✍ یوسف غلامی . نویسنده رازهای عرفانی سانحه دلخراش سقوط بالگرد رئیس جمهور ! پس از رخداد سانحه سقوط بالگرد رئیس جمهور محبوب کشورمان ، شماری از افراد در فضای مجازی به تحلیل عرفانی این قضیه پرداخته اند و چنین وانمودند که گویا راز این حادثه را کشف کرده اند. بعضی نیز ندانسته این گفتارها را در فضای مجازی منتشر می کنند. این افراد به موجب ناآشنایی شان با مبانی دینی نمی دانند که کشف راز این پدیده ها در مرحله نخست برای غیر معصوم ممکن نیست. افراد غیر معصوم هم به دشواری به راز این حوادث پی می برند و آن گاه هم که پی ببرند برای کسی بیان نمی کنند. و آن هم که بشنود ، برای دیگری بیان نمی کند. وقتی مطلبی نقل مجالس فضای مجازی شود و هر عابد و فاسقی آن را به شکل پیام دریافت کند و برای دیگری ارسال کند، معلوم است که نه فقط راز نیست ، که بازیچه قرار دادن اعتقادات مردم و شوخی ناروا با مبانی دینی است.

✍ یوسف غلامی. نویسنده: گاه دوچرخه بهتر از بالگرد است. عمر افراد در علم خدا محفوظ است و تقدیر حتمی را نمی توان تغییر داد اما بخشی از تقدیر را ما خود رقم می زنیم. بر این اساس این گفته را نمی شود یک طنز برشمرد که: "خلبان بالگرد رئیس جمهور اگر خود و همراهانش با دوچرخه از رشت به تبریز می رفتند شاید اینک پس از چند روز به سلامت به تبریز رسیده بودند، ولی خواستند زودتر به مقصد برسند و با بالگرد پرواز کردند، بالگردی که ساخت ۵۴ سال پیش بود." خدای بر آنها و بر ما رحمت آورد و جایگاهشان را متعالی سازد.

✍ یوسف غلامی. نویسنده: مرگی که از الطاف خفیه الهی بود !🙊🙊🙊🙊🙊🙊🙊🙊🙊🙊🙊🙊 به تازگی از برخی شخصیت های مذهبی شنیده شده است که گفته اند " مرگ رئیس جمهور از الطاف خفیه الهی بوده است و هنوز زود است که اسرار و الطاف الهی در این باره روشن شود. به واقع بیماری توهم در روزگار ما بیماری فراگیری شده است. امیر مومنان علی علیه السلام فرمود: خداوند رحمت آورد بر بنده ای که قدر و جایگاه خود را خوب بشناسد. ما بندگان غیر معصوم و گناه کار درگاه خداوند از چه مرتبه و دانش و جایگاهی برخورداریم که بتوانیم الطاف خداوند را بشناسیم، آن هم الطاف خفیه او را ! جز امام معصوم و فرد در رتبه بعد از او هیچ کس از جایگاه معنوی چندانی برخوردار نیست تا بتواند مرگ کسی را از الطاف الهی یاد کند.

✍ یوسف غلامی. نویسنده: پاسخ به پرسش های شب اول قبر با مراجعه به مرکز پاسخ گویی به پرسش های مذهبی ! با تقدیم سلام و عرض ارادت. چندی پیش در انتقاد به عملکرد فرهنگی و سیاسی برخی سران سیاست و فرهنگ، یکی از توجیه گران قهار وضعیت موجود در پاسخ بنده نوشتند: من جواب شما را نمی دانم. اگر به دنبال پاسخ هستید می توانید به مرکز پاسخ گویی پرسش های مذهبی در فلان سایت مراجعه کنید ! 🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈 گفتم برو خدا را شکر کن که در شب اول قبر فقط پاسخ پرسش های بنیادی را از تو خواهند. اگر چنین نبود و در شب اول قبر از شما می پرسیدند " در باره فلان خبط سیاسی که آثار هولناک و ویرانگر داشت و مقصرش فلانی و فلانی بود ، نظرت چیست" و به فرشتگان می گفتی برو در سایت فلان جواب را ببین ، گرزی بر آن فرق تهی از مغزت می کوفتند که ناله ات تا هفت طبقه زیر زمین طنین افکند. با مشاهده چنین افراد پوک مغز با خود فکر می کنم "شاید جز آلوده شدن فضای مجازی، آب ها هم آلودگی یافته باشند که افراد با خوردن آن تهی مغز می شوند."

✍یوسف غلامی. نویسنده: پرسش های فریب کارانه ! هرگاه خواستید بدانید یک فرد در عرصه سیاست یا مسایل اجتماعی تا چه میزان از دانش جامعه شناسی بهره مند است، بدین بنگرید که وی تا چه حد مراقب است به پرسش های فریب کارانه پاسخ ندهد. هنگامی که یک پرسش با نیرنگ مطرح شود در حقیقت پرسش گر قصد دارد مخاطب خود را در باره یک پدیده به اعتراف وادارد. مثال: آیا شما با حجاب اجباری موافقید یا مخالف؟ آیا شما با امر و نهی کردن به زنان بی حجاب موافقید یا مخالف؟ آیا موافق گشت ارشاد هستید یا مخالف؟ اینها همه پرسش های فریب کارانه است و پاسخ دهنده هر جوابی دهد ممکن است بازیچه شده باشد. پرسش باید بدون فریب کاری باشد. این گونه : آیا آنچه امروز در کشور رخ می دهد تلاش برای اجبار بر مراعات حجاب است؟ آیا شما اعتقاد دارید که خانم ها هر طور خواستند بی حجاب در مجامع عمومی حضور یابند و هیچ کس به آنها اعتراضی نکند و جلوگیری ننماید؟

✍یوسف غلامی. نویسنده: انسان از نامزدهای بازیگر بازی خورده در شگفت است که از بنیان در عوالمی سیر می کنند که فقط بوی فریب دارد. و صد شگفت از مردمانی که می دانند کسی در حال فریب آنان است و همچنان هوادار اویند. شماری مدعی مدیریت جامعه شده اند که به عمرشان پنج صفحه مطالعه جامعه شناسانه نداشته اند. برای مدیریت جهان نسخه می پیچند، در حالی که برای به سامان آوردن معضلات کشور و ملت خود از ارائه یک راهکار ساده ناتوانند. از آنان انتظار نداریم سال ها جامعه شناسی مطالعه کرده باشند. ولی سزاوار هم نمی دانیم دهان به یاوه باز گذارند و مدعی شوند که می توانند جهان را اداره کنند. کسی که خود جامعه شناسی نخوانده باشد و ده ها جامعه شناس در استخدام وی نباشد و سپس مدعی شود که می تواند کشوری را اداره کند ، ریاست طلب ناآگاهی است که فرمانروایی اش جز در سایه جهل مردم دوام نمی یابد.

✍ یوسف غلامی. نویسنده: در حاشیه انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۳ : چند روزی پیش از برگزاری انتخابات یکی از شخصیت های نامور و محترم سیاسی در ارشادهای خود نسبت به موضوع انتخابات فرمودند: کسانی که در انتخابات شرکت می کنند با هر عقیده و نظر متفاوتی که نسبت به نامزدها دارند در حقیقت با شرکت خود در انتخابات، نظام را تایید کرده اند! این در حالی است که همه می دانیم شمار فراوانی از شرکت کنندگان در انتخابات، در ِآرزوی برچیده شدن نظام کشورند و چه بسا امیدوارند که با انتخاب فرد مورد نظرشان به زودی بدین آرزو دست یابند. چطور ممکن است فردی کسی را برای ریاست جمهوری برگزیند که متهم است مهره بهائیان است و سپس بگوییم این فرد با شرکتش در انتخابات و برگزیدن چنین شخصی، در حقیقت نظام را تایید کرده است؟ ! به نظر می رسد این گفتار فقط در مورد گروه معتقد به انقلاب ، سنجیده و صحیح باشد ، اما در مورد آنان که دشمن نظام اند ، ....! ! دشمنان انقلاب و نظام اگر هم در انتخابات شرکت جویند، در حقیقت می خواهند با حضور خود در انتخابات و برگزینی فرد فاسد ، به فرو پاشی نظام کمک کرده باشند، نه آن که تایید کننده نظام باشند. از سویی چه بسا این دست گفتارها سبب شود افراد مخالف انقلاب، به جای حضور بیشتر در انتخابات ، از شرکت در انتخابات بپرهیزند.چون بدان ها وانمود شده است که شرکت شان در انتخابات یعنی تایید نظام. #انتخابات

✍یوسف غلامی نویسنده : آزمون سخنوران رسانه ملی با ! شگفت زده نشوید اگر بشنوید شماری از سخنوران رسانه ملی در رویداد انتخابات در چنگال برخی نامزدها گرفتار آمدند و مبلغ آنان شدند. در قبال چه ؟ نمی دانیم و ای بسا بدانیم و روا نباشد چیزی بگوییم. کسانی که در رسانه ملی مدعی بودند می خواهند سمت خدا را به مردم نشان دهند. با مشاهده این آزمون ها بیشتر به ژرفای این کلام امام معصوم پی می بریم که : روزگاری بر شما شیعیان رخ خواهد داد که همه در امتحانات بسیار دشوار قرار گیرید ، تا جایی که به شدت غربال شوید. آن گونه که از هر ده نفر شما یکی سالم ماند.سپس دیگر بار غربال می شوید تا از همان ده نفر باقی مانده از صد نفر ، یکی باقی ماند... و همین طور ... #انتخابات

🤦‍♂️ به ناپلئون خبر داده شد : در جنگ پیروز شدیم . ناپلئون پرسید ؟ چقدر تلفات دادیم ؟ گفتند : ۶۰ درصد نیروهایمان کشته شدند! *ناپلئون گفت : یک بار دیگر پیروز بشویم ، به طور کلی نابود خواهیم شد ! حال حکایت امروز ماست. می گویند با مقاومت در مقابل تحریم‌های دشمن پیروز شدیم !!🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈 پیروزی که با ویرانی اقتصاد ، انهدام تولید ناخالص داخلی کشور ، به زیر خط فقر رفتن ۶۰ میلیون ایرانی ، فرسوده شدن زیرساخت‌های کشور ، نابود شدن صنعت گردش گری ، تاراج سرمایه‌ها ، مسدود شدن صدها میلیارد سرمایه کشور در بانک‌های خارجی ، فرار جوانان به خارج کشور ، گرانی های بی مهار ، فاصله گرفتن مردم از دین و...🙊🙊🙊🙊🙊🙊🙊🙊🙊🙊🙊 به واقع این پیروزی ، کمتر از نابودی نیست. اگر ما فقط کمی اندیش مند و حقیقت پذیر باشیم، به سادگی باید این مبنا را بپذیریم که: "همیشه برای ارزیابی پیروزی و شکست باید بدانیم آنچه به دست آورده ایم در قبال از دست دادن چه بوده است."

یوسف غلامی. نویسنده. عزادار برای حسین علیه السلام و غافل از جلب رضایت حضرت حجت علیه السلام. انتخابات ریاست جمهوری به پایان رسید. گروه های مردمی در این زمینه سه دسته بودند: دسته ای به ظاهر معتقد به مبانی دینی که شرکت در انتخابات را نه فقط وظیفه نمی دانستند ، که آن را لغو و بلکه غیر جایز یا غیر لازم می شمردند. دسته دوم : آنان که شرکت در انتخابات را مانند نماز واجب می دانستند.از اینان برخی به آقای فلان رای دادند و بعضی به رقیب وی. از این سه گروه کدام یک بر طریق هدایت اند؟ اینان هریک تصور می کنند به طور دقیق همان را انجام داده اند که مورد رضای حضرت حجت علیه السلام است. به راستی آیا این هر سه دسته، رفتار و انتخابشان مورد رضایت حضرت بوده است ؟ بخش غم انگیز این عملکرد آن است که هم اینک از این هر سه دسته در مراسم عزاداری امام حسین علیه السلام شرکت می جویند و بر مظلومیت حضرت اشک می ریزند. مردمانی که بدون تردید دو گروهشان در ضلالت اند و رفتارشان مایه رنجش حضرت حجت علیه السلام. اما کدام دو گروه؟ همه خود را گروه نجات یافته و رفتارمان را محبوب نظر حضرت می دانیم.

توضیح: گروه اول: آنان که رای ندادند. دوم: آنان که رای به آقای الف دادند. سوم: آنها که به آقای ب رای دادند. هر سه خود را بر حق می دانند و مورد رضایت حضرت. این غیر ممکن است. باید فقط یک گروه بر ضلالت نباشد. یعنی دو گروه بر ضلالت اند و عامل رنجش حضرت.