تکنیک های رفتار با فرزندان
✅از غر زدن و هشدار دادن زیاد بپرهیزید
اکثر والدین با عجلههای اول صبح برای آماده کردن همه سر موقع، با ناهارها، لباسهای ورزش، تکالیف امضا شده و از این قبیل آشنایی دارند. بچهای که به نظر میرسد حواسپرت است و نمیتواند سر وقت حاضر شود میتواند یکی از سختترین چالشها برای والدین پرمشغله باشد.
خیلی از والدین احساس میکنند کنترل از دستشان خارج شده و ناامیدانه میخواهند با غر زدن و انتقاد کردن موقعیت را کنترل کنند. مشکلی که غر زدن دارد این است که با آن کار به بچهها یاد میدهید که نادیدهتان بگیرند زیرا میدانند کهu بارهای دیگر آن مسئله را یادآوری خواهید کرد.
بااینکه بچههای کوچکتر نیاز به راهنمایی و کمک بیشتر دارند، والدین باید با بزرگتر شدن بچهها به آنها آزادی و مسئولیت بیشتری بدهند.
یک مثال در رابطه با تکنیک بالا
❌نمونه بیاثر (به یک بچه ۱۰ ساله)
"یک ساعت زودتر از خواب بیدارت میکنم چون هیچوقت سروقت حاضر نمیشوی. باید همین الان لباسهایت را بپوشی. تکالیفت را آماده کردهای که امضا کنم؟"
۱۰ دقیقه بعد
"بهت گفتم آماده شو و هنوز داری وقت تلف میکنی؟ اگه تونستی کاری کنی که همهمان دیرمان شود؟ برو سریع دندانهاتو مسواک بزن و لباسهاتو بپوش".
۱۰ دقیقه بعد
تکالیفت کجاست؟ گفتم که بیار امضاشون کنم، هنوز لباس پوشیدنت را تموم نکردی؟ دیرمان میشود.
و باز همینطور تکرار…
مادر این کودک مسئولیت زیادی را گردن میگیرد و غیرمستقیم با کودکی صحبت میکند که برای کنترل موقعیت به او اعتماد ندارد. این طریقه برخورد میتواند شدیداً منجر به بیاعتمادبهنفس و وابسته شدن کودک میشود. لحن او نیز بسیار منفی و پرخاشگرایانه است که موجب خشم و مقاومت کودک خواهد شد.
✅نمونه مؤثر
"تا ۴۵ دقیقه دیگر از خانه خارج میشویم. اگر همه چیزهایی که لازم داری را آماده نکرده باشی، خودت باید برای معلمهایت توضیح دهی".
این دستورات کوتاه است و انتظار مشخصی را با عاقبت انجام ندادن آن برای کودک مطرح میکند. با این روش به کودک اجازه داده میشود عواقب طبیعی رفتارهای خود را درک کند.
🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید.
https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110
تکنیک هایی برای ایجاد تاب آوری در کودکان و نوجوانان
1) برقراری ارتباط : اهمیت برقراری ارتباط و تعامل با هم سالان را به فرزندان خود بیاموزید که این ارتباط مشمول مهارت هایی چون همدلی و گوش دادن به دیگران است. یافتن روش هایی برای پرورش این ارتباط با این پیشنهاد که با هم سالان خود به صورت شخصی، از طریق تلفن، گفتگوی تصویری و یا پیامک تعامل داشته باشند مهم بوده و سعی کنید که یک شبکه ارتباطی قدرتمند خانوادگی بسازید. ارتباط با دیگران، حمایت اجتماعی را پرورش داده و تاب آوری را تقویت می نماید.
2) آموزش کودکان در یاری رساندن به سایر افراد: کودکانی که احساس شادی می کنند می توانند با کمک به دیگران احساس قدرت کنند. کودک خود را در کار داوطلبانه متناسب با سن او مشغول سازید. از آن ها بخواهید در کاری که بر آن تسلط و مهارت دارند به عنوان دستیارشان عمل کنید. مربیان نیز در مدرسه با دانش آموزان در مورد روش های کمک به دیگران در کلاس درس و دانش آموزان در پایه های تحصیلی پایین تر ایده پردازی کنند.
3) حفظ کارها و فعالیت های روزمره: کارهای روزمره می تواند مایه آسودگی خاطر کودکان را فراهم آورد. با کودک جهت فعالیت روزانه کار کرده و زمان مناسبی را نیز برای تکالیف مدرسه و بازی انتخاب نمایید. خصوصا هنگام ناراحتی و اضطراب و دوران گذار نیاز است تا با کارهای روزمره انعطاف پذیری خود را حفظ نمایید. در این زمان، داشتن برنامه و ثبات مهم است.
4) استراحت داشتن: در حالی که میزانی از اضطراب افراد را ترغیب می نماید تا دست به اقدام مثبت بزنند، پس ضروری است که تمامی احساسات را در نظر داشته باشیم. کودکان باید بیاموزند که چگونه بر چیزی که بتوانند آن را کنترل کرده و بر اساس آن عمل نمایند، متمرکز شوند. به کودک خود، با به چالش کشیدن تصورات واهی او کمک کرده و از او برای در نظر گرفتن بدترین حالت های ممکن درخواست نموده و درباره آن چه که احتمالا به دوست خود که این نگرانی ها را دارد می گویند، سوال کنید. از آنچه که کودک تان در معرض آن بوده و می تواند دردساز شود نیز چه از طریق اخبار، یا فضای مجازی و شنیدن بحث های مختلف با خبر شوید.
5) خود مراقبتی کودکان: به فرزندان خود اهمیت مراقبت از خود را بیاموزید. در این حالت والدین می بایست انتظار زمان بیشتری برای درست غذا خوردن، ورزش کردن و داشتن خواب کافی را داشته باشند. مطمئن شوید که کودک یا نوجوان شما وقت کافی برای سرگرمی و تفریح داشته باشد و در فعالیت های که از آن ها لذت می برد شرکت نماید. این خود مراقبتی و داشتن سرگرمی به کودک کمک می نماید تا تعادل روانی خود را حفظ نموده و با شرایط استرس زا بهتر مقابله نماید.
ادامه دارد...
🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید.
https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110
تکنیک هایی برای ایجاد تاب آوری در کودکان و نوجوانان ( قسمت دوم )
6) حرکت به سمت اهداف: کودک و نوجوان باید بداند که اهداف منطقی را دنبال نموده و قدم به قدم به سمت آن حرکت کنند. هدف گذاری باعث می شود تا کودک به یک کار خاص توجه نموده و تاب آوری وی در مواجهه با چالش ها تقویت شود. در مدرسه نیز می بایست تکالیف بزرگتر را برای نونهالان به اهداف کوچکتر و قابل دستیابی تبدیل کرده، و برای نوجوانان نیز شایستگی ها و موفقیت هایشان را برای رسیدن به اهداف بزرگتر، تایید نمود.
7) پرورش نگاه مثبت نسبت به خود: در این مرحله کودک می آموزد که روش های موفقیت آمیز گذشته را که هنگام مواجهه با مشکلات آن ها را به کار برده بود، به خاطر آورَد و چالش های گذشته را نیز جهت توانمندسازی خود برای مقابله با چالش های آتی بشناسد. اعتماد کودک به خود برای حل مشکلات و تصمیم گیری های مناسب، مهم بوده و ضروری است بدانند که چگونه موفقیت های فردی شان در پیشرفت کلاس کمک می نماید.
8) داشتن چشم انداز از همه چیز و حفظ نگاه امیدوارانه: زمانی که کودک با حوادث تلخ روبرو می شود به او کمک نمایید تا در یک بستر بزرگتر به موضوع نگریسته و چشم انداز بلند مدت خود را پرورش دهد. گرچه کودکان، کوچکتر از آن هستند که به بررسی یک نگاه بلند مدت بپردازند، در نتیجه به او بیاموزید که آینده ای حتی خوب نیز فرای این شرایط حاضر وجود دارد. این نگاه مثبت کودک را قادر می سازد چیزهای خوب زندگی را دیده و به حرکت خود در سخت ترین شرایط نیز ادامه دهد. در مدرسه نیز از تاریخ می توان مثال زد که پس از وقایع ناگوار نیز زندگی ادامه داشته و بدترین اتفاقات نیز موقتی و گذرا هستند.
9) در جستجوی فرصت ها برای خودشناسی: سخت ترین کار زمانی است که کودکان به دنبال کشف خودشان بوده و می خواهند هر چه بیشتر در مورد خود بیاموزند. این نگاه که هر اتفاقی که با آن مواجه می شوند می تواند چیزی به آن ها بیاموزد، مهم است. در مدرسه نیز اینکه هر دانش آموز پس از مواجهه با شرایط سخت چه چیزی می آموزد را می توان مورد بررسی و ارزیابی قرار داد.
10) پذیرش تغییر: اغلب، تغییر برای کودکان و نوجوانان مسئله ای رعب آور است. باید به یاد داشت که کودک تغییر را بخشی از زندگی دانسته و اهداف جدید را جایگزین اهداف غیر قابل دستیابی کند. مهم است که آنچه را که خوب پیش می رود بررسی نموده و برای آن چه خوب پیش نمی رود برنامه عملی داشت. در مدرسه نیز پیرامون نحوه تغییر کودک در پایه های بالاتر توجه کرده و درباره تاثیر این تغییر بر دانش آموز بحث نماییم
🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید.
https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110
مهارت هایی که آینده فرزندتان را تضمین میکند
تعداد مهارتهایی که یک کودک نیاز دارد تا به فردی قدرتمند، مستقل و ستودنی تبدیل شود خیلی زیاد است. بااینحال صفاتی وجود دارند که معمولا در کودکان سرکوب میکنیم. صفاتی که در رشد اجتماعی و اقتصادی آنها تاثیر زیادی خواهد داشت.
توانایی اول: سوال پرسیدن
بچهها مدام سوال میپرسند. این چیست؟ او کیست؟ چرا اینطور است؟ چطور کار میکند؟ بعد از مدتی ما کلافه میشویم و میگوییم «نمیدانم، اینقدر سوال نپرس.» حواسمان نیست که با این جواب داریم یکی از مهمترین مهارتهای کودک خود را از بین میبریم.
سوال پرسیدن تنها به «چیست» و «چطور است» خلاصه نمیشود. کودک باید بتواند از ما سوال بپرسد. چرا به این مهمانی میرویم؟ چرا دیر غذا میخوریم؟ چرا تلویزیون جدید نمیخریم؟ این توانایی به کودک شما یاد میدهد که در آینده پرسشگر باشد و از مقامات بالاتر از خود سوال کند.
توانایی مهمتر این است که او بگوید «نمیدانم ولی سعی میکنم جواب را پیدا کنم».
ممکن است جواب خیلی از سوالهای او را ندانیم. میتوانیم با صبر و حوصله بگوییم «نمیدانم، بیا از گوگل بپرسیم.» یا «بیا با هم یک کتاب در این مورد بخوانیم.» بهاینترتیب علاوه بر روحیه پرسشگری، توانایی یافتن پاسخ سوالات ساده را هم به او میدهیم.
همچنین به او یاد میدهیم که اگر جواب یک سوال را نمیداند نباید از خود یک جواب بسازد. بلکه میتواند قبل از پاسخ دادن به سوالها در مورد آنها تحقیق کند. توانایی گفتن «نمیدانم» توانایی مهمی است؛ اما توانایی مهمتر این است که او بگوید «نمیدانم ولی سعی میکنم جواب را پیدا کنم».
توانایی دوم: مدیریت پروژه
شاید به نظر برسد که مدیریت پروژه برای کودک زیادی دشواری است؛ اما منظور ما از پروژه، پروژه فرستادن انسان به مریخ نیست. آماده شدن برای مهمانی، جمعکردن وسایل سفر، تمیز کردن انباری و خرید لباس نو هم پروژه هستند.
در برخی از پروژهها میتوانید او را با بچههای دیگر (فامیل، دوست یا خواهر-برادر) همراه کنید. به این شکل او میآموزد که در یک پروژه با دیگران همکاری کند.
سپردن وظایفی که در حد توان کودک باشد، حس خوب «آدمبزرگ» بودن به او میدهد.
ابتدا پروژه را برای او تعریف کنید. بعد پروژه را به وظایف کوچکتر تقسیم کنید. وظایف را روی یک کاغذ بنویسید. هر مرحله که انجام شد در مقابل وظیفه یک تیک بگذارید. به او نشان دهید که با انجام یکرشته از وظایف ساده میتواند یک پروژه پیچیده را به پایان برساند.
اگر خودتان درگیر یک پروژه هستید، اجازه دهید فرزند شما بخش کوچکی از آن را بر عهده بگیرد؛ مثلا اگر درگیر پروژه تالیف پایاننامه هستید، میتوانید او را مسئول مرتبکردن کاغذها کنید. سپردن وظایفی که در حد توان او باشد به او حس خوب «آدمبزرگ» بودن میدهد.
ادامه دارد...
🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید.
https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110
مهارت هایی که آینده فرزندتان را تضمین میکند
(قسمت دوم )
توانایی سوم: خوشبخت بودن!
شاید باورش سخت باشد که خوشبختی یک حادثه نیست که در زندگی رخ میدهد. بلکه خوشبختی یک توانایی است که باید آن را بیاموزیم. به همین دلیل افراد مختلف در جوامع مختلف درک متفاوتی از خوشبختی دارند.
اگر فرزند خود را با توجه بیشازحد، نوازش و همبازیشدن با او خوشحال کنید، به او میآموزید که برای خوشبختی به دیگران وابسته باشد. اگر با هدیه، اسباببازی و لباس او را خوشحال کنید، او در اشیا به دنبال خوشبختی خواهد گشت.
«خوشبختیِ بیچیز» هنری ارزشمند است.
اما میتوانید به او بیاموزید که خوشبختی در درون او است. او میتواند در تنهایی خود بازی کند، کتاب بخواند، سریال ببیند، نقاشی کند، به خیالپردازی بپردازد و بیاموزد که تنهایی هم میشود خوشبخت بود. خوشبخت بودن به ابزار و لوازم رنگارنگ نیاز ندارد. «خوشبختیِ بیچیز» هنری ارزشمند است.
برای او بهترین الگوی خوشبختی شما هستید. اگر او ببیند شما با خرید ماشین نو خوشحال میشوید میآموزد که خوشبختی در گرو خرید ماشین جدید است. اگر از تماشای غروب و نوشیدن چای احساس خوشبختی کنید، او هم این عادت را میآموزد.
توانایی چهارم: پذیرش دیگران
احتمالا شما و خواهرها و برادرهایتان از نظر فیزیکی و فرهنگی شباهتهایی داشته باشید. دوستان و نزدیکان شما هم بهاحتمالزیاد روحیاتی نزدیک به خودتان دارند. اگر کودک شما همیشه در این محیط قرار بگیرد، فکر میکند تمام آدمهای طبیعی باید از این جنس باشند. او نمیتواند آدمهایی با ظاهر یا روحیات متفاوت را درک کند و بپذیرد.
بهتر است او را در معرض آدمهای متفاوت قرار دهید. آدمهایی با جنسیت، نژاد و سلایق متفاوت. خارجیها، ایرانیها، جنوبیها و شمالیها، آدمهای کوتاه و بلند، چاق و لاغر. به او بیاموزید که متفاوت بودن چیز فوقالعادهای است. کسی که معلولیت یا محدودیتی دارد، به تواناییهایی مجهز است که ما از آن بیبهرهایم.
کودکی که در معرض آدمهای متفاوت از جنسیت، نژاد و سلایق مختلف قرار میگیرد، میآموزد متفاوت بودن چیز فوقالعادهای است.
فرزندی که با این روحیه بزرگ شود میتواند در محیط کار راحتتر آدمهای مختلف را قبول کند، با خارجیها به تجارت بپردازد، روابط شخصی و کاری بسازد و موفقیت خود را تضمین کند.
بهترین شیوه برای یاددادن این مهارت، آموزش عملی است. اگر خودتان در مقابل او آدمهای متفاوت را طرد کنید، او هم توان پذیرش دیگران را از دست میدهد. اگر دوستانی از طیفهای مختلف داشته باشید، او هم توانایی پذیرش تفاوت را پیدا میکند.
🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید.
https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110
مهارت هایی که آینده فرزندتان را تضمین میکند
توانایی پنجم: تغییر
کودک شما باید برای دنیایی آماده شود که در آن همهچیز مدام در حال تغییر است. محیط کار، همکاران، شرایط سیاسی، نرخ ارز و هر چیزی که فکرش را بکنید. دنیا نمیتواند در یک حالت بیتغییر بماند تا فرزند دلبند شما با خیال راحت سود کسب کند.
بعضی از والدین سعی میکنند بچههای خود را در یک وضعیت ثابت قرار دهند. چنین کودکی به لیوان، قاشق و بالش خود عادت میکند و هر تغییر برایش آزاردهنده است.
اگر کودک شما توانایی درک و تحلیل شرایط جدید را نداشته باشد، در دنیای پرتلاطم بزرگسالی پریشان و افسرده میشود.
منظور این نیست که نگذارید او به چیزی دل ببندد. بلکه در او این وهم را ایجاد نکنید که خوشحالی و آرامش در ثبات به دست میآید.
اگر کودک شما توانایی درک و تحلیل شرایط جدید را نداشته باشد، در دنیای پرتلاطم بزرگسالی پریشان و افسرده میشود. آدمهایی که مدام از تغییر گله میکند و ریشه تمام شکستها را در بیثباتیهای جهان میدانند، در کودکی یاد نگرفتهاند که در هر تغییر یک فرصت جدید وجود دارد.
توانایی ششم: استقلال شخصیت
«همه میخواهند پیتزا بخورند، پس تو هم باید پیتزا بخوری!» این نصیحت شاید تهیه شام را راحتتر کند، اما یکی از بدترین نصایحی است که میتوانید به کودک خود بکنید. هیچ ایرادی ندارد که او سلیقه خود را داشته باشد و بتواند مستقل از دیگران کاری را بکند که دوست دارد.
او میتواند در مورد موسیقی، لباس و چیزهای دیگر سلیقه داشته باشد. لازم است بداند که او فردی مستقل است و نباید همیشه از انتخاب جمع پیروی کند.
باید به کودکمان اجازه دهیم سلیقه خود را داشته باشد و انتخاب کند.
البته همانطور که گفتیم همیشه هم قرار نیست همهچیز بر وفق مراد او باشد. در مواردی لازم است که او بتواند وضعیتهای متفاوت را درک کند و خود را با آن تطبیق دهد.
منظور این است که نباید شرایط را مدام به او تحمیل کرد. به همین ترتیب نباید او اجازه داشته باشد دلخواه خود را به دیگران تحمیل کند. در کنار استقلال، کودکان باید یاد بگیرند که دیگران هم مستقل هستند و سلایق خود را دارند
🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید.
https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110
مهارت هایی که باید به فرزندان خود بیاموزیم( قسمت آخر)
توانایی هفتم: توانایی مشورت کردن
در موارد زیادی کودک با دو انتخاب به شما مراجعه میکند. معمولا ما، یکی را برایش انتخاب میکنیم؛ مثلا ممکن است او در انتخاب دو لباس مردد باشد. آنها را به ما نشان میدهد و کمک میخواهد. ما میگوییم «اینیکی را بپوش» و تمام.
بجای این کار ما میتوانیم خوبیها و بدیهای دو انتخاب را به او بگوییم. «اگر این لباس را بپوشی سردت خواهد شد پس بهتر است یک کاپشن هم برداریم. آنیکی گرمتر است اما رنگش خیلی به شلوارت نمیآید.» مشورت میتواند با جمله «حالا خودت فکر کن و ببین با کدام راحتتری» تمام شود.
به این ترتیب او یاد میگیرد که الزاما نباید از نظر دیگران پیروی کند.
همچنین شما میتوانید با او مشورت کنید. حتی اگر موضوع پیچیدهتر از آن است که او بتواند درک کند، همین که در تصمیمهای مهم همراه شما باشد به او حس خوبی خواهد داد.
اگر با کودک خود مشورت میکنید، همیشه لازم نیست نظر او را بپذیرید. بهاینترتیب او یاد میگیرد که الزاما نباید از نظر دیگران پیروی کند؛ اما حواستان باشد که همیشه نظر او را رد نکنید. اگر پیشنهاد خوبی داد او را تشویق کنید.
در موارد زیادی میتوانیم مسائل مختلف را برایشان تشریح کنیم. با آنها حرف بزنیم. برایشان توضیح دهیم که چرا این تصمیم را میگیریم. در زندگی شرایطی پیش میآید که لازم است با بچهها صحبت کنیم. در مورد فوت یکی از اقوام، تغییر محل زندگی، جدایی والدین یا حوادثی که درک آنها برای بچهها ساده نیست. اگر آنها هرگز حرف زدن را تمرین نکرده باشند، در این مواقع حساس هم بهسختی میتوانند شرایط را درک کنند. برای همین لازم است از کودکی و برای مسائل ساده با آنها به گفتوگو بپردازیم.
🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید.
https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110
مراحل مهارت نه گفتن نوجوانان
قدم اول :
تصمیم قطعی در مقابل نه گفتن
در مرحله اول به فرزند خود بیاموزید که تصمیم بگیرید که آیا می خواهد درخواست دیگران را قبول نکند؟
این موضوع را بخوبی تصمیم بگیرد و قاطعانه سر تصمیم خود بماند.
به او بگویید که اگر تصمیم گرفته است که نه بگوید به هیج عنوان از خواسته خود کوتاه نیاید!
قدم دوم :
همراهی کردن طرف مقابل
بعد از اینکه تصمیم خود را برای نه گفتن بطور قاطعانه گرفت به او بیاموزید که با طرف مقابل باید همراهی کند.
برای همراهی طرف مقابل به او بگوید:
متشکر م که من را برای این موضوع انتخاب کرده اید و ممنون هستم که به من اطمینان دارید.
باید در قدم دوم یک حس خوب و یک اقتدار خوب از خود را به نمایش بگذارد و عزت نفس و اعتماد به نفس خود را افزایش دهد .
قدم سوم :
بیان دلیل نه گفتن
در این مرحله به فرزند خود بیاموزید دلیل اینکه نمی تواند به درخواست دیگران بله بگویید را بیان کند و این کار را قاطعانه انجام دهد. و بعد از بیان دلیل نه گفتن، خود نه را بگوید!
مثلا:
متاسفانه الان بدلیل نداشتن وقت نمی توانم با شما به سینما بیایم.
الان خودم به این پول نیاز دارم و نمی تونم به شما بدهم!
البته در این مرحله می توانید از جملاتی استفاده کنید که فرصت فکر کردن را به زمان دیگری منتقل کنید:
( می تونید بهم فرصت بدهید تا فکر کنم و بعد به شما بگم!
( الان یک مقدار گرفتار هستم و اگر میشه بعدا با هم صحبت کنیم)
من خودم در مضیقه هستم و …
اگر نمی توانید که این کار را بیان کنید حتما بگویید که در مضیقه هستید و خود شما مشکلاتی دارید و انجام این کار امکان پذیر نیست !
البته می توانید بجای اینکه بگویید امکان پذیر نیست بگویید:
اجازه بدهید یک بررسی کنم و بعد خدمت شما خبر می دهم
🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید.
https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110
برای ایجاد تفکر انتقادی در کودکان چه کار کنیم؟
واقعیت آن است که تفکر انتقادی بیش از هر چه باید در مدارس پرورش و شکوفا شود. ما پدر مادرها باید بتوانیم زمینه تفکر انتقادی را در بچه هایمان مهیا کنیم.
انجمن فلسفی اروپا برای پرورش تفکر انتقادی در کودکان توصیههایی دارد که بسیار کاربردی و نتیجهبخش است؛ اگر که آنها را با آگاهی و شناخت و به گونهای مؤثر به کار گیریم:
1- زودتر دست به کار شوید: هر چند ممکن است کودکان خردسال برای فرا گیری دروس زندگی در قالب منطق رسمی آمادگی کافی نداشته باشند، اما شما می توانید روند ساده نتیجهگیری را به آنها آموزش دهید. تنها لازم است با فرزندتان گفت و گوهای رفت و برگشتی انجام دهید.
برای مثال اگر مایل به شرکت در برنامهای خاص یا پوشیدن لباس منتخب شما نیست، از او بخواهید دلایل خود را برایتان توضیح دهد.
با این تمرین کودک به مرور زمان میآموزد که علاوه بر ریشهیابی نتیجهگیریهای خود، علل ذکر شده توسط دیگران را هم ارزیابی کند. پس به او فرصت تصمیمگیری بدهید و درهنگام تصمیم گیری، اجازه دهید به اندازه کافی فکر کند، دلایلش را بگوید و کاری را که درست میداند عملی کند. به جای او تصمیم نگیرید فقط راهنماییهای لازم را به او بدهید و خطرات و هشدارهای لازم را بگویید.
- تعصب و اجبار به خرج ندهید: آموزش تفکر انتقادی نیازمند ارائه یک سری دستور العمل های مشخص به کودکان و ملزم ساختن آنها با پیروی از این متدها است. اما باید مراقب باشید که در این حیطه هیچ گونه رفتار تعصب آمیز و یا توام با اجبار از خود نشان ندهید. اگر کاری را از کودک خود میخواهید، همیشه دلیل آن را نیز شرح دهید.
- کودکان را به پرسش تشویق کنید: پرسش اساس تفکر انتقادی است. پرسشگری توانمندی ذهنی کودکان را افزایش میدهد و یادگیری را برای آنها مفرح و مهیج می کند. از طریق پرسش کردن، کودکان نقش فعال بیشتری در تفکر نقادانه و استدلال پیدا میکنند. پس:
کودکان را به پرسش کردن و پرسشهای بیشترتشوبق کنید؛
از کودکان پرسشهایی بپرسید که میدانید جوابشان را میدانند. اجازه دهید آنها احساس کنند که خودشان جواب را یافتهاند؛
فضای یادگیری را برای ایده های که آنها می دهند باز بگذارید. اجازه دهید تا آن ها از تجربه ایده های جدید راحت باشند و از خطا کردن، نترسند؛
جواب اشتباه را به عنوان یک فرصت یادگیری تلقی کنید. هرگز کودک خود را به خاطر جواب اشتباه سرزنش نکنید؛
همواره به پرسشها کودکانتان با اشتیاق پاسخ دهید؛
به یاد داشته باشید پرسشهایی که با "چه"، "کدام"، "کجا" پرسیده میشوند، حافظه را تحریک میکنند و پرسشهایی که با "چرا"، "چطور" و "چگونه" همراهند، تفکر را تحریک می کنند. پس در سوال از کودکان از چرا، چطور و چگونه بیشتر استفاده کنید.
- از فرزندتان بخواهید که توضیحات و راه حلهای جایگزین را نیز در نظر بگیرد: بسیاری از مشکلات پیچیده تر از تصور ما هستند و به همین علت ممکن است نیازمند بیش از یک راه حل باشند. اگر کودکان بتوانند راه حلهای مختلفی را برای یک موضوع واحد در ذهن خود طراحی کنند، تفکر منعطفتری برای حل مسائل خواهند داشت.
- در مورد تعصب و تبعیض صحبت کنید: حتی کودکان 6 ساله نیز به خوبی میتوانند درک کنند که احساسات و انگیزههای انسانی بر قضاوتهای ما تاثیر میگذارند. به آنها بگویید و نشان دهید که تعصب و تبعیض عوامل مخربی هستند که میتوانند از به دست آمدن نتیجه مطلوب و مورد انتظار جلوگیری کنند. تعصب و تبعیض را با مثال های ساده به آنها بیاموزید.
- از کودکان بخواهید تا افکارشان را بلند بیان کنند: بیان کردن افکار و ایده هایی که بچه ها در ذهن دارند باعث می شود تا آنها روش فکر کردن و نحوه یادگیری آنها را بهتر بفهمید و در ضمن اعتماد به نفس بیشتری در بیان افکار و عقاید خود پیدا کنند.
- به عقاید کودکان احترام بگذارید:
اجازه دهید بچه ها عقاید و نظر خود را داشته باشند. این شاید یکی از زیربناییترین و در عین حال مشکلترین بخش آزاداندیشی و مهیا شدن بستری برای تفکر انتقادی است. در واقع زمانی که کودکان شما در منزل تجربه داشتن عقاید و نظراتی متفاوت با والدین و پذیرش آن از سوی والدین را تجربه میکنند به گونهای زیربنایی پذیرش عقاید مخالف و نظرات متفاوت دیگران را در خود نهادینه کردهاند. پس آنها عقاید خودشان را داشته باشند حتی اگر با عقاید شما متفاوت یا مخالف باشد و به نظراتشان احترام بگذارید و اگر قرار است با آن مخالفت کنید حتما با استدلال همراه باشد.
🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید.
https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110
تکنیک های افزایش اعتماد به نفس نوجوانان
ایجاد تنوع در فعالیت ها و علاقه مندی ها
نوجوانانی که درگیر فعالیت های مختلف و انجام کار های ورزشی و فرصت های گوناگون هستند، اعتماد به نفس بالاتری پیدا می کنند. پس همانطور که نمناک خاطرنشان کرده است سعی کنید برای انجام فعالیت ها و علاقه ای که دارد تنوع ایجاد کنید تا بتواند آزادی عمل داشته باشد. زمانی که در کار مورد علاقه خود پیشرفت کند، قطعاً عزت نفس او بیش از پیش، افزایش پیدا می کند.
کاهش پند و اندرز
می دانید که اصلا راحت نیست یک گوشه بنشینید و مدام اشتباهات فرزندانتان را شاهد باشید اما خواهشاً خودتان را کنترل کنید. مراقب باشید که بیش از حد پند و اندرز ندهید. تا جایی که می توانید کمتر به او توصیه کنید.
مگر این که احساس کنید جسم و روحش در معرض خطر قرار گرفته است. پس سعی نکنید که خودتان مشکلات فرزندانتان را حل کنید. اجازه دهید که او هم کمی درگیر سختی های زندگی باشد تا بتواند از پس آن ها بهتر بر بیاید.
گوش کردن
باید رابطه خود را با نوجوان قوی نگه دارید و حس خود ارزشی را در او افزایش دهید و حرف های او را با دقت گوش دهید. روی چیز هایی که می گوید و نظراتی که می دهد، تمرکز داشته باشید. حدس و گمان های خودتان را کنار بگذارید و قضاوتش نکنید.
درخواست برای پیشنهاد و یا توصیه
خانواده ها معمولاً بیش از نوجوانان با چالش های زندگی مواجه هستند. پس سعی کنید در این لحظات به فرزندان خود کمک کنید و چالش های پیش رو را با آن ها در میان بگذارید و اشتباهات تان را در شرایط مختلف بپرسید.
سپس از آن ها پیشنهاد بگیرید و نظر آن ها را جویا شوید. با انجام این کار نه تنها رابطه نزدیکتری با او پیدا می کنید، بلکه اعتماد به نفسش را افزایش می دهید.
افزایش اعتماد به نفس خودتان
نوجوانتان مدام در حال نگاه کردن به شماست. اگر او ببیند که شما با اعتماد بنفس بالا با شرایط مواجه می شوید و چالش ها را کنار می گذارید و نسبت به خودتان حس خوبی دارید، در نتیجه از شما یاد می گیرد. پس سعی کنید قبل از هر چیز اعتماد به نفس خودتان را افزایش دهید تا بتوانید الگوی مناسبی برای فرزندتان، چه در سنین کودکی و چه در سنین نوجوانی باشید
🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید.
https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110
برای کودکان خود یک الگوی خوب باشیم
کودکان مشغولیتهای ذهنی و درگیریهای ما را ندارند، بنابراین در ذهنشان فضا و جای بیشتری برای توجه به اطراف و تقلید از والدین خود دارند. به عبارت دیگر، تمام حواس آنها به رفتار و گفتار شماست و هر کاری شما بکنید و هر چه بگویید، به زودی همان را از کودکتان دریافت خواهید کرد. برخورد خوب و خوشرفتاری شما با کودک به او یاد میدهد چطور با شما و دیگران رفتار کند. اگر شما دروغ بگویید، کودکتان هم شروع به دروغ گفتن خواهد کرد. اگر فردی خوشصحبت باشید، خواهید دید که فرزندتان هم شیرینزبان خواهد بود. فراموش نکنید که ثابتقدم بودن در رفتار خوب نیز ملاک است، یعنی اگر توقع دارید همیشه کودکتان راست بگوید، خودتان هم نباید یک بار راست بگویید و یک بار دروغ!
به بچهها کمک کنیم حرف بزنند، با ما صحبت کنند تا در آینده دچار انکارهای مختلف شخصیتی و خودسانسوری نشوند، آرزوها و بهشت کودکیشان همیشه همراهشان بماند و قربانی کنش و عملکردهای مداوم بازدارنده با اثرهای بد نباشند.
به لحنمان دقت کنیم
لحن حرف زدن شما اثر مشخصی با یادگیری حرف زدن کودکتان دارد. اگر با کودکی که پرخاشگری میکند یا مدام ناله میکند که بچههای نوپا بر حسب طبیعتشان این رفتار را خواهند داشت، با لحنی تند و پرخاشگر صحبت کنید، نتیجهٔ کار مشخص است؛ اوضاع فقط بدتر خواهد شد! پس وقتی کودک آرام شد با او حرف بزنید. همچنین بالا و پایین شدن تن صدای شما باید بسیار هماهنگ و متناسب با موقعیت باشد، پس اگر همیشه با داد و فریاد حرف میزنید باید این عادت را ترک کنید، چون شاید فرزندتان هم به شما نگاه میکند و کار شما را تقلید کرده است.
حرف زدن منجر به فکر کردن میشود. فکر کردن میتواند باعث ایجاد خلاقیت درونی یا محدودیت فکری شود. سبک فکری افراد آموختنی و یادگرفتنی است که در دوران کودکی شکل میگیرد و هر کودکی شیوهٔ فکر کردن را از والدینش میآموزد.
کودک را تهدید نکنیم
هرگز کود خود را با کلمهها و شیوههای مختلف کم و زیاد تهدید نکنید. قرار نیست کودکمان را مطیع و بدون هیچ نظر و عقیدهای تربیت کنیم، برعکس، لازم است به کودکان فرصت اندیشیدن و اشتباه کردن بدهیم. تهدید کردن کودک باعث خواهد شد تا اعتمادبهنفس او از بین برود و در آینده هم در درون خودش و هم در ارتباط با دیگران دچار مشکل شود.
حواسمان به صحبت کردن با دیگران هم باشد. به همسرمان چه میگوییم؟ چگونه در مورد همسایه حرف میزنیم؟ هنگام رانندگی در مورد خودرویی که کاری غلط را انجام میدهد با چه الفاظی صحبت میکنیم؟ تمام اینها را کودک ما یاد خواهد گرفت!
🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید.
https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110
4.97M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
؛﷽
🔵بدون شرح و غمانگیز ....
از #بحران_تنهایی و #سندروم_آشیانه_خالی
تا #خانواده_اجاره_ای و #انقلاب_خانواده
🔴 کانال تربیت فرزند زندگی آموز
https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110