباط مشمول مهارت هایی چون همدلی و گوش دادن به دیگران است. یافتن روش هایی برای پرورش این ارتباط با این پیشنهاد که با هم سالان خود به صورت شخصی، از طریق تلفن، گفتگوی تصویری و یا پیامک تعامل داشته باشند مهم بوده و سعی کنید که یک شبکه ارتباطی قدرتمند خانوادگی بسازید. ارتباط با دیگران، حمایت اجتماعی را پرورش داده و تاب آوری را تقویت می نماید. 2)    آموزش کودکان در یاری رساندن به سایر افراد: کودکانی که احساس شادی می کنند می توانند با کمک به دیگران احساس قدرت کنند. کودک خود را در کار داوطلبانه متناسب با سن او مشغول سازید. از آن ها بخواهید در کاری که بر آن تسلط و مهارت دارند به عنوان دستیارشان عمل کنید. مربیان نیز در مدرسه با دانش آموزان در مورد روش های کمک به دیگران در کلاس درس و دانش آموزان در پایه های تحصیلی پایین تر ایده پردازی کنند. 3)    حفظ کارها و فعالیت های روزمره: کارهای روزمره می تواند مایه آسودگی خاطر کودکان را فراهم آورد. با کودک جهت فعالیت روزانه کار کرده و زمان مناسبی را نیز برای تکالیف مدرسه و بازی انتخاب نمایید. خصوصا هنگام ناراحتی و اضطراب و دوران گذار نیاز است تا با کارهای روزمره انعطاف پذیری خود را حفظ نمایید. در این زمان، داشتن برنامه و ثبات مهم است. 4)    استراحت داشتن: در حالی که میزانی از اضطراب افراد را ترغیب می نماید تا دست به اقدام مثبت بزنند، پس ضروری است که تمامی احساسات را در نظر داشته باشیم. کودکان باید بیاموزند که چگونه بر چیزی که بتوانند آن را کنترل کرده و بر اساس آن عمل نمایند، متمرکز شوند. به کودک خود، با به چالش کشیدن تصورات واهی او کمک کرده و از او برای در نظر گرفتن بدترین حالت های ممکن درخواست نموده و درباره آن چه که احتمالا به دوست خود که این نگرانی ها را دارد می گویند، سوال کنید. از آنچه که کودک تان در معرض آن بوده و می تواند دردساز شود نیز چه از طریق اخبار، یا فضای مجازی و شنیدن بحث های مختلف با خبر شوید. 5)    خود مراقبتی کودکان: به فرزندان خود اهمیت مراقبت از خود را بیاموزید. در این حالت والدین می بایست انتظار زمان بیشتری برای درست غذا خوردن، ورزش کردن و داشتن خواب کافی را داشته باشند. مطمئن شوید که کودک یا نوجوان شما وقت کافی برای سرگرمی و تفریح داشته باشد و در فعالیت های که از آن ها لذت می برد شرکت نماید. این خود مراقبتی و داشتن سرگرمی به کودک کمک می نماید تا تعادل روانی خود را حفظ نموده و با شرایط استرس زا بهتر مقابله نماید. ادامه دارد... 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

تکنیک هایی برای ایجاد تاب آوری در کودکان و نوجوانان ( قسمت دوم ) 6)    حرکت به سمت اهداف: کودک و نوجوان باید بداند که اهداف منطقی را دنبال نموده و قدم به قدم به سمت آن حرکت کنند. هدف گذاری باعث می شود تا کودک به یک کار خاص توجه نموده و تاب آوری وی در مواجهه با چالش ها تقویت شود. در مدرسه نیز می بایست تکالیف بزرگتر را برای نونهالان به اهداف کوچکتر و قابل دستیابی تبدیل کرده، و برای نوجوانان نیز شایستگی ها و موفقیت هایشان را برای رسیدن به اهداف بزرگتر، تایید نمود. 7)    پرورش نگاه مثبت نسبت به خود: در این مرحله کودک می آموزد که روش های موفقیت آمیز گذشته را که هنگام مواجهه با مشکلات آن ها را به کار برده بود، به خاطر آورَد و چالش های گذشته را نیز جهت توانمندسازی خود برای مقابله با چالش های آتی بشناسد. اعتماد کودک به خود برای حل مشکلات و تصمیم گیری های مناسب، مهم بوده و ضروری است بدانند که چگونه موفقیت های فردی شان در پیشرفت کلاس کمک می نماید. 8)    داشتن چشم انداز از همه چیز و حفظ نگاه امیدوارانه: زمانی که کودک با حوادث تلخ روبرو می شود به او کمک نمایید تا در یک بستر بزرگتر به موضوع نگریسته و چشم انداز بلند مدت خود را پرورش دهد. گرچه کودکان، کوچکتر از آن هستند که به بررسی یک نگاه بلند مدت بپردازند، در نتیجه به او بیاموزید که آینده ای حتی خوب نیز فرای این شرایط  حاضر وجود دارد. این نگاه مثبت کودک را قادر می سازد چیزهای خوب زندگی را دیده و به حرکت خود در سخت ترین شرایط نیز ادامه دهد. در مدرسه نیز از تاریخ می توان مثال زد که پس از وقایع ناگوار نیز زندگی ادامه داشته و بدترین اتفاقات نیز موقتی و گذرا هستند. 9)    در جستجوی فرصت ها برای خودشناسی: سخت ترین کار زمانی است که کودکان به دنبال کشف خودشان بوده و می خواهند هر چه بیشتر در مورد خود بیاموزند. این نگاه که هر اتفاقی که با آن مواجه می شوند می تواند چیزی به آن ها بیاموزد، مهم است. در مدرسه نیز اینکه هر دانش آموز پس از مواجهه با شرایط سخت چه چیزی می آموزد را می توان مورد بررسی و ارزیابی قرار داد. 10)    پذیرش تغییر: اغلب، تغییر برای کودکان و نوجوانان مسئله ای رعب آور است. باید به یاد داشت که کودک تغییر را بخشی از زندگی دانسته و اهداف جدید را جایگزین اهداف غیر قابل دستیابی کند. مهم است که آنچه را که خوب پیش می رود بررسی نموده و برای آن چه خوب پیش نمی رود برنامه عملی داشت. در مدرسه نیز پیرامون نحوه تغییر کودک در پایه های بالاتر توجه کرده و درباره تاثیر این تغییر بر دانش آموز بحث نماییم 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

مهارت هایی که آینده فرزندتان را تضمین می‌کند تعداد مهارت‌هایی که یک کودک نیاز دارد تا به فردی قدرتمند، مستقل و ستودنی تبدیل شود خیلی زیاد است. بااین‌حال صفاتی وجود دارند که معمولا در کودکان سرکوب می‌کنیم. صفاتی که در رشد اجتماعی و اقتصادی آن‌ها تاثیر زیادی خواهد داشت. توانایی اول: سوال پرسیدن بچه‌ها مدام سوال می‌پرسند. این چیست؟ او کیست؟ چرا این‌طور است؟ چطور کار می‌کند؟ بعد از مدتی ما کلافه می‌شویم و می‌گوییم «نمی‌دانم، این‌قدر سوال نپرس.» حواسمان نیست که با این جواب داریم یکی از مهم‌ترین مهارت‌های کودک خود را از بین می‌بریم. سوال پرسیدن تنها به «چیست» و «چطور است» خلاصه نمی‌شود. کودک باید بتواند از ما سوال بپرسد. چرا به این مهمانی می‌رویم؟ چرا دیر غذا می‌خوریم؟ چرا تلویزیون جدید نمی‌خریم؟ این توانایی به کودک شما یاد می‌دهد که در آینده پرسشگر باشد و از مقامات بالاتر از خود سوال کند. توانایی مهم‌تر این است که او بگوید «نمی‌دانم ولی سعی می‌کنم جواب را پیدا کنم». ممکن است جواب خیلی از سوال‌های او را ندانیم. می‌توانیم با صبر و حوصله بگوییم «نمی‌دانم، بیا از گوگل بپرسیم.» یا «بیا با هم یک کتاب در این مورد بخوانیم.» به‌این‌ترتیب علاوه بر روحیه پرسشگری، توانایی یافتن پاسخ سوالات ساده را هم به او می‌دهیم. همچنین به او یاد می‌دهیم که اگر جواب یک سوال را نمی‌داند نباید از خود یک جواب بسازد. بلکه می‌تواند قبل از پاسخ دادن به سوال‌ها در مورد آن‌ها تحقیق کند. توانایی گفتن «نمی‌دانم» توانایی مهمی است؛ اما توانایی مهم‌تر این است که او بگوید «نمی‌دانم ولی سعی می‌کنم جواب را پیدا کنم». توانایی دوم: مدیریت پروژه شاید به نظر برسد که مدیریت پروژه برای کودک زیادی دشواری است؛ اما منظور ما از پروژه، پروژه فرستادن انسان به مریخ نیست. آماده شدن برای مهمانی، جمع‌کردن وسایل سفر، تمیز کردن انباری و خرید لباس نو هم پروژه هستند. در برخی از پروژه‌ها می‌توانید او را با بچه‌های دیگر (فامیل، دوست یا خواهر-برادر) همراه کنید. به این شکل او می‌آموزد که در یک پروژه با دیگران همکاری کند. سپردن وظایفی که در حد توان کودک باشد، حس خوب «‌آدم‌بزرگ» بودن به او می‌دهد. ابتدا پروژه را برای او تعریف کنید. بعد پروژه را به وظایف کوچک‌تر تقسیم کنید. وظایف را روی یک کاغذ بنویسید. هر مرحله که انجام شد در مقابل وظیفه یک تیک بگذارید. به او نشان دهید که با انجام یک‌رشته از وظایف ساده می‌تواند یک پروژه پیچیده را به پایان برساند. اگر خودتان درگیر یک پروژه هستید، اجازه دهید فرزند شما بخش کوچکی از آن را بر عهده بگیرد؛ مثلا اگر درگیر پروژه تالیف پایان‌نامه هستید، می‌توانید او را مسئول مرتب‌کردن کاغذ‌ها کنید. سپردن وظایفی که در حد توان او باشد به او حس خوب «‌آدم‌بزرگ» بودن می‌دهد. ادامه دارد... 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

مهارت هایی که آینده فرزندتان را تضمین می‌کند (قسمت دوم ) توانایی سوم: خوشبخت بودن! شاید باورش سخت باشد که خوش‌بختی یک حادثه نیست که در زندگی رخ می‌دهد. بلکه خوش‌بختی یک توانایی است که باید آن را بیاموزیم. به همین دلیل افراد مختلف در جوامع مختلف درک متفاوتی از خوش‌بختی دارند. اگر فرزند خود را با توجه بیش‌ازحد، نوازش و هم‌بازی‌شدن با او خوشحال کنید، به او می‌آموزید که برای خوش‌بختی به دیگران وابسته باشد. اگر با هدیه، اسباب‌بازی و لباس او را خوش‌حال کنید، او در اشیا به دنبال خوش‌بختی خواهد گشت. «خوش‌بختیِ بی‌چیز» هنری ارزشمند است. اما می‌توانید به او بیاموزید که خوش‌بختی در درون او است. او می‌تواند در تنهایی خود بازی کند، کتاب بخواند، سریال ببیند، نقاشی کند، به خیال‌پردازی بپردازد و بیاموزد که تنهایی هم می‌شود خوش‌بخت بود. خوش‌بخت بودن به ابزار و لوازم رنگارنگ نیاز ندارد. «خوش‌بختیِ بی‌چیز» هنری ارزشمند است. برای او بهترین الگوی خوش‌بختی شما هستید. اگر او ببیند شما با خرید ماشین نو خوشحال می‌شوید می‌آموزد که خوش‌بختی در گرو خرید ماشین جدید است. اگر از تماشای غروب و نوشیدن چای احساس خوش‌بختی کنید، او هم این عادت را می‌آموزد. توانایی چهارم: پذیرش دیگران احتمالا شما و خواهرها و برادرهایتان از نظر فیزیکی و فرهنگی شباهت‌هایی داشته باشید. دوستان و نزدیکان شما هم به‌احتمال‌زیاد روحیاتی نزدیک به خودتان دارند. اگر کودک شما همیشه در این محیط قرار بگیرد، فکر می‌کند تمام آدم‌های طبیعی باید از این جنس باشند. او نمی‌تواند آدم‌هایی با ظاهر یا روحیات متفاوت را درک کند و بپذیرد. بهتر است او را در معرض آدم‌های متفاوت قرار دهید. آدم‌هایی با جنسیت، نژاد و سلایق متفاوت. خارجی‌ها، ایرانی‌ها، جنوبی‌ها و شمالی‌ها، آدم‌های کوتاه و بلند، چاق و لاغر. به او بیاموزید که متفاوت بودن چیز فوق‌العاده‌ای است. کسی که معلولیت یا محدودیتی دارد، به توانایی‌هایی مجهز است که ما از آن بی‌بهره‌ایم. کودکی که در معرض آدم‌های متفاوت از جنسیت، نژاد و سلایق مختلف قرار می‌گیرد، می‌آموزد متفاوت بودن چیز فوق‌العاده‌ای است. فرزندی که با این روحیه بزرگ شود می‌تواند در محیط کار راحت‌تر آدم‌های مختلف را قبول کند، با خارجی‌ها به تجارت بپردازد، روابط شخصی و کاری بسازد و موفقیت خود را تضمین کند. بهترین شیوه برای یاددادن این مهارت، آموزش عملی است. اگر خودتان در مقابل او آدم‌های متفاوت را طرد کنید، او هم توان پذیرش دیگران را از دست می‌دهد. اگر دوستانی از طیف‌های مختلف داشته باشید، او هم توانایی پذیرش تفاوت را پیدا می‌کند. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

مهارت هایی که آینده فرزندتان را تضمین می‌کند توانایی پنجم: تغییر کودک شما باید برای دنیایی آماده شود که در آن همه‌چیز مدام در حال تغییر است. محیط کار، همکاران، شرایط سیاسی، نرخ ارز و هر چیزی که فکرش را بکنید. دنیا نمی‌تواند در یک حالت بی‌تغییر بماند تا فرزند دلبند شما با خیال راحت سود کسب‌ کند. بعضی از والدین سعی می‌کنند بچه‌های خود را در یک وضعیت ثابت قرار دهند. چنین کودکی به لیوان، قاشق و بالش خود عادت می‌کند و هر تغییر برایش آزاردهنده است. اگر کودک شما توانایی درک و تحلیل شرایط جدید را نداشته باشد، در دنیای پرتلاطم بزرگ‌سالی پریشان و افسرده می‌شود. منظور این نیست که نگذارید او به چیزی دل ببندد. بلکه در او این وهم را ایجاد نکنید که خوش‌حالی و آرامش در ثبات به دست می‌آید. اگر کودک شما توانایی درک و تحلیل شرایط جدید را نداشته باشد، در دنیای پرتلاطم بزرگ‌سالی پریشان و افسرده می‌شود. آدم‌هایی که مدام از تغییر گله می‌کند و ریشه تمام شکست‌ها را در بی‌ثباتی‌های جهان می‌دانند، در کودکی یاد نگرفته‌اند که در هر تغییر یک فرصت جدید وجود دارد. توانایی ششم: استقلال شخصیت «همه می‌خواهند پیتزا بخورند، پس تو هم باید پیتزا بخوری!» این نصیحت شاید تهیه شام را راحت‌تر کند، اما یکی از بدترین نصایحی است که می‌توانید به کودک خود بکنید. هیچ ایرادی ندارد که او سلیقه خود را داشته باشد و بتواند مستقل از دیگران کاری را بکند که دوست دارد. او می‌تواند در مورد موسیقی، لباس و چیزهای دیگر سلیقه داشته باشد. لازم است بداند که او فردی مستقل است و نباید همیشه از انتخاب جمع پیروی کند. باید به کودک‌مان اجازه دهیم سلیقه خود را داشته باشد و انتخاب کند. البته همان‌طور که گفتیم همیشه هم قرار نیست همه‌چیز بر وفق مراد او باشد. در مواردی لازم است که او بتواند وضعیت‌های متفاوت را درک کند و خود را با آن تطبیق دهد. منظور این است که نباید شرایط را مدام به او تحمیل کرد. به همین ترتیب نباید او اجازه داشته باشد دلخواه خود را به دیگران تحمیل کند. در کنار استقلال، کودکان باید یاد بگیرند که دیگران هم مستقل هستند و سلایق خود را دارند 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

مهارت هایی که باید به فرزندان خود بیاموزیم( قسمت آخر) توانایی هفتم: توانایی مشورت کردن در موارد زیادی کودک با دو انتخاب به شما مراجعه می‌کند. معمولا ما، یکی را برایش انتخاب می‌کنیم؛ مثلا ممکن است او در انتخاب دو لباس مردد باشد. آن‌ها را به ما نشان می‌دهد و کمک می‌خواهد. ما می‌گوییم «این‌یکی را بپوش» و تمام. بجای این کار ما می‌توانیم خوبی‌ها و بدی‌های دو انتخاب را به او بگوییم. «اگر این لباس را بپوشی سردت خواهد شد پس بهتر است یک کاپشن هم برداریم. آن‌یکی گرم‌تر است اما رنگش خیلی به شلوارت نمی‌آید.» مشورت می‌تواند با جمله «حالا خودت فکر کن و ببین با کدام راحت‌تری» تمام شود. به این ترتیب او یاد می‌گیرد که الزاما نباید از نظر دیگران پیروی کند. همچنین شما می‌توانید با او مشورت کنید. حتی اگر موضوع پیچیده‌تر از آن است که او بتواند درک کند، همین که در تصمیم‌های مهم همراه شما باشد به او حس خوبی خواهد داد. اگر با کودک خود مشورت می‌کنید، همیشه لازم نیست نظر او را بپذیرید. به‌این‌ترتیب او یاد می‌گیرد که الزاما نباید از نظر دیگران پیروی کند؛ اما حواستان باشد که همیشه نظر او را رد نکنید. اگر پیشنهاد خوبی داد او را تشویق کنید. در موارد زیادی می‌توانیم مسائل مختلف را برایشان تشریح کنیم. با آن‌ها حرف بزنیم. برایشان توضیح دهیم که چرا این تصمیم را می‌گیریم. در زندگی شرایطی پیش می‌آید که لازم است با بچه‌ها صحبت کنیم. در مورد فوت یکی از اقوام، تغییر محل زندگی، جدایی والدین یا حوادثی که درک آن‌ها برای بچه‌ها ساده نیست. اگر آن‌ها هرگز حرف زدن را تمرین نکرده باشند، در این مواقع حساس هم به‌سختی می‌توانند شرایط را درک کنند. برای همین لازم است از کودکی و برای مسائل ساده با آن‌ها به گفت‌وگو بپردازیم. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

مراحل مهارت نه گفتن نوجوانان قدم اول : تصمیم قطعی در مقابل نه گفتن  در مرحله اول به فرزند خود بیاموزید که تصمیم بگیرید که آیا می خواهد درخواست دیگران را قبول نکند؟ این موضوع را بخوبی تصمیم بگیرد و قاطعانه سر تصمیم خود بماند. به او بگویید که اگر تصمیم گرفته است که نه بگوید به هیج عنوان از خواسته خود کوتاه نیاید! قدم دوم : همراهی کردن طرف مقابل بعد از اینکه تصمیم خود را برای نه گفتن بطور قاطعانه گرفت به او بیاموزید که با طرف مقابل باید همراهی کند. برای همراهی طرف مقابل به او بگوید: متشکر م که من را برای این موضوع انتخاب کرده اید و ممنون هستم که به من اطمینان دارید. باید در قدم دوم یک حس خوب و یک اقتدار خوب از خود را به نمایش بگذارد و عزت نفس و اعتماد به نفس خود را افزایش دهد . قدم سوم : بیان دلیل نه گفتن در این مرحله به فرزند خود بیاموزید دلیل اینکه نمی تواند به درخواست دیگران بله بگویید را بیان کند و این کار را قاطعانه انجام دهد. و بعد از بیان دلیل نه گفتن، خود نه را بگوید! مثلا: متاسفانه الان بدلیل نداشتن وقت نمی توانم با شما به سینما بیایم. الان خودم به این پول نیاز دارم و نمی تونم به شما بدهم! البته در این مرحله می توانید از جملاتی استفاده کنید که فرصت فکر کردن را به زمان دیگری منتقل کنید: ( می تونید بهم فرصت بدهید تا فکر کنم و بعد به شما بگم! ( الان یک مقدار گرفتار هستم و اگر میشه بعدا با هم صحبت کنیم)   من خودم در مضیقه هستم و … اگر نمی توانید که این کار را بیان کنید حتما بگویید که در مضیقه هستید و خود شما مشکلاتی دارید و انجام این کار امکان پذیر نیست ! البته می توانید بجای اینکه بگویید امکان پذیر نیست بگویید: اجازه بدهید یک بررسی کنم و بعد خدمت شما خبر می دهم 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110