روش های ارتباط نوجوان با والدین و دوستان یکی از راهکار های ارتباط نوجوان با والدین و دوستان داشتن رابطه مثبت با نوجوان هست. وقتی شما با نوجوان به گرمی و با محبت رفتار کنید باعث میشید که سلامت روان نوجوان تضمین بشه و اعتماد به نفس و مهارت های اجتماعیش افزایش پیدا کنه.  احساساتی که بهش نشون می دید واقعی باشه. این باعث میشه که شما دوست فرزند تون بشید و بتونید از نزدیک روی رفتار نوجوان تون نظارت داشته باشید. تحقیقات ثابت کرده که مشارکت با فرزند و مشخص کردن حد و مرزها و انتظارات، باعث میشه که توانایی فرزند شما برای پایبند بودن به انتظارات افزایش پیدا کنه. نوجوان رو تشویق کنید مستقل فکر کنه. اینجوری نوجوان درباره خودش فکر خوبی پیدا می کنه و در برابر فشار ناسالم همسالاش بیشتر مقاومت می کنه. با دوستان فرزند تون آشنا باشید. اسم هاشون رو یاد بگیرید، اون ها رو به خونه دعوت کنید، باهاشون گفت و گو کنید و با خانواده هاشون آشنا بشید. این نکنه مهم هست که شما به عنوان والدین به دوستان نوجوان تون توهین نکنید. چون اون وقت به انتخاب ها و شخصیت فرزند خودتون توهین کردید و این کار باعث دوری شما از نوجوان تون میشه. دنیا رو از دید نوجوان ببینید و بفهمید که چرا این دوست ها رو انتخاب کرده. این مورد خیلی مهمه. هنگام صحبت و تعامل با نوجوان سعی کنید به معنی واقعی نوجوان رو درک کنید. گاهی ما وقتی حرفی رو از نوجوان (و اصلا از هر کس دیگه ای) می شنویم برحسب تجربیاتمون یا طوری که خودمون عمل می کنیم، سریعا کار اون رو ارزیابی یا بازجویی می کنیم، سریعا پند و اندرزهامون رو تحمیل می کنیم یا رفتار اون رو تعبیر و تفسیر می کنیم. بدون اینکه اول از همه برای ایجاد تفاهم واقعا تلاش کرده باشیم. اصلا ببینید که واقعا نگرانی تون راجع به دوستان فرزند تون به جا هست یا نه!! در آخر به نوجوان خودتون یاد بدید که همون قدر که عضو گروه بودن مهم هستش، قدرت تصمیم گیری و استقلال هم مهمه و همیشه به فرزند تون یادآوری کنید که عاشقش هستین و برای شخصیتش ارزش قائل میشین. راستش دقیقا بروز اختلاف بین نوجوانان و والدین وقتی شروع میشه که والدین به دوستی های سالم بین نوجوان ها شک می کنن و شروع به چک کردن، سوال و جواب یا توهین می کنند. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

تکنیک های رفتار با نوجوانان  احساس گناه ممنوع از احساس گناه برای فشار به نوجوانان استفاده نکنید حتی اگر واقعاً احساس می کنید که آنها سزاوار سرزنش شدن هستند. به احتمال زیاد، آنها از قبل نسبت به کاری که انجام داده اند احساس بدی دارند. در عوض، در مورد نگرانی هایتان به آنها بگویید. راه‌های بالقوه بهتری را برای مدیریت این موقعیت‌های بحرانی انتخاب کنید. سخنرانی نکنید سخنرانی ها و نصیحت کردن عموما نتیجه معکوس دارند. نوجوانان اغلب نصایح و سخنرانی های شما را نمی فهمند یا نمی شنوند، به خصوص اگر قبلاً ناراحت شده باشند. ما باید کاری کنیم که فرزندانمان خودشان به نتیجه گیری درست برسند و راه حل های خودشان را پیدا کنند. این امر به تجربیات زندگی آنها اضافه می کند و باعث می شود نوجانان ما در آینده تصمیم گیری هوشمندانه ای داشته باشند. بگذارید نوجوان شما بداند که به او و توانایی هایش برای حل مشکلات اعتماد دارید. بگذارید خودشان سعی کنند مسائل را حل کنند و راه حل های خودشان را داشته باشند.  آرامش خود را حفظ کنید  البته که بله، ما باید آرامش خود را حفظ کنیم. اگر نتوانیم احساسات خود را کنترل کنیم، نوجوانان ما از احساسات منفی مان از جمله خشم، نا امیدی تاثیر می پذیرند. ما باید با آرامش اشتباهاتشان را گوشزد کنیم.  صبور باشید تا آرام شوند اگر نوجوانان شما هنوز در حالت استرس و هیجان هستند، از صحبت کردن در مورد مشکل فعلا خودداری کنید. تقریباً در این مواقع غیرممکن است آنچه را که شما می گویید، درک کنند. برای اینکه جوانان بتوانند کار درست را تمیز دهند، باید بتوانند در آرامش فکر کنند. هیچ کس نمی تواند در حالت وحشت تفکر کند. من به تو گفته بودم! در جلسات مشاوره نوجوان مشاهده می کنیم که والدین مدام می گویند هزار بار اینو گفته بودیم! این جمله را اینقدر تکرار نکنید. وقتی فورا گوشزد می کنید که قبلا هشدار داده بودید از خود راضی به نظر می رسید. بدین ترتیب نوجوانان شما دفعه بعدی که مرتکب اشتباه شوند، از درخواست کمک از شما منصرف می شوند. درعوض، برای تقویت نقش خود،به عنوان یک حامی فرزندتان این موضع «اشتباه کردن حق انسان است» را امتحان کنید. به‌عنوان راهنما، به تقویت تعاملات سازنده با فرزندتان کمک کنید تا مهارت‌های نوجوانانتان را در تحلیل صادقانه و تصمیم‌گیری بهبود دهید. به نوبه خود، این مهارت ها به آنها کمک می کند تا اعتماد به نفسی را که هسته اصلی موفقیت آینده است، توسعه دهند. سوالات متداول نوجوانان چگونه می توانند از اشتباهات خود درس بگیرند؟ روی راه حل تمرکز کنید. مثال هایی از اشتباهات خود، عواقب و نحوه آموختن به نوجوان خود ارائه دهید. نوجوانان را تشویق کنید که مسئولیت اشتباهات خود را بپذیرند و دیگران را سرزنش نکنند. از اشاره به اشتباهات گذشته نوجوانتان بپرهیزید. آیا اشتباه کردن نوجوانان خوب است؟ پاسخ کوتاه بله است. پاسخ طولانی این است که اگر فرزندانمان را از اشتباه کردن منع کنیم، آنها انتظار دارند به جای اینکه یاد بگیرند که چگونه کارها را خودشان انجام دهند، همه چیز را از ما یاد بگیرند. اشتباهات چیزی است که به ما امکان می دهد راه بهتری را انتخاب کنیم. اشتباهات ما را به سمت تفکر انتقادی و خروج از منطقه امن بی عملی هدایت می کنند. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

‍ ‍ ‍ تکنیک های رفتار با فرزندان ✅از غر زدن و هشدار دادن زیاد بپرهیزید اکثر والدین با عجله‌های اول صبح برای آماده کردن همه سر موقع، با ناهارها، لباس‌های ورزش، تکالیف امضا ‌شده و از این قبیل آشنایی دارند. بچه‌ای که به نظر می‌رسد حواس‌پرت است و نمی‌تواند سر وقت حاضر شود می‌تواند یکی از سخت‌ترین چالش‌ها برای والدین پرمشغله باشد. خیلی از والدین احساس می‌کنند کنترل از دستشان خارج شده و ناامیدانه می‌خواهند با غر زدن و انتقاد کردن موقعیت را کنترل کنند. مشکلی که غر زدن دارد این است که با آن کار به بچه‌ها یاد می‌دهید که نادیده‌تان بگیرند زیرا می‌دانند کهu بارهای دیگر آن مسئله را یادآوری خواهید کرد. بااینکه بچه‌های کوچکتر نیاز به راهنمایی و کمک بیشتر دارند، والدین باید با بزرگ‌تر شدن بچه‌ها به آنها آزادی و مسئولیت بیشتری بدهند. یک مثال در رابطه با تکنیک بالا ❌نمونه بی‌اثر (به یک بچه ۱۰ ساله) "یک ساعت زودتر از خواب بیدارت می‌کنم چون هیچوقت سروقت حاضر نمی‌شوی. باید همین الان لباس‌هایت را بپوشی. تکالیفت را آماده کرده‌ای که امضا کنم؟" ۱۰ دقیقه بعد "بهت گفتم آماده شو و هنوز داری وقت تلف می‌کنی؟ اگه تونستی کاری کنی که همه‌مان دیرمان شود؟ برو سریع دندانهاتو مسواک بزن و لباسهاتو بپوش". ۱۰ دقیقه بعد تکالیفت کجاست؟ گفتم که بیار امضاشون کنم، هنوز لباس پوشیدنت را تموم نکردی؟ دیرمان می‌شود. و باز همینطور تکرار… مادر این کودک مسئولیت زیادی را گردن می‌گیرد و غیرمستقیم با کودکی صحبت می‌کند که برای کنترل موقعیت به او اعتماد ندارد. این طریقه برخورد می‌تواند شدیداً منجر به بی‌اعتمادبه‌نفس و وابسته شدن کودک می‌شود. لحن او نیز بسیار منفی و پرخاشگرایانه است که موجب خشم و مقاومت کودک خواهد شد. ✅نمونه مؤثر "تا ۴۵ دقیقه دیگر از خانه خارج می‌شویم. اگر همه چیزهایی که لازم داری را آماده نکرده باشی، خودت باید برای معلم‌هایت توضیح دهی". این دستورات کوتاه است و انتظار مشخصی را با عاقبت انجام ندادن آن برای کودک مطرح می‌کند. با این روش به کودک اجازه داده می‌شود عواقب طبیعی رفتارهای خود را درک کند. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

تکنیک هایی برای ایجاد تاب آوری در کودکان و نوجوانان 1)    برقراری ارتباط : اهمیت برقراری ارتباط و تعامل با هم سالان را به فرزندان خود بیاموزید که این ارتباط مشمول مهارت هایی چون همدلی و گوش دادن به دیگران است. یافتن روش هایی برای پرورش این ارتباط با این پیشنهاد که با هم سالان خود به صورت شخصی، از طریق تلفن، گفتگوی تصویری و یا پیامک تعامل داشته باشند مهم بوده و سعی کنید که یک شبکه ارتباطی قدرتمند خانوادگی بسازید. ارتباط با دیگران، حمایت اجتماعی را پرورش داده و تاب آوری را تقویت می نماید. 2)    آموزش کودکان در یاری رساندن به سایر افراد: کودکانی که احساس شادی می کنند می توانند با کمک به دیگران احساس قدرت کنند. کودک خود را در کار داوطلبانه متناسب با سن او مشغول سازید. از آن ها بخواهید در کاری که بر آن تسلط و مهارت دارند به عنوان دستیارشان عمل کنید. مربیان نیز در مدرسه با دانش آموزان در مورد روش های کمک به دیگران در کلاس درس و دانش آموزان در پایه های تحصیلی پایین تر ایده پردازی کنند. 3)    حفظ کارها و فعالیت های روزمره: کارهای روزمره می تواند مایه آسودگی خاطر کودکان را فراهم آورد. با کودک جهت فعالیت روزانه کار کرده و زمان مناسبی را نیز برای تکالیف مدرسه و بازی انتخاب نمایید. خصوصا هنگام ناراحتی و اضطراب و دوران گذار نیاز است تا با کارهای روزمره انعطاف پذیری خود را حفظ نمایید. در این زمان، داشتن برنامه و ثبات مهم است. 4)    استراحت داشتن: در حالی که میزانی از اضطراب افراد را ترغیب می نماید تا دست به اقدام مثبت بزنند، پس ضروری است که تمامی احساسات را در نظر داشته باشیم. کودکان باید بیاموزند که چگونه بر چیزی که بتوانند آن را کنترل کرده و بر اساس آن عمل نمایند، متمرکز شوند. به کودک خود، با به چالش کشیدن تصورات واهی او کمک کرده و از او برای در نظر گرفتن بدترین حالت های ممکن درخواست نموده و درباره آن چه که احتمالا به دوست خود که این نگرانی ها را دارد می گویند، سوال کنید. از آنچه که کودک تان در معرض آن بوده و می تواند دردساز شود نیز چه از طریق اخبار، یا فضای مجازی و شنیدن بحث های مختلف با خبر شوید. 5)    خود مراقبتی کودکان: به فرزندان خود اهمیت مراقبت از خود را بیاموزید. در این حالت والدین می بایست انتظار زمان بیشتری برای درست غذا خوردن، ورزش کردن و داشتن خواب کافی را داشته باشند. مطمئن شوید که کودک یا نوجوان شما وقت کافی برای سرگرمی و تفریح داشته باشد و در فعالیت های که از آن ها لذت می برد شرکت نماید. این خود مراقبتی و داشتن سرگرمی به کودک کمک می نماید تا تعادل روانی خود را حفظ نموده و با شرایط استرس زا بهتر مقابله نماید. ادامه دارد... 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

تکنیک هایی برای ایجاد تاب آوری در کودکان و نوجوانان ( قسمت دوم ) 6)    حرکت به سمت اهداف: کودک و نوجوان باید بداند که اهداف منطقی را دنبال نموده و قدم به قدم به سمت آن حرکت کنند. هدف گذاری باعث می شود تا کودک به یک کار خاص توجه نموده و تاب آوری وی در مواجهه با چالش ها تقویت شود. در مدرسه نیز می بایست تکالیف بزرگتر را برای نونهالان به اهداف کوچکتر و قابل دستیابی تبدیل کرده، و برای نوجوانان نیز شایستگی ها و موفقیت هایشان را برای رسیدن به اهداف بزرگتر، تایید نمود. 7)    پرورش نگاه مثبت نسبت به خود: در این مرحله کودک می آموزد که روش های موفقیت آمیز گذشته را که هنگام مواجهه با مشکلات آن ها را به کار برده بود، به خاطر آورَد و چالش های گذشته را نیز جهت توانمندسازی خود برای مقابله با چالش های آتی بشناسد. اعتماد کودک به خود برای حل مشکلات و تصمیم گیری های مناسب، مهم بوده و ضروری است بدانند که چگونه موفقیت های فردی شان در پیشرفت کلاس کمک می نماید. 8)    داشتن چشم انداز از همه چیز و حفظ نگاه امیدوارانه: زمانی که کودک با حوادث تلخ روبرو می شود به او کمک نمایید تا در یک بستر بزرگتر به موضوع نگریسته و چشم انداز بلند مدت خود را پرورش دهد. گرچه کودکان، کوچکتر از آن هستند که به بررسی یک نگاه بلند مدت بپردازند، در نتیجه به او بیاموزید که آینده ای حتی خوب نیز فرای این شرایط  حاضر وجود دارد. این نگاه مثبت کودک را قادر می سازد چیزهای خوب زندگی را دیده و به حرکت خود در سخت ترین شرایط نیز ادامه دهد. در مدرسه نیز از تاریخ می توان مثال زد که پس از وقایع ناگوار نیز زندگی ادامه داشته و بدترین اتفاقات نیز موقتی و گذرا هستند. 9)    در جستجوی فرصت ها برای خودشناسی: سخت ترین کار زمانی است که کودکان به دنبال کشف خودشان بوده و می خواهند هر چه بیشتر در مورد خود بیاموزند. این نگاه که هر اتفاقی که با آن مواجه می شوند می تواند چیزی به آن ها بیاموزد، مهم است. در مدرسه نیز اینکه هر دانش آموز پس از مواجهه با شرایط سخت چه چیزی می آموزد را می توان مورد بررسی و ارزیابی قرار داد. 10)    پذیرش تغییر: اغلب، تغییر برای کودکان و نوجوانان مسئله ای رعب آور است. باید به یاد داشت که کودک تغییر را بخشی از زندگی دانسته و اهداف جدید را جایگزین اهداف غیر قابل دستیابی کند. مهم است که آنچه را که خوب پیش می رود بررسی نموده و برای آن چه خوب پیش نمی رود برنامه عملی داشت. در مدرسه نیز پیرامون نحوه تغییر کودک در پایه های بالاتر توجه کرده و درباره تاثیر این تغییر بر دانش آموز بحث نماییم 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

مهارت هایی که آینده فرزندتان را تضمین می‌کند تعداد مهارت‌هایی که یک کودک نیاز دارد تا به فردی قدرتمند، مستقل و ستودنی تبدیل شود خیلی زیاد است. بااین‌حال صفاتی وجود دارند که معمولا در کودکان سرکوب می‌کنیم. صفاتی که در رشد اجتماعی و اقتصادی آن‌ها تاثیر زیادی خواهد داشت. توانایی اول: سوال پرسیدن بچه‌ها مدام سوال می‌پرسند. این چیست؟ او کیست؟ چرا این‌طور است؟ چطور کار می‌کند؟ بعد از مدتی ما کلافه می‌شویم و می‌گوییم «نمی‌دانم، این‌قدر سوال نپرس.» حواسمان نیست که با این جواب داریم یکی از مهم‌ترین مهارت‌های کودک خود را از بین می‌بریم. سوال پرسیدن تنها به «چیست» و «چطور است» خلاصه نمی‌شود. کودک باید بتواند از ما سوال بپرسد. چرا به این مهمانی می‌رویم؟ چرا دیر غذا می‌خوریم؟ چرا تلویزیون جدید نمی‌خریم؟ این توانایی به کودک شما یاد می‌دهد که در آینده پرسشگر باشد و از مقامات بالاتر از خود سوال کند. توانایی مهم‌تر این است که او بگوید «نمی‌دانم ولی سعی می‌کنم جواب را پیدا کنم». ممکن است جواب خیلی از سوال‌های او را ندانیم. می‌توانیم با صبر و حوصله بگوییم «نمی‌دانم، بیا از گوگل بپرسیم.» یا «بیا با هم یک کتاب در این مورد بخوانیم.» به‌این‌ترتیب علاوه بر روحیه پرسشگری، توانایی یافتن پاسخ سوالات ساده را هم به او می‌دهیم. همچنین به او یاد می‌دهیم که اگر جواب یک سوال را نمی‌داند نباید از خود یک جواب بسازد. بلکه می‌تواند قبل از پاسخ دادن به سوال‌ها در مورد آن‌ها تحقیق کند. توانایی گفتن «نمی‌دانم» توانایی مهمی است؛ اما توانایی مهم‌تر این است که او بگوید «نمی‌دانم ولی سعی می‌کنم جواب را پیدا کنم». توانایی دوم: مدیریت پروژه شاید به نظر برسد که مدیریت پروژه برای کودک زیادی دشواری است؛ اما منظور ما از پروژه، پروژه فرستادن انسان به مریخ نیست. آماده شدن برای مهمانی، جمع‌کردن وسایل سفر، تمیز کردن انباری و خرید لباس نو هم پروژه هستند. در برخی از پروژه‌ها می‌توانید او را با بچه‌های دیگر (فامیل، دوست یا خواهر-برادر) همراه کنید. به این شکل او می‌آموزد که در یک پروژه با دیگران همکاری کند. سپردن وظایفی که در حد توان کودک باشد، حس خوب «‌آدم‌بزرگ» بودن به او می‌دهد. ابتدا پروژه را برای او تعریف کنید. بعد پروژه را به وظایف کوچک‌تر تقسیم کنید. وظایف را روی یک کاغذ بنویسید. هر مرحله که انجام شد در مقابل وظیفه یک تیک بگذارید. به او نشان دهید که با انجام یک‌رشته از وظایف ساده می‌تواند یک پروژه پیچیده را به پایان برساند. اگر خودتان درگیر یک پروژه هستید، اجازه دهید فرزند شما بخش کوچکی از آن را بر عهده بگیرد؛ مثلا اگر درگیر پروژه تالیف پایان‌نامه هستید، می‌توانید او را مسئول مرتب‌کردن کاغذ‌ها کنید. سپردن وظایفی که در حد توان او باشد به او حس خوب «‌آدم‌بزرگ» بودن می‌دهد. ادامه دارد... 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

مهارت هایی که آینده فرزندتان را تضمین می‌کند (قسمت دوم ) توانایی سوم: خوشبخت بودن! شاید باورش سخت باشد که خوش‌بختی یک حادثه نیست که در زندگی رخ می‌دهد. بلکه خوش‌بختی یک توانایی است که باید آن را بیاموزیم. به همین دلیل افراد مختلف در جوامع مختلف درک متفاوتی از خوش‌بختی دارند. اگر فرزند خود را با توجه بیش‌ازحد، نوازش و هم‌بازی‌شدن با او خوشحال کنید، به او می‌آموزید که برای خوش‌بختی به دیگران وابسته باشد. اگر با هدیه، اسباب‌بازی و لباس او را خوش‌حال کنید، او در اشیا به دنبال خوش‌بختی خواهد گشت. «خوش‌بختیِ بی‌چیز» هنری ارزشمند است. اما می‌توانید به او بیاموزید که خوش‌بختی در درون او است. او می‌تواند در تنهایی خود بازی کند، کتاب بخواند، سریال ببیند، نقاشی کند، به خیال‌پردازی بپردازد و بیاموزد که تنهایی هم می‌شود خوش‌بخت بود. خوش‌بخت بودن به ابزار و لوازم رنگارنگ نیاز ندارد. «خوش‌بختیِ بی‌چیز» هنری ارزشمند است. برای او بهترین الگوی خوش‌بختی شما هستید. اگر او ببیند شما با خرید ماشین نو خوشحال می‌شوید می‌آموزد که خوش‌بختی در گرو خرید ماشین جدید است. اگر از تماشای غروب و نوشیدن چای احساس خوش‌بختی کنید، او هم این عادت را می‌آموزد. توانایی چهارم: پذیرش دیگران احتمالا شما و خواهرها و برادرهایتان از نظر فیزیکی و فرهنگی شباهت‌هایی داشته باشید. دوستان و نزدیکان شما هم به‌احتمال‌زیاد روحیاتی نزدیک به خودتان دارند. اگر کودک شما همیشه در این محیط قرار بگیرد، فکر می‌کند تمام آدم‌های طبیعی باید از این جنس باشند. او نمی‌تواند آدم‌هایی با ظاهر یا روحیات متفاوت را درک کند و بپذیرد. بهتر است او را در معرض آدم‌های متفاوت قرار دهید. آدم‌هایی با جنسیت، نژاد و سلایق متفاوت. خارجی‌ها، ایرانی‌ها، جنوبی‌ها و شمالی‌ها، آدم‌های کوتاه و بلند، چاق و لاغر. به او بیاموزید که متفاوت بودن چیز فوق‌العاده‌ای است. کسی که معلولیت یا محدودیتی دارد، به توانایی‌هایی مجهز است که ما از آن بی‌بهره‌ایم. کودکی که در معرض آدم‌های متفاوت از جنسیت، نژاد و سلایق مختلف قرار می‌گیرد، می‌آموزد متفاوت بودن چیز فوق‌العاده‌ای است. فرزندی که با این روحیه بزرگ شود می‌تواند در محیط کار راحت‌تر آدم‌های مختلف را قبول کند، با خارجی‌ها به تجارت بپردازد، روابط شخصی و کاری بسازد و موفقیت خود را تضمین کند. بهترین شیوه برای یاددادن این مهارت، آموزش عملی است. اگر خودتان در مقابل او آدم‌های متفاوت را طرد کنید، او هم توان پذیرش دیگران را از دست می‌دهد. اگر دوستانی از طیف‌های مختلف داشته باشید، او هم توانایی پذیرش تفاوت را پیدا می‌کند. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

مهارت هایی که آینده فرزندتان را تضمین می‌کند توانایی پنجم: تغییر کودک شما باید برای دنیایی آماده شود که در آن همه‌چیز مدام در حال تغییر است. محیط کار، همکاران، شرایط سیاسی، نرخ ارز و هر چیزی که فکرش را بکنید. دنیا نمی‌تواند در یک حالت بی‌تغییر بماند تا فرزند دلبند شما با خیال راحت سود کسب‌ کند. بعضی از والدین سعی می‌کنند بچه‌های خود را در یک وضعیت ثابت قرار دهند. چنین کودکی به لیوان، قاشق و بالش خود عادت می‌کند و هر تغییر برایش آزاردهنده است. اگر کودک شما توانایی درک و تحلیل شرایط جدید را نداشته باشد، در دنیای پرتلاطم بزرگ‌سالی پریشان و افسرده می‌شود. منظور این نیست که نگذارید او به چیزی دل ببندد. بلکه در او این وهم را ایجاد نکنید که خوش‌حالی و آرامش در ثبات به دست می‌آید. اگر کودک شما توانایی درک و تحلیل شرایط جدید را نداشته باشد، در دنیای پرتلاطم بزرگ‌سالی پریشان و افسرده می‌شود. آدم‌هایی که مدام از تغییر گله می‌کند و ریشه تمام شکست‌ها را در بی‌ثباتی‌های جهان می‌دانند، در کودکی یاد نگرفته‌اند که در هر تغییر یک فرصت جدید وجود دارد. توانایی ششم: استقلال شخصیت «همه می‌خواهند پیتزا بخورند، پس تو هم باید پیتزا بخوری!» این نصیحت شاید تهیه شام را راحت‌تر کند، اما یکی از بدترین نصایحی است که می‌توانید به کودک خود بکنید. هیچ ایرادی ندارد که او سلیقه خود را داشته باشد و بتواند مستقل از دیگران کاری را بکند که دوست دارد. او می‌تواند در مورد موسیقی، لباس و چیزهای دیگر سلیقه داشته باشد. لازم است بداند که او فردی مستقل است و نباید همیشه از انتخاب جمع پیروی کند. باید به کودک‌مان اجازه دهیم سلیقه خود را داشته باشد و انتخاب کند. البته همان‌طور که گفتیم همیشه هم قرار نیست همه‌چیز بر وفق مراد او باشد. در مواردی لازم است که او بتواند وضعیت‌های متفاوت را درک کند و خود را با آن تطبیق دهد. منظور این است که نباید شرایط را مدام به او تحمیل کرد. به همین ترتیب نباید او اجازه داشته باشد دلخواه خود را به دیگران تحمیل کند. در کنار استقلال، کودکان باید یاد بگیرند که دیگران هم مستقل هستند و سلایق خود را دارند 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

مهارت هایی که باید به فرزندان خود بیاموزیم( قسمت آخر) توانایی هفتم: توانایی مشورت کردن در موارد زیادی کودک با دو انتخاب به شما مراجعه می‌کند. معمولا ما، یکی را برایش انتخاب می‌کنیم؛ مثلا ممکن است او در انتخاب دو لباس مردد باشد. آن‌ها را به ما نشان می‌دهد و کمک می‌خواهد. ما می‌گوییم «این‌یکی را بپوش» و تمام. بجای این کار ما می‌توانیم خوبی‌ها و بدی‌های دو انتخاب را به او بگوییم. «اگر این لباس را بپوشی سردت خواهد شد پس بهتر است یک کاپشن هم برداریم. آن‌یکی گرم‌تر است اما رنگش خیلی به شلوارت نمی‌آید.» مشورت می‌تواند با جمله «حالا خودت فکر کن و ببین با کدام راحت‌تری» تمام شود. به این ترتیب او یاد می‌گیرد که الزاما نباید از نظر دیگران پیروی کند. همچنین شما می‌توانید با او مشورت کنید. حتی اگر موضوع پیچیده‌تر از آن است که او بتواند درک کند، همین که در تصمیم‌های مهم همراه شما باشد به او حس خوبی خواهد داد. اگر با کودک خود مشورت می‌کنید، همیشه لازم نیست نظر او را بپذیرید. به‌این‌ترتیب او یاد می‌گیرد که الزاما نباید از نظر دیگران پیروی کند؛ اما حواستان باشد که همیشه نظر او را رد نکنید. اگر پیشنهاد خوبی داد او را تشویق کنید. در موارد زیادی می‌توانیم مسائل مختلف را برایشان تشریح کنیم. با آن‌ها حرف بزنیم. برایشان توضیح دهیم که چرا این تصمیم را می‌گیریم. در زندگی شرایطی پیش می‌آید که لازم است با بچه‌ها صحبت کنیم. در مورد فوت یکی از اقوام، تغییر محل زندگی، جدایی والدین یا حوادثی که درک آن‌ها برای بچه‌ها ساده نیست. اگر آن‌ها هرگز حرف زدن را تمرین نکرده باشند، در این مواقع حساس هم به‌سختی می‌توانند شرایط را درک کنند. برای همین لازم است از کودکی و برای مسائل ساده با آن‌ها به گفت‌وگو بپردازیم. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

مراحل مهارت نه گفتن نوجوانان قدم اول : تصمیم قطعی در مقابل نه گفتن  در مرحله اول به فرزند خود بیاموزید که تصمیم بگیرید که آیا می خواهد درخواست دیگران را قبول نکند؟ این موضوع را بخوبی تصمیم بگیرد و قاطعانه سر تصمیم خود بماند. به او بگویید که اگر تصمیم گرفته است که نه بگوید به هیج عنوان از خواسته خود کوتاه نیاید! قدم دوم : همراهی کردن طرف مقابل بعد از اینکه تصمیم خود را برای نه گفتن بطور قاطعانه گرفت به او بیاموزید که با طرف مقابل باید همراهی کند. برای همراهی طرف مقابل به او بگوید: متشکر م که من را برای این موضوع انتخاب کرده اید و ممنون هستم که به من اطمینان دارید. باید در قدم دوم یک حس خوب و یک اقتدار خوب از خود را به نمایش بگذارد و عزت نفس و اعتماد به نفس خود را افزایش دهد . قدم سوم : بیان دلیل نه گفتن در این مرحله به فرزند خود بیاموزید دلیل اینکه نمی تواند به درخواست دیگران بله بگویید را بیان کند و این کار را قاطعانه انجام دهد. و بعد از بیان دلیل نه گفتن، خود نه را بگوید! مثلا: متاسفانه الان بدلیل نداشتن وقت نمی توانم با شما به سینما بیایم. الان خودم به این پول نیاز دارم و نمی تونم به شما بدهم! البته در این مرحله می توانید از جملاتی استفاده کنید که فرصت فکر کردن را به زمان دیگری منتقل کنید: ( می تونید بهم فرصت بدهید تا فکر کنم و بعد به شما بگم! ( الان یک مقدار گرفتار هستم و اگر میشه بعدا با هم صحبت کنیم)   من خودم در مضیقه هستم و … اگر نمی توانید که این کار را بیان کنید حتما بگویید که در مضیقه هستید و خود شما مشکلاتی دارید و انجام این کار امکان پذیر نیست ! البته می توانید بجای اینکه بگویید امکان پذیر نیست بگویید: اجازه بدهید یک بررسی کنم و بعد خدمت شما خبر می دهم 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

برای ایجاد تفکر انتقادی در کودکان چه کار کنیم؟ واقعیت آن است که تفکر انتقادی بیش از هر چه باید در مدارس پرورش و شکوفا شود. ما پدر مادرها باید بتوانیم زمینه تفکر انتقادی را در بچه هایمان مهیا کنیم.   انجمن فلسفی اروپا برای پرورش تفکر انتقادی در کودکان توصیه‌هایی دارد که بسیار کاربردی و نتیجه‌بخش است؛ اگر که آنها را با آگاهی و شناخت و به گونه‌ای مؤثر به کار گیریم: 1- زودتر دست به کار شوید: هر چند ممکن است کودکان خردسال برای فرا گیری دروس زندگی در قالب منطق رسمی آمادگی کافی نداشته باشند، اما شما می توانید روند ساده نتیجه‌گیری را به آنها آموزش دهید. تنها لازم است با فرزندتان گفت و گوهای رفت و برگشتی انجام دهید.  برای مثال اگر مایل به شرکت در برنامه‌ای خاص یا پوشیدن لباس منتخب شما نیست، از او بخواهید دلایل خود را برایتان توضیح دهد.  با این تمرین کودک به مرور زمان می‌آموزد که علاوه بر ریشه‌یابی نتیجه‌گیری‌های خود، علل ذکر شده توسط دیگران را هم ارزیابی کند. پس به او فرصت تصمیم‌گیری بدهید و درهنگام تصمیم گیری، اجازه دهید به اندازه کافی فکر کند، دلایلش را بگوید و کاری را که درست می‌داند عملی کند. به جای او تصمیم نگیرید فقط راهنمایی‌های لازم را به او بدهید و خطرات و هشدارهای لازم را بگویید. - تعصب و اجبار به خرج ندهید: آموزش تفکر انتقادی نیازمند ارائه یک سری دستور العمل های مشخص به کودکان و ملزم ساختن آنها با پیروی از این متدها است. اما باید مراقب باشید که در این حیطه هیچ گونه رفتار تعصب آمیز و یا توام با اجبار از خود نشان ندهید. اگر کاری را از کودک خود می‌خواهید، همیشه دلیل آن را نیز شرح دهید. - کودکان را به پرسش تشویق کنید: پرسش اساس تفکر انتقادی است. پرسشگری توانمندی ذهنی کودکان را افزایش می‌دهد و یادگیری را برای آن‌ها مفرح و مهیج می کند. از طریق پرسش کردن، کودکان نقش فعال بیشتری در تفکر نقادانه و استدلال پیدا می‌کنند. پس: کودکان را به پرسش کردن و پرسش‌های بیشترتشوبق کنید؛  از کودکان پرسش‌هایی بپرسید که می‌دانید جوابشان را می‌دانند. اجازه دهید آن‌ها احساس کنند که خودشان جواب را یافته‌اند؛  فضای یادگیری را برای ایده های که آن‌ها می دهند باز بگذارید. اجازه دهید تا آن ها از تجربه ایده های جدید راحت باشند و از خطا کردن، نترسند؛  جواب اشتباه را به عنوان یک فرصت یادگیری تلقی کنید. هرگز کودک خود را به خاطر جواب اشتباه سرزنش نکنید؛  همواره به پرسش‌ها کودکانتان با اشتیاق پاسخ دهید؛  به یاد داشته باشید پرسش‌هایی که با "چه"، "کدام"، "کجا" پرسیده می‌شوند، حافظه را تحریک می‌کنند و پرسش‌هایی که با "چرا"، "چطور" و "چگونه" همراهند، تفکر را تحریک می کنند. پس در سوال از کودکان از چرا، چطور و چگونه بیشتر استفاده کنید. - از فرزندتان بخواهید که توضیحات و راه حل‌های جایگزین را نیز در نظر بگیرد: بسیاری از مشکلات پیچیده تر از تصور ما هستند و به همین علت ممکن است نیازمند بیش از یک راه حل باشند. اگر کودکان بتوانند راه حل‌های مختلفی را برای یک موضوع واحد در ذهن خود طراحی کنند، تفکر منعطف‌تری برای حل مسائل خواهند داشت. - در مورد تعصب و تبعیض صحبت کنید: حتی کودکان 6 ساله نیز به خوبی می‌توانند درک کنند که احساسات و انگیزه‌های انسانی بر قضاوت‌های ما تاثیر می‌گذارند. به آنها بگویید و نشان دهید که تعصب و تبعیض عوامل مخربی هستند که می‌توانند از به دست آمدن نتیجه مطلوب و مورد انتظار جلوگیری کنند. تعصب و تبعیض را با مثال های ساده به آنها بیاموزید. - از کودکان بخواهید تا افکارشان را بلند بیان کنند: بیان کردن افکار و ایده هایی که بچه ها در ذهن دارند باعث می شود تا آنها روش فکر کردن و نحوه یادگیری آن‌ها را بهتر بفهمید و در ضمن اعتماد به نفس بیشتری در بیان افکار و عقاید خود پیدا کنند. - به عقاید کودکان احترام بگذارید:  اجازه دهید بچه ها عقاید و نظر خود را داشته باشند. این شاید یکی از زیربنایی‌ترین و در عین حال مشکل‌ترین بخش آزاداندیشی و مهیا شدن بستری برای تفکر انتقادی است. در واقع زمانی که کودکان شما در منزل تجربه داشتن عقاید و نظراتی متفاوت با والدین و پذیرش آن از سوی والدین را تجربه می‌کنند به گونه‌ای زیربنایی پذیرش عقاید مخالف و نظرات متفاوت دیگران را در خود نهادینه کرده‌اند. پس آن‌ها عقاید خودشان را داشته باشند حتی اگر با عقاید شما متفاوت یا مخالف باشد و به نظراتشان احترام بگذارید و اگر قرار است با آن مخالفت کنید حتما با استدلال همراه باشد. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

تکنیک های افزایش اعتماد به نفس نوجوانان ایجاد تنوع در فعالیت ها و علاقه مندی ها نوجوانانی که درگیر فعالیت های مختلف و انجام کار های ورزشی و فرصت های گوناگون هستند، اعتماد به نفس بالاتری پیدا می کنند. پس همانطور که نمناک خاطرنشان کرده است سعی کنید برای انجام فعالیت ها و علاقه ای که دارد تنوع ایجاد کنید تا بتواند آزادی عمل داشته باشد. زمانی که در کار مورد علاقه خود پیشرفت کند، قطعاً عزت نفس او بیش از پیش، افزایش پیدا می کند. کاهش پند و اندرز می دانید که اصلا راحت نیست یک گوشه بنشینید و مدام اشتباهات فرزندانتان را شاهد باشید اما خواهشاً خودتان را کنترل کنید. مراقب باشید که بیش از حد پند و اندرز ندهید. تا جایی که می توانید کمتر به او توصیه کنید. مگر این که احساس کنید جسم و روحش در معرض خطر قرار گرفته است. پس سعی نکنید که خودتان مشکلات فرزندانتان را حل کنید. اجازه دهید که او هم کمی درگیر سختی های زندگی باشد تا بتواند از پس آن ها بهتر بر بیاید. گوش کردن باید رابطه خود را با نوجوان قوی نگه دارید و حس خود ارزشی را در او افزایش دهید و حرف های او را با دقت گوش دهید. روی چیز هایی که می گوید و نظراتی که می دهد، تمرکز داشته باشید. حدس و گمان های خودتان را کنار بگذارید و قضاوتش نکنید. درخواست برای پیشنهاد و یا توصیه خانواده ها معمولاً بیش از نوجوانان با چالش های زندگی مواجه هستند. پس سعی کنید در این لحظات به فرزندان خود کمک کنید و چالش های پیش رو را با آن ها در میان بگذارید و اشتباهات تان را در شرایط مختلف بپرسید. سپس از آن ها پیشنهاد بگیرید و نظر آن ها را جویا شوید. با انجام این کار نه تنها رابطه نزدیکتری با او پیدا می کنید، بلکه اعتماد به نفسش را افزایش می دهید. افزایش اعتماد به نفس خودتان نوجوانتان مدام در حال نگاه کردن به شماست. اگر او ببیند که شما با اعتماد بنفس بالا با شرایط مواجه می شوید و چالش ها را کنار می گذارید و نسبت به خودتان حس خوبی دارید، در نتیجه از شما یاد می گیرد. پس سعی کنید قبل از هر چیز اعتماد به نفس خودتان را افزایش دهید تا بتوانید الگوی مناسبی برای فرزندتان، چه در سنین کودکی و چه در سنین نوجوانی باشید 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

برای کودکان خود یک الگوی خوب باشیم کودکان مشغولیت‌های ذهنی و درگیری‌های ما را ندارند، بنابراین در ذهنشان فضا و جای بیشتری برای توجه به اطراف و تقلید از والدین خود دارند. به عبارت دیگر، تمام حواس آنها به رفتار و گفتار شماست و هر کاری شما بکنید و هر چه بگویید، به زودی همان را از کودکتان دریافت خواهید کرد. برخورد خوب و خوش‌رفتاری شما با کودک به او یاد می‌دهد چطور با شما و دیگران رفتار کند. اگر شما دروغ بگویید، کودکتان هم شروع به دروغ گفتن خواهد کرد. اگر فردی خوش‌صحبت باشید، خواهید دید که فرزندتان هم شیرین‌زبان خواهد بود. فراموش نکنید که ثابت‌قدم بودن در رفتار خوب نیز ملاک است، یعنی اگر توقع دارید همیشه کودکتان راست بگوید، خودتان هم نباید یک بار راست بگویید و یک بار دروغ! به بچه‌ها کمک کنیم حرف بزنند، با ما صحبت کنند تا در آینده دچار انکارهای مختلف شخصیتی و خودسانسوری نشوند، آرزوها و بهشت کودکی‌شان همیشه همراهشان بماند و قربانی کنش و عملکردهای مداوم بازدارنده با اثرهای بد نباشند. به لحنمان دقت کنیم لحن حرف زدن شما اثر مشخصی با یادگیری حرف زدن کودکتان دارد. اگر با کودکی که پرخاشگری می‌کند یا مدام ناله می‌کند که بچه‌های نوپا بر حسب طبیعتشان این رفتار را خواهند داشت، با لحنی تند و پرخاشگر صحبت کنید، نتیجهٔ کار مشخص است؛ اوضاع فقط بدتر خواهد شد! پس وقتی کودک آرام شد با او حرف بزنید. همچنین بالا و پایین شدن تن صدای شما باید بسیار هماهنگ و متناسب با موقعیت باشد، پس اگر همیشه با داد و فریاد حرف می‌زنید باید این عادت را ترک کنید، چون شاید فرزندتان هم به شما نگاه می‌کند و کار شما را تقلید کرده است. حرف زدن منجر به فکر کردن می‌شود. فکر کردن می‌تواند باعث ایجاد خلاقیت درونی یا محدودیت فکری شود. سبک فکری افراد آموختنی و یادگرفتنی است که در دوران کودکی شکل می‌گیرد و هر کودکی شیوهٔ فکر کردن را از والدینش می‌آموزد. کودک را تهدید نکنیم هرگز کود خود را با کلمه‌ها و شیوه‌های مختلف کم و زیاد تهدید نکنید. قرار نیست کودکمان را مطیع و بدون هیچ ‌نظر و عقیده‌ای تربیت کنیم، برعکس، لازم است به کودکان فرصت اندیشیدن و اشتباه کردن بدهیم. تهدید کردن کودک باعث خواهد شد تا اعتمادبه‌نفس او از بین برود و در آینده هم در درون خودش و هم در ارتباط با دیگران دچار مشکل شود. حواسمان به صحبت کردن با دیگران هم باشد. به همسرمان چه می‌گوییم؟ چگونه در مورد همسایه حرف می‌زنیم؟ هنگام رانندگی در مورد خودرویی که کاری غلط را انجام می‌دهد با چه الفاظی صحبت می‌کنیم؟ تمام اینها را کودک ما یاد خواهد گرفت! 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

؛﷽ 🔵بدون شرح و غم‌انگیز .... از #بحران_تنهایی و #سندروم_آشیانه_خالی تا #خانواده_اجاره_ای و #انقلاب_خانواده 🔴 کانال تربیت فرزند زندگی آموز https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

 برای رابطه ی بهتر با فرزندان و نوجوانان همه ی ما می دانیم که انسان ها با هم متفاوت اند و حتی اگر از یک پدر و مادر باشند و در یک خانه بزرگ شوند، تفاوت های چشمگیری با هم دارند. فرزندانی که از یک پدر و مادر زاده شده اند در ظاهر، خصوصیات سرشتی، بهره ی هوشی، نحوه ی ارتباط با دنیای اطراف، باورها، احساسات و رفتارهای شان تفاوت های زیادی با هم دارند. این تفاوت ها حتی در دوقلوهای هم سان یک تخمکی هم دیده می شود. بسیاری از آن ها در دبیرستان رشته های متفاوتی بر می گزینند و بعدها در مشاغل مختلف مشغول کار می شوند. همه ی ما می دانیم بسیاری از این تفاوت ها عمدی و ارادی نیستند و باز هم می دانیم از مهم ترین عوامل محیطی تفاوت ها، وضعیتی است که ما به عنوان والدین به وجود آورده ایم. باز همه ی ما می دانیم مقایسه کردن فرزندمان با دیگری، به او کمکی نمی کند بلکه او را خشمگین و فضای ذهنی او را ناامن می کند. هم چنان که خودمان هم طاقت این را نداریم که مثلاً همسرمان ما را با دیگری مقایسه کند و بگوید: «از فلانی یاد بگیر، ببین چه قدر بیش تر از تو کار می کند، چه قدر باهوش تر از توست، چه قدر موفق تر از توست و ...» همه ی ما این موضوعات را می دانیم و باز هم فرزندان مان را با دیگران مقایسه می کنیم! شاید این باور غلط را داریم که با این کار زودتر به نتیجه می رسیم، یا الگوی موفقی پیش روی او قرار می دهیم یا ... در حالی که او گیج تر و دستپاچه تر می شود و فکر می کند ما آن فرد دیگر را بیش تر از او دوست داریم. شاید از تلخ ترین خاطرات فرزندان من همین موضوع است. آنان به من می گویند: «مامان، یادت میاد ما رو با فلانی مقایسه می کردی؟» وقتی به گذشته نگاه می کنم می بینم برای شان خیلی خوب وقت صرف می کردم، با آن ها زیاد بازی می کردم، سعی می کردم در حدی که می توانم به آن ها مطالب جدید بیاموزم، اما قطعاً اشتباه هم می کردم. و فکر می کنم مهم ترین اشتباه من این بود که بسیاری از اوقات آن ها را با دیگران مقایسه می کردم. البته اغلبِ فرزندان، در نهایتِ انصاف و مهربانی با ما برخورد و ما را بر اساس مجموع نکات مثبت و منفی رفتارمان داوری می کنند. فرزندان من هم با توجه به خاطرات مثبت شان داوری مثبتی نسبت به من دارند اما هنوز احساس بد و گیجی آن مقایسه شدن ها را به یاد می آورند. افسوس که دو بار به دنیا نمی آییم و قادر به استفاده از تجربیات خود نیستیم. گرچه می توانیم از تجربیات دیگران استفاده کنیم یا لااقل تجربه های منفی خودمان را تکرار نکنیم. من اگر عمر دوباره ای می یافتم که بتوانم از تجربه ی عمر اولم استفاده کنم، این بار، فرزندانم را با دیگران مقایسه نمی کردم؟! منبع مقاله : موسوی، شکوفه؛ (1387)، رابطه ی والدین و نوجوان (با نوجوان خود چگونه رفتار کنید؟)، تهران: نشر قطره، چاپ چهارم 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

چگونه مشکل با قیافه در دوران بلوغ را در فرزند خود بهبود ببخشیم؟ نوع برخورد والدین و واکنش‌هایی که آن‌ها به بحران‌های مرتبط با بلوغ فرزندان خود نشان می‌دهند از جمله عوامل بسیار مؤثر در میزان سازگاری نوجوانان و سلامت روان آن‌ها است. ما در ادامه به چند توصیه اشاره کرده‌ایم که به شما کمک می‌کند به فرزندتان در دوران بلوغ کمک کنید تا به پذیرش واقع بینانه‌ای در مورد ظاهر خود دست یابد و این موضوع برای او به یک بحران و مشکل جدی تبدیل نشود. فرزندتان را به صورت یک کل یکپارچه در نظر بگیرید اینکه شما در جایگاه پدر یا مادر در خانواده خود برای چه چیزهایی ارزش قائل می‌شوید و در ازای چه چیزهایی به فرزندتان پاداش می‌دهید، در نوع شکل‌گیری باورهای فرزندتان و میزان اعتماد به نفس او بسیار تأثیرگذار است. در همین راستا بسیار اهمیت دارد که فرزندتان را به خاطر توانمندی‌ها و کارهایی که می‌تواند انجام دهد تشویق کرده و او را بر مبنای نوع ظاهر و قیافه‌ای که دارد ارزش گذاری نکنید. افتخار کردن به فرزندتان به خاطر تلاش‌ها و پشتکارهایی که در زندگی از خود نشان می‌دهد فارغ از نوع ظاهری که دارد به او کمک می‌کند تا از تمرکز افراطی در مورد قیافه خود دست بردارد و برای مسائل مهم‌تری در زندگی خود وقت بگذارد. شما می‌توانید با تربیت درست و داشتن برخوردهای مناسب این پیغام را به نوجوانتان برسانید که او را همان گونه که هست به صورت یک کل یکپارچه در نظر می‌گیرید و برای توانایی‌ها و علاقه‌مندی‌های او بیش از هر چیز ارزش قائل هستید. تلاش کنید تا به طور معتدل و معمول به ظاهر و قیافه خود بپردازید. والدینی که به طور کل هیچ اهمیتی به ظاهر خود نمی‌دهند، نمی‌توانند درکی از کمال طلبی فرزندشان در دوران بلوغ داشته باشند. علاوه بر این اگر پدر و مادر خود نیز به طور افراطی دائماً درگیر قیافه و ظاهر خود باشند نمی‌توانند به درستی به فرزندشان بیاموزند که ارزش‌های جدی‌تری را در زندگی خود دنبال کند. اطرافیان و مردم را همان گونه که هستند بپذیرید و دائماً انسان‌ها را بر اساس شکل ظاهریشان قضاوت یا طبقه بندی نکنید. تلاش کنید تا عزت نفس خود را ارتقا ببخشید و بر مبنای توانمندی‌ها و تلاش‌های شخصی خود را قضاوت کنید. اگر در این زمینه دچار مشکل هستید مراجعه به یک روانشناس می‌تواند هم برای شما و هم برای تربیت فرزندانتان راهگشا باشد. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

ترفندهای برخورد با مشکل نوجوانان با ظاهر خود ویژگی دوران بلوغ یکی از دغدغه های نوجوانان دختر تغییرات ظاهری چهره اشان و رشد نابرابر اندام ها و بینی... است . دختران در دوران بلوغ برای اینکه بتوانند با تغییرات ظاهری خود کنار بیایند و آن ها را کم رنگ تر کنند به استفاده از وسایل آرایش رو می آورند. در چنین شرایطی والدین باید درباره ویژگی های دوران بلوغ فرزند خود شناخت و آگاهی کافی به ست آورند تا بتوانند به درستی با فرزند خود رفتار کنند. استفاده از لوازم آرایشی نوجوانان به دلیل اعتماد به نفس پایین و جلب توجه دیگران استفاده فراوانی از لوازم آرایشی می کنند و میزان استفاده آن ها از این لوازم با اعتماد بنفس شان رابطه عکس دارد بنابراین ریشه این رفتار در اعتماد به نفس نوجوانان است. افزایش عزت نفس نوجوانان برای اینکه اعتماد به نفس فرزند نوجوان خود را بالا ببریم باید رفتار صحیحی با او داشته باشیم . ⦁ برای او موقعیت هایی ایجاد کنید که در آن بتواند موفقیت به دست آورد . ⦁ در اجرای قواعد و قوانین خانواده قاطع و باثبات باشید تا او نیز در زندگی خود اینگونه عمل کند و دچار دوگانگی نشود. ⦁ نقطه ضعف فرزندتان را به رخش نکشید. ⦁ از بکارگیری عبارات تحقیر آمیز خودداری کنید. ⦁ به طرز فکر و عقاید فرزندتان احترام بگذارید. ⦁ به شخصیت او احترام قائل شوید و برای انتقاد از او فقط از رفتاراشتباهش صحبت کنید نه کل شخصیتش. ⦁ اورا با همسالانش مقایسه نکنید. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

نحوه برخورد با مشکلات نوجوانان و والدین دوره نوجوانی هم مثل دوره های قبلی نیاز به مراقبت دارد، ولی نه مراقبت های قبلی. در دوره نوجوانی باید به فرزندان نزدیک شوید. اما نه با بغل کردن. این را در نظر بگیرید که نوجوان آن کودک قبلی نیست و باید رفتارتان را نسبت آن تغییر دهید و خوبه که بدانید بسیاری از والدین در این دوره با فرزند خودشان دچار مشکل می شوند. پس لازمه است برای برطرف کردن مسائل به وجود آمده، به نوجوان آموزش بدهید که از روش حل مشکل استفاده کند. بهتر است والدین یک زمانی را برای صحبت کردن با نوجوانان در نظر بگیرند و رفتارهای نوجوان را که بر اساس هیجان و تفکر خودش است درک کنند و سعی کنند قبل از اینکه نوجوان درگیر مشکلی بشود، راجب آن با او صحبت کنند و تجربیات خودشان را در اختیارش قرار بدهند. باید به عنوان والدین از تحقیر و سرزنش فرزندانتان دوری کنید. شما باید با توجه بهe سنشان از آنها توقع داشته باشید. یادتان نرود که فرزند شما هنوز کامل بزرگ نشده و کودک قبل هم نیست. یعنی نوجوان نه اون قدر بزرگ شده که بتوانید مثل یک آدم بزرگ باهاش رفتار کنید و نه یک کودک که نیاز به مراقبت داشته باشد و به او امر و نهی کنید. راه های ارتباط موثر برای صمیمی شدن والدین با فرزندان تاثیر گوش دادن و توجه فعال داشتن برای صمیمی شدن خانواده با فرزندان یکی از کارهایی که به شما به عنوان پدر و مادر کمک می کند تا ارتباط مناسبی با نوجوانتان داشته باشید این است که به حرف های آن ها خوب گوش دهید. یعنی زمانی که فرزندتان با شما مشکلی را درمیان می گذارد یا از اتفاقی برای شما صحبت می کند، آن ها را قضاوت نکنید، نصیحت نکنید و اول سعی کنید که خوب به آن ها گوش کنید و توجه نشان دهید. می توانید از کلماتی مانند " خب، ادامه بده، بعد چی شد " استفاده کنید. در زمانی که با شما صحبت می کنند سعی کنید که زبان بدنتان هم مناسب باشد یعنی تماس چشمی داشته باشید و با تکان دادن سرتان به آن ها نشان دهید که دارید به حرف هایشان گوش می کنید. سعی کنید به آن ها بازخورد احساساتشان را بدهید، مثلا " آهان پس الان از دست دوستت خیلی ناراحتی نه؟" با انجام این کار می توانید به آن ها نشان دهید که تا چه حد به آن ها توجه دارید و به آن ها گوش می دهید و درکشان می کنید، این موضوع مهم یکی از ترفند های صمیمی شدن خانواده با فرزندان است که به شما کمک شایانی می کند برای برقراری ارتباط با فرندانتان 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

وظیفه والدین در ایام امتحانات برای کاهش اضطراب دانش آموزان والدین می‌توانند نقش پررنگی در کاهش نگرانی دانش آموزان داشته باشند. در ادامه به تشریح چند وظیفه والدین در ایام امتحانات برای کاهش استرس دانش آموزان میپردازیم: 1. انجام تکالیف درسی، تمرین حل کردن،… باید از ابتدای سال تحصیلی با نظم و جدیت دنبال شود. اگر دانش آموزی در طول تـرم تحصیـلی خـود عمـلکرد ضعیفی داشته باشد، تذکرهای پشت سرهم پدر و مادر در ایام امتحان نه تنها هیچ کمکی به کودک یا نوجوان نمی کند، بلکه موجب ترس و آشفتگی بیشتر او هم می شود. 2. هر گونه سخت گیری بی مورد و تنبیه دانش آموز به دلیل نگرفتن نمره های عالی، باعث تشدید اضطراب درونی دانش آموز از درس و مدرسه و امتحان می شود. راه حل نمرات پایین بچه ها در تنبیه کردن آنها نیست، بلکه در یافتن راهی برای رفع علت اصلی آن است که همانا ضعف یادگیری کودک است. 3. ترس از شکست و عدم قبولی در دانش آموزانی رشد می کند که فکر موفقیت و اول شدن، ذهن آنها را بیش از حد به خود مشغول کرده است. اگر پدر و مادر خواسته ها و معیارهایی دور از توان و استعداد کودکانشان داشته باشند، آنان را چنان نگران و پریشان می کنند که راه دستیابی به موفقیت برایشان غیرممکن و سخت جلوه می کند. 4. هیچ گاه تفاوت های فردی بین کودکان را نادیده نگیرید و مرتب نمره های آنها را با هم مقایسه نکنید؛ زیرا همین امر موجب ناراحتی، فشار روانی و بدبینی نسبت به یکدیگر در آنها می شود. برای تشویق بچه ها به درس خواندن می توان به آنها دلگرمی داد و با حمایت های کلامی مثبت خود آنها را نسبت به استـعدادهای بالقوه شان آگاه کرد تا بدین ترتیب، ریشه های ترس و اضطراب را – که عامل بسیاری از مشکلات روانی است – در آنها از بین برد. 5. ایجاد آمادگی در بچه ها و فراهم آوردن شرایط و امکاناتی که آنها بتوانند با آرامش و راحتی به مطالعه و درس بپردازند، می تواند ترس و اضطراب ناشی از امتحان را کاهش دهد. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

چگونه با دختر یا پسر ۱۰ ساله خود رفتار کنیم؟ کودکان در این سن برای ظاهر خود اهمیت بیشتری قائل می شوند. کودکان 10 ساله بیش از گذشته می خواهند که شبیه همسالان خود شوند. مشکلات اختلال بد شکلی بدن نیز می تواند در این سن در برخی از کودکان ایجاد شود. سعی کنید در مورد تصویر ظاهری بدن، فعالیت بدنی و پذیرش اجتماعی، الگوی خوبی برای کودک خود باشید. از اظهار نظرهایی که بدن فرزندتان را مورد انتقاد قرار می دهد (مانند اینکه کودک خود را “چاق” خطاب کنید) خودداری کنید. در سن 10 سالگی کودکان تمایل به حفظ حریم خصوصی دارند. کودکان ده ساله بیشتر از بدن خود آگاه می شوند و به احتمال زیاد هنگام حمام کردن و لباس پوشیدن خواهان حفظ حریم خصوصی هستند. آنها همچنین بیشتر به چیزهایی مانند لباس و مدل مو و آنچه دوستانشان فکر می کنند و می پوشند توجه می کنند. یکی از مهم ترین چیزهایی که کودکان 10 ساله در تلاش اند که به آن برسند، خودمختاری بیشتر است. آن‌ ها می‌توانند مسئولیت‌ های بیشتری را بر عهده بگیرند، از جمله رسیدگی به کارهای خانه، تکالیف مدرسه و استفاده عاقلانه از زمان. آنها هنوز هم اغلب برای انجام برخی کارها نیاز به نظارت والدین دارند. مهم است که از استقلال در حال ظهور کودکان در این سن حمایت کنیم و به آنها اجازه دهیم در صورت امکان، چالش های جدیدی را انجام دهند. سوالات متداول انتظار از یک کودک 10 ساله از نظر روانشناسی چیست؟ در سن 10 سالگی، می توانید انتظار داشته باشید که فرزندتان احساسات پیچیده تری داشته باشد و کنترل بیشتری بر احساسات خود داشته باشد. با این حال، آنها همچنین ممکن است در برخی مواقع با کنترل احساسات خود مشکل داشته باشند. اما به طور کلی آنها مهارت بیشتری برای حل تعارضات و مذاکره با دوستان پیدا می کنند. چرا کودکان 10 ساله اینقدر احساساتی هستند؟ در 10 سالگی، بسیاری از کودکان می توانند استرس و فشار را احساس کنند. در دوران پیش از نوجوانی یعنی هنگامی که دختر شما 10 ساله است، احتمالاً دوران بلوغ را می گذراند و فراز و نشیب های عاطفی را تجربه می کند. در ده سالگی معمولاً فشار تحصیلی در مدرسه و همچنین فشارهای اجتماعی برای جا افتادن و موفقیت در حال افزایش است. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

با بازی کردن می‌توانید توانایی حرف‌شنوی را در فرزندتان تقویت کنید در جست‌وجوی گنج باشید! برای یک کودک کنجکاو هیچ‌چیزی وسوسه کننده تر از پیدا کردن یک جایزه پنهان‌شده نیست! حتی اگر جایزه ساده‌ای مثل عروسک همیشگی‌اش باشد. معمولاً بچه‌ها نمی‌توانند در برابر پیدا کردن وسیله و جست‌و‌جو مقاومت کنند؛ درنتیجه سراغ شی پنهان شده می‌روند. سعی کنید جایی که عروسک را پنهان می‌کنید، خیلی سخت نباشد. مثلاً می‌توانید از پشت مبل استفاده کنید. بعد به فرزندتان برای پیدا کردن نشانه‌هایی دهید و او را راهنمایی کنید. این روش چطور تأثیر می‌گذارد؟ اگرچه فرزندتان برای یافتن جایزه‌ای که پنهان کرده‌اید ترغیب شده و به راهنمایی‌ هایتان توجه می‌کند؛ هم‌زمان در حال پیروی کردن تقویت حافظه‌اش نیز هست. قطعاً اگر این بازی را ادامه دهید متوجه تفاوت فرزندتان در یک‌سالگی با دوسالگی‌اش می‌شوید. هر چه او بزرگ‌تر می‌شود تمرکزش را بیشتر تقویت کنید و بازی را برایش پیچیده‌تر کنید. مثلاً بگویید اول باید به اتاق بازی برود و بعد توپ آبی را پیدا کند یا حتی از این سخت‌تر! 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

اگر به فرزندتان چنین حرفهایی می‌زنید: 🔸️لیاقت هیچ چیز را نداری! 🔸️خرس گنده، باز داری گریه می‌کنی؟ 🔸️تو ناخواسته به دنیا اومدی! 🔸️حقت بود! یا در حضور او در باره‌اش به دیگران چنین چیزهایی می‌گویید: 🔸️حمید بچه خجالتیه! 🔸️نمی‌دونم این دختر کی می‌خواد بزرگ بشه! 🔸️شیما از اون یکی دخترم خوشگل‌تره! 🔸️کاش سینا به اندازه داداشش زبر و زرنگ‌ بود! 🔸️مردم پسر/دختر دارن ما هم پسر/دختر داریم! انتظار داشته‌باشید: 🔻شنیدن این گفتارها به زودی درونی شود و تبدیل به خودگویی‌های تحقیرآمیز او نسبت به خود گردد. 🔻شرم و احساس حقارت در فرزندتان رشد کند. 🔻اعتماد به نفس مناسبی نداشته باشد. 🔻 احساس خوبی نسبت به خود نداشته و با دیدن هر گونه توجهی جذب دیگری شود! 🔻در بزرگسالی در روابط صمیمانه دچار مشکل شود یا انتخاب نامناسب کند. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

#تربیت_کودک 🔶 7 راهکاری که شما را یاری می کند بچه هایی راستگو بار بیاورید: 🔸مرحله اول: مفهوم حقیقت را آموزش دهید از همان کودکی (2 تا 5 سالگی) هنگام بازی کردن با کودک، تماشای تلویزیون یا هنگام کتاب خواندن تفاوت میان حقیقی و غیرحقیقی بودن را به کودک بیاموزید. این فرصت ها می توانند مقدمه ای برای شروع بحث هایی در درک مفهوم حقیقت باشند. آیا اگر یک سگ زیر غلتک آسفالت برود، مثل کاغذ پهن می شود و بعد به حالت اول برمی گردد و می دود؟ یا اینکه بابا گفت چه بچه شیرینی! می خورمت... شوخی بود و نمی خواهد تو را بخورد. 🔸مرحله دوم: معلم خوبی باشید بچه ها از همان کودکی مانند دوربین فیلمبرداری هر چه از شما می بینند و می شنوند، ضبط و تقلید می کنند پس الگوی راستگویی باشید. وقتی برای ندادن پول بلیت سن کودک را به متصدی کمتر می گویید، او موضوع را می فهمد و شاید با تعجب بگوید: «من که 3 سالم نیست، بابا! 4سالمه!» پس با گفتن دروغ های کوچک و بزرگ از همان کودکی دروغگویی را به او نیاموزید. دروغ گفتن پشت چراغ قرمز، پای تلفن و... از چشمان او دور نخواهد ماند. 🔸مرحله سوم: لاف زدن و پز دادن را دروغ گفتن ندانید به فرزندتان کمک کنید تفاوت رویا و واقعیت را دریابد و بدون اینکه او را دروغگو بخوانید، سعی کنید روی لاف زدن او اسم بگذارید. مثلا وقتی فرزندتان در مورد ماشین کنترلی پرنده اش با دوستانش حرف می زند و آن را توصیف می کند، می توانید به او پیشنهاد دهید که به دوستانش بگوید شوخی کرده و واقعیت را توضیح دهد. یادتان باشد همه بچه ها گاهی «چاخان» می کنند ولی نگذارید لاف زدن آنها با این توجهات زیاد و رفتارهای غلط به یک مشکل تبدیل شود. 🔸 مرحله چهارم: باعث دروغگویی نشوید گاهی والدین پس از مشاهده اعمال ناشایست کودک، برخورد تندی دارند و طوری از او توضیح می خواهند که مجبور به دروغگویی می شود اما هیچ وقت سوال نکنید؛ به جای اینکه بپرسید تو شیشه مربا را شکستی و به دلیل فریادی که می زنید، ترس ایجاد کنید، بگویید: «واقعا عصبانی شدم چون رفتی روی کمد و شیشه مربا رو شکستی!» بچه ها تا 4 سالگی رفتاری را که به خشنودی والدینشان بینجامد، به این معنا که «هر چیز مامان و بابا رو خوشحال کنه، خوبه و هر چه آنها را عصبانی کنه، بده» 🔸مرحله پنجم: جریمه دروغگویی با جریمه کار نادرست متفاوت است به کودک توضیح دهید اگر راست بگوید، کمتر عصبانی می شوید چون دروغگویی جریمه اش را 2 برابر می کند و واقعا به حرفتان پایبند باشید. اگر نوجوان شما به جای رفتن به منزل دوستش، از جای دیگری سر در آورده و می خواهید او را تا 2 روز از بیرون رفتن از خانه محروم کنید، توضیح دهید اول به دلیل رفتارت 2 روز محرومی و بعد به دلیل دروغگویی 2 روز دیگر هم جریمه می شوی. با این کار خواهد فهمید با راستگویی، جریمه اش نصف زمانی می شود که دروغ بگوید. از اجرای مجازات دروغگویی کوتاه نیایید. 🔸مرحله ششم: راستگویی اش را تحسین و تقویت کنید به او آرامش بدهید تا از ترس مجبور به دروغگویی نشود. اگر قبل از اینکه بفهمید، در مورد کاری که کرده به شما گفت، او را کمتر از حالت معمول تنبیه کنید. در مورد این ارفاق مراقب باشید تا بچه ها برای فریبتان از این روش استفاده نکنند، به خصوص در صورتی که سابقه دروغگویی دارند. 🔸مرحله هفتم : کمک گرفتن از متخصص و مشاور بچه های بزرگ تر از 10 سالی که مدام دروغ می گویند باید از نظر مشکلات عاطفی و روانی بررسی شوند. برخی از آنها می دانند دارند رویا بافی می کنند اما اصلا از این موضوع ناراحت نیستند. این گروه هم به پیگیری نیاز دارند 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

#تربیت_کودک 🔶 چگونه به سوالات جنسی کودک مان پاسخ دهیم؟ 🔸شما به عنوان پدر و مادر همیشه باید منتظر شنیدن سۆالاتی در حیطه های ممنوعه باشید: یادتان باشد اگر به او دروغ بگویید یا پاسخ های بی ربط بدهید، خیلی زود متوجه می شود. اعتمادش از شما سلب شده و برای سۆالات خود به دنبال یک مرجع دیگر که اصولاً دوستان او هستند، می رود و این موضوع بسیار خطرناک است. 🔸 به گفته ی والدین اولین و مهم ترین سوالی که کودک می پرسد این است که بچه چطور ایجاد می شود و چگونه به دنیا می آید؟ 🔸 سوال جنسی کودک جواب ساده می خواهد. مهم این است که هنگام صحبت کردن با کودکان از کلماتی استفاده کنیم که برایشان قابل فهم تر است و با آنها راحت هستند. 🔸توصیه می شود که ابتدا نظر خود کودک را بشنویم و آنگاه تفسیر خودمان را بگوییم. توضیح ما باید از واقعیت دور نباشد، اما لازم نیست که توضیح کاملی هم درباره یک ارتباط جنسی به او بدهیم به بچه های کوچک تر می توانید پاسخ دهید : ما از خدا خواستیم و خدا هم تو را به ما داد. در شکم مادر رشد کردی و بعد از مدتی در بیمارستان، تو را بیرون آوردند. اما وقتی بچه ها بزرگ تر می شوند، این پاسخ برایشان قانع کننده نیست. ممکن است بپرسند : من چگونه وارد شکم مادر شدم؟ می توان جواب داد : وقتی پدر و مادر می خواهند که بچه ای داشته باشند، سلولی از بدن پدر به سلولی در بدن مادر می پیوندد، و آن وقت رشد بچه شروع می شود. وقتی بچه به اندازه کافی بزرگ شد، از شکم مادر بیرون می آید. گاهی این گفتگو به همین جا ختم نمی شود و سۆال بعدی کودک شاید همان چیزی باشد که مایه وحشت والدین است : « سلول پدر چطور وارد بدن مادر می شود؟ » بار دیگر، ابتدا باید از کودک سۆال کنید که نظر او چیست؟ 🔸 باید براساس سن، سطح کنجکاوی و نیازهای فردی به سوالات جنسی کودک و نوجوان پاسخ داده شود. دادن اطلاعاتی فراتر از آنچه کودک به دنبال آن است یا اطلاعاتی که برایش قابل درک نیست، باعث می شود کودک گیج و مضطرب شود. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

#تربیتی #کودک_خوشبخت آیا می دانید چطور می توان به کودکان آموخت که خوشبخت باشند و از زندگی لذت ببرند؟ 1) عشقتان را نشانش دهید: هر چه به فرزندتان بگویید که دوستش دارید و از داشتن او خوشبخت هستید باز هم کم است. فرزند شما در هر شرایطی باید مطمئن باشد که دوستش دارید. این موضوع به او اعتمادبه نفس کافی برای بزرگ شدن را می دهد. 2) الگوی خوبی باشید: کودک با نگاه به شما، زندگی کردن را می آموزد. اگر شما احساس عدم موفقیت داشته باشید، مدام غرغر کنید و نالان باشید، کودک شما هرگز احساس خوشبختی نخواهد کرد. اما اگر مقابل مشکلات بایستید، دنبال راه حل ها باشید و به نگرانی ها لبخند بزنید، فرزند شما توانایی خوشبخت بودن را می یابد. 3) به او اعتماد به نفس بدهید: وقتی احساس قدرت کنید، در برابر مشکلات زندگی مقاوم تر عمل می کنید. برای اینکه اعتماد به نفس فرزندتان را بالا ببرید از او انتقادهای سازنده بکنید. تشویق بعد از هر موفقیت نباید فراموش شود. 4) نیمه پر لیوان را نشان او دهید: در هر موقعیتی سعی کنید جنبه مثبت ماجرا را نشان فرزندتان دهید. اگر قرار است به دلیل بیماری در رختخواب بستری شوید به او یاد دهید این موقعیت خوبی است تا مسائل جدیدی بیاموزد. نگاه مثبت انداختن به زندگی احساس خوشبختی را در انسان بیشتر می کند. 5) معاشرت با دیگران را یادش دهید: انسان تنها خوشبخت نیست. برای شاد بودن به فرزندتان بیاموزید که با سایر افراد معاشرت کند. دوستان او را به خانه دعوت کنید تا کارهای گروهی انجام دهند و از همان کودکی بودن با گروه و روابط اجتماعی را بیاموزد. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110