ما حتی اگر برای یک لحظه، صلح و آرامش را تجربه کنیم، می توانیم آن را در طول زندگی در قلبمان حفظ نمائیم. #امید #انگیزشی

اگر همه چیز را همان‌طور که هست قبول کنیم کمک بزرگی به خودمان کرده‌ایم. برای خوشحال بودن باید از چیزی که داریم لذت ببریم. خوشبختی تنها به من و شیوه‌ی نگرش من بستگی دارد و بقیه‌ی موارد در اولویت دوم هستند.

. ما آرزو کردیم و نپذیرفتیم که قرار نیست به تمام آرزوهامان برسیم، ما آدم‌ها را دوست داشتیم و نپذیرفتیم که قرار نیست همه دوستمان داشته باشند، ما روزهای خوب می‌خواستیم و نپذیرفتیم که قرار نیست تمام روزها خوب باشند… و هر روز غمگین‌تر شدیم. الهی که هر روزتون پر از شادی و آرامش باشه...

زندگی خیلی بالا بلندی داره گاهی آروم ودل‌نواز گاهی سخت وخشن آرزوم برات اینه قایق زندگیت همیشه در حال حرکت به سوی بهترین های این دنیا باشه.آمین❤️ #زندگی

چرا هیچکس بهمون یاد نداد تنها کسی که تا آخرش باید بهش متعهد بمونی و دوسش داشته باشی خودت هستی چرا هیچکس نگفت به حرفای توی ذهنت توجه کن چرا هیچکس نگفت نزار صدای ته قلبت خاموش بمونه نشه که یه جایی یکهو به‌خودت بیایی و ببینی توی این همه سال حواست به خودت نبوده نشه که یه وقت حس کنی این آدمی که الان هستیو اطرافیانت ازت ساختن نه خودت اصلا چرا هیچکس یاد نداد با تموم کمبودها، کاستی‌ها و نقطه‌ضعف‌هام کنار بیام، بپذیرمشون و ازشون فرار نکنم و هزارتا چرای دیگه .... #متعهد #خودت

‌‌‌تصمیم بگیر با دل خوشی های ساده معادله پیچیده ی زندگی را دور بزنی؛ در خنده اسراف کن و به غم پشت پا بزن. با باران هم آواز شو و بگذار ، خورشید تنت را لمس کند... و برای بودن در شادی ها بهانه نیاور؛ گذشته را به دفتر خاطراتت بچسبان و از دلخوشی‌های بندانگشتی ساده نگذر... برای گربه همسایه غذا بگذار... با سایه ات شکلک بازی کن و در سرزمین تنهایی آواره نباش؛ خودت را دوست بدار و مثل صبح بعد از باران خنک باش و دلپذیر... #دلخوشی

‏چیزی که باعثِ آزارت می‌شه رو جدی بگیر. محلِ زندگی، رشته‌ی تحصیلی، هم‌کلاسی‌ها، شغل، محلِ کار، همکارها. این حسِ بد شاید داره بهت می‌گه به جایی که هستی تعلق نداری و باید خودت رو از اونجا رها و بعد پیدا کنی، تغییر کنی و شکوفا بشی.

💕💕 ❌هفت پرتگاه خطرناکی که ممکنه اعتماد کودکتون توش بیفته. ۱-راز کودک وقتی خیلی راحت رازی و یا اتفاقی که بین شما و کودکتون اتفاق افتاده را فاش می کنید. مثلاً روی میهمانی و یا پشت تلفن میگین: آره می خوام فرش را بدم بشورن اینقدر که روش جیش کرده. ۲-همدلی نکردن وقتی به هر دلیلی افتاده و یا ترسیده و یا....، اولین چیز همدلی کردن هست نه سرزنش کردن. دیدی گفتم می‌افتی..... دیدی حرفمو گوش نکردی.... ترس نداره.... ترسو نباش.... ۳-توجه نکردن بیش از حد درگیر خودتون و دنیای خودتون بودن (موبایل، کار، لب تاپ و...) که باعث میشه دنیای واقعی را ترک کنید. (فرقی نمیکنه چه پدر باشی، چه مادر) ۴-تهدیدهای زیاد تهدیدهای زیاد بند دل بچه ها رو پاره میکنه اگر می‌خواهی تنبیهی را براش انجام بدی، لطفاً انجام بده و قضیه و تمومش کن. این قدر دلش رو خون نکن. ۵-جملات سمی زیاد گفتن جملات سمی گفتن دیگه دوستت ندارم، دیگه مامانت نمیشم، نمیخوام باهات صحبت کنم و .....، گل ماجرا کم کم به صورت نامحسوس بین شما و فرزندتان فاصله می اندازد. ۶- عدم ثبات اخلاقی بعضی از والدین یک روز سخت گیر و عصبانی اند و یک روز همه چیز را رها می کنند و خوشحال و شاد ند. یک روز مقتدر اند و یک روز آزاد و در این وسط کودک نمی داند چه کار کند و به چه کسی اعتماد کند. (عصبانی یا خوشحال؟؟!) ۷-تنبیه و دعوا کردن تنبیه و دعوا کردن زیاد کودک باعث میشه یا بچه خیلی پوست کلفت بشه و یا ترسو بشه ولی در هر دو صورت اعتمادش را به شما از دست می دهد. #پرتگاه

یه تقلب بهت بدم؟ هیچ سقفی برای رضایتت وجود نداره اگر قدر تک‌تک قدم‌هات رو ندونی. اگه به خودت و مسیری که طی کردی توجه نکنی. چون اگر خودت رو نبینی تا ابد آدم‌هایی هستن که یه پله بالاتر از تو ایستادن و تو از پله‌ی پایین‌تر درحالیکه خیلی هم تلاش کردی، داری بهشون نگاه میکنی و فکر میکنی پس کی میرسم به اونجا؟ ببین اون چه زندگی‌ای داره، من چرا اینجام؟ همیشه یک پله بالاتر، یک زندگی‌ بهتر، یک موقعیت استثنایی‌تر از تو وجود داره. ولی تو هستی که باید ببینی از کجا به «این نقطه» رسیدی. که همین پله یعنی سال‌ها تلاش. سال‌ها دویدن. تو هستی که باید ببینی آدم‌ها با امتیازات به دنیا میان، با امتیازات رشد می‌کنن، با امتیازات روی پله‌ها قرار میگیرن. به امتیازهایی که داشتی دقت کن. خودت رو با کسی مقایسه کن که توی شرایط تو و با امتیاز‌های تو رشد کرده. این آدم رو پیدا میکنی؟ نه! به خودت نگاه کن. تو راه دور و درازی رو طی کردی. اشکالی نداره اگر برای خواسته‌هات سقفی نمی‌بینی، فقط روی هر پله که ایستادی کنار خودت و تلاش‌هات بمون و مکث کن و جشن بگیر.

همه مون میدونیم برنامه ریزی خوبه اما چطوری برنامه ریزی کنیم که به همه کارامون برسیم؟ من روزام خیلی شلوغه و برای اینکه به همه کارام برسم از ساده ترین روش برنامه ریزی استفاده می کنم یعنی ساخت To Do List هر روز که از خواب پا میشم اولین کار نوشتن این To Do List لیسته باعث میشه به همه ی کارام برسم و استرسم رو از بین میبره . روشش چیه کافیه کارایی که میخوای توی طول روز انجام بدی رو با تایم حدودیش بنویسی و بعد از انجامش تیکش بزنی . مثلا من ساعت پنج صبح از خواب پا شم ، آماده شم ساعت شیش در حال دویدن باشم بعدش برم باشگاه وزنه بزنم بعدش که کارم تموم شد دوش بگیرم و ... حالا اگه کار دیگه ای بخوام بکنم مثل مطالعه کردن اونارو هم می نویسم ...

اینطوری برنامه ریزی کن تا هیچ وقت انجامش ندی!! 1. با ساعت دقیق برنامه ی روزت رو بنویس تا بهت استرس بده: ساعت ۷ بیدار بشم، ساعت ۸ تا ۹ ورزش کنم، ساعت ۹:۳۰ تا ۱۱ کار عمیق انجام بدم، ساعت ۱۱:۳۰ تا ۱۲:۳۰ کتاب بخونم و… 2. کارها و عادت هاتو کلی بنویس تا مغزت اصلا نذاره سمتشون بری: ورزش کنم، کتاب بخونم، درس بخونم و… 3. توقع بیش از حد از خودت داشته باش تا برنامه رو به کل بذاری کنار: ۲ ساعت ورزش کنم، ۱ ساعت کتاب بخونم، ۸ ساعت درس بخونم، ۲ ساعت خیاطی کنم و… 4. برنامت رو با برنامه بقیه مقایسه کن تا ناامید بشی و برنامه ریزی و عادتسازی و رشد کردن رو به کل بذاری کنار #برنامه