💠 روش های #محبت به #کودک در کلام امام صادق (علیه السلام) 🔻امام صادق‌(علیه‌السلام): ❇️ فرزندان خود را زیاد ببوسید، به درستی که برای هر بوسه ای درجه ای برای شما در بهشت به اندازۀ مسیر پانصد سال خواهد بود. ❇️ #کودکان را دوست بدارید و به آنها محبت کنید، پس اگر به آنان وعده ای دادید، به آن وفا کنید؛ زیرا آنان روزی خود را در دست شما می بینند. ❇️ حضرت موسی(ع) به خدا عرض کرد: خدایا! برترین اعمال نزد تو کدام است؟ فرمود: دوست داشتن کودکان؛ زیرا من آنها را بر فطرت توحیدی خویش آفریده ام و اگر آنها را بمیرانم، به رحمت خود به بهشت وارد می کنم. ❇️ فرزندت را رها کن تا هفت سال بازی کند. ❇️ هرگاه مردی به سفر می رود، هنگامی که نزد خانواده اش برمی گردد، باید چیز تازه ای بخرد، اگر چه چیزی کم ارزش همچون سنگ باشد. ❇️ پنج چیز است که آنها را تا لحظۀ مرگ ترک نمی کنم؛ یکی از آنها سلام به کودکان است. ❇️ کودکان را دوست بدارید و به آنها محبت کنید، پس اگر به آنان وعده ای دادید، به آن وفا کنید؛ زیرا آنان روزی خود را در دست شما می بینند. @zendeshad

گفتم؛ عاشق پت و متم...! گفت؛ حتما بخاطر اینکه خیلی خنده دارن؟ گفتم؛ نه بخاطر اینکه اگه دنیا رو هم خراب کنن، همدیگه رو خراب نمیکنن...! ‍‌@zendeshad

#موفقیت از آن کسانی است که یک ثانیه دیرتر ناامید می شوند و یک لحظه دیرتر دست از تلاش برمی دارند مواظب همین "یک"های ساده باشید ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌@zendeshad

وقتی گلی شکوفه نمی دهد، گل را عوض نمی کنند، بلکه شرایط رشدش را فراهم می سازند. اگر موفق نشدی! هدفت را تغییر نده! مسیر حرکتت راعوض کن! و تلاشت را بیشتر کن! ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌@zendeshad

اگر خدا نخواهد برگ از درخت نخواهد افتاد. چه برسد به خود درخت... پس باامید زندگی کن☘ ‍‌@zendeshad

اینم توصیه سید محمد مهدی پسرم به شما همراهان عزیز😁😎 @zendeshad

دل با ارزش.... حجت الاسلام #پورعلی @zendeshad

❖ 🔸خوشبخت ترین آدم ها کسانی هستند,که به خوشبختی دیگران حسادت نمی کنند و زندگی خودشان را باهیچ کس مقایسه نمی کنند. 🔸مدارا بالاترین درجه ی قدرت و میل به انتقام، اولین نشانه ی ضعف است. 🔸مواظب کلماتی که در صحبت استفاده میکنید باشید، شاید شما را ببخشند اما هرگز فراموش نمی کنند. 🔸سکه ها همیشه صدا دارند اما اسکناس ها بی صدا هستند. پس هنگامی که ارزش و مقام شما بالا می رود، بیشتر آرام و بی صدا باشید. 🔸به کسانی که به شما حسودی می کنند احترام بگذارید. زیرا این ها کسانی هستند که از صمیم قلب معتقدند شما بهتر از آنانید. ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌@zendeshad

❖ در هر تپش قلبم حضور معبوديست که بي منت برايم خدايي مي کند.... بي منت مي بخشد... و بي منت عطا مي کند... اي همه هستي... اي همه شکوه... اي همه آرامش.... امواج متلاطم درونم را ساحلي نيست جز يادت.... و غوغاي روح بي پناهم را پناهي نيست جز حضورت... وجودم را با ذکر نامت آذين مي بندم و جانم را با يادت متبرک مي کنم و عاشقانه تمنايت مي کنم.... الهي و ربي من لي غيرک...... ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌@zendeshad

✅جوانمردي در فوتبال 🔰روزنامه اطلاعات در یادداشتی نوشت: سال ۱۳۶۶ شمسی است. بازی‌های فوتبال مقدماتی جام ملت‌های آسیا. کاتماندو پایتخت کشور فقیر نپال. تیم فوتبال ایران با تیم میزبان در حال بازی است. در نیمه دوم، در حالی که بازیکنان ایران بازی را از حریف، تا اینجای کار، برده‌اند، مرتضی کرمانی مقدم بازیکن ستاره مهاجم تیم ملی در زمین خوش‌ می‌درخشد و نیمکت‌نشینان بازی برجسته او را تشویق می‌کنند. ♦️ناگهان مرحوم پرويز دهداري مدیر فنی تیم ملی به رضا وطن‌خواه سرمربی تیم می‌گوید مرتضی را از زمین بیرون بکش! وطن‌خواه به دهداری می‌گوید پرویزخان! ما هر سه تعویض‌مان را انجام داده‌ایم. نمی‌توانیم دیگر تعویض کنیم. مرتضی هم که فوق‌العاده ظاهر شده است. پرویزخان اما می‌گوید می‌دانم که نمی‌توانیم تعویض کنیم، گفتم از زمین بیرون بیار. ده نفره بازی می‌کنیم! مرتضی در میان بهت خودش و ناباوری بازیکنان حریف و تماشاچیان، از زمین بیرون می‌آید بدون آنکه کسی بتواند جانشینش شود. ⭕️بعد از بازی، وطن‌خواه، مرتضی کرمانی مقدم را می‌خواهد و می‌گوید پرویزخان با شما کار دارد. به اتاقش برو. پرویز دهداری با او آرام آرام شروع به سخن می‌کند. از او و توانایی‌اش در فوتبال تعریف می‌کند و او را تشویق و تحسین می‌کند. بعد از این تعریف‌ها، مرتضی بیشتر تعجب می‌کند. از او می‌پرسد: خیلی عذر می‌خواهم پرویزخان! اگر این طور است که می‌فرمائید پس چرا وسط بازی مرا کشیدید بیرون؟ من که حتی کارت زرد هم نداشتم… . 👈🏽دهداری نگاهی عمیق به مرتضی می‌کند. مرتضی احساس می‌کند نگاه‌های پرویزخان از او گذر کرد و تا دوردست‌ها، آنسوی دیوار اتاق، امتداد یافت… ♦️پرویزخان نفس عمیقی می‌کشد و می‌گوید: تو آن بازیکن حریف را دریبل یکسره و دو سره زدی و بعد توپ را از میان پاهایش عبور دادی و دوباره توپ را گرفتی و منتظر ماندی تا دوباره تقلا کند و دوباره دریبلش کنی؟ فکر نکردی که آن بازیکن هم، مثل تو، بازیکن تیم ملی یک سرزمین است. ملتی منتظر دیدن درخشش و شایستگی او هستند؟! از آن گذشته، او پدر دارد، مادر دارد، احتمالاً زن دارد، بچه دارد، خویشاوند دارد، آنها دارند بازی را می‌بینند، منتظرند ببینند فرزندشان، همسرشان یا پدرشان در مصاف با حریف چه می‌کند. تو او را نزد خانواده‌اش، بچه‌محل‌هایش، دوستانش و ملتش تحقیر کردی، خوار و خفیف کردی. ❣️مرتضی جان! ما قبل از اینکه فوتبالیست باشیم، انسانیم 👈🏽چه کسی به ما حق داده است انسان دیگری را کوچک کنیم، حقیر کنیم، خجالت‌زده کنیم. آن هم در برابر میلیون‌ها جفت چشم…؟ پس انسانیت چه می‌شود؟ اخلاق چه می‌شود؟ جوانمردی چه می شود؟ فتوت چه می‌شود؟… پرویزخان سخن می‌گفت و مرتضی اشک می‌ریخت…....... @zendeshad

ﺣﺎﻻ ﻣﯿﻔﻬﻤﻢ ﺑﺎﺯﯾﻬﺎﯼ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺑﯽ ﺣﮑﻤﺖ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﺯﻭﻭﻭﻭﻭ ： ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﻧﻔﺲ ﮔﯿﺮ ﺍﻻﮐﻠﻨﮓ ： ﺩﯾﺪﻥ ﺑﺎﻻ ﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺳﺮﺳﺮﻩ ： ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻦ ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺁﻣﺪﻥ ﮔﻞ ﯾﺎ ﭘﻮﭺ ： ﺩﻗﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ! ﺩﮐﺘﺮ ﺑﺎﺯﯼ ： ! ﺗﻮ ﺣﮑﻤﺖ ﺍﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﻣﻮﻧﺪﻡ 🤔🤔🤔😂 @zendeshad